Charakterystyka i przykłady zwierząt nocnych

3070
David Holt

Plik zwierzęta nocne To te zwierzęta, które są najbardziej aktywne w nocy: poruszają się, polują, jedzą, a nawet doskonale łączą się w pary w całkowitej ciemności. Oznacza to, że są zwierzętami zdolnymi do wykonywania wszystkich swoich normalnych funkcji w nocy..

Wśród zwierząt nocnych możemy znaleźć ogromną różnorodność gatunków i różnych form: wiele z nich to zwierzęta bezkręgowe, wiele innych to kręgowce; niektóre są mikroskopijnymi zwierzętami, podczas gdy inne są ogromne.

Nietoperz owocowy, zwierzę nocne

Ta wielka różnorodność jest z kolei zwierciadłem wielkiej różnorodności cech fizycznych i behawioralnych, ponieważ nawet wśród osobników pobliskich gatunków można docenić bardzo różne zachowania i cechy, aby stawić czoła wyzwaniom życia nocnego..

Wiele drapieżników korzysta z nocnych godzin, aby łatwiej złapać zdobycz, ponieważ noc zwykle odpowiada najdłuższemu odpoczynkowi zwierząt w ciągu dnia i właśnie wtedy są najbardziej nieprzygotowani, że tak powiem..

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka zwierząt nocnych
    • 1.1 Przystosowanie do nocy
    • 1.2 Wychwytywanie bodźców w nocy
    • 1.3 Wizja
    • 1.4 Ucho
    • 1.5 Zapach
    • 1.6 Smak
    • 1.7 Dotknij
  • 2 Przykłady zwierząt nocnych
    • 2.1 Szczury (Rattus sp)
    • 2.2 Słonie (Elephantidae)
    • 2.3 Nietoperze (Zlecenie: Chiroptera)
    • 2.4 Sowy i płomykówki (Strigidae sp. I Tytonidae sp.)
    • 2.5 Karaluchy (Zamówienie: Blattodea sp)
    • 2.6 Aye-ayes (Daubentonia madagascariensis)
    • 2,7 Świetliki (Lampyris noctiluca)
    • 2.8 Kot serval (Leptailurus serval)
    • 2.9 Wydry rzeczne (Londra canadensis)
    • 2.10 Szopy (Ursus lotor)
  • 3 Interesujące tematy
  • 4 Odnośniki

Charakterystyka zwierząt nocnych

Adaptacja do nocy

Southwestern Pygmy Possum

Nocne zwierzęta wychodzą ze swoich nor, aby zdominować ekosystemy w ciszy i ciemności nocy, wykorzystując specjalne instynkty do śledzenia swojej ofiary, kojarzenia się, poruszania się itp..

Jednak fizjologiczne funkcjonowanie organizmu zdecydowanej większości zwierząt jest przystosowane do osiągnięcia optymalnego poziomu aktywności w ciągu dnia, co ma wiele wspólnego z klimatem, temperaturą i światłem narzuconym przez wschody i zachody słońca podczas zmierzch.

O zachodzie słońca wiele gatunków kierując się instynktem szuka schronienia, ponieważ pozwala im to chronić się przed drapieżnikami, przygotowując się do odpoczynku i pozostania w stanie bezruchu, odzyskując siły..

Wychwytywanie bodźców w nocy

Wszystkie przystosowania lub cechy morfologiczne, które musi posiadać zwierzę nocne, aby w pełni żyć nocą, muszą zapewniać mu zdolność wychwytywania najdrobniejszych bodźców, takich jak ruchy, promienie świetlne, dźwięki, zapachy..

Należy pamiętać, że środowisko nocne jest bardzo ciche, ciche, zimne i ciemne, dlatego formy wszystkich zwierząt nocnych muszą skupiać się na możliwości wykrycia nawet najbardziej niezauważalnych zmian w środowisku, które je otacza w godzinach nocnych..

Różne kształty i dziwne cechy, które często doceniamy u zwierząt nocnych, są wynikiem ich adaptacji do tych środowisk. Długie uszy nietoperzy, duże oczy sów, duże pyski wilków itp. To tylko niektóre z nich..

