Plik zdezorganizowane przywiązanie jest to jeden z czterech typów przywiązania opisanych przez Johna Bowlby'ego i Mary Ainsworth. Ci psychologowie zbadali relacje między dziećmi a ich rodzicami i opiekunami i odkryli, że może to przybierać cztery różne formy. Zdezorganizowane przywiązanie byłoby najbardziej szkodliwe ze wszystkich.
Ten rodzaj przywiązania powstaje, gdy dziecko nie może ufać swoim rodzicom, że zaopiekują się nim i chronią go, co może mieć różne przyczyny. Na przykład dorośli mogą znęcać się nad nim fizycznie lub emocjonalnie albo zachowywać się nieobliczalnie lub rozpraszająco. Często też zachowują się niekonsekwentnie w stosunku do dziecka..
W ten sposób maluch staje przed dylematem. Z jednej strony potrzebujesz, aby twoi rodzice czuli się dobrze; ale z drugiej strony nie wie, jak się zachowają, lub wie, że mogą mu zaszkodzić.
W ten sposób dziecko przyjmuje wzór nieobliczalnego zachowania, czasami unika swoich opiekunów, a czasami próbuje się do nich zbliżyć w jakikolwiek sposób.
Konsekwencje zdezorganizowanego przywiązania są bardzo negatywne, zarówno w dzieciństwie, jak iw dorosłym życiu człowieka. W ten sposób przynosi różnego rodzaju problemy w takich obszarach, jak poczucie własnej wartości, relacje społeczne czy para. W tym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o tego typu przywiązaniu.
Indeks artykułów
Jeśli istnieje jedna cecha, która jasno opisuje konsekwencje zdezorganizowanego przywiązania, to jest nią strach. Dzieci pozostające w tego typu relacjach z rodzicami, z różnych powodów, kojarzyły swoich opiekunów z bólem lub smutkiem, a nie z poczuciem bezpieczeństwa, wsparciem lub uczuciem.
Dlaczego to się dzieje? Istnieją dwie możliwości. Z jednej strony możliwe jest, że dziecko doznało jakiejś traumy, np. Epizodu przemocy fizycznej ze strony jednego z opiekunów.
Jednak czasami zdarza się, że maluch może rozwinąć zdezorganizowane przywiązanie z powodu nagromadzenia małych negatywnych sytuacji..
Na przykład, jeśli dziecko jest nieustannie krytykowane lub jest pogardzane przez rodziców, gdy prosi o pomoc, z czasem może rozwinąć ten wzorzec przywiązania..
Kiedy dziecko rozwija zdezorganizowane przywiązanie, staje przed czymś, co eksperci nazywają „biologicznym dylematem”. Z jednej strony maluchy potrzebują opieki i wsparcia ze strony rodziców; ale z drugiej strony strach, jaki do nich czują, popycha ich do próbowania jak największej ucieczki.
Dlatego dziecko o zdezorganizowanym przywiązaniu będzie często zachowywało się w pozornie sprzeczne sposoby w obecności swoich opiekunów. Możesz płakać o pocieszenie, unikając fizycznego kontaktu; lub który reaguje w zupełnie przeciwny sposób na dwie identyczne sytuacje.
Badacze zidentyfikowali dwa podtypy zdezorganizowanego przywiązania: „bezpieczne” i „niepewne”. Obie mają bardzo negatywne konsekwencje, ale konsekwencje, jakie wywołują w życiu dzieci, są zupełnie inne.
Należy pamiętać, że dzieci z niezorganizowanym przywiązaniem mogą często zachowywać się tak, jakby należały do jednego lub drugiego podtypu, w zależności od tego, czego w danym momencie doświadczają..
Pierwszy podtyp pojawia się, gdy dzieci nieświadomie decydują, że ich potrzeba opieki nad rodzicami jest ważniejsza niż ich strach. W ten sposób, pomimo dyskomfortu (który często jest wyraźnie widoczny), będą starać się nieustannie zbliżać się do swoich opiekunów..
Badacze odkryli, że rodzice tych dzieci są często przytłoczeni potrzebami swoich dzieci. Kiedy dziecko z bezpiecznym zdezorganizowanym przywiązaniem pokazuje, że potrzebuje miłości lub zrozumienia, dorośli często go ignorują, co powoduje, że próby zwrócenia jego uwagi są wzmocnione.
Wreszcie, w większości przypadków dzieci z tego typu przywiązaniem nakłaniają rodziców, aby zwracali na nie uwagę, ale kosztem doznawania wielkiego dyskomfortu. Ponadto rodzice tych dzieci często czują się przytłoczeni, co dodatkowo pogarsza długotrwały związek..
Dzieci z drugim zdezorganizowanym podtypem przywiązania inaczej reagują na dylemat potrzeby ochrony przed lękiem przed rodzicami..
Te maluchy nauczyły się, że konsekwencje poproszenia starszych o pomoc lub zrozumienie są dużo bardziej negatywne niż potencjalne korzyści z takiego postępowania..
W ten sposób starają się działać całkowicie niezależnie, nawet w sytuacjach, w których normalnie musieliby poprosić o pomoc lub wsparcie..
