Plik archegonium Jest to żeński organ rozrodczy grzybów, alg, paproci, mchów lub nasion. Ma kształt butelki, to znaczy ma szyjkę z centralnym kanałem, przez który przechodzą anterozoidy i szeroką podstawę, w której tworzy się i utrzymuje żeńska gameta..
Komórka jajowa jest chroniona ścianą obojętnych komórek, które nie biorą udziału w rozmnażaniu. Archegonia może znajdować się razem z pylnikami u tego samego osobnika (stan jednopienny) lub w oddzielnych gametofitach (stan dwupienny).
Narząd ten występuje w roślinach niższych, takich jak mszaki, wątrobowce i anthoceroty, a także w paprociach i nagonasiennych.
Indeks artykułów
Archegonia różnicuje się z komórek podnaskórkowych gametofitu, które zaczynają różnicować się w wyniku dojrzewania plechy. Archegonium to żeński gametangium.
Jest wielokomórkowy i ma kształt butelki, ma długą wydrążoną szyjkę o różnej długości w zależności od grupy i szeroką podstawę, w której wytwarzana jest pojedyncza komórka jajowa, znajdująca się u jej podstawy. Ogólnie szyja jest krótka i ledwo widoczna u Anthocerophyta i długa u wątrobowców i mchów..
Kiedy archegonium dojrzewa, komórki zatykające kanał szyjny pękają i uwalniają chemikalia, które przyciągają anterozoidy, bardzo często spotyka się dużą liczbę anterozoidów wokół szczeliny dojrzałego archegonium..
Anterozoid z męskiego gametangium (antheridium) ślizga się po szyi, aż dotrze do żeńskiej gamety za pomocą ośrodka wodnego, którym jest zazwyczaj woda deszczowa..
Utworzona zygota jest odżywiana z gametofitu, ponieważ podstawowe komórki archegonium tworzą rodzaj stopy lub haustorium, które jest przyczepione do tkanki gametofitu. W większości archegoniatów zewnętrzne komórki archegonium to chlorofil (fotosyntetyzujący), jednak wewnętrzne nie są..
Archegonia, a także antheridia, zapobiegają wysychaniu gamet. Komórki archegonialne mają specjalizacje ułatwiające zapłodnienie, zatrzymują i odżywiają zygotę i zarodek powstałe w wyniku zapłodnienia w obrębie gametangium.
Charakterystyka i lokalizacja archegonii zwykle różnią się w zależności od grupy archegonizowanych roślin..
W grupie Anthocerophyta (Anthoceros), archegonia, podobnie jak antheridia, znajduje się na górnej powierzchni plechy, uwewnętrzniona w komorach, które są głębokie po dojrzewaniu archegonii. Nie występuje to w mchach i wątrobowcach, gdzie archegonia i pylniki są bardziej powierzchowne i wyeksponowane..
Komórki tworzące archegonium są słabo zróżnicowane od plechy. W przeciwieństwie do tego, antheridia są odsłonięte, gdy są dojrzałe i mają podobny kształt do wątrobowców z krótszymi szypułkami lub szypułkami i ścianą antheridium z mniej zróżnicowanymi komórkami..
W mchach archegonie znajdują się na końcach zróżnicowanych obszarów kalidiów wchodzących w skład gametofitu, chronione są przez grupę liści zwanych perychaetum lub okołokwiatowymi, w przeciwieństwie do pylników chronione są przez liście perigonium lub okołoporodowe..
Po zapłodnieniu rośnie diploidalny sporofit. Sporofit składa się z szypułki i kapsułki otoczonej haploidalną kaliptrą, która jest wynikiem pozostałości przewodu szyjnego archegonium i jest wydalana, gdy torebka osiągnie dojrzałość do rozprzestrzeniania zarodników wytwarzanych przez mejozę.
W złożonych komórkach wątroby wzgórza (Marchantia) istnieją gametangiofory, które wyglądają jak maleńkie drzewka i podnoszą antheridia i archegonię plechy gametofitów o około jeden centymetr.
Antheridiophores mają kształt dysku, a antheridia znajdują się w górnej części. Po otrzymaniu wody z rosy lub deszczu, antheridia rozszerzają się pod wpływem działania specjalnych komórek (elaterów) i uwalniają plemniki, które są transportowane w kropli, która spada do gametofitu..