Wizja

Zdjęcie sowy, nocnego zwierzęcia

Zwierzęta nocne mają słabiej rozwinięty zmysł wzroku niż inne zmysły, takie jak węch, słuch, dotyk czy smak. Dzieje się tak, ponieważ większość oczu i narządów wyspecjalizowanych w widzeniu wymaga do aktywacji światła..

W nocy światło jest bardzo skąpe, dlatego oczy, które potrzebują światła, aby się pobudzić, są prawie bezużyteczne. Są jednak zwierzęta, których oczy są przystosowane do wykrywania nawet najmniejszego promienia światła.

Wśród adaptacji związanych ze wzrokiem można wymienić oczy większe ze źrenicami o większej zdolności rozszerzania się, a także obecność warstwy odblaskowej za siatkówką (tzw. tapetum), które odbijają promień światła wpadający do oka.

Kiedy celujemy w pysk nocnego zwierzęcia z latarką lub reflektorem, możemy zobaczyć, jak odbijają światło jego oczy, jakby były to dwie duże krystaliczne kulki.

Z drugiej strony inne zwierzęta mają widzenie w podczerwieni, to znaczy „widzą” temperaturę innych zwierząt homeotermicznych, które są żywe i dlatego są „gorące” (przykładem są grzechotniki).

Ucho

Owady, koty, ptaki i ssaki to zwierzęta, które chyba najlepiej rozwinęły ten zmysł. U wielu gatunków o zwyczajach nocnych łatwo jest wyszczególnić na pierwszy rzut oka, że ​​mają ogromne uszy.

Zwierzęta te mają wysoko rozwinięte błony bębenkowe i wiele wyspecjalizowanych struktur do wykrywania wibracji wytwarzanych przez dźwięki otoczenia, w tym do wychwytywania i analizowania dźwięków wytwarzanych z dużych odległości..

W przypadku owadów, w ciche noce lub gdy przestaje padać, słyszymy dźwięk świerszczy, który przyciąga swoich partnerów, którzy mogą je wykryć z odległości wielu kilometrów dzięki wysoko rozwiniętym bębenkom bębenkowym, które mają na tylnych łapach..

Zmysł węchu

szop pracz

Wiele nocnych zwierząt, poza używaniem węchu do lokalizacji ofiary, używa go do lokalizacji swoich partnerów, ponieważ często samice mają w swoim ciele specyficzne gruczoły, które wydalają płyny z feromonami, które „wysyłają” określone komunikaty do samców..

Te komunikaty informują samce, kiedy są w rui, w czasie ciąży lub w okresie rozrodu..

Bezkręgowce, takie jak ćmy, mrówki, pająki i inne, mają dominujący zmysł węchu, ponieważ są one zdolne do wykrywania związków lotnych za pośrednictwem wysoce wyspecjalizowanych komórek przeznaczonych do tego celu (neurony receptorów węchowych)..

Neuron receptora węchowego znajduje się zwykle na antenach owadów. Jednak u pajęczaków są one rozmieszczone na całym ciele, ze znacznie wyższym stężeniem w pedipalps..

U kręgowców nocnych narządy Jacobsona, znajdujące się w górnej części jamy ustnej, służą do wykrywania sygnałów chemicznych przenoszonych przez wiatr (są to chemoreceptory). Ludzie też to mają, tylko mniej rozwinięci.

Smak

U bezkręgowców specjalizacja tego narządu jest trudna do wykazania, ponieważ w wielu miejscach, w których znajdują się jego receptory, znajdują się również inne chemoreceptory ważne dla węchu.

W grupie kręgowców, podobnie jak w przypadku bezkręgowców, smak jest zmysłem chemicznym, który wymaga rozpuszczenia cząstek, aby móc je wychwycić. Te receptory muszą być wilgotne i czyste, aby można było zidentyfikować cząsteczki chemiczne..

Czujniki te zwykle znajdują się na głowie zwierząt i towarzyszą im gruczoły surowicze, dzięki czemu wydzieliny mogą oczyszczać pory i nawilżać środowisko wokół receptorów..

