Anaksymander Był filozofem urodzonym w Milecie w 610 rpne. Wydaje się, że był rówieśnikiem Thalesa de Mileto, uczniem i naśladowcą jego twórczości. Część trudności w studiowaniu tego greckiego filozofa polega na tym, że pozostawił tylko jedną pracę pisemną, więc resztę jego wkładu można znaleźć w odniesieniach innych późniejszych myślicieli, takich jak Arystoteles..
Wśród jego wkładu znajdują się prace dotyczące zasady wszechrzeczy, zwane arjé lub arché oraz związana z tym koncepcja apeiron. Ponadto wyróżniają się jego studia nad kosmologią, czyli formowaniem się świata. Wreszcie rozwinął pewne teorie dotyczące wyglądu ludzi i zwierząt na Ziemi.
Indeks artykułów
Anaksymander z Miletu był greckim filozofem, który był wyznawcą Talesa z Miletu i synem Praxiadesa z Miletu. Jedną z istotnych cech tego filozofa jest to, że jest autorem pierwszej odkrytej prozy.
Dokładna data jego urodzenia nie jest znana; można jednak powiedzieć, że urodził się około 610 rpne. Oprócz poświęcenia się filozofii Anaksymander był także astronomem, geometrem i strategiem wojskowym.
Niewiele wiadomo o tym, jak minęło jego życie. W rzeczywistości poglądy na temat jego wkładu i myśli pochodzą od Arystotelesa i jednego z jego uczniów: Teofrastusa.
Wiadomo, że był członkiem szkoły Thales de Mileto, a później był następcą Thalesa; Co więcej, Anaksymander był nauczycielem Anaksymandesa, który później postulował, że powietrze jest tym, co daje początek i koniec wszystkiego, i że powietrze to ma nieskończony charakter..
Według niektórych źródeł uważa się, że Anaksymander był oficjalnym mężczyzną, który lubił nosić eleganckie i nieco wyszukane ubranie. Był również uważany za praktycznego człowieka z umiejętnościami organizacji wojskowej i politycznej..
Podobnie, według źródeł, wydaje się, że był miłośnikiem podróży; Istnieją nawet informacje, które wskazują, że to Anaksymander poprowadził wyprawę mającą na celu założenie kolonii Apollonia na obszarach w pobliżu wybrzeża, naprzeciw Morza Egejskiego..
Anaksymander był pierwszym znanym filozofem, który opisał swoją myśl na podstawie dokumentu napisanego prozą. Ta książka nie zachowała się w czasie, ale mieliśmy dostęp do fragmentu wspomnianej publikacji.
Uważa się, że Anaksymander zmarł około 545 rpne. C. mając około 65 lat.
Jednym z aspektów, który wyróżnia Anaksymandra, jest to, że jego myśl zawsze opierała się na argumentach pochodzenia filozoficznego..
To skłoniło kilku uczonych do rozważenia, że Anaksymander jest pierwszym filozofem w historii, zamiast Talesa z Miletu, jak tradycyjnie rozważano..
Niektórzy eksperci twierdzą, że Anaksymander był pierwszym filozofem, który użył tego słowa do określenia podstawowego elementu tworzenia rzeczywistości. W ten sposób arjé (zwane również arché) byłoby pierwszorzędną rzeczą dla pokolenia świata.
Jako ważny wkład Anaksymander uznał, że łukiem tym nie może być żaden ze znanych wówczas elementów: woda, ogień, powietrze i ziemia. Byłby przed nimi i miałby zupełnie inne cechy.
W myśli Anaksymandra był pierwotny element i właśnie to nazwał ápeiron; ten grecki termin oznacza „to, co nie ma granic”. Według Anaksymandera apeiron reprezentował ten element, z którego wszystkie rzeczy się rodzą; to był początek wszystkiego i była to niematerialna istota.
W jednym z nielicznych pism, które zostawił, to on sam to wyjaśnił i nadał mu imię:
"Zasadą (arche) wszystkich rzeczy jest nieokreślony apeiron. Otóż, właśnie tam, gdzie jest tworzenie rzeczy, tam też następuje zniszczenie, stosownie do potrzeb; w efekcie płacą sobie nawzajem winę i zadośćuczynienie za niesprawiedliwość według porządku czasu."
