Plik anatomia mikroskopowa To nauka bada maleńką strukturę komórek i tkanek, z których składają się organizmy. Aby móc efektywnie się rozwijać, dyscyplina ta wymaga precyzyjnych narzędzi, takich jak mikroskop światła ultrafioletowego czy mikroskop elektronowy..
Dlatego można powiedzieć, że nauka ta dokonała dużego postępu w drugiej połowie XIX wieku, ponieważ w tym okresie udoskonalono mikroskopy optyczne. Pozwoliło to na opracowanie nowych metod, które ułatwiły badanie tkanek..
Anatomia mikroskopowa od XX wieku poszerzyła swoją wiedzę dzięki rozwojowi narzędzi mikroskopowych, które dzięki postępowi technologicznemu uzyskały większe powiększenie i rozdzielczość. Dodatkowo udoskonalono techniki laboratoryjne, co ułatwiło obserwację.
Należy podkreślić, że z tej dyscypliny wywodzą się dwie ważne gałęzie naukowe, takie jak histologia i cytologia. Pierwsza bada skład tkanek organicznych, koncentrując się na wnętrzu komórek i ciałek; druga jest również poświęcona badaniu komórek, ale z poziomu strukturalnego, biochemicznego i fizjologicznego.
Indeks artykułów
Historia anatomii mikroskopowej zaczyna się wraz z pojawieniem się anatomii ogólnej, której początki były z kolei związane z początkami medycyny. Według autorki Clary García Barrios w swoim tekście Pochodzenie i historia preparacji anatomicznej (1999), pierwsze szczątki anatomiczne zaczęły się od poszukiwań zachowania ludzkich zwłok.
W konsekwencji, poprzez balsamowanie, mumifikację i inne techniki konserwujące, ludzie zaczęli zaznajamiać się z tkankami ciała. Techniki te pochodzą z bardzo odległych cywilizacji, takich jak starożytni Egipcjanie czy cywilizacja Inków.
Należy zauważyć, że do mumifikacji i balsamowania konieczne było wykonanie cięć, oddzielenie struktur i dostęp do ubytków, co dało początek koncepcji preparowania, która stała się podstawą wszystkich nauk anatomicznych..
Anatomia jako nauka narodziła się wraz ze starożytnymi Grekami. Jednym z najwybitniejszych lekarzy tego okresu był Hipokrates (460-370 pne), uważany za ojca medycyny. Później Arystoteles (384-322 pne) był w stanie rozróżnić nerwy, ścięgna, kości i chrząstki w ciele zwierząt.
W okresie aleksandryjskim Herófilo (335-280 pne) przeprowadził pierwszą sekcję zwłok ludzkich, co dało początek pojęciu anatomii, które w starożytnej grece oznacza „krótko”. Ten lekarz odkrył kilka form anatomicznych, takich jak mózg i jego opony mózgowe, nerwy, naczynia mleczne, prostata i dwunastnica..
Później Erasistratus (350-300) rozważał możliwość, że organizm składa się z maleńkich i niewidocznych cząstek. Ta myśl dała początek temu, co później stało się anatomią mikroskopową..
Pierwszym naukowcem, który zaobserwował komórki, był Robert Hooke w 1665 r., Któremu udało się opisać i narysować martwe komórki obecne w korku; osiągnął to używając bardzo prymitywnego mikroskopu. Jednak to Antony Van Leeuwenhoek (1632-1723) jako pierwszy zaobserwował grupę żywych komórek.
Aby przeprowadzić swoje obserwacje, Leeuwenhoek zbudował serię raczej prymitywnych, ale na razie bardzo udanych mikroskopów, które pozwoliły mu opisać komórki obecne we krwi i algach. Jego praca miała jedynie charakter opisowy, służyła jednak odkryciu złożonego mikroskopijnego świata.
Słowo „anatomia” pochodzi z języka greckiego „anatomia", Co można przetłumaczyć jako" rozwarstwienie ", chociaż oznacza to również" tnę ". Dlatego można ustalić, że anatomia to nauka zajmująca się badaniem kształtów i struktur części ciała, zarówno ludzi, jak i zwierząt..
Jeśli chodzi o słowo „mikroskopijny”, pochodzi od rzeczownika „mikroskop”, utworzonego przez greckie korzenie „mikro” i „scopio”, które oznaczają odpowiednio „mały” i „wygląd”. Dlatego to słowo odnosi się do czynności obserwowania czegoś, co jest bardzo małe.
Podsumowując, celem anatomii mikroskopowej jest badanie struktur biologicznych, których nie można zobaczyć bez ich powiększenia. Dzięki lupom naukowiec może ujawnić aspekty, które umykają ludzkiemu oku; im bardziej zaawansowany mikroskop, tym większa ilość szczegółów w komórkach i tkankach.
Anatomia mikroskopowa do przeprowadzenia badań wymaga technik mikroskopowych. Jednym z najczęściej używanych przez naukowców mikroskopów jest fluorescencyjny mikroskop świetlny, który wykorzystuje kryształy kwarcu i wytwarza oświetlenie za pomocą lamp rtęciowych. To narzędzie nie używa filtrów, a wyniki należy obserwować na płytach fotograficznych.
Ten instrument jest niezbędny podczas badania anatomii mikroskopowej. Działa podobnie jak spektrofotometr, jednak różni się od tego, ponieważ wyniki są rejestrowane na zdjęciach.
Ostatecznego wyniku nie można obserwować bezpośrednio przez okular, ponieważ światło ultrafioletowe może uszkodzić siatkówkę badacza. Ta metoda ułatwia wykrywanie kwasów i białek; pozwala również na uzyskanie RNA z komórek.
Mikroskopy elektronowe są dziś najczęściej używane w tej dyscyplinie. Różni się od poprzednich tym, że wykorzystuje elektrony zamiast światła widzialnego do uzyskania obrazów drobnych pierwiastków..
Pierwszą próbkę elektronową zaprojektowali Max Knoll i Ernst Ruska w 1925 roku i obecnie istnieją dwa typy: transmisyjne mikroskopy elektronowe i skaningowe mikroskopy elektronowe..
Anatomia mikroskopowa wykorzystuje inne gałęzie naukowe, aby móc skuteczniej rozwijać swoje badania, a są to histologia i cytologia. Chociaż obie dyscypliny koncentrują się na różnych celach, obie zgadzają się, że wymagają one użycia mikroskopu..
Histologia pozwala anatomii mikroskopowej poznać błony pęcherzykowe obecne w różnych tkankach organizmu, podczas gdy cytologia dostarcza dogłębnej wiedzy o komórkach, zarówno w ich normalnym stanie, jak i możliwym stanie patologicznym..
Jeszcze bez komentarzy