Objawy, przyczyny, leczenie akrofobii

2728
Egbert Haynes

Plik lęk wysokości lub lęk wysokości to fobia lub irracjonalny lęk wysokości. Osoby, które na nią cierpią, doświadczają ataków paniki na wysokościach i są poruszone próbą znalezienia się w bezpiecznym miejscu.

Zwykle wpływa na czynności rekreacyjne, chociaż w niektórych przypadkach może wpływać na codzienne życie. Na przykład: unikaj balustrad, wind i schodów, unikaj wchodzenia na wysokie piętra, unikaj pokonywania mostów ...

Od 2 do 5% populacji cierpi na to zaburzenie, przy czym dwukrotnie więcej kobiet niż mężczyzn. Słowo „zawroty głowy” jest często używane jako synonim tej fobii. Jednak zawroty głowy odnoszą się do uczucia zawrotów głowy lub tego, że otoczenie wiruje, gdy osoba faktycznie się nie kręci..

Zawroty głowy mogą być spowodowane:

  • Spójrz w dół z wysokiego miejsca.
  • Spójrz na wysokie miejsce.
  • Ruchy takie jak wstawanie, siadanie, chodzenie ...
  • Zmiany perspektywy wizualnej: wchodzenie i schodzenie po schodach, patrzenie przez okno jadącego samochodu lub pociągu ...

Zawroty głowy występujące z wysokości są klasyfikowane jako „zawroty głowy na wysokości”.

Indeks artykułów

  • 1 Objawy
    • 1.1 Zachowanie
  • 2 Przyczyny
    • 2.1 Poprzednie doświadczenia
    • 2.2 Negatywne myśli
  • 3 konsekwencje
  • 4 zabiegi
    • 4.1 Terapia poznawczo-behawioralna
    • 4.2 Wirtualna rzeczywistość
    • 4.3 Ekspozycja
    • 4.4 Tworzenie hierarchii
    • 4.5 Wyimaginowana desensytyzacja
    • 4.6 Wskazówki dotyczące radzenia sobie z oporem

Objawy

Aby wystąpiła akrofobia, lęk wysokości musi być nadmierny i nierealny. Dlatego objawy muszą być wyolbrzymione w porównaniu z sytuacją, w której się pojawiają. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów fobii, akrofobia wiąże się z trzema głównymi typami reakcji: lękiem, strachem i paniką..

Chociaż zwykle są używane zamiennie, lęk, panika i strach są różne: 

  • Lęk: jest to emocja skoncentrowana na możliwym niebezpieczeństwie w przyszłości. Jest to związane z tendencją do zamartwiania się i przewidywania ewentualnych niebezpieczeństw. Fizyczne objawy to napięcie mięśni, tachykardia, ból głowy, zawroty głowy ...
  • Strach: to podstawowa emocja, która jest odczuwana, gdy sytuacja jest interpretowana jako zagrażająca. Fizyczne objawy to drżenie, szybkie bicie serca, pocenie się, nudności, uczucie braku dotyku ...
  • Panika: to fala strachu, która szybko narasta. Jej objawami może być strach przed śmiercią, strach przed utratą kontroli, zawroty głowy, duszność, tachykardia ...

W zależności od sytuacji, osoba może doświadczyć wszystkiego, od średniego poziomu lęku lub strachu po całkowity atak paniki. Oprócz lęku, paniki i strachu można wygenerować kilka reakcji fizjologicznych:

  • Napięcie mięśni.
  • Bóle głowy.
  • Kołatanie serca.
  • Zawroty głowy.
  • Duszność.
  • Utrata kontroli.

Zachowanie

Emocji strachu zwykle towarzyszy zachowanie, które zmniejsza uczucie strachu. W większości przypadków odpowiedzią jest ucieczka lub unikanie..

Osoby z lękiem wysokości zazwyczaj unikają przebywania w wysokich budynkach, balkonach, wysokich siedzeniach w teatrach lub na stadionach sportowych ... Inni ludzie mogą unikać nawet patrzenia na ludzi znajdujących się na wysokości lub patrzenia w wysokie miejsca.

