Plik sztuka ponowoczesna To ten związany z ponowoczesnością, ruchem kulturowo-intelektualnym, który wyłonił się pod koniec XX wieku, który charakteryzuje indywidualizm, koniec utopii i krytyka racjonalizmu..
Wyróżnia się poszukiwaniem nowych form wyrazu, w których łączą się elementy wszystkich dotychczasowych stylów i nurtów, od klasyki po awangardę..
W ten sposób jego prace łączą obrazy tradycyjnej sztuki z graffiti, reklamami, filmem i telewizją, starając się oddać chaos dzisiejszego przepełnionego informacjami świata..
Z kolei innym jej charakterystycznym aspektem jest wykorzystanie technologii, w tym programów do projektowania i obróbki zdjęć, audio i wideo, w celu uzyskania nowych perspektyw. Poprzez recykling technik i idei ze wszystkich nurtów sztuka postmodernistyczna nie ma konkretnego i zdefiniowanego stylu, poza konceptualnym.
Z tego powodu w jego uniwersum gromadzi się wiele propozycji, w tym transawangarda, neoekspresjonizm, swobodna figuracja, symulacja, złe malarstwo, neo-pop, nowy obraz, superpłaski i neomanieryzm..
Indeks artykułów
Chociaż jego idee były obecne już w latach 70., postmodernizm rozwinął się w latach 80. jako ruch odrzucający nowoczesność..
Niektórzy historycy wskazują na upadek muru berlińskiego w 1989 roku jako punkt zerwania między jedną perspektywą a drugą, co dało początek bardziej indywidualistycznemu światopoglądzie pozbawionemu społecznego zaangażowania..
To czas naznaczony poczuciem rozczarowania i rozczarowania ideami postępu, które funkcjonowały jako archetyp poprzednich pokoleń..
Wręcz przeciwnie, w tej nowej koncepcji wyróżnia się koniec idealizmów i utopii, któremu towarzyszy desakralizacja polityki i religii oraz demistyfikacja ich przywódców..
Postmodernizm postuluje porażkę nowoczesności w trzech podstawowych aspektach jej myśli:
1- Wizja edukacji i kultury jako drogi do wyrównywania szans.
2- To wzrostu i rozwoju gospodarczego poprzez pracę.
3 - Marksizm i liberalizm jako udane koncepcje polityczne.
Francuski filozof Jean-François Lyotard, uważany za jednego z wielkich myślicieli ruchu postmodernistycznego, stwierdził, że historie takie, jakie zostały wymyślone, aż do śmierci nowoczesności, i odtąd ludzie muszą przyzwyczaić się do myślenia bez form i kryteriów..
Sztuka ponowoczesna charakteryzuje się:
- Szukaj nowych form wyrazu.
- Połączenie technik z różnych nurtów, od sztuki klasycznej po ruchy awangardowe.
- Wykorzystanie technologii do tworzenia.
- Eksperymentowanie z kolorami i teksturami.
- Docenianie kultury popularnej.
- Recykling materiałów.
- Swobodny wybór i manipulacja stylami.
- Dwuznaczność. Dzieła mają wiele znaczeń, a każdy widz może znaleźć swoje.
- Osobista i indywidualna wizja oraz brak zaangażowania społecznego.
- Dominacja fragmentów nad całością.
- Kult form i poszukiwanie kontrastów między różnymi pokoleniami, ale z aktualnego punktu widzenia.
Niemiecko-amerykański artysta konceptualny Hans Haacke zdefiniował postmodernizm zdaniem niemieckiego pisarza Goethego, który stał się symbolem tego ruchu: „sztuka jest nadal sztuką”.
W ten sposób starał się zdemistyfikować swoją rzekomą moc przekształcania społeczeństwa i apelował o docenienie jego piękna z obiektywnego punktu widzenia.
W tym sensie postmodernistyczne prace nie chcą zmieniać świata ani funkcjonować jako awangarda. Jego jedynym celem jest bycie docenionym jako obraz i jako przedmiot artystyczny.
W obrębie ruchu postmodernistycznego mieszczą się różne techniki i ekspresje artystyczne, wśród których wyróżnia się transawangarda, neoekspresjonizm, swobodna figuracja, symulacja, złe malowanie, neo-pop, superpłaski, neomanieryzm i nowy obraz (nowy obraz) ..
Pojawił się we Włoszech na początku lat 80. w opozycji do „arte povera”, wcześniejszego ruchu, w którym do tworzenia używano ubogich i prostych materiałów..
Transawangarda starała się odzyskać radość poprzez odzyskanie klasycznych wartości malarskich i subiektywizmu oraz ich połączenie ze sztuką figuratywną..
Powstał na początku lat 70. w Niemczech jako reakcja na minimalizm i sztukę konceptualną. Charakteryzował się powrotem do figuracji w sposób gwałtowny i prymitywny, co znalazło odzwierciedlenie w zastosowaniu surowych technik i kontrastowej kolorystyce..