Zdecydowana większość ssaków, w tym nocnych, potrafi wykryć pięć smaków: słodki, gorzki, kwaśny, słony i umami. To, co różni się między gatunkami ssaków, to umiejscowienie receptorów dla każdego smaku na języku..

Dotyk

Tarsier

Poczucie to jest bardzo ważne u zwierząt nocnych, zwłaszcza u zwierząt żyjących w norach, takich jak między innymi myszy, ptaszniki, karaluchy, skorpiony. Wszystkie z nich mają bardzo wrażliwe na dotyk włosy, które mogą znajdować się na pysku lub wokół ciała.

Włosy pozwalają im łatwo zlokalizować i przeanalizować nory, bez konieczności oglądania ścian; Mogą mierzyć wymiary dziury, wykrywać ruchy, gdy zbliża się jakaś ofiara itp., A wszystko to w najbardziej absolutnej ciemności.

Przykłady zwierząt nocnych

Szczury (Rattus sp)

Szczur z gatunku Rattus norvegicus

Są to ssaki gryzoni z rodziny Muridae, które występują prawie na całym świecie, często spotykane w kanałach miejskich lub żerujące na śmieciach, są więc blisko spokrewnione z osadami ludzkimi..

Mają wspaniały węch, dotyk i słuch. Ponadto mają doskonale dostosowane widzenie w ciemności. Są to szybkie zwierzęta, o ważnych umiejętnościach wspinaczkowych i imponujących zębach, które często nadają im agresywny wygląd..

Słonie (Elephantidae)

Słoń

Chociaż może się na to nie wydawać, słonie osiągają szczyt w godzinach nocnych, kiedy nie są w niewoli..

Te imponujące ssaki mają doskonały zmysł słuchu, wzroku i węchu, ponieważ receptory, które są bardzo wrażliwe na węch i dotyk, są skoncentrowane w tułowiu..

Swoim pniem rozróżniają liście i korę drzew, na których żerują, więc jednocześnie posługują się dotykiem, węchem i smakiem..

Nietoperze (Zamówienie: Chiroptera)

Nietoperz wampir białoskrzydły (Diaemus youngi). Źródło: Pierwotnym programem do przesyłania był Gcarter2 z angielskiej Wikipedii. / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5)

Nietoperze to jedyne latające ssaki, które istnieją i są obecne w prawie wszystkich częściach świata, z wyjątkiem biegunów (północ i południe).

Mają świetny zmysł słuchu i węchu, zmysły, których używają do zlokalizowania się w swoim otoczeniu podczas lotu: za pomocą ucha mogą łatwo zlokalizować echolokację, ponieważ mają zdolność emitowania dźwięków o niskiej częstotliwości i wykrywania ich odbicia od powierzchni, co wskazuje na kształt i wymiary obiektów.

Są jednymi z głównych zapylaczy na naszej planecie, a także mają duże znaczenie w zakresie ponownego zalesiania, ponieważ żerując na owocach, rozpraszają jego nasiona wraz z ekskrementami.

Sowy i sowyStrigidae sp. Y Tytonidae sp.)

Sowa

Gatunki należące do tych rodzajów to ptaki nocne polujące na małe ssaki, płazy, gady, małe ptaki i ryby..

Mają wysoko rozwinięty zmysł wzroku i słuchu. Zwykle siadają w wysokich miejscach, aby wykryć zdobycz; gdy ich potrzebują, rzucają się na nich szybkimi ruchami i używają swoich potężnych pazurów, aby je ujarzmić.

Karaluchy (Zamówienie: Blattodea sp)

Karaluch

Inny typ nocnych zwierząt spokrewnionych z ludźmi, oprócz szczurów, odpowiada karaluchom i polega na tym, że owady te można znaleźć praktycznie wszędzie, gdzie są osady ludzkie..

Owady te charakteryzują się mniej lub bardziej spłaszczonymi ciałami, które mogą mieć od 4 do 8 cm średnicy. Jedzą prawie każdą inną żywność, która zawiera kilka węglowodanów.

