Plik łożysko accreta określa stan, w którym łożysko jest nieprawidłowo przyczepione do macicy matki. Nieprawidłowe przyleganie łożyska powoduje opóźnienie jego wydalenia, co wymaga jego ręcznego, a nawet chirurgicznego usunięcia. Po raz pierwszy został opisany w 1937 roku przez lekarza Fredericka Irvinga.
Łożysko jest ważną strukturą dla rozwoju embrionalnego i płodowego. W ciąży jest to załącznik maciczny niezbędny do odżywiania i dostarczania tlenu do produktu ciążowego. Zakotwiczenie łożyska w macicy jest spowodowane kosmkami kosmówkowymi.
Po zapłodnieniu komórki jajowej przez plemnik powstałe jajo przechodzi szereg zmian w wyniku podziału komórkowego. Wiele podziałów tworzy blastocystę, a jej najbardziej zewnętrzna warstwa, trofoblast, spowoduje powstanie łożyska. Komórki trofoblastyczne łączą się z resztkowymi komórkami macicy, determinując implantację tego narządu.
Istnieje wiele problemów związanych z implantacją łożyska, od nieprawidłowej lokalizacji do przedwczesnego oderwania. Przyrost łożyska umożliwia prawidłowy rozwój płodu, ale jest powikłaniem poporodowym u matki. Krwotok połogowy jest głównym objawem klinicznym i objawem.
Pierwszą przyczyną powstawania przylegania łożyska jest wcześniejsza operacja macicy. Szacuje się, że częstość występowania tej nieprawidłowości wzrosła w ciągu ostatnich trzydziestu lat i wynosi obecnie 3 na tysiąc ciąż. Ma to prawdopodobnie związek ze wzrostem liczby operacji i cięć cesarskich w tym okresie.
Opisano trzy typy nieprawidłowej implantacji łożyska w zależności od inwazji kosmków kosmówkowych do mięśniówki macicy: accreta, inkreta i percreta..
Leczenie w większości przypadków polega na całkowitej histerektomii bezpośrednio po porodzie..
Indeks artykułów
Początkowo objawy kliniczne są rzadkie. W rzeczywistości objawy są często nieobecne w czasie ciąży. Najczęstszymi objawami klinicznymi są ograniczenia w porodzie łożyska i połogowym krwotokiem matczynym..
Ból nie jest częstym objawem, jednak może to spowodować trudność w wydaleniu nieprawidłowo przymocowanego łożyska..
Polega na opóźnieniu wydalenia łożyska - porodzie - które powinno nastąpić w ciągu 30 minut po porodzie. Przyleganie kosmków kosmówkowych do mięśniówki macicy zapobiega oderwaniu łożyska.
Łóżko macicy w ciąży ma świetne ukrwienie. W normalnych przypadkach po porodzie występuje ograniczone krwawienie jako część odklejenia łożyska. Utrzymujący się skurcz macicy przyczynia się do zamykania krwawiących naczyń krwionośnych.
W przypadku przystawki łożysko może się częściowo odłączyć lub nie oderwać; w obu przypadkach dochodzi do znacznego krwawienia.
Stopień inwazji kosmków jest powiązany z intensywnością krwawienia. Próba ręcznego porodu tylko pogarsza krwawienie.
Przyleganie łożyska do macicy jest bezbolesne. Diagnostyka prenatalna przylegania łożyska następuje na podstawie obserwacji ultrasonograficznej lub w przypadku podejrzenia klinicznego.
Jeśli jednak poród nie nastąpi, w wyniku skurczów macicy może wystąpić ból o nasileniu od umiarkowanego do silnego..
Podobnie jak w przypadku krwawienia, poród wspomagany lub ręczny jest bolesny i również jest przeciwwskazany.
Decidua to struktura liniowa występująca w endometrium i tworząca się w czasie ciąży. Taka struktura umożliwia zakotwiczenie łożyska, oprócz dostarczania tlenu, składników odżywczych i ochrony zarodka.