Z drugiej strony archegoniofor ma kształt parasola, na którego wewnętrznej powierzchni wisi archegonia. Gdy archegonium jest dojrzałe, otwiera się, a jeśli zostanie skąpane przez kroplę wypełnioną spermą, następuje zapłodnienie..
Zygota rozwija się wewnętrznie w archegonium, które wydłuża się tworząc kaliptrę, która ją chroni..
Sporofit nie rzuca się w oczy i składa się z trzech obszarów, wśród których można wyróżnić stopę zanurzoną w podstawie archegonium w celu ekstrakcji składników odżywczych, bardzo krótką łodygę i sporangium z licznymi zarodnikami wytwarzanymi przez mejozę. W niektórych przypadkach wątrobowce przedstawiają archegonium zanurzone w plechy.
W tej grupie roślin przemiana pokoleń obejmuje gametofity i sporofity. Produkcja oocells i plemników jest podobna do mszaków, posiadających również antheridia i archegonia, z tą różnicą, że sporofit i gametofit (krótko żyjący) są niezależne w dojrzałości, a sporofity są większe niż gametofit..
W roślinach naczyniowych bezpestkowych produkcja zarodników jest różna. Mogą być homosporyczne, jak w przypadku mchów, w których zarodniki pochodzą z gametofitów męskich, żeńskich lub mieszanych.
Z drugiej strony mogą być heterosporyczne, wytwarzając dwa rodzaje zarodników megaspor w megasporangium, które wytwarzają żeńskie gametofity i mikrospory w mikrosporangium, które produkuje męskie gametofity. Potrzebują również wodnego środowiska do przemieszczania plemników w kierunku archegonii..
Młody sporofit rośnie wewnątrz podstawy archegonium, rozwijając stopę, która łączy go z gametofitem, jednak później oddziela się, tworząc niezależną roślinę.
Zawarte tutaj są członkowie gromady Psilotophyta, Lycophyta, Sphenophyta i Pteridophyta.
Archegonia to jedna z najbardziej prymitywnych cech, jakie mają rośliny nagonasienne z roślinami bezpestkowymi. Produkcja archegonii jest charakterystyczna dla nagonasiennych, w tym iglaków, sagowcowych, Miłorząb dwuklapowy Y Efedra.
Generalnie archegonia powstaje po tym, jak megagametofit przekształci się w megagametofit i osiągnie dojrzałość (około roku u sosen). W pobliżu mikropylu zwykle tworzy się od dwóch do pięciu archegonii. Każda z tych archegonii zawiera pojedynczą komórkę jajową.
W przypadku gynmosperm nie występuje produkcja pylników, gdyż w tej grupie występuje już produkcja pyłku.
Rośliny nienaczyniowe, podobnie jak inne rośliny, mają cykl życiowy z naprzemiennymi pokoleniami. Ich główną cechą jest to, że mają haploidalny gametofit (n), który jest większy niż diploidalny sporofit (2n), co kontrastuje z wyższymi roślinami naczyniowymi..
W mchach zarodnik (n) kiełkuje i tworzy sieć poziomych włókien zwanych splątkami, z których wywodzą się rozgałęzione gametofity. W gametoficie tworzą się antheridia (które przenoszą męskie gamety) i archegonia.
Będąc roślinami zależnymi od wilgoci, plemniki biflagellate lub anterozoidalne są uwalniane i płyną w kierunku archegonium, które przyciąga je chemicznie. Jeśli anterozoidy nie mają wodnistej matrycy do poruszania się, cykl nie może zostać zakończony.
Zapłodnienie komórki jajowej przez plemnik zachodzi w archegonium w taki sposób, że proces ten jest chroniony. Zygota przekształca się w sporofit, który pozostaje przyczepiony do gametofitu i jest od niego zależny w zakresie odżywiania..
Sporofit składa się z łapy, szypułki i pojedynczej dużej zarodni (torebki) zawierającej komórki macierzyste zarodników, gdzie dzieli się i powstają zarodniki.
Jeszcze bez komentarzy