Plik wysoka góra obejmuje szczególnie wysokie tereny górskie, położone zwykle 500 m powyżej linii wzrostu drzew na tym terenie. Na tych obszarach rozwój życia jest szczególnie trudny: silne wiatry i temperatura utrudniają naturalny rozwój ekosystemów.
Często określa się te regiony jako obszary alpejskie. Chociaż klimat wysokogórski jest zwykle zimny, istnieją obszary, w których może wystąpić klimat z wyższymi temperaturami niż zwykle: zależy to od położenia geograficznego i tego, jak ciepły jest klimat w twoim otoczeniu..
Obszary wysokogórskie można znaleźć w różnych częściach świata i rozwijają zróżnicowane ekosystemy, zarówno pod względem flory i fauny, którym udaje się przystosować do zimnego klimatu z obfitymi opadami deszczu i silnymi wiatrami lub do klimatu nieco cieplejszego na obszarach, gdzie występuje deszcz. nie tak powszechne.
Ogólnie rzecz biorąc, te obszary alpejskie charakteryzują się obfitymi opadami deszczu - prawie zawsze w postaci śniegu - bardzo wysokim promieniowaniem ultrafioletowym, niskim poziomem tlenu i niewielką roślinnością występującą w niewielkich ilościach, zwykle w postaci zarośli..
Indeks artykułów
Chociaż mówi się, że góry należące do tej kategorii mają znaczne wzniesienie, nie ma określonej wysokości, która służyłaby do sklasyfikowania obszaru wysokogórskiego.
W zależności od lokalizacji można uznać, że obszar wysokogórski znajduje się na takiej czy innej wysokości. Na przykład w Meksyku górę można uznać za alpejską, jeśli znajduje się na wysokości 4000 metrów nad poziomem morza; na północy Patagonii jest rozważany z wysokości 1700 metrów nad poziomem morza; aw Hiszpanii uważa się, że znajduje się na wysokości od 2000 do 2500 metrów nad poziomem morza.
Ten ekosystem charakteryzuje się praktycznie stałymi silnymi wiatrami. Ponadto przez większość roku temperatury są niskie i występuje lód i śnieg.
Tlen jest również deficytowy na obszarach wysokogórskich; Wynika to z niskiego ciśnienia generowanego przez wysokość.
Należy zauważyć, że obszary wysokogórskie rozwijają różne formy życia w zależności od ich położenia..
Na pustyniach wysokie góry otrzymują bardzo mało wody z powodu braku deszczu. Z drugiej strony w strefach umiarkowanych mogą mieć wyraźnie zaznaczone pory roku ze stałymi zmianami temperatury..
Małe różnice klimatyczne mają ogromne znaczenie w tych ekosystemach. W górach położonych na północ lub południe od równika Ziemi roślinność może znacznie rosnąć tylko po jednej stronie góry, podczas gdy druga nie otrzymuje wystarczającej ilości światła słonecznego do wzrostu roślinności..
Jednak zdarza się to bardziej niż cokolwiek innego na obszarach, gdzie zbocza górskie są bardzo strome i utrudniają dostęp światła słonecznego..
Zmiany klimatyczne wpływają również na klimat w wysokich górach w pobliżu równika planety, ponieważ wpływają na nie powtarzające się słoneczne poranki i pochmurne popołudnia..
Wzory te powodują, że góra stale otrzymuje światło słoneczne tylko z jednej strony, powodując efekt podobny do tego, który wystąpił na obszarach bardziej oddalonych od równika..
Stała obecność śniegu generowanego przez wysokość zapobiega również rozwojowi roślinności, a klimat decyduje o tym, jak długo śnieg będzie trwał w górach..
Klimat górzysty ma kluczowe znaczenie dla rozwoju zarówno flory, jak i fauny, a obecność śniegu znacznie utrudnia rozwój ekosystemów.
W wysokich górach półkuli północnej często spotyka się duże ilości drzew iglastych. Jednak znajdują się one w niższych partiach góry i ustępują alpejskiej roślinności, która rośnie na zamarzniętym szczycie..
Do najczęściej występujących drzew iglastych w tych regionach należą sosny, jodły i modrzewie. Mniejsze rośliny, takie jak wrzos i mak, również rosną obok tych drzew..