Komunikują się poprzez ślady chemiczne, więc wiadomo, że mają niesamowity układ węchowy.

Ponadto karaluchy mają włosy na nogach, które są bardzo wrażliwe na ruchy otoczenia..

Aye-ayes (Daubentonia madagascariensis)

A wild aye-aye (źródło: nomis-simon / CC BY (https://creativecommons.org/licenses/by/2.0) via Wikimedia Commons)

Często cytowany jako przykład zwierząt nocnych, aye-ayes to ssaki należące do grupy małp człekokształtnych.

Te zwierzęta, które żyją tylko na Madagaskarze, mają ogromne oczy, duże uszy i bardzo długi środkowy palec, które je charakteryzują. Są stosunkowo małe (do 50 cm wzrostu) i zwykle żywią się larwami robaków lub owocami.

Świetliki (Lampyris noctiluca)

Świetlik (Lampyris noctiluca). Źródło: Wofl ~ commonswiki / CC BY-SA 2.0 DE (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0/de/deed.en)

Wśród ogromnej liczby nocnych bezkręgowców i owadów nie sposób nie wspomnieć świetlików: latających chrząszczy, które świecą w ciemności, aby przyciągnąć potencjalnych partnerów..

Ten gatunek owadów, bardzo powszechny w Europie i Azji, wykazuje bardzo wyraźny dymorfizm płciowy (samice i samce bardzo się od siebie różnią), ponieważ samce mają skrzydła, a samice nie, a te są zwykle dwa razy większe niż samce..

Serwal kotLeptailurus serval)

Kot serval (Leptailurus serval). Źródło: Self / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5)

Ten mięsożerny kot, który reprezentuje jedyny gatunek z rodzaju Leptailurus, Jest to niezbyt duże zwierzę nocne (może ważyć do 20 kg), które ma małą głowę, ale ogromne uszy i charakterystyczne, bardzo długie nogi..

Ten „kot” żywi się innymi mniejszymi zwierzętami, głównie ptakami i gryzoniami, na które poluje nocą..

Wydry rzeczneLondra canadensis)

Wydra rzeczna. Źródło: Eric Gaba (Sting - fr: Sting) [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0) lub GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl .html)], źródło Wikimedia Commons

Wydry rzeczne z Ameryki Północnej to ssaki półwodne (na lądzie równie dobrze radzą sobie w wodzie), drapieżniki należące do rodziny Mustelidae..

Chociaż są uważane za zwierzęta dzienne, ten gatunek wydry prowadzi wyłącznie nocny tryb życia wiosną, latem i jesienią.

Szopy (Ursus lotor)

szop pracz

Szopy to mięsożerne ssaki typowe dla kontynentu amerykańskiego, należące do rodziny Procyonidae. Są znani ze swoich niewielkich rozmiarów i szczególnej sierści, a także ze swoich nocnych nawyków jako padlinożercy w niektórych miastach lub osadach..

Interesujące tematy

Zwierzęta dzienne.

Zwierzęta lądowe.

Zwierzęta wodne.

Zwierzęta latające.

Klasyfikacja zwierząt.

Bibliografia

  1. Clark, A. (1914). Zwierzęta nocne. Journal of the Washington Academy of Sciences, 4(6), 139-142. Pobrano 16 czerwca 2020 r. Ze strony www.jstor.org/stable/24525845
  2. Clark, A.H. (1913). Na głębokim morzu i porównywalnych faunach. Internationale Revue der gesamten Hydrobiologie und Hydrographie, 6 (1), 17–30.
  3. Crawford, S. C. (1934). Zwyczaje i cechy zwierząt nocnych. Kwartalny przegląd biologii, 9(2), 201-214.
  4. Zielony, C. (2013). Educational Days Out: Podręcznik dla nauczycieli planujących wycieczkę szkolną. Routledge.
  5. Reidy, J. L., Stake, M. M., & Thompson III, F. R. (2009). Nocne drapieżnictwo samic na gniazdach: ważne źródło śmiertelności dla wodniczki złotobrązowej?. The Wilson Journal of Ornithology, 121(2), 416-421.

Jeszcze bez komentarzy