Jak to ujął Anaksymander, apeiron charakteryzuje się nieskończoną naturą oraz posiadaniem autorytetu i władzy nad wszystkim, co otacza istoty. Ideą tego pojęcia było rozróżnienie między religią a mitem, co wyjaśniało pochodzenie wszystkich rzeczy.
Apeiron nie był kojarzony z żadnym z elementów natury, ale był w samej nieskończoności, również postrzegany jako element nieokreślony, szczególnie w odniesieniu do przestrzeni..
Ostatecznie apeiron reprezentował to, czego nie można zniszczyć, co jest tym, co tworzy wszystko i co jednocześnie nie może zostać wygenerowane, ponieważ nie ma żadnych ograniczeń w żadnym sensie: nie ma końca ani początku..
Jest to kolejna koncepcja obecna w myśli Anaksymandra, która jest fundamentalna dla zrozumienia jego refleksji na temat istnienia. Dla tego filozofa kosmos był żywiołem pozbawionym doczesności iz wielką dynamiką.
Według Anaksymandera to apeiron jest tym, który daje początek wszystkiemu; dlatego jest elementem, który jednoczy wszystko, co istnieje w sobie. Anaksymander postrzega apeiron jako początek i koniec kosmosu.
Wśród wszystkich elementów stworzonych przez apeiron jest zimno (ziemia) i gorąco (ogień). Filozof wyraził, że kosmos powstał w wyniku silnego ruchu obrotowego generowanego przez apeiron, co skutkowało oddzieleniem zimna od gorącego..
Tak więc, według Anaksymandra w tym czasie powstała również planeta: Ziemia reprezentowała zimny element, a obszar gorącego powietrza wraz z warstwą magmową otaczał tę planetę.
W jakiś sposób warstwa magmowa pękła, w wyniku czego powstały gwiazdy, Słońce i Księżyc. Te ostatnie były rozważane przez Anaksymandra jako ogniste pierścienie powietrza, które znaleziono wokół planety Ziemi..
W ramach dynamiki między Ziemią jako zimnym elementem a gwiazdami (Słońcem i Księżycem) jako ciepłymi elementami Anaksymander dokonał interpretacji na podstawie tego, co zaobserwował w odniesieniu do poziomu morza.
Filozof ten dostrzegł, że poziom wody w morzach obniża się i uznał, że jest to konsekwencja odpowiedzi na zapotrzebowanie wyżej wymienionych gwiazd na przeciwdziałanie potędze planety..
Ten grecki filozof wskazał, że po stworzeniu planety elementem, z którego narodziły się gatunki zwierząt, była woda, która otrzymywała ciepło od Słońca..
Stworzone w wodach gatunki te zaczęły zbliżać się do lądu. Z tych przybliżeń wynika, że według Anaksymandra istoty ludzkie pochodzą z ryb.
Sposób, w jaki to wyjaśnił, jest taki, że ostatecznie Słońce odpowiadało za odparowanie całej wody na planecie, a rezultatem tego były właśnie pierwsze gatunki, z których pochodzi człowiek.
W tym sensie Anaksymander ocenił, że człowiek powinien pochodzić z ryb, ponieważ były to najbardziej chronione stworzenia, zdolne do przetrwania całej szczególnej dynamiki, jaka miała istnieć u początków planety..
Z pojęciem wielości światów związane jest pojęcie kosmosu, o którym mowa powyżej. Zgodnie z tą koncepcją istnieje ciągły ruch, za pomocą którego elementy są oddzielane od siebie; ten ruch sprawia, że różne światy istnieją w tym samym czasie, oddzielone od siebie.
Ponieważ ruch uważany jest za wieczny, to tworzenie światów jest również wieczne, a światy jako takie są również nieskończone; Anaksymander wyjaśnił, że nie można wiedzieć, ile światów istnieje, ponieważ jest ich niezliczona ilość.
Ponadto każdy z nich powstaje lub umiera w określonym czasie, ale światy powstają w sposób ciągły i nieskończony, w odpowiedzi na odwieczny dynamizm..