Jeśli ktoś z akrofobią znajduje się na dużej wysokości, to zazwyczaj wykonuje zachowania zabezpieczające takie jak: unikanie patrzenia w dół, unikanie zbliżania się do okien lub balkonów, unikanie zbliżania się do nich ...

Przyczyny

Wydaje się, że strach większości osób z akrofobią nie jest związany z uwarunkowaniem opartym na wcześniejszych doświadczeniach. Teoria ewolucji stwierdza, że ​​lęk wysokości jest naturalną adaptacją do kontekstu, w którym upadek może skutkować śmiercią lub wielkim niebezpieczeństwem.

Zgodnie z tą teorią wszyscy ludzie boją się przebywać na dużych wysokościach. Stopień lęku różni się u każdej osoby, a termin fobia jest zarezerwowany dla irracjonalnego strachu.

Z drugiej strony, według badania opublikowanego w czasopiśmie Nauki psychologiczne, akrofobia zależy od widzenia peryferyjnego, jaki mamy, kiedy się poruszamy.

Poprzednie doświadczenia

W niektórych przypadkach lęk wysokości może rozwinąć się poprzez doświadczenia bezpośrednie, zastępcze (obserwacja) lub pouczające (opowiedziane).

  • Bezpośredni: posiadanie traumatycznego lub stresującego doświadczenia na wysokim miejscu. Na przykład, jeśli dana osoba dozna ataku paniki na balkonie, może skojarzyć ten atak z przebywaniem na wysokości.
  • Doświadczenia zastępcze (obserwuj): Ktoś może rozwinąć akrofobię, obserwując, że inna osoba boi się na dużej wysokości lub że ta osoba ma złe doświadczenia. Na przykład, jeśli dziecko zauważy, że jego ojciec zawsze boi się wysokości, dziecko też może je rozwinąć..
  • Informacja: Ktoś może się obawiać dużych wysokości, ponieważ przeczytał lub powiedziano mu, że przebywanie na dużych wysokościach jest bardzo niebezpieczne. Na przykład przerażeni rodzice mogą powiedzieć dziecku, aby uważało na wzrost..

Negatywne myśli

Strach przed wysokościami jest zwykle kojarzony z myśleniem fobicznym lub negatywnymi myślami o niebezpieczeństwach związanych z przebywaniem na wysokości.

Jeśli masz pewność, że jesteś bezpieczny na wysokości, nie będziesz się bał. Jeśli jednak uważasz, że miejsce jest niebezpieczne i prawdopodobnie upadnie, normalne jest odczuwanie niepokoju lub strachu..

Myśli towarzyszące strachowi mogą być tak szybkie i automatyczne, że nie jesteś ich świadomy. Niektóre normalne przykłady akrofobii to:

  • Stracę równowagę i upadnę.
  • Most jest niebezpieczny.
  • Winda jest niebezpieczna i może spaść.
  • Jeśli podejdę zbyt blisko balkonu, ktoś mnie popchnie.
  • Jeśli jestem na wysokim miejscu, zbliżę się do krawędzi i upadnę.

Konsekwencje

W niektórych przypadkach ta fobia nie stanowi problemu w życiu. Na przykład, jeśli ktoś boi się wspinać po górach i nie uprawia wspinaczki, nic się nie dzieje. 

Jednak w innych przypadkach może wpływać i mieć negatywne konsekwencje w życiu codziennym. Na przykład osoba z akrofobią może mieszkać w mieście i nieustannie omijać windy, wysokie budynki, mosty lub schody..

W tym drugim przypadku fobia może wpływać na rodzaj poszukiwanej pracy, wykonywane czynności lub miejsca, do których się udaje.

Zabiegi

Terapia poznawczo-behawioralna

Terapia poznawczo-behawioralna jest głównym sposobem leczenia specyficznych fobii.

Stosowane są techniki behawioralne, które stopniowo narażają pacjenta na przerażającą sytuację (systematyczne odczulanie, ekspozycja) lub szybko (powódź).

Wirtualna rzeczywistość

Jednym z pierwszych zastosowań wirtualnej rzeczywistości w psychologii klinicznej była akrofobia.

W 1995 r. Naukowiec Rothbaum i współpracownicy opublikowali pierwsze badanie; pacjentowi udało się przezwyciężyć lęk wysokości, wystawiając się w wirtualnym otoczeniu.

