Alfred Schütz był amerykańskim filozofem i socjologiem urodzonym w Austrii, który wyróżniał się rozwojem nauk społecznych opartych na fenomenologii. Fenomenologia to ruch filozoficzny rozwinięty w XX wieku, którego celem jest opisywanie różnych zjawisk zgodnie ze sposobem ich świadomego przeżywania.
Schütz przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdy miał 50 lat i uczył w New School for Social Research w Nowym Jorku. Jego praca zwróciła uwagę współpracowników, badając codzienny rozwój ludzi, a także kreowanie rzeczywistości za pomocą symboli i ludzkich działań..
Indeks artykułów
Alfred Schütz urodził się 13 kwietnia 1899 roku w Wiedniu w Austrii. Jego rodzina należała do wyższej klasy średniej Austrii. Alfred nie miał brata.
Miał wspólne wykształcenie, jak każdy inny młody człowiek swoich czasów. Jednak po ukończeniu szkoły średniej został powołany do wojska swojego kraju..
Należał do austriackiej dywizji artylerii, która walczyła na froncie włoskim w I wojnie światowej. Po odbyciu służby wojskowej wrócił do Austrii na zaawansowane studia na Uniwersytecie Wiedeńskim. Tam studiował prawo, nauki społeczne i biznes z kilkoma ważnymi postaciami tamtych czasów..
Jednak jego największy wpływ edukacyjny miał miejsce, gdy należał do Kręgu Misesa. To właśnie w tej grupie społecznej zaprzyjaźnił się z innymi młodymi ludźmi, którzy w późniejszym życiu stali się ważnymi postaciami społecznymi. Miało to wielki wpływ na myśl filozoficzną Schütza..
Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako biznesmen w austriackiej firmie bankowej. Jego sukces przyniósł mu opinię dobrego kierownika, a także znakomitego filozofa..
Jednym z głównych celów Schütza w jego życiu zawodowym było stworzenie podstaw filozoficznych dla nauk społecznych. Wpłynęło na niego kilku myślicieli tamtych czasów, wśród których wyróżnia się Edmund Husserl..
W rzeczywistości Schütz i Félix Kaufmann (który był jego kolegą i przyjacielem) dogłębnie przestudiowali prace Husserla, aby rozwinąć teorię socjologii interpretatywnej zaproponowaną przez Maxa Webera..
W 1932 roku opublikował swoją pierwszą książkę, w której zebrał całą wiedzę zdobytą podczas studiów nad twórczością Husserla.
Ta książka została nazwana Fenomenologia świata społecznego i jest uważany za jedno z najważniejszych dzieł, które napisał w swojej karierze; zwrócił tym uwagę samego Husserla, który poprosił Schütza, aby został jego asystentem. Nie mógł jednak przyjąć oferty z powodów związanych z pracą..
W 1933 r. Powstanie Hitlera w Niemczech i powstanie IV Rzeszy zmusiły Schütza i jego współpracowników do ubiegania się o azyl w krajach sojuszniczych..
Wraz z żoną Ilse, którą poślubił w 1926 r., Przeniósł się do Paryża. W 1939 r. Kariera bankiera zabrała go do Stanów Zjednoczonych, gdzie został członkiem New School..
Tam uczył socjologii i filozofii nowych studentów, pełniąc również funkcję przewodniczącego Wydziału Filozofii. Kontynuował pracę zawodową jako prawnik i nigdy nie porzucił pracy pedagogicznej w New School w Nowym Jorku..
Już jako bankier udało mu się stworzyć kilka prac związanych z fenomenologią, które zostały później opublikowane w czterech różnych tomach..
Jednym z powodów, dla których Schütz odnosił tak duże sukcesy w różnych przedsięwzięciach zawodowych, było zaangażowanie jego żony, która pomogła mu w transkrypcji wszystkich jego notatek i ukształtowaniu jego dzieł filozoficznych. Schütz zmarł w Nowym Jorku 20 maja 1959 roku w wieku 60 lat..
Schütz oparł swoją pracę na teorii, że społeczna rzeczywistość człowieka jest intersubiektywna i że ludzie używają prostych metod znaczeniowych.
Każda interpretacja rzeczy obejmuje dziedzinę wiedzy, którą dzielą wszyscy ludzie, ale którą interpretują indywidualnie..
Dla Schütza głównym celem nauk społecznych jest konstytuowanie i utrzymanie tego, co sam nazywa rzeczywistością społeczną.
Dla niego rzeczywistość społeczna jest interpretacją, jaką każdy człowiek ma na temat wydarzeń, które manifestują się w jego życiu każdego dnia. Te manifestacje są nieuniknione i są częścią życia.
Filozof teoretyzował na temat tego pomysłu. Zgodnie z jego teorią wszyscy ludzie rodzą się w tej rzeczywistości społecznej, w której występuje szereg przejawów społecznych i obiektów kulturowych, które każdy musi zaakceptować indywidualnie. Ludzie są niczym innym jak aktorami na scenie społecznej, na której toczy się życie.
Teoria Schütza ma kilka podobieństw do pracy Webera, ale przede wszystkim opiera się na pracy Husserla.
Głównym wkładem Schütza była jego praca w dziedzinie fenomenologii. Jego pierwszym znaczącym wkładem był rozwój teorii Edmunda Husserla, dzięki której zaczął rozwijać fenomenologię społeczną.
Ta gałąź fenomenologii była połączeniem społecznej konstrukcji rzeczywistości z etnometodologią.
Ta praca wykazała, że ludzie tworzą wrażenie rzeczywistości i podmiotowości, wykorzystując jako podstawę doznania i doświadczenia społeczne, które pojawiają się w ich życiu..
W rzeczywistości duża część jego pracy opiera się na konstruowaniu rzeczywistości na podstawie doświadczeń życiowych..
Jest to dość subiektywny sposób badania jednostek, ponieważ opiera się na zrozumieniu życia każdej osoby, a nie na metodach naukowych, które można wykorzystać do zrozumienia zachowania każdej osoby..
Idee Schütza były bardzo wpływowe na polu światowej socjologii. Jego praca nad fenomenologicznym podejściem do socjologii i rozwojem podstaw etnometodologii były najwybitniejszymi w jego karierze..
Jeszcze bez komentarzy