Plik wody oceanu Są to te zawarte w oceanach i stanowią 96,5% całkowitej wody na planecie. Są ograniczone do 5 oceanów: Atlantyku, Pacyfiku, Indii, Arktyki i Antarktydy.
Główną cechą wód oceanicznych jest zasolenie, zaznaczona na niebiesko barwa, duża pojemność cieplna oraz układ prądów. Ponadto stanowią główne źródło tlenu na lądzie, są ważnym pochłaniaczem dwutlenku węgla, regulują globalny klimat i odznaczają się dużą różnorodnością biologiczną..
Rodzaje wód oceanicznych są zróżnicowane, w zależności od tego, jak są klasyfikowane, na podstawie różnic w temperaturze, zasoleniu, nasłonecznieniu, położeniu geograficznym lub strefach głębokości. W wymiarze pionowym wody oceaniczne tworzą warstwy różniące się temperaturą, jasnością, zasoleniem i różnorodnością biologiczną..
Chociaż na pierwszy rzut oka wody oceanu wydają się jednolite, w rzeczywistości tworzą bardzo zmienny system. Zarówno procesy naturalne, jak i interwencja człowieka powodują, że wody oceaniczne bardzo się różnią w zależności od obszaru..
Indeks artykułów
Wody oceaniczne mają wysoką zawartość soli (od 30 do 50 gramów na litr), w zależności od oceanu, szerokości geograficznej i głębokości. Na obszarach przybrzeżnych z ujściami dużych rzek zasolenie jest niższe i zmniejsza się wraz z opadami, podczas gdy wzrasta wraz z parowaniem..
Wody oceaniczne są cenione na niebiesko, chociaż w niektórych morzach mogą przybrać odcienie zielonkawe lub kasztanowe. Kolor wynika z faktu, że woda może pochłaniać szerokie spektrum promieniowania słonecznego, przy czym niebieski jest światłem o najmniejszej absorpcji..
Zielonkawe odcienie są spowodowane obecnością zielonych mikroalg, a kasztany są spowodowane dużą ilością zawieszonych osadów. Czerwone wody są spowodowane rozmnażaniem się mikroalg, które są toksyczne (szkodliwe proliferacje glonów).
Woda oceaniczna jest w stanie wchłonąć dużą ilość ciepła, to znaczy ma dużą pojemność cieplną. Jednak emisja ciepła przebiega powoli, dlatego masa wody oceanicznej odgrywa ważną rolę w regulacji temperatury na lądzie..
Z drugiej strony temperatura wody w oceanie zmienia się w zależności od szerokości i głębokości geograficznej oraz wpływają na nią wiatry. W Arktyce temperatura wody waha się od 10ºC latem do -50ºC zimą, z pływającą pokrywą lodową.
W przypadku Oceanu Spokojnego na wysokości równika temperatury mogą dochodzić nawet do 29 ºC.
Są to duże obszary wód oceanicznych o temperaturach od 4 do 6 ° C powyżej średniej i mogą osiągać nawet 1 mln km². Spowodowane są obszarami wysokiego ciśnienia wywołanego słabnącymi wiatrami, które ogrzewają warstwę powierzchniową wody i mogą sięgać nawet 50 m pod powierzchnię.
Zjawisko to miało miejsce kilkakrotnie w pobliżu Australii, na wschód od jej wybrzeża Pacyfiku. Podobnie pojawił się w wodach oceanicznych Pacyfiku między Kalifornią a Alaską oraz na zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej..
Ze względu na dużą zawartość rozpuszczonych soli gęstość wód oceanicznych przewyższa gęstość czystej wody o 2,7%. Ułatwia to unoszenie się obiektu w oceanie w porównaniu ze słodkowodną rzeką lub jeziorem..
Wody oceanu wytwarzają około 50% tlenu na Ziemi, ale niektóre badania wskazują, że utraciły one około 2% rozpuszczonego tlenu w ciągu ostatnich 50 lat. Wzrost średniej temperatury globalnej zwiększa ocieplenie wód oceanicznych i zmniejsza ilość rozpuszczonego tlenu, który trafia do zimniejszych wód głębinowych.