Niektórzy interpretatorzy Anaksymandera stwierdzili, że nie jest do końca jasne, czy filozof ten odnosił się do istnienia światów, które powstały jeden po drugim, sukcesywnie, w czasie; lub gdyby zamiast tego odnosił się do różnych światów, które współistniały w tym samym czasie.
W każdym razie najważniejszą rzeczą w tym aspekcie myśli Anaksymandra jest to, że sugerował on istnienie wszechświata, który miał znaczenie i dynamikę, dzięki której mógł funkcjonować, i że ta dynamika może być zrozumiana przez istoty. Ludzie, co otwiera więcej miejsca na wiedzę i ewolucję myśli.
Jedna z dyskusji ekspertów podczas badania koncepcji Ápeiron jako podstawy świata dotyczy tego, czy jest to coś świadomego, jak rodzaj boga, czy też mechanicznego..
Najbardziej rozpowszechnionym wnioskiem jest to, że Anaksymander nie wierzył w istnienie wszechwiedzącej istoty kontrolującej wszechświat, ale że jej wpływ byłby mechaniczny, pozbawiony świadomości..
Z drugiej strony uderzający jest komentarz filozofa o niesprawiedliwości, z jaką działa apeiron. Nie będąc w stanie być w stu procentach pewnym sensu, jaki chciał nadać temu oskarżeniu, myśliciele, którzy poszli za nim i przeanalizowali jego kilka pism, doszli do wniosku, że tworząc elementy, które mogą być sobie sprzeczne (np. i woda), wszyscy walczą o zwycięstwo nad swoim przeciwieństwem.
Mógł to być twórca lub przynajmniej osoba, która wprowadziła gnomona do Grecji. Był to artefakt podobny do zegara słonecznego i oprócz tej funkcji, dzięki temu zegarowi można było zidentyfikować równonoce i przesilenia za pomocą pręta, z którego się składa..
Anaksymanderowi przypisuje się stworzenie czegoś, co zostało nazwane niebiańskim globem, w wyniku jego zainteresowania astronomią.
Według świadków, takich jak geografowie Agatémero i Estrabón, Anaximander był tym, który stworzył pierwszą mapę świata; Innymi słowy, był pierwszym, który wyznaczył granice między morzem a lądem. Mówi się, że ta ulotka była okólna, a informacje, na których się opierała, były informacjami uzyskanymi od podróżników tamtych czasów.
Po raz pierwszy to filozof wypowiedział się na temat stworzenia świata, bez uciekania się do wszechpotężnych twórczych bytów. Dla Anaksymandra wszechświat pojawił się, gdy przeciwstawne elementy, zjednoczone w apeironie, zaczęły się rozdzielać.
W ten sposób Ziemia uważana za zimną została oddzielona od gorącego. W ten sposób został otoczony warstwą ognia i wypełniony warstwą powietrza. Kiedy ta warstwa została przerwana, pojawił się Księżyc, gwiazdy i Słońce.
Podobnie jak w przypadku pojawienia się planet i gwiazd, Anaksymander również przedstawił swoją teorię o tym, jak powstały pierwsze żywe istoty. Na początku wszyscy wyszli z wody, skąd przyszli na ziemię.
Jeśli chodzi o ludzi, wyjaśnił, że zostali stworzeni wewnątrz innych zwierząt, w szczególności gatunku ryb. Gdy byli wystarczająco silni, aby przeżyć, mogli urodzić się i żyć poza morzem..
W pewnym momencie swojego życia Anaksymander przewidział trzęsienie ziemi. Według niektórych świadectw, filozof ten zbliżył się do Lacedaemona, regionu starożytnej Grecji i polecił swoim mieszkańcom opuścić ten obszar, ponieważ miało nastąpić poważne trzęsienie ziemi. Późniejsze zapisy dowiodły, że Anaksymander miał rację: miasto upadło.
Wiadomo, że Anaksymander napisał książkę w formie prozy, która jednak nie przetrwała do dnia dzisiejszego. Istnieją różne świadectwa i inne fragmenty współczesnych filozofów lub innych, którzy studiowali jego dzieła, dzięki którym można uzyskać dostęp do jego myśli.
