Anaksymenes z Miletu Był greckim filozofem, który żył między 585 a 528 pne. Uważany jest za część filozofów przedsokratejskich, których myśli koncentrowały się na zjawiskach natury, a nie na byciu.
Wkład Anaksymenesa miał wielkie znaczenie w pokoleniu filozofów przyrodników starożytnej Grecji, a niektóre z jego idei były dyskutowane przez stulecia.
Wraz z Anaksymandrem, którego uważano za jego ucznia, Anaksymenes należał do przyrodników, filozofów badających schematy procesów przyrodniczych, astronomicznych i naukowych..
Praca, którą przyrodnicy i pitagorejczycy opracowali w starożytnej Grecji, ustąpiła miejsca refleksjom, które doprowadziłyby filozofię do innego refleksyjnego scenariusza, z Sokratesem i Platonem.
Jako członek Szkoły Mileskiej, Anaksymenes żywił się tą, którą wcześniej zaproponowali Tales z Miletu i Anaksymander. Anaksymenes był uważany za najmłodszego z tej trójki, którego refleksje osiągnęły swój szczyt po śmierci.
Dziedzictwo Anaksymenesa to nie tylko filozoficzne obserwacje przyrody, ale także mocne postulaty z takich dziedzin jak astronomia, meteorologia i nauka w ogóle..
Indeks artykułów
Anaksymenes urodził się w 585 roku pne. w mieście Milet, położonym na Półwyspie Anatolijskim, w Azji Mniejszej. Przeżył w nim całe życie, zanim został zniszczony.
Większość szczegółów związanych z życiem Anaksymenesa jest dziś nieznanych. Jednak według historyka Apollodorosa z Aten Anaksymenes z Miletu żył podczas oblężenia Sardes i zmarł około 524 roku pne..
O Anaksymenesie wiadomo, że był uczniem Anaksymandra i że należał do jońskiej szkoły lub szkoły Miletu.
Filozof Teofrast opisał go w swojej pracy nie tylko jako ucznia, ale także jako towarzysza Anaksymandra. Oszacowano, że Anaksymenes był o 22 lata młodszy od Anaksymandra.
Wiadomo również, że był pierwszym filozofem, który zaproponował ważną teorię arche lub arché, która potwierdza istnienie pierwotnej zasady materialnej, z której wynika pojawienie się wszystkich rzeczy. Dla Anaksymenesa łukiem było powietrze.
Dzięki teorii arche Anaksymenes zaproponował podstawowe pojęcia fizyczne, takie jak różne stany skupienia (rozrzedzenie i kondensacja). Koncepcje te pozwoliły mu wyjaśnić modalności ruchu ilościowego i jakościowego, które doprowadziły do wszystkich zmian w przyrodzie..
W przypadku Anaksiemensa kondensacja powietrza umożliwiła tworzenie się chmur, które dawałyby początek wodzie. Z kolei woda buduje lód, kamienie i ziemię. Z drugiej strony ogrzewanie powietrza powoduje pożar.
Jego chęć obrony swojej teorii na temat pochodzenia materii doprowadziła go do nieporozumienia z pierwszymi zasadami podniesionymi przez Talesa z Miletu i Anaksymandra.
Uważa się, że podejście do jego teorii powietrza jako pierwszej zasady życia zaczęło się od jego obserwacji natury i znaczenia zjawiska oddychania dla życia..
Anaksymenes był pierwszym filozofem, który pojmował świat jako żyjącą istotę z własną duszą, analogiczną do duszy ludzkiej. W ten sposób, gdy umierali ludzie, ich dusza łączyła się z duszą wszechświata..
Jego wiedza z zakresu meteorologii, astronomii i filozofii doprowadziła go do wniosku, że Ziemia jest płaska i unosi się w powietrzu..
Uważano, że to podejście jest krokiem wstecz w porównaniu z innymi filozofami greckimi. Z drugiej strony, dzięki swojej wiedzy z zakresu fizyki, stwierdził również, że gwiazdy nie poruszają się pod Ziemią, ale wokół niej..
Dzięki opowieściom greckiego historyka Diogenesa Laercio wiadomo, że Anaximenes napisał wiele dzieł. Niestety, większość z nich obecnie nie istnieje.
Jednak autorstwo pracy przypisuje się Anaksimenesowi O naturze lub Periphyseos. Diogenes mówi, że ta książka została napisana w dialekcie jońskim, w prostym stylu i pozbawiona ekscesów..
Historyczne znaczenie Anaksymenesa skupia się nie tyle na jego kosmologii, ile na jego chęci ujawnienia natury rzeczywistości.
Praca Anaksymenesa została podsumowana jako pouczająca książka, która dziś zaginęła. "O naturze„Był traktatem, który przetrwał do wczesnych etapów klasycznej i średniowiecznej krytyki literackiej.
Ta praca Anaksymenesa umożliwiła otwarcie progu naukowego i matematycznego podejścia do przyrody bez uciekania się do nadprzyrodzonych założeń..
Anaksymenes opracował w swojej pracy pierwsze badania etapów dnia z cieni, które rzucały się w otoczenie.
