Octan glinu (Al (CH3COO) 3) struktura, właściwości, zastosowanie

3345
Alexander Pearson
Octan glinu (Al (CH3COO) 3) struktura, właściwości, zastosowanie

Plik octan glinu jest związkiem organicznym utworzonym przez jon glinu Al3+ i trzy jony octanowe CH3GRUCHAĆ-. Jego wzór chemiczny to Al (CH3GRUCHAĆ)3. Znany jest również jako trioctan glinu. Jest to lekko higroskopijna biała substancja stała rozpuszczalna w wodzie..

Aby otrzymać ten związek, należy zastosować warunki całkowicie bezwodne, to znaczy wolne od wody, w przeciwnym razie dioctan glinu Al (OH) (CH3GRUCHAĆ)dwa.

Trioctan glinu Al (CH3GRUCHAĆ)3. Autor: Marilú Stea.

Roztwory octanu glinu mają właściwości przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, dlatego od XIX wieku są stosowane w leczeniu infekcji zwłaszcza uszu..

Najbardziej znane jest rozwiązanie Burowa, opracowane przez niemieckiego lekarza. Jednak jego stosowanie czasami prowadziło do uszkodzenia ucha środkowego..

To rozwiązanie było również stosowane w leczeniu problemów skórnych, takich jak świąd i wysypka. Jest nawet stosowany jako środek łagodzący oparzenia słoneczne.

Octan glinu i jego pochodne służą do otrzymywania bardzo małych struktur lub cząstek tlenku glinu AldwaLUB3. Te struktury lub nanocząsteczki mogą mieć postać liści, kwiatów lub nanorurek..

Indeks artykułów

  • 1 Struktura
  • 2 Nazewnictwo
  • 3 Właściwości
    • 3.1 Stan fizyczny
    • 3.2 Masa cząsteczkowa
    • 3.3 Rozpuszczalność
    • 3.4 Właściwości chemiczne
    • 3.5 Inne właściwości
  • 4 Otrzymywanie
  • 5 Zastosowania w medycynie
    • 5.1 Infekcje ucha
    • 5.2 Choroby skóry
  • 6 Inne zastosowania
    • 6.1 Zaprzestane użytkowania
  • 7 szkodliwych skutków
  • 8 Odniesienia

Struktura

Trioctan glinu składa się z kationu glinu Al3+ i trzy aniony octanowe CH3GRUCHAĆ-. Jest to sól glinowa kwasu octowego CH3COOH.

Glin jest wiązany z anionami octanowymi poprzez tlen. Innymi słowy, jest przyłączony do trzech atomów tlenu. Te połączenia są jonowe.

Jonowa struktura octanu glinu. N4TR! UMbr [CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]. Źródło: Wikimedia Commons.

Nomenklatura

- Octan glinu

- Trioctan glinu

- Etanian glinu

- Rozwiązanie Burowa (tłumaczenie z języka angielskiego Rozwiązanie Burowa): Jest to roztwór octanu glinu.

Nieruchomości

Stan fizyczny

Jednolity biały.

Waga molekularna

204,11 g / mol

Rozpuszczalność

Rozpuszczalny w wodzie.

Właściwości chemiczne

W roztworze wodnym trioctan glinu rozpuszcza się i ma tendencję do tworzenia dioctanu Al (OH) (CH3COO) i czasami monooctan Al (OH)dwa(CH3GRUCHAĆ). Wszystko zależy od pH i ilości kwasu octowego CH3COOH obecny w roztworze.

Al (CH3GRUCHAĆ)3 + H.dwaO ⇔ Al (OH) (CH3GRUCHAĆ)dwa + CH3COOH

Al (CH3GRUCHAĆ)3 + 2 godzdwaO ⇔ Al (OH)dwa(CH3COO) + 2 CH3COOH

Inne właściwości

Octan glinu jest lekko higroskopijny, to znaczy ma tendencję do wchłaniania wody z powietrza.

Otrzymywanie

Octan glinu korzystnie otrzymuje się w warunkach ściśle bezwodnych, to znaczy przy całkowitym braku wody. Obejmuje to również brak powietrza, ponieważ może zawierać wilgoć..