Jego prace miały kiedyś duży format i poruszały tematy seksualne, wojownicze i satyryczne, w których postać ludzka nabrała dużego znaczenia..
Powstały we Francji pod koniec lat 70. nurt ten został podkreślony przez malarstwo figuratywne o dużej intensywności.
Charakteryzował się spontanicznym i prostym stylem, inspirowanym m.in. rockiem, komiksem, kreskówką i kinem, a także elementami kultury masowej..
Był to wariant niemieckiego neoekspresjonizmu, który pojawił się w Stanach Zjednoczonych w latach 80. Wyróżniał się reinterpretacją innych artystów i stylów, do których dodali subiektywny charakter..
Pojawił się pod koniec lat 70. w Stanach Zjednoczonych wraz z kulturą punkową, nową falą i nowym metalem, jako kontrast ze sztuką intelektualną i konwencjonalną..
Ten nurt wziął elementy sztuki ulicznej, takie jak graffiti, szablony i plakaty reklamowe, starając się podkreślić marginalne ideologie i subkultury..
Była to zaktualizowana wersja pop-artu, która pojawiła się w latach 80. W ten sposób wykorzystywała elementy kultury popularnej i środków masowego przekazu, ale w wyniku nowych technologii stosowała znacznie bardziej zaawansowane techniki..
Ten nurt, który wyłonił się w Europie w latach 80., inspirowany był koncepcjami manieryzmu, malarstwa włoskiego renesansu i baroku, do których podchodzono z pewną ironią, co często skutkowało parodią i karykaturą..
Głównym tematem jego prac były postacie ludzkie, które zostały przedstawione w niezręcznych sytuacjach.
Powstał w Stanach Zjednoczonych pod koniec lat 70. Jego styl przypominał komiks i łączył elementy sztuki wysokiej ze sztuką popularną..
Jego imię wywodzi się z wystawy „New Image Painting”, która odbyła się w Nowym Jorku w 1978 roku, a jego prace wyróżniały się na tle europejskich prądów, oferując większą różnorodność..
Był to ruch, który pojawił się w Japonii w latach 90. i odrzucił sztukę współczesną jako nudną i elitarną. Zamiast tego zaproponował podejście do kultury popularnej, zwłaszcza subkultury otaku, związanej z anime, mangą i cosplayem..
Jego prace zawierały krytyczne spojrzenie na konsumpcjonizm i fetyszyzm seksualny, które pojawiły się po westernizacji powojennej kultury japońskiej..
(1952), amerykański. Jest jedną z najbardziej reprezentatywnych postaci plastikowego postmodernizmu. Główne prace: To Be Titled, Satori Three Inches In Your Heart, Demonic Roland, Gericault's Arm Y Sextant w Dogtown.
(1938), niemiecki. Jest malarzem neoekspresjonistycznym. Główne prace: Onkel Bernhard, Rayski-Kopf, Tierstück, Waldarbeiter, Der Wald auf dem Kopf, Die Ęhrenleserin, Trümmerfrau, Adler Y Nachtessen w Dreźnie.
(1932), niemiecki. Jest muralistą i malarzem, którego prace oparte są na fotografii. Główne prace: Karty kolorów, inpaitings, Arbeiterkampf, Gray Paintings Y Czterdzieści osiem portretów.
(1960-1988), amerykański. Był artystą, który wykorzystał graffiti jako podstawę do tworzenia obrazów w stylu kolażu na tkaninach. Główne prace: Jazda ze śmiercią, Po włosku, Karol Pierwszy, Horn Players, Dustheads Y Chłopiec i pies w Johnnypump.
(1951), amerykański. Jest malarzem zaciągniętym do ruchu złego malarstwa. Główne prace: Obrazy płytowe, Ostatni dzień Chrystusa, Student z Pragi, Autoportret w cieniu Andy'ego Y Bez tytułu (View of Dawn in the Tropics).
(1962), japoński. Uważany jest za twórcę prądu superpłaskiego. Główne prace: Mój samotny kowboj, pan Dob, Tan Tan Bo, Flower Matango, Hołd dla Monopink 1960 Y Eye Love Superflat (czarny).
(1955), amerykański. Jest neopopowym rzeźbiarzem i malarzem. Główne prace: Ballong Dogs, Michael Jackson i Bubbles, Sznurek szczeniąt, Tulipany Y Banalność.
(1955), niemiecki. Jest fotografem znanym z łączenia rzeczywistych obrazów z innymi generowanymi komputerowo. Główne prace: Rhein II, Ocean II, Tokyo, Börse / Tokyo Stock Exchange Y Chicago Mercantile Exchange.
(1946), kanadyjski. Jest fotografem działającym w ruchu foto-konceptualizmu, który w swoich obrazach naśladuje efekty kina i malarstwa. Główne prace: The Flooded Grave, Obraz dla kobiet Y Tatuaże i cienie.
Jeszcze bez komentarzy