Wody oceaniczne są w ciągłym ruchu zarówno w poziomie, jak iw pionie, zarówno na powierzchni, jak iw głębi. Ta cyrkulacja wód oceanicznych na poziomie planetarnym jest ważnym czynnikiem regulacji klimatu.
Prądy powierzchniowe są powodowane przez wiatry, tarcie między warstwami wody oraz bezwładność ruchu obrotowego Ziemi. Występują ciepłe prądy, które płyną w kierunku stref polarnych i zimne prądy, które płyną z biegunów w kierunku strefy równikowej..
Prądy te tworzą wiry oceaniczne lub prądy wirujące, z których głównymi są te, które występują wokół równika Ziemi. Innym wyrazem poziomego ruchu wód oceanicznych są fale generowane przez pchanie wiatru w kierunku wybrzeży..
W takim stopniu, w jakim wiatry są silniejsze, fale mogą osiągać znaczne wysokości. Wydarzenia sejsmiczne lub wulkaniczne na łodziach podwodnych mogą powodować wyjątkowe fale o wielkiej niszczycielskiej mocy, zwane tsunami.
Prądy morskie, które występują na głębokich obszarach, są spowodowane różnicami w gęstości i temperaturze między masami wody oceanicznej.
Ruchy wznoszenia się i opadania wód oceanicznych są spowodowane działaniem ziemskiej, słonecznej i księżycowej grawitacji, generującej pływy. Jeśli chodzi o różnice temperatur, gęstości i zbiegania się prądów, jak na zejściach i wychodniach.
Wypiętrzenia lub wychodnie to ruchy mas głębokich wód oceanicznych w kierunku powierzchni. Występują one z powodu różnic w ruchu i temperaturze mas wód powierzchniowych i dennych, w połączeniu z efektem rzeźby morskiej..
Te wychodnie mają ogromne znaczenie biologiczne i gospodarcze, ponieważ przenoszą na powierzchnię składniki odżywcze obecne w głębokich warstwach wód oceanicznych. Powoduje to powstawanie obszarów o wysokiej wydajności morskiej..
Wody oceaniczne są złożonym roztworem prawie wszystkich znanych na Ziemi pierwiastków, zarówno organicznych, jak i nieorganicznych..
Najliczniejszym składnikiem nieorganicznym w wodach oceanicznych jest sól kuchenna lub chlorek sodu, stanowiący 70% wszystkich rozpuszczonych substancji. Jednak praktycznie wszystkie znane pierwiastki mineralne znajdują się w wodach oceanicznych, tylko w bardzo małych ilościach..
Są to jony chloru (Cl-), sodu (Na +) oraz w mniejszym stopniu siarczanu (SO₄²-) i magnezu (Mg2 +). Azotany i fosforany znajdują się w głębinach morskich, które wytrącają się z warstwy powierzchniowej, gdzie powstają w wyniku aktywności biologicznej..
Wody oceanu zawierają duże ilości materii organicznej zarówno w zawiesinie, jak i osadzonej na dnie oceanu. Ta materia organiczna pochodzi głównie z organizmów morskich, ale także z organizmów lądowych, które są wciągane do oceanów z rzek..
Wody oceaniczne, podobnie jak węgiel, wpływają na rozwój cyklu tlenowego, odgrywają w nich istotną rolę.
Największa produkcja tlenu w procesie fotosyntezy zachodzi w wodach oceanicznych dzięki aktywności fitoplanktonu. Większość tlenu oceanicznego znajduje się w górnej warstwie (0-200 m), ze względu na aktywność fotosyntetyczną i wymianę z atmosferą.
Fitoplankton w wodach oceanu wiąże węgiel organiczny w tempie 46 gigaton rocznie, a oddychanie organizmów morskich uwalnia CO2.
Wody oceaniczne zawierają również dużą ilość zanieczyszczeń wprowadzanych w wyniku działalności człowieka. Głównymi zanieczyszczeniami są tworzywa sztuczne, które utworzyły duże wyspy plastiku oceanicznego.
Wody oceaniczne można klasyfikować według różnych kryteriów, według oceanów, temperatury, zasolenia lub zajmowanego przez nie obszaru..
Na planecie jest rozpoznawanych 5 oceanów (arktyczny, atlantycki, antarktyczny, indyjski i pacyficzny), aw każdym z nich wody oceaniczne mają szczególne cechy.