Ogrzać mieszaninę lodowatego kwasu octowego CH3COOH i bezwodnik octowy (CH3WSPÓŁ)dwaLub w warunkach, w których można usunąć całą obecną wodę. Do tej gorącej mieszaniny dodaje się chlorek glinu AlCl.3 bezwodne ciało stałe (bez wody).

Białe ciało stałe Al (CH3GRUCHAĆ)3.

AlCl3 + 3 CH3COOH → Al (CH3GRUCHAĆ)3 + 3 HCl

Całkowity brak wody jest ważny, aby uniknąć tworzenia się soli monooctanu glinu Al (OH)dwa(CH3COO) i dioctan glinu Al (OH) (CH3GRUCHAĆ)dwa.

Można go również otrzymać w reakcji wodorotlenku glinu Al (OH)3 i kwas octowy CH3COOH.

Zastosowania w medycynie

Infekcja ucha

Octan glinu jest stosowany od XIX wieku w leczeniu zapalenia ucha, które jest zapaleniem ucha zewnętrznego lub środkowego, któremu zwykle towarzyszy infekcja. Jego zastosowanie wynika z działania przeciwbakteryjnego i przeciwgrzybiczego.

Został użyty w postaci 13% roztworu octanu glinu, pierwotnie opracowanego przez niemieckiego lekarza Karla Augusta von Burowa, dlatego nazywa się go roztworem Burowa..

Stwierdzono, że hamuje wzrost mikroorganizmów powszechnie występujących w zapaleniu ucha środkowego lub zewnątrz, takich jak zapalenie ucha środkowego. Pseudomonas aeruginosa, the Staphylococcus aureus i Proteus mirabilis.

Infekcje ucha są leczone od wielu lat octanem glinu. Autor: Ulrike Mai. Źródło: Pixabay.

Są jednak tacy, którzy zgłaszają, że te rozwiązania mogą być szkodliwe dla ucha. Niektóre badania na zwierzętach dotyczą toksycznego wpływu na ucho, ale dały sprzeczne wyniki..

Niektórzy badacze nie zalecają stosowania octanu glinu, gdy błona bębenkowa jest perforowana, ponieważ zaobserwowano, że wywiera on działanie zapalne na ucho środkowe.

Nie zaleca się leczenia zapalenia ucha środkowego (niebieskawego obszaru na rycinie) octanem glinu. BruceBlaus [CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]. Źródło: Wikimedia Commons.

Choroby skórne

Roztwór Burowa jest stosowany jako środek antyseptyczny, ściągający i miejscowy w leczeniu ciężkich wysypek, zapalenia skóry, zapalenia, swędzenia, pieczenia i oparzeń słonecznych. Działa uspokajająco i łagodząco na podrażnienia.

Czasami oparzenia słoneczne można leczyć roztworem octanu glinu. Autor: Tumisu. Źródło: Pixabay.

Inne zastosowania

Trioctan glinu i jego pochodne są wykorzystywane do wielu jakościowych i ilościowych eksperymentów chemicznych.

Pochodna trioctanu glinu, Al (OH) (CH3GRUCHAĆ)dwa zwany także octanem wodorotlenku glinu, jest stosowany jako prekursor do otrzymywania nanostruktur tlenku glinu gamma (γ-AldwaLUB3).

W tym przypadku prekursor oznacza, że ​​nanostruktury γ-Al są przygotowywane z dioctanu glinu (otrzymanego w szczególny sposób).dwaLUB3, a osiąga się to poprzez podgrzanie go do bardzo wysokich temperatur.

Nanostruktury to bardzo małe cząsteczki, które można obserwować tylko za pomocą specjalnych mikroskopów, takich jak mikroskopy elektronowe. Z octanem glinu jako prekursorem otrzymano nanostruktury γ-AldwaLUB3 podobny do liści, kwiatów, włókien, a nawet nanorurek.

Nanowłókna tlenku glinu można wytwarzać przy użyciu pochodnej octanu glinu. Aleksei tr [CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]. Źródło: Wikimedia Commons.

Przerwane użycie

Na początku XX wieku octan glinu był stosowany jako środek konserwujący w żywności, takiej jak kiełbaski w puszkach.

Roztwór octanu glinu przygotowano przez zmieszanie siarczanu glinu Aldwa(POŁUDNIOWY ZACHÓD4)3, węglan wapnia CaCO3, kwas octowy CH3COOH i woda H.dwaLub i został dodany do jedzenia.