Decidua przyczynia się również do wydzielania hormonów, czynników wzrostu i ważnych białek, takich jak cytokiny..
Część linii doczesnej stykająca się z łożyskiem nazywana jest decidua basalis lub łożyskiem. W szczególności ta część decidua utrzymuje kontrolę nad wzrostem i inwazją trofoblastów. Brak lub uszkodzenie decidua basalis pozwala na inwazję trofoblastów - i kosmków kosmówkowych - do mięśniówki macicy.
Każdy nieprawidłowy stan w tworzeniu się decidua basalis może powodować przyleganie. Główną przyczyną zrostu łożyska są wcześniejsze operacje macicy, ze względu na potencjalne uszkodzenie blizny lub zrostu wynikające z tych zabiegów..
Statystycznie istnieje korelacja między liczbą cięć cesarskich a możliwością wystąpienia przystawki łożyskowej. Cięcie cesarskie to chirurgiczna pomoc w ciąży, a zarówno instrumentacja, jak i poród ręczny są czynnikami, które mogą uszkodzić endometrium.
Powtarzające się ciąże zwiększają ryzyko zrostu łożyska. Każda ciąża wiąże się z urazem macicy, aw konsekwencji możliwym uszkodzeniem endometrium, bliznami lub zrostami.
Im większa liczba ciąż u kobiety, tym większe ryzyko wystąpienia zatrzymania łożyska wymagającego manipulacji i ręcznej ekstrakcji.
Odnosi się do krótkiego czasu, jaki upływa między jedną ciążą a drugą u kobiet. Skutkuje to strukturą macicy, która może nie w pełni wyzdrowieć po poprzedniej ciąży..
Wiek jest ważnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, zanim wystąpi możliwość wystąpienia przystawki łożyskowej. Macica podlega temu samemu procesowi starzenia, co pozostałe narządy. Ryzyko przylegania łożyska z powodu przylegania wzrasta wraz z wiekiem.
Stwierdzono, że wiek powyżej 35 lat jest przyczyną, a także czynnikiem ryzyka powstawania przystawek łożyskowych.
Usunięcie łagodnych guzów myometrium wiąże się nie tylko z manipulacją macicy, ale także z wytworzeniem resztkowych blizn..
W przypadku aborcji łyżeczkowanie macicy jest sposobem na oczyszczenie powierzchni endometrium. Odbywa się to w celu wydobycia pozostałości łożyska i uniknięcia krwawienia z powodu ich zalegania.
Jest to zabieg, który oprócz blizn może skutkować urazami endometrium lub myometrium.
Jest to zespół spowodowany obecnością tkanki bliznowatej endometrium, która powoduje zmiany lub brak miesiączki. Nazywa się to zrostami wewnątrzmacicznymi (zrostami), wywoływanymi przez łyżeczkowanie macicy lub endometriozę.
Zespół Ashermana utrudnia istnienie ciąży, jednak gdy do nich dojdzie, stan ten staje się istotnym czynnikiem ryzyka wystąpienia przylegania łożyska.
Nieprawidłowe zagnieżdżenie macicy można sklasyfikować na podstawie głębokości wnikania kosmków kosmówkowych do mięśniówki macicy. Ponadto powierzchnia przylegania łożyska do macicy stanowi inną klasyfikację.
Istnieją trzy stopnie accreta w odniesieniu do inwazji myometrium: łożysko accreta, inkreta i percreta..
Jest to najpowszechniejsza z 3, charakteryzująca się przyleganiem łożyska do mięśniówki macicy przy braku linii doczołowej. Występuje w 70% do 75% przypadków i czasami można rozważyć ręczne usunięcie, zachowując macicę.
Występuje w 15 do 20% przypadków. Kosmki kosmówkowe docierają do mięśnia macicy. Ten typ accreta jest mocny, a jedynym sposobem rozwiązania jest całkowita histerektomia..