Jak to wyrażają inne głosy, nie można mieć całkowitej pewności, że Anaksymander był konkretnym autorem tej myśli. Jednak uczeni z tego obszaru oszacowali, że istnieje wiele aspektów, które są zgodne z kontekstem czasu, więc mogą one mieć pewien stopień trafności..
Poniżej krótko opiszemy najważniejsze komentarze i fragmenty związane z Anaximadronem:
W tym fragmencie Laercio wskazuje, że Anaksymander miał 64 lata w drugim roku Olimpiady numer 58 i wkrótce potem zmarł..
Hipólito potwierdza w tym świadectwie, że Anaksymander urodził się w trzecim roku 42. Olimpiady, w 610 rpne. C., i że był uczniem Thalesa z Mileto.
Themistius jako jeden z pierwszych potwierdził, że Anaksymander był jak dotąd pierwszym filozofem, który napisał prozę..
W tym przypadku Suda wymienia tematy, na których opierał się Anaksymander: między innymi Ziemię, sferę niebieską, gwiazdy stałe, przyrodę (co odnosiło się do filozofii w ogóle)..
Laertius przypisuje Anaksymandrowi stworzenie gnomona, map świata i niebiańskiego globu.
Odnosi się również do gnomona i kuli ziemskiej, chociaż nie wspomina konkretnie o Anaksymandrze.
Agatémero ponownie wspomina o mapach świata i przypisuje je Anaksymandrowi.
Strabon cytuje Eratostenesa, który potwierdził, że Anaksymander był jednym z pierwszych geografów, którzy istnieli.
Cyceron jest tym, który opowiada o trzęsieniu ziemi, które przewidział Anaksymander, i wskazuje, że po przepowiedni miasto całkowicie się zawaliło.
Ael opowiada, jak Anaksymander był następcą Talesa w Apollonii, kolonii tego ostatniego.
Ta postać mówi o Anaksymandrze jako pierwszym, który mówi o „początku”, odnosząc się do początku wszystkich rzeczy. Simplicio mówi o ápeironie jako o głównej koncepcji Anaksymandra i podkreśla, że te rzeczy stworzone z ápeiron mają początek i koniec.
Podsumowuje ideę apeironu jako końca i początku wszystkich rzeczy; co tworzy i niszczy.
Przy tej okazji Hipolit stwierdza, że Anaksymander jako pierwszy użył terminu ápeiron, który określa jako początek wszystkiego..
Ponownie wymienia apeiron, uznając go za element, z którego wszystko się rodzi i umiera.
Arystoteles mówi, że Anaksymander uważał, że przeciwieństwa, które są zmieszane w całość, oddzielają się.
W tym komentarzu odnosi się do tych, którzy uważają, że tą wyjątkową materią, źródłem wszystkiego, jest ogień, powietrze lub inny pierwiastek. Później powraca, aby potwierdzić koncepcję ápeiron i przypisuje ją Anaksymandrowi.
Mówi o formowaniu się kosmosu rozważanego przez Anaksymandra. Wspomnij o stworzeniu ciepła i zimna oraz o tym, jak to dało początek Słońcu, gwiazdom i planecie Ziemia.
Podkreśla znaczenie oddzielenia bytów w myśli Anaksymandra.
Mówi o wyższości apeiron w stosunku do elementów. Wskazuje, że elementy mogą się nawzajem niszczyć, ale apeiron nigdy nie może zostać zniszczony..
Przypisuje Anaksymandrowi pogląd, że Słońce i Księżyc są najwyższymi gwiazdami, po których następują ustalone sploty, a następnie planety..
W tym przypadku Hipólito wskazuje, że gwiazdy odpowiadają ognistym pierścieniom, a planeta Ziemia jest zawieszona w powietrzu; że to fakt równej odległości pozwala mu utrzymać tę pozycję. Ponadto odnosi się do tego, że Ziemia jest okrągła.
Cytuje Anaksymandra, gdy mówi, że Ziemia jest podobna do kolumny kamieni.
Jeszcze bez komentarzy