Kiedy ten roztwór wchodzi w kontakt z mięsem, aluminium jest wiązane w swoich składnikach w postaci związku, który jest nierozpuszczalny we wrzącej wodzie, ale rozpuszcza się w sokach żołądkowych około 80%.

Już w 1904 roku było wiadomo, że sole glinu spowalniają trawienie, zarówno w żołądku, jak iw jelitach. Dlatego dodawanie roztworów octanu glinu do konserw jest niepożądaną praktyką..

W przeszłości octan glinu był stosowany jako środek konserwujący w konserwach do hot-dogów. Obecnie wiadomo, że jest szkodliwy i nie jest już do tego używany. Autor: Changlc. Źródło: Wikimedia Commons.

Szkodliwe efekty

Ponieważ istnieją badania, które wskazują, że octan glinu może być toksyczny, przeprowadzono testy, w których myszom laboratoryjnym wstrzyknięto octan glinu.

Wyniki wskazują, że związek ten powoduje uszkodzenie kręgosłupa tych zwierząt, a także uszkodzenie chromosomów i nasienia zwierząt. Innymi słowy, jest genotoksyczny.

To ostrzega o potencjalnych zagrożeniach dla zdrowia, które mogą być spowodowane nadmierną ekspozycją na octan glinu oraz o ostrożności, jaką należy zachować podczas jego używania..

Bibliografia

  1. Mac-Kay Chace, E. (1904). Zastosowanie zasadowego octanu glinu jako konserwantu w kiełbasach. Journal of the American Chemical Society 1904, 26, 6: 662-665. Odzyskany z pubs.acs.org.
  2. Hood, G.C. i Ihde, A.J. (1950). Octany i propioniany glinu - ich wytwarzanie i skład. Journal of the American Chemical Society 1950, 72, 5: 2094-2095. Odzyskany z pubs.acs.org.
  3. Pitaro, J. i in. (2013). Ototoksyczność roztworu octanu glinu / chlorku benzenetoniowego do ucha w modelu zwierzęcym szynszyli. Laryngoscope, 2013; 123 (10): 2521-5. Odzyskany z ncbi.nlm.nih.gov.
  4. Thorp, M.A. et al. (2000). Roztwór Burowa w leczeniu czynnego, przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego błony śluzowej: określenie skutecznego rozcieńczenia. The Journal of Laryngology & Otology, czerwiec 2000, tom 114, str. 432–436. Odzyskany z ncbi.nlm.nih.gov.
  5. D'Souza, panie P. et al. (2014). Ocena genotoksyczności octanu glinu w szpiku kostnym, męskich komórkach rozrodczych i komórkach wątroby płodu myszy albinosów szwajcarskich. Badania mutacji 766 (2014) 16-22. Odzyskany z ncbi.nlm.nih.gov.
  6. Basal, Y. i in. (2015). Wpływ miejscowych roztworów Burowa i Castellani na błonę śluzową ucha środkowego szczurów. J. Int Adv Otol 2015; 11 (3): 253–6. Odzyskany z advancedotology.org.
  7. NAS. National Library of Medicine. (2019). Octan glinu. Odzyskany z pubchem.ncbi.nlm.nih.gov.
  8. Buttaravoli, P. i Leffler, S.M. (2012). Oparzenie słoneczne. Co robić. W mniejszych sytuacjach awaryjnych (wydanie trzecie). Odzyskany z sciencedirect.com.
  9. Thompson, E. i Kalus, A. (2017). Ostre reakcje skórne i infekcje bakteryjne. Leczenie. W Podręczniku podróży i medycyny tropikalnej (wydanie piąte). Odzyskany z sciencedirect.com.
  10. Kim, T. i in. (2010). Kontrolowana morfologicznie synteza nanostruktur gamma-tlenku glinu drogą hydrotermalną wspomaganą cieczą jonową. Crystal Growth & Design, tom 10, nr 7, 2010, s. 2928-2933. Odzyskany z pubs.acs.org.
  11. Rajala, J.W. et al. (2015). Puste włókna ceramiczne z tlenku glinu Core-Shell Electrospun. Włókna 2015, 3, 450-462. Odzyskany z mdpi.com.

Jeszcze bez komentarzy