Rodzice tych dzieci zachowują się gwałtownie i nieprzewidywalnie, których maluchy uczą się unikać od najmłodszych lat.
Konsekwencje tej relacji strachu i potrzeby dzieci z rodzicami można dostrzec we wszystkich dziedzinach życia dzieci.
Jeśli chodzi o Twoich opiekunów, Twoje zachowanie będzie się wahać od całkowitego unikania do prób zwrócenia ich uwagi za pomocą wszelkich możliwych środków, pomimo twojego lęku o nich..
Jeśli chodzi o inne dziedziny życia dzieci, zdezorganizowane przywiązanie często powoduje różnego rodzaju problemy. Dlatego dzieci pozostające w tego typu relacjach z rodzicami mają zwykle brak poczucia własnej wartości, niewiele umiejętności społecznych i trudności w wykonywaniu swoich zadań..
W szkole dzieci ze zdezorganizowanym przywiązaniem mają tendencję do przyjmowania dwóch możliwych typów zachowań z innymi. Albo robią wszystko, co w ich mocy, aby skłonić innych do zaakceptowania ich, zapominając o własnych potrzebach, albo stają się agresywni, zimni i zdystansowani. Ponadto często przełączają się między dwoma typami zachowań..
Dzieci, które rozwinęły zdezorganizowane przywiązanie do rodziców, jeśli nie zostaną interweniowane, zwykle stają się dorosłymi z różnego rodzaju problemami.
Brak poczucia własnej wartości, lęk przed innymi ludźmi i potrzeba uwagi na ogół stają się bardziej dotkliwe i pozostają nieświadomie obecne.
Osoby z tego typu przywiązaniem zwykle żywią szereg negatywnych przekonań na temat innych i ich relacji z nimi. Na przykład mogą myśleć, że strach i ból są niezbędnymi składnikami przyjaźni lub miłości lub że ich przyjaciele i kochankowie zawsze będą próbowali je wykorzystać..
Ponadto taniec między strachem a potrzebą jest nadal obecny u tych dorosłych, chociaż generalnie koncentruje się na ich partnerze i przyjaciołach. Dlatego ludzie z tym stylem relacji czasami desperacko próbują zwrócić na siebie uwagę innych, podczas gdy innym razem ukrywają swoje uczucia i zachowują się obojętnie..
Z drugiej strony, te osoby mają tendencję do idealizowania romantycznych związków i jednocześnie się ich boją. Powoduje to wielkie zamieszanie i często jest przyczyną wielu bólu i dyskomfortu w ich życiu..
Konsekwencje zdezorganizowanego przywiązania jako dziecka i nierozwiązania tego problemu są niezwykle negatywne. P.
Z jednej strony, jak już widzieliśmy, romantyczne relacje tych ludzi są często nieregularne i powodują wiele bólu i zamieszania; ale inne obszary jego życia są równie zniszczone.
Dlatego bardzo powszechną cechą tych ludzi jest niekontrolowana przemoc i złość. Z tego powodu często mogą mieć kłopoty z prawem..
Z drugiej strony są na ogół bardziej podatni na choroby psychiczne, takie jak depresja lub lęk, i popadają w nadużywanie substancji odurzających.
Jeśli chodzi o aspekt pracy, osoby o zdezorganizowanym przywiązaniu na ogół mają duże trudności z utrzymaniem pracy przez długi czas ze względu na ich nieobliczalne zachowanie. Ponadto stres dotyka ich bardziej niż inne osoby..
Wreszcie, jeśli osoby te w pewnym momencie mają dzieci, najczęściej powielają zachowanie, które pokazali im ich rodzice, tworząc w ten sposób dzieci z zdezorganizowanym przywiązaniem. W tym sensie niepewne przywiązanie jest uważane za „dziedziczne”.
Zmiana wzorca przywiązania w dorosłym życiu jest bardzo skomplikowana, głównie dlatego, że powoduje, że postrzegamy świat w taki sposób, że nawet nie przychodzi nam do głowy kwestionować. Jednak dzięki cierpliwości, wysiłkowi i właściwemu podejściu można wypracować bezpieczny styl relacji..
Ogólnie uważa się, że istnieją trzy sposoby rozwijania bezpiecznego przywiązania w dorosłym życiu: pójście na terapię psychologiczną, utrzymywanie relacji z kimś, kto już ma ten styl lub dogłębna praca nad rozwojem osobistym. W przypadku osoby o zdezorganizowanym przywiązaniu często konieczne jest skorzystanie ze wszystkich trzech ścieżek jednocześnie.
Zatem osoba o tym stylu relacyjnym będzie musiała bardzo ciężko pracować nad własnymi przekonaniami i zachowaniami, aby zmienić swój sposób rozumienia świata; i generalnie będzie potrzebować wszelkiego możliwego wsparcia ze strony bliskich.
Jednak wysiłek często jest tego wart, ponieważ rozwijanie bezpiecznego przywiązania ma bardzo korzystny wpływ na praktycznie każdy aspekt życia człowieka..
Jeszcze bez komentarzy