Dziś jest ich niezliczona liczba metody konserwacji żywności. W miarę postępu ludzkości określała ilościowo swoje wysiłki w celu osiągnięcia trwałości tego, co konsumuje.
Od niepamiętnych czasów konserwacja żywności była dla człowieka kwestią priorytetową. Zawsze toczyła się walka o przedłużenie żywotności tych pokarmów, które były spożywane w dużych ilościach, takich jak mięso i już zmielone mąki, osiągając w ten sposób metody oparte na soli i fermentacji..
Wraz z postępem technologicznym te archaiczne sposoby przedłużania okresu przydatności do spożycia żywności stały się przeszłością. Dzięki procesom chłodniczym nasza żywność może nawet przekroczyć datę ważności bez narażania naszego życia..
Jednak metody chłodzenia nie są jedynymi obecnie stosowanymi. Składniki chemiczne, od uprawy po masowanie i dystrybucję, odgrywają fundamentalną rolę nawet po umieszczeniu żywności na półkach supermarketów lub w tarantannach..
Codziennie opracowywane są nowe techniki w celu zachowania naszego zdrowia i jakości życia.
W starożytności produkcja żywności była ograniczona; a to spowodowało, że niska produkcja była niepewna z powodu ich ograniczonego dostępu. Zostało to dodane do czynnika sezonów rocznych, ponieważ od czasu do czasu przynosi wzrost wydajności lub braki w produkcji..
Opierają się na zamrażaniu żywności, spowalnianiu rozwoju bakterii, poddawaniu ich działaniu niskich temperatur.
Mrożenie żywności to sztuka przygotowywania, pakowania i zamrażania żywności u szczytu świeżości. Większość świeżych warzyw i owoców, mięsa i ryb, pieczywa i ciast, klarownych zup i zapiekanek można zamrażać.
Chłodzenie nie oznacza umieszczania żywności poniżej 0 stopni Celsjusza, ale są one narażone na opóźnienie w składzie tych katalizatorów, które uniemożliwiają narodziny lub rozmnażanie się bakterii.
W przeciwieństwie do chłodzenia żywność jest poddawana temperaturom poniżej zera, co powoduje zestalenie całej zawartej w nich cieczy, tworząc lód.
Metoda ta pozwala na bardzo długą konserwację mięsa, drobiu i ryb, mimo że ich jakość po upływie terminu przydatności do spożycia stopniowo się pogarsza..
Doprowadzone do skrajności, głębokie zamrażanie jest metodą przetwarzania żywności poprzez zanurzanie w płynach o bardzo niskiej temperaturze. To nie jest metoda domowa.
Obróbka cieplna jest jedną z najważniejszych technik długotrwałej konserwacji. Jego celem jest zniszczenie oraz całkowite lub częściowe zahamowanie enzymów i mikroorganizmów, które mogłyby zmienić żywność lub uczynić ją niezdatną do spożycia przez ludzi..
Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa temperatura i dłuższy czas, tym większy efekt..
Musimy jednak wziąć pod uwagę również odporność termiczną mikroorganizmów i enzymów, których siła może się zmieniać w zależności od pory roku i miejsca ich występowania..
Sterylizacja polega na wystawieniu żywności na działanie temperatury generalnie powyżej 100 ° C przez okres wystarczający do zahamowania enzymów i wszelkich form mikroorganizmów, w tym zarodników lub pozostałości bakteriologicznych..
Sterylizacja sama w sobie nie jest wystarczająca, ponieważ może wystąpić późniejsze zanieczyszczenie środowiska mikroorganizmami, dlatego konieczne jest uciekanie się do późniejszej sterylizacji pojemników i opakowań..
Pasteryzacja jest obróbką cieplną wystarczającą do złagodzenia i zniszczenia mikroorganizmów wraz z ich patogenami, w tym niezliczonych mikroorganizmów powodujących psucie i grzybów..
Temperatura obróbki na ogół wynosi poniżej 100 ° C i trwa od kilku sekund do kilku minut, w zależności od przypadku..
Jest to kilkuminutowa obróbka cieplna w zakresie od 70 ° C do 100 ° C w celu zniszczenia enzymów wpływających na warzywa lub owoce przed ich dalszym przetwarzaniem (mrożeniem, suszeniem itp.).
Zabieg ten zabija część mikroorganizmów, utrwala naturalny kolor i eliminuje powietrze wewnątrz produktu poprzez ekspansję, która w przeciwnym razie mogłaby skończyć się rozkładem..
Stosowanie środków chemicznych do konserwowania produktów spożywczych zaczęło się, gdy człowiek nauczył się chronić każdy zbiór aż do następnego oraz konserwować mięso i ryby przez solenie lub wędzenie..
Na przykład Egipcjanie używali barwników i aromatów, aby zwiększyć atrakcyjność niektórych produktów spożywczych, a Rzymianie używali saletry (lub azotanu do jej prawidłowego zakonserwowania)..
Salar, jak to się powszechnie nazywa, jest techniką, która żyje i jest nadal wykonywana przy użyciu tych samych metod i procesów. Sól jest w stanie zachować większość produktów spożywczych przez miesiące, a nawet lata.
Jednocześnie ta metoda konserwacji nadaje smak potrawom, których wyrafinowanie wynika z ich wysokiego stopnia zasolenia..
Proces ten ma na celu zmniejszenie i prawie całkowite wyeliminowanie pH omawianej żywności, aby uniknąć narodzin drobnoustrojów, które mogłyby spowodować poważne choroby ludzkiego organizmu. Dość powszechnym przykładem jest moczenie sałaty w occie. Ten proces pozwala uniknąć zarażenia amebiazy przez to warzywo.
W większości stosowanych obecnie metod konserwowania żywności wykorzystuje się pewien rodzaj dodatków chemicznych w celu ograniczenia zepsucia..
Wszystkie mają na celu zabijanie lub opóźnianie wzrostu patogenów lub zapobieganie i opóźnianie reakcji chemicznych, które prowadzą do utleniania żywności..
Specjalna klasa dodatków, które zmniejszają utlenianie, są znane jako sekwestranty. Środki maskujące to związki, które wychwytują jony metali, takie jak miedź, żelazo i nikiel; i usunąć je z kontaktu z żywnością.
Eliminacja tych jonów pomaga zachować żywność, ponieważ w stanie wolnym zwiększają szybkość utleniania żywności.
Jeszcze bez komentarzy