Wody tego oceanu mają najniższą temperaturę i głębokość na planecie, ze średnią głębokością 1205 m. Podobnie są to te o najniższym zasoleniu, ponieważ parowanie jest niskie, występują stałe udziały wody słodkiej, aw jej centralnej części znajdują się czapy lodowe.
Występuje w wodach oceanicznych o największej zawartości soli średnio 12 gr / l i jest drugim co do wielkości zbiornikiem wód oceanicznych. Ma średnią głębokość 3646 mi maksymalną głębokość osiąga w rowie Puerto Rico z 8605 m.
Definicja tych wód oceanicznych jako oceanu jest nadal kontrowersyjna, ale jest to drugi najmniejszy zbiornik wodny oceanu. Podobnie jak Ocean Arktyczny ma niskie temperatury i niskie zasolenie.
Jego średnia głębokość wynosi 3270 m, a maksymalna osiąga się w rowie Wysp Południowych Sandwich o wysokości 7235 m.
Zawiera trzecią co do wielkości objętość wód oceanicznych po Pacyfiku i Atlantyku. Ma średnią głębokość 3741 m, a maksymalną w Rowie Java 7258 m.
Ten ocean jest największym zbiornikiem wód oceanicznych na naszej planecie i tym, który ma największą średnią głębokość 4280 m. Najgłębszy punkt na świecie znajduje się w tym oceanie, w Rowie Las Marianas o wysokości 10924 m.
Istnieją istotne różnice między wodami oceanicznymi w ich rozkładzie poziomym i pionowym, zarówno pod względem temperatury, promieniowania słonecznego, ilości składników odżywczych, jak i życia morskiego. Światło słoneczne nie przenika poza głębokość 200 mi determinuje gęstość życia morskiego oraz gradienty temperatury..
Oceany to duże połacie wód oceanicznych oddzielone od siebie konfiguracjami kontynentalnymi i prądami oceanicznymi. Ze swojej strony morza są ich częścią, będąc mniejszymi przedłużeniami, które znajdują się w pobliżu szelfu kontynentalnego.
Morza są ograniczone przez pewne konformacje geograficzne, takie jak łańcuchy wysp lub półwyspy, i są płytsze niż oceany.
Są to penetracje morza w głąb lądu, więc są płytsze i otrzymują wpływ kontynentalny. Spośród nich zatoka jest najwęższym połączeniem z otwartym morzem..
W obu przypadkach są to obszary, na których duże rzeki wpływają do morza lub bezpośrednio do oceanu. W obu przypadkach na wody oceanu głęboki wpływ mają wody rzeczne, obniżając zasolenie oraz zwiększając ilość osadów i składników odżywczych..
Są to nagromadzenia wody oceanicznej na wybrzeżu, tworzące lagunę oddzieloną od morza piaszczystą barierą prawie na całej jej długości. W tych cechach geograficznych woda oceaniczna osiąga płytkie głębokości, absorpcja promieniowania słonecznego jest maksymalna, a zatem temperatura wzrasta..
Istnieją ciepłe wody oceaniczne i zimne wody oceaniczne, co z kolei jest skorelowane z zawartością składników odżywczych. Zatem ciepłe wody oceanu mają mniej składników odżywczych niż wody zimne..
W oceanach świata występuje gradient zasolenia, a Atlantyku w Morzu Bałtyckim mają mniejsze zasolenie niż w strefie równikowej. Podobnie wody oceaniczne Pacyfiku mają wyższe stężenie soli niż wody Arktyki, ale mniejsze niż Atlantyk..
Wody Oceanu Spokojnego są mniej zasolone niż wody Atlantyku ze względu na rozkład opadów określony przez relief. Andy w Ameryce Południowej i Góry Skaliste w Ameryce Północnej blokują wilgotne wiatry znad Pacyfiku.
Z tego powodu para wodna pochodząca z wód oceanicznych Pacyfiku osadza się w samym oceanie. Ale w przypadku Atlantyku para wodna, która powstaje nad Morzem Karaibskim, przewyższa Amerykę Środkową, wytrącając się na Oceanie Spokojnym..
Wszystko to determinuje większe rozpuszczanie stężenia soli w wodach Oceanu Spokojnego w porównaniu z Atlantykiem.