Jego prozę i postulaty porównywano z ówczesnymi Anaksymandrem. Uważa się, że stanowisko Anaksymenesa wywarło największy wpływ na późniejszych filozofów i naukowców.
Anaksymenes nie skupiał się na introspekcji człowieka czy jego miejscu w świecie, ale na oryginalnych właściwościach otaczających go elementów przyrody i świata, w którym zamieszkiwał..
Mimo tych rozważań wyszedł z pozycji materialistycznej, w tym sensie, że za uformowanie pozostałych ciał odpowiadał rozpoznawalny element..
Z tego stanowiska Anaksymenes zastanawiał się nad wagą lub mechanizmami, jakie niektóre zjawiska natury mają dla nich samych, dla ziemi i dla człowieka..
Anaksymenes był jednym z pierwszych, którzy starali się wyjaśnić mechanizmy świata, pomijając nadprzyrodzone koncepcje.
Razem z innymi udało mu się rozpoznać, że wszystko, co istnieje, ma materialne pochodzenie. Anaksymenes był uważany za praktykującego materialny monizm; Presokratyczny nurt myśli, który zaczął być badany przez szkołę Milesian.
Pomimo wkroczenia na ścieżkę wiedzy empirycznej i odłożenia na bok przesądów, wiadomo było, że postulaty Anaksymenesa, choć ambitne, a nawet logiczne, zawierają w sobie nieco marzeń, a postulaty jego partnera Anaksymandra uważane są za bardziej przyziemne..
Dla Anaksymenesa materiałem lub elementem, który dał początek wszystkim innym, było powietrze. Ta pozycja konfrontuje go z Talesem i Anaksymandrem, którzy uważali inne elementy za oryginał.
W przypadku powietrza Anaximenes starał się zademonstrować swoją zdolność do generowania innych pierwiastków (wody, ziemi, ognia) z procesów fizycznych, takich jak kondensacja i rozrzedzenie..
Pierwotny charakter powietrza dla Anaksymenesa był nie tylko naturalny lub fizyczny, ale był ściśle związany z umysłem jednostki..
Gdyby powietrze było przyczyną materialną, zasadą świata, człowiek również uważałby, że jest z niego pochodzący; biorąc pod uwagę, że dusza ludzka była powietrzem zdolnym do trzymania ciała razem.
Anaksymenes uważał, że powietrze, jako pierwiastek pierwotny, utrzymywało Ziemię w pozycji, którą wówczas uważano za płaską..
W wyniku procesów kondensacji powietrze uformowało ciała niebieskie w postaci chmur; to woda i kombinacja wszystkiego uformowały ziemię. Odwrotny proces, rozrzedzenie, pozwolił zapoczątkować ogień z tego samego powietrza.
Grecki filozof, mimo swoich naturalistycznych podstaw, starał się nadać powietrzu charakter duchowy jako element pierwotny i jego znaczenie nie tylko w życiu człowieka, ale także w integralności jego duszy..
Członkowie Szkoły Mileskiej mieli kiedyś ogólne wyobrażenie o badanych pierwiastkach i zjawiskach..
Anaksymenes nie traktował swoich naturalnych lęków jako odosobnionych przypadków, ale raczej szukał jednoczącego charakteru w różnych zachowaniach lub naturalnych przejawach, które go niepokoiły..
Pozwoliło to zredukować boskie atrybucje, które zostały już przypisane pewnym zjawiskom naturalnym, a Anaksymenes pozwolił sobie na zintegrowanie ich w powietrzu ze swoją jednoczącą pozycją jako element odpowiedzialny nawet za uformowanie ciał pozaziemskich znanych w tym czasie, takich jak Słońce..
Uważa się, że Anaksymenes położył podwaliny pod ciągłość myśli naturalistycznej i matematycznej, która została później pogłębiona przez pitagorejczyków i atomistów, a także pierwsze metafizyczne refleksje na temat bytu, do których później odniesie się Sokrates i późniejsi filozofowie..
Chociaż dyskutuje się, czy największe dziedzictwo szkoły mileskiej zostało zaczerpnięte z twórczości Anaksymenesa czy Anaksymandera, w pracach Pitagorasa widać wyraźny refleksyjny wpływ pracy pierwszej klasy, chociaż jest on również wspierany przez pewien obiektywny wpływ. postulaty Anaksymandra.
Filozofia Anaksymenesa została przyjęta jako podstawa przez innych filozofów, takich jak Anaksagoras i Diogenes z Apollonii, którzy przyjęli wiele ze swoich stanowisk i utrzymali wagę powietrza jako podstawowego elementu świata fizycznego..
Myśl o Anaksymenesie jest uważana za punkt kulminacyjny zainicjowany przez Talesa i kontynuowany przez Anaksagorasa.
Anaksymenes zamyka wówczas cykl wiedzy narzucony przez Szkołę Milesii w taki sposób, że jej naturalne, fizyczne i duchowe zasady są traktowane jako odniesienie tego nurtu filozoficznego, także ze względu na prozaiczną łatwość jej spuścizny..
Jeszcze bez komentarzy