Ekspozycja

W tej sekcji szczegółowo wyjaśnię technikę ekspozycji, która jest często stosowana w terapii poznawczo-behawioralnej. W przypadku ekspozycji osoba z lękiem wysokości napotyka tę sytuację stopniowo i wykonując różne czynności. Służy do tego hierarchia.

Celem jest odczulenie, to znaczy, że osoba coraz mniej czuje się na wysokościach. Terapia ta składa się z:

  • Zapominanie o związku między wysokością a strachem, lękiem lub reakcją paniki.
  • Przyzwyczaj się do wysokości.
  • Połącz uczucie relaksu i spokoju z wysokością.

Utwórz hierarchię

Hierarchia ma na celu stworzenie skali od najniższej do najwyższej, od sytuacji najmniej przerażającej do najbardziej przerażającej. Ta hierarchia będzie obejmować kroki, które przybliżą Cię do sytuacji, której się najbardziej obawiasz, na przykład przebywania na balkonie lub wchodzenia i schodzenia windą na piętro..

W ten sposób pierwszy krok spowoduje minimalny niepokój, a ostatni krok - maksymalny niepokój. Zaleca się, aby hierarchia składała się z 10–20 kroków. Z drugiej strony, jeśli osoba z fobią ma nadmierny lęk wysokości, może towarzyszyć jej w wykonywaniu kroków.

Przykład z windą:

  1. Obserwuj, jak ludzie wjeżdżają i schodzą w windach.
  2. Wchodzisz do windy stojącej obok kogoś.
  3. Wchodzenie do samotnej windy.
  4. Wchodzenie z kimś na piętro.
  5. Wejdź lub zejdź sam na podłogę.
  6. Wejdź z kimś na trzy piętra w górę lub w dół.
  7. Jedź w górę lub w dół trzy piętra razem.
  8. Zwiększ z kimś liczbę pięter.
  9. Zwiększ tylko liczbę pięter.

W takim przypadku, jeśli masz lęk wysokości podczas korzystania z wind, musiałbyś wykonywać te kroki kilka razy w tygodniu, aż strach lub niepokój prawie całkowicie ustąpią..

Najlepiej byłoby to robić 3-5 razy w tygodniu. Dłuższe sesje zwykle dają lepsze wyniki niż krótsze.

Zaleca się wycofanie się z sytuacji, jeśli niepokój, który odczuwasz, jest wyraźny. Oznacza to, że odczuwasz zawroty głowy, przyspieszenie akcji serca, napięcie mięśni, strach przed utratą kontroli ...

Jeśli czujesz się nieswojo, ale czujesz, że masz kontrolę, możesz nadal narażać się na tę sytuację..

Wyimaginowana desensytyzacja

Aby przezwyciężyć strach, ważne jest, abyś wystawił się na rzeczywiste sytuacje. Jednak na początek możesz ujawnić się w wyobraźni.

Chodzi o wizualizację sytuacji, które umieściłeś w hierarchii, chociaż w wyobraźni.

Wskazówki dotyczące radzenia sobie z oporem

Zwykle masz odporność na sytuacje wywołujące niepokój. Aby pokonać ten opór:

  • Sprawdź, czy opóźniasz sesje ekspozycji.
  • Pamiętaj, że to normalne, że doświadczasz silnych emocji podczas ekspozycji na sytuacje, których się obawiasz.
  • Unikaj negatywnych myśli, takich jak „nigdy nie pokonasz strachu”, „to niebezpieczne”.
  • Postrzegaj terapię jako szansę na poprawę.
  • Myślenie o korzyściach płynących z przezwyciężenia strachu.
  • Zrozum, że złe przeczucia związane z wystawą to sposób na przezwyciężenie strachu.
  • Nie przesycaj: jeśli odczuwasz nadmierny niepokój, wycofaj się na chwilę lub powtórz następnego dnia.
  • Przygotuj rozwiązania: na przykład jako środek ostrożności przed możliwym zatrzymaniem windy można mieć przy sobie telefon alarmowy.
  • Nagradzaj się za małe sukcesy.

A czy boisz się wysokości? Co robisz, żeby się z tym uporać?


Jeszcze bez komentarzy