Plik scharakteryzowano zjawiska mechaniczne za bycie związanym z równowagą lub ruchem przedmiotów. Zjawisko mechaniczne to rodzaj zjawiska fizycznego obejmującego fizyczne właściwości materii i energii..
Z reguły wszystko, co się objawia, można określić jako zjawisko. Zjawisko jest rozumiane jako coś, co się pojawia lub jako doświadczenie. Istnieją zjawiska fizyczne, chemiczne, naturalne i biologiczne; w każdym z nich są inne podtypy. Na przykład w fizyce występują zjawiska mechaniczne.
Znane zjawiska mechaniczne obejmują wahadło Newtona, które demonstruje zachowanie pędu i energii za pomocą kul; silnik, maszynę zaprojektowaną do przekształcania pewnej postaci energii w energię mechaniczną; lub podwójne wahadło.
Istnieje kilka rodzajów zjawisk mechanicznych związanych z ruchem ciał. Kinematyka bada prawa ruchu; bezwładność, czyli skłonność ciała do pozostawania w stanie spoczynku; lub dźwięk, który jest wibracjami mechanicznymi przenoszonymi przez nośnik elastyczny.
Zjawiska mechaniczne umożliwiają identyfikację odległości, przemieszczenia, prędkości, prędkości, przyspieszenia, ruchu kołowego, prędkości stycznej, średniej, średniej, jednostajnego ruchu prostoliniowego i swobodnego spadku ruchu między innymi.
Jest to numeryczny opis opisujący, jak daleko od siebie znajdują się obiekty. Odległość może odnosić się do długości fizycznej lub oszacowania opartego na innych kryteriach.
Odległość nigdy nie może być ujemna, a przebyta odległość nigdy się nie zmniejsza. Odległość jest wielkością lub skalarem, ponieważ można ją opisać za pomocą pojedynczego elementu w polu liczbowym, któremu często towarzyszy jednostka miary..
Przemieszczenie jest wektorem wskazującym najkrótszą odległość od pozycji początkowej do końcowej pozycji ciała.
Kwantyfikuje odległość i kierunek wyimaginowanego ruchu po linii prostej od pozycji początkowej do pozycji końcowej punktu.
Przemieszczenie ciała to odległość przebyta przez ciało w określonym kierunku. Oznacza to, że ostateczne położenie punktu (Sf) zależy od jego położenia początkowego (Si), a wektor przemieszczenia można matematycznie zdefiniować jako różnicę między wektorami położenia początkowego i końcowego..
Prędkość obiektu jest pochodną czasu jego położenia względem układu odniesienia i jest funkcją czasu.
Prędkość jest odpowiednikiem specyfikacji prędkości i kierunku ruchu. Prędkość jest ważnym pojęciem w kinematyce, ponieważ opisuje ruch ciał.
Prędkość jest wektorem wielkości fizycznej; do jego zdefiniowania potrzebne są wielkość i kierunek. Skalarna wartość bezwzględna lub wielkość prędkości nazywana jest prędkością i jest spójną jednostką pochodną, której wielkość mierzy się w metrach na sekundę..
Aby mieć stałą prędkość, obiekt musi mieć stałą prędkość w stałym kierunku. Stały kierunek oznacza, że obiekt będzie się poruszał po prostej, dlatego stała prędkość oznacza ruch w linii prostej ze stałą prędkością.
Jest to częstotliwość zmiany prędkości obiektu w czasie. Przyspieszenie obiektu jest wypadkową wszystkich sił działających na obiekt..
Przyspieszenia są właściwościami wielkości wektorowych i są dodawane zgodnie z prawem równoległoboków. Jak każdy wektor, obliczona siła wypadkowa jest równa iloczynowi masy obiektu i jego przyspieszenia.
Szybkość lub prędkość obiektu to wielkość jego prędkości (częstotliwość zmiany jego położenia); z tego powodu jest to jakość skalarna. Prędkość ma wymiary odległości podzielone przez czas. Zwykle jest mierzony w kilometrach lub milach na godzinę.
Średnia prędkość obiektu w przedziale czasu to odległość przebyta przez obiekt podzielona przez długość interwału; chwilowa prędkość jest granicą średniej prędkości, gdy czas trwania przedziału czasu zbliża się do zera.
Zgodnie z teorią względności, największą prędkością, z jaką energia lub informacja może się przemieszczać, jest prędkość światła. Materia nie może osiągnąć prędkości światła, ponieważ wymagałoby to nieskończonej ilości energii.
Ruch kołowy to ruch obiektu po obwodzie koła lub obrót po torze kołowym.
Może być jednolity, ze stałym kątem częstotliwości obrotu i stałą prędkością; lub niejednolite ze zmienną częstotliwością obrotów.
Obrót wokół stałej osi trójwymiarowego ciała wiąże się z ruchem kołowym jego części. Równania ruchu opisują ruch środka masy ciała.
Ruch prostoliniowy to ruch, który porusza się po linii prostej, dlatego można go opisać matematycznie za pomocą pojedynczego wymiaru przestrzennego.
Jednolity ruch prostoliniowy ma stałą prędkość lub zerowe przyspieszenie.
Ruch prostoliniowy jest najbardziej podstawowym ruchem. Zgodnie z pierwszą zasadą dynamiki Newtona, obiekty, które nie doświadczają żadnej zewnętrznej siły netto, będą poruszać się po linii prostej ze stałą prędkością, dopóki nie zostaną poddane działaniu siły wypadkowej..
Swobodny spadek to każdy ruch ciała, w którym jedyną siłą działającą na niego jest grawitacja. W technicznym sensie tego terminu przedmiot spadający swobodnie nie musi koniecznie spadać w zwykłym znaczeniu tego terminu..
Obiekt poruszający się w górę normalnie nie byłby uważany za spadający, ale gdyby podlegał tylko sile grawitacji, spadałby swobodnie.
W jednolitym polu grawitacyjnym, przy braku innych sił, grawitacja działa na każdą część ciała w jednolity sposób, powodując nieważkość. Ten stan występuje również, gdy pole grawitacyjne wynosi zero..
Jeszcze bez komentarzy