W zależności od głębokości wody oceanu są mniej lub bardziej narażone na przenikanie widzialnego widma promieniowania słonecznego. Na tej podstawie mówimy o strefie eufotycznej i strefie aphotycznej dla tych głębokości, do których światło słoneczne nie dociera..
Masa wody oceanicznej, do której dociera światło słoneczne, mieści się między powierzchnią a głębokościami 80–200 m i zależy od stopnia zmętnienia wody. Na tym obszarze występują organizmy fotosyntetyzujące, fitoplankton i makroglony, które definiują łańcuchy pokarmowe.
Strefa apotyczna rozciąga się od 80-200 m do głębin, fotosynteza nie jest prowadzona, a żyjące w niej istoty żyją na gruzach spadających ze strefy górnej.
Podobnie istnieją łańcuchy pokarmowe, które rozpoczynają się od chemosyntetyzowania pierwotnych producentów, takich jak archeony. Wytwarzają energię poprzez przetwarzanie pierwiastków chemicznych z kominów hydrotermalnych na dnie morskim.
Wody oceaniczne można sklasyfikować według ich pionowego rozmieszczenia w zbiorniku wodnym, co wpływa na ich właściwości fizykochemiczne. W tym sensie mówimy o strefie przybrzeżnej, która rozciąga się od wybrzeża do miejsca, w którym promieniowanie słoneczne sięga około 200 m głębokości..
Strefa głęboka znajduje się od 200 m do okopów morskich, od 5 607 do 10 924 m. Wody oceaniczne każdej z tych stref różnią się między innymi temperaturą, nasłonecznieniem, zasoleniem, rodzajem i liczbą organizmów morskich..
Rafy koralowe są bogate w różnorodność biologiczną, mimo że są wodami ciepłymi i początkowo mają niską zawartość składników odżywczych. Wynika to z faktu, że kolonie koralowców stają się atrakcjami życia, które stanowią złożony ekosystem..
Kolonie koralowców znajdują się w płytkich wodach, otrzymują wystarczającą ilość światła i są schronieniem przed prądami, tworząc złożoną sieć pokarmową.
Wybrzeża te znajdują się na zachód od Ameryki Południowej, na Oceanie Spokojnym i są jednym z wychodniów wód oceanicznych na planecie. Te wody oceaniczne są zimne i bogate w składniki odżywcze z głębokich warstw.
Ta wychodnia tworzy Prąd Humboldta, który biegnie na południe w kierunku równika i jest spowodowany różnymi czynnikami. Są to bezwładnościowe skutki ruchu obrotowego Ziemi, równikowej siły odśrodkowej i ukształtowania platformy morskiej..
Te wody oceaniczne umożliwiają koncentrację dużych ławic ryb i innych organizmów morskich. Dlatego są ośrodkami o dużej bioróżnorodności i obszarach o wysokiej produktywności połowowej..
W Zatoce Meksykańskiej znajduje się tak zwana Martwa Strefa Zatoki o powierzchni 20 277 km², w której życie morskie jest znacznie ograniczone. Wynika to ze zjawiska eutrofizacji spowodowanego wprowadzaniem do wód oceanicznych azotanów i fosforanów pochodzących z agrochemikaliów..
Te zanieczyszczające produkty pochodzą z rozległego północnoamerykańskiego pasa rolniczego i są wyrzucane do oceanu przez rzekę Mississippi. Nadmiar azotanów i fosforanów powoduje niezwykły wzrost glonów, które zużywają rozpuszczony tlen w wodach oceanu.
W tak zwanych wirach oceanicznych Pacyfiku, Atlantyku i Oceanu Indyjskiego odkryto wody oceaniczne z dużą zawartością plastiku. Są to małe kawałki plastiku, w większości mikroskopijne, pokrywające duże obszary oceanu..
Ten plastik pochodzi głównie z obszarów kontynentalnych i został częściowo zdegradowany podczas przemieszczania się przez ocean. Prądy morskie koncentrują go w centrum obecnego systemu rotacji, który tworzy te wiatry oceaniczne..
Te stężenia plastiku negatywnie wpływają na życie oceanów i właściwości fizykochemiczne wód oceanicznych na tym obszarze..
Jeszcze bez komentarzy