W przeciwieństwie do obszarów tropikalnych, góry mają roślinność dżungli prawie do granicy wzrostu drzew (maksymalna wysokość, na jaką może wzrosnąć drzewo).
W alpejskiej strefie wzrostu, która jest właściwie obszarem wysokogórskim, można zaobserwować obecność różnych rodzajów roślin, w tym muraw, bagien, wrzosowisk i drobnej roślinności, która rośnie między pęknięciami w ziemi.
Na tej wysokości nie można zdobyć drzew, ponieważ warunki zarówno wysokościowe, jak i klimatyczne nie pozwalają na ich wzrost. Jednak małe rośliny są dość podobne we wszystkich górach półkuli północnej..
W regionach o klimacie umiarkowanym i tropikalnym obecna flora ma zwykle podobną liczbę gatunków w każdym ekosystemie. Na szczycie wysokiej góry często spotyka się około 200 rodzajów małych roślin.
Co zaskakujące, rośliny te są dość podobne we wszystkich regionach, w których występują, niezależnie od ich położenia względem równika planety..
Fauna różni się znacznie mniej niż flora w ekosystemach wysokogórskich. Ogólnie rzecz biorąc, ten sam styl zwierząt można znaleźć na szczycie góry, jak w jej otoczeniu. Mówi się, że zjawisko to występuje z powodu wycofywania się zwierząt po inwazji człowieka na ich naturalne siedliska..
Niektóre gatunki ptaków identyfikują się z określonymi górami, na przykład kondor w strefie andyjskiej.
Zwierzęta, które z natury zamieszkiwały zimne obszary na szczytach gór przez niezliczone pokolenia, często mają znacznie wyraźniejszy płaszcz niż inne gatunki z tej samej rodziny. Można to docenić, widząc kozice górskie, jelenie, wilki, a nawet koty páramo..
U tych gatunków zwykle dochodzi do powstania grubszej sierści, aby dłużej utrzymywać ciepło ciała, szczególnie w okresach ciągłego zimna, gdzie mają one niewielki dostęp do światła słonecznego..
Chociaż styl zwierząt jest dość podobny do tego, który rozwija się w niższej części góry, różnorodność klimatyczna i topograficzna sprawia, że wysoka góra i jej okolice są obszarami o dużej bioróżnorodności, ponieważ zwierzęta i rośliny z różnych ekosystemów dostosowały swój styl życia do tych wyniesionych regionów.
Wśród zwierząt zamieszkujących obszary wysokogórskie są między innymi żaba czerwona, jaszczurka torfowa, żmija boleńska, świstak, lampart śnieżny, lagopod alpejski, sęp płowy i wróbel alpejski..
Zjawisko ekosystemów wysokogórskich zwykle występuje w każdej części świata, w której znajdują się wzniesienia górskie setki metrów nad poziomem gruntu..
Wśród najważniejszych wzniesień górskich wyróżniają się góry Sierra Nevada w Stanach Zjednoczonych; pasmo górskie Andów, rozciągające się od Wenezueli po Chile; azjatyckie Himalaje i górzysta odmiana Tybetu.
Wiele z tych obszarów ma ekosystemy sięgające do pewnego punktu nad poziomem morza, z których zimno nie pozwala na pełny rozwój życia.
Inne miejsca, w których występuje zjawisko życia wysokogórskiego, to górzyste przedłużenie Kalifornii w Stanach Zjednoczonych; i Kilimandżaro w Afryce, który reprezentuje wzorowy ekosystem w wysokich górach o ciepłym klimacie.
Góry Hokkaido w Japonii i wysokie góry Nowej Gwinei, Nowej Zelandii, Afryki Wschodniej i Azji Południowo-Wschodniej są również domem dla życia..
Wszystkie te górskie obszary stanowią zróżnicowane ekosystemy, bogate w bioróżnorodność i występujące w każdym regionie. Jednak wszystkie te z zimnych klimatów są do siebie dość podobne, zwłaszcza jeśli chodzi o różnorodność zarówno gatunków zwierząt, jak i roślin..
Jeszcze bez komentarzy