Najrzadziej występujący i najpoważniejszy rodzaj narostu (5–10%). W tej odmianie kosmki przechodzą przez mięśniówkę macicy i mogą dotrzeć do błony surowiczej narządu. Inwazja sąsiednich narządów i struktur do macicy jest możliwa i zwiększa jej ciężkość.
Przyleganie łożyska może być całkowite lub częściowe, w zależności od powierzchni kontaktu łożyska - myometrium.
Całe łożysko jest przyczepione do mięśnia macicy i jest konsekwencją obecności tkanki bliznowatej lub rozległego uszkodzenia.
Wcześniejszy uraz endometrium predysponuje do braku linii resztkowej, która zapobiega penetracji kosmków. Kiedy to nastąpi, histerektomia jest jedynym możliwym sposobem leczenia.
Nazywany również ogniskową przystawką łożyskową. Składa się z części łożyska przymocowanej do mięśniówki macicy. W takim przypadku można wykonać leczenie zachowawcze, unikając w ten sposób wycięcia macicy.
Łożysko accreta jest stanem, który stwarza wysokie ryzyko zachorowalności i śmiertelności matek i płodów. Faktem jest, że zarówno profilaktyka, jak i leczenie zachowawcze są w tych przypadkach trudne..
Ręczne usunięcie nieprawidłowo przylegającego łożyska zostało opisane jako alternatywa, szczególnie w przypadku prawdziwego przylegania łożyska. Jednak leczeniem z wyboru jest całkowita histerektomia.
Royal College of Obstetricians and Gynecologists (RCOG) opracowało przewodnik dotyczący postępowania w przypadku przystawki łożyskowej. Niezwykle ważne jest przeprowadzenie wczesnej diagnozy i monitorowanie pacjentki w czasie ciąży..
Z tego powodu przyszła mama musi być poinformowana i odpowiednio zorientowana przed możliwością histerektomii..
Podstawowe elementy, które należy wziąć pod uwagę, aby zapewnić dobry wynik histerektomii:
- Specjalistyczna opieka medyczna od początku ciąży, oprócz nadzoru i wskazówek dla pacjentki.
- Zaplanowanie czynności chirurgicznej, która zawiera najlepszą alternatywę zarówno dla znieczulenia, jak i zabiegu.
- Mieć krew i produkty krwiopochodne w czasie operacji.
- Multidyscyplinarne podejście do opieki nad pacjentem i przygotowania do zabiegu.
- Mieć salę pośredniej lub intensywnej terapii w centrum, w którym zostanie przeprowadzona histerektomia.
Opisano inne konserwatywne techniki. Podwiązanie lub embolizacja tętnicy macicznej, oprócz zastosowania metotreksatu w celu rozpuszczenia połączenia łożyskowego.
Obecnie podejście terapeutyczne ma na celu wykonanie histerektomii bezpośrednio po zaplanowanym cięciu cesarskim..
Powikłań związanych z przyleganiem łożyska można uniknąć poprzez wczesną diagnostykę, monitorowanie ciąży i odpowiednie postępowanie medyczne..
W przypadku nieznanej obecności przystawki łożyskowej diagnoza polega na stwierdzeniu w czasie porodu lub cięciu cesarskim. Szybkie działanie personelu medycznego określi rokowanie pudełka.
Powikłaniami, które mogą wynikać z przystawki łożyskowej, są:
- Masywny krwotok z ryzykiem hipowolemii lub wstrząsu hipowolemicznego.
- Poród przedwczesny, w tym wszystkie możliwe powikłania związane z niedojrzałością płodu.
- Niepłodność wtórna do histerektomii.
- Rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe.
- Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa.
- Zmiany urologiczne, zarówno moczowodu, jak i pęcherza.
- Powstanie przetoki między pochwą a pęcherzem moczowym.
- Pęknięcie macicy - z powodu przywierania łożyska - jest bardzo rzadkie, ale zostało opisane.
- Śmierć matki.
Jeszcze bez komentarzy