Plik boleść To stan afektywny, który pojawia się jako reakcja na nieznane niebezpieczeństwo lub wrażenie interpretowane jako niebezpieczne. Zwykle towarzyszy mu silny dyskomfort psychiczny i niewielkie zmiany w funkcjonowaniu organizmu.
Głównymi objawami niepokoju są przyspieszone bicie serca, drżenie, nadmierne pocenie się, uczucie ucisku w klatce piersiowej i duszność. Tym wrażeniom towarzyszy seria myśli i napięty stan psychiczny..
Wrażenia odnoszące się do udręki i generowanego stanu psychicznego pojawiają się zwykle nieoczekiwanie. Podobnie może przekształcić się w psychopatologię znaną jako zespół lęku napadowego, gdy występuje w bardzo intensywny i nawracający sposób..
Przyczyny niepokoju mogą być bardzo zróżnicowane; nie ma jednego czynnika, który mógłby spowodować jego pojawienie się.
Indeks artykułów
Definiując i definiując lęk, ważne jest, aby odróżnić go od strachu.
Strach to emocja, która pojawia się w określonych momentach. Zwykle, gdy osoba jest narażona na jakieś niebezpieczeństwo, które zagraża jej integralności.
Z drugiej strony lęk jest stanem afektywnym, który charakteryzuje się generowaniem wielu myśli i uczuć dotyczących krzywdy lub negatywnych rzeczy, które mogą się przydarzyć..
Chociaż generowanie uczucia strachu ma tendencję do dominacji w lęku, oba elementy odnoszą się do różnych koncepcji.
Lęk charakteryzuje się odniesieniem do przedmiotu; to znaczy jest to uczucie, które pojawia się w odpowiedzi na określony bodziec.
Lęk natomiast nie odnosi się do reakcji psychofizjologicznej wywołanej przez określony obiekt, ale do stanu psychicznego, który powoduje, że osoba martwi się dużą liczbą niespecyficznych elementów..
Cierpienie charakteryzuje się pojawieniem się objawów lęku. Objawy mogą różnić się intensywnością w zależności od każdego przypadku, ale zwykle są one zawsze nieprzyjemne dla osoby, która ich doświadcza..
Cierpienie wpływa na wszystkie trzy obszary funkcjonowania człowieka (fizjologiczne funkcjonowanie, poznanie i zachowanie) i zwykle objawia się wszystkimi tymi ścieżkami.
Lęk zwykle generuje istotne zmiany w funkcjonowaniu organizmu. Zmiany te są związane ze wzrostem aktywności autonomicznego układu nerwowego..
Zwiększona aktywność autonomicznego układu nerwowego następuje w odpowiedzi na strach lub odczuwany strach i odpowiedź mózgu na to zagrożenie.
Autonomiczny układ nerwowy jest odpowiedzialny za kontrolę i regulację wielu funkcji organizmu. Z tego powodu, gdy ich aktywność wzrasta, zwykle pojawia się szereg przejawów fizycznych. Najbardziej typowe to:
Lęk jest uważany za stan psychiczny, ponieważ powoduje głównie zmianę myślenia i poznania osoby. Pojawia się jako konsekwencja generowania szeregu niepokojących myśli, które modyfikują zarówno stan psychiczny, jak i stan fizjologiczny jednostki..
Myśli odnoszące się do udręki charakteryzują się tym, że są dokładnie niepokojące. Oznacza to, że udręka generuje serię poznania związanego ze strachem, strachem i oczekiwaniem na życie i cierpienie z powodu negatywnych rzeczy dla siebie..
Specyficzne treści poznania dotyczące lęku mogą się różnić w każdym przypadku, ale zawsze charakteryzują się silnym stresem i powiązaniem z elementami negatywnymi.
Podobnie udręka może powodować pojawienie się szeregu wrażeń związanych z myślami, takich jak:
Lęk to zmiana, która, chociaż nie we wszystkich przypadkach, zwykle wpływa na behawioralne funkcjonowanie osoby. Często zarówno niepokojące myśli, jak i fizyczne doznania, które powodują, wpływają na zachowanie jednostki w taki czy inny sposób..
Stan behawioralny lęku objawia się zwykle zwłaszcza w najcięższych przypadkach i zwykle charakteryzuje się pojawieniem się paraliżu behawioralnego. Bardzo zestresowana osoba może zostać sparaliżowana, niezdolna do wykonania jakichkolwiek czynności, które chce lub zamierza wykonać.
W niektórych przypadkach udręka może również wywoływać bardzo podwyższone poczucie ucieczki, bycia samemu lub nawiązywania z kimś kontaktu. Te odczucia pojawiają się w odpowiedzi na potrzebę uzyskania spokoju i bezpieczeństwa poprzez określony element, iw większości przypadków modyfikuje normalny wzorzec zachowania jednostki..
W przypadku skrajnego cierpienia osoba może zainicjować zachowania ucieczki lub ucieczki z sytuacji, w której się znajduje, w celu zmniejszenia niepokojących uczuć.
Przyczyny cierpienia są bardzo zróżnicowane i zależą w każdym przypadku od stosunkowo różnych czynników. Podobnie czasami trudno jest wykryć pojedynczą przyczynę zmiany, ponieważ zwykle podlega ona kombinacji różnych czynników..
Ogólnie rzecz biorąc, udręka jest reakcją, która pojawia się w sytuacjach, w których jednostka napotyka trudną sytuację lub jest interpretowana jako skomplikowana przez samą osobę.
Cierpienie pojawia się, gdy istnieje jeden lub więcej elementów, psychicznych lub fizycznych, które są interpretowane jako zagrażające osobie. W takich przypadkach organizm reaguje automatycznie, aktywując różne mechanizmy obronne.
Z drugiej strony liczne badania postulują obecność czynników genetycznych w rozwoju lęku. W tym sensie zespół lęku napadowego wykazuje dużą współwystępowanie z innymi zaburzeniami.
W szczególności zaburzenia paniczne są bardzo ściśle związane z dystresem i dużą depresją; co cztery osoby z lękiem napadowym również cierpią na zaburzenia nastroju.
Najskuteczniejszym sposobem leczenia lęku jest połączenie psychoterapii i farmakoterapii.
W przypadku leczenia farmakologicznego często stosuje się leki przeciwlękowe. Najbardziej skuteczne wydają się benzodiazepiny, a ich podanie pozwala na szybkie ustąpienie dokuczliwych objawów.
Leczenie poznawczo-behawioralne jest często stosowane w leczeniu psychoterapeutycznym. Interwencja koncentruje się na znalezieniu psychologicznych czynników związanych z pojawieniem się lęku i wyćwiczeniu umiejętności, które pozwolą mu sobie radzić.
Jeszcze bez komentarzy