Aspergillus flavus Jest to grzyb środowiskowy, który może oddziaływać jako oportunistyczny patogen, producent mykotoksyn oraz jako zanieczyszczenie upraw i produktów spożywczych. Można go również znaleźć między innymi w skażeniach skór, tkanin, farb, pękniętych worków do dializy, miękkich soczewek kontaktowych, otwartych leków..
Jest szeroko rozpowszechniony w przyrodzie i wraz z innymi rodzajami i gatunkami jest ważny w rozkładzie materii organicznej. Odgrywają one podstawową rolę w obiegu węgla i azotu..
Ten rodzaj ma dużą wszechstronność metaboliczną, a także dużą zdolność do rozprzestrzeniania się i rozmnażania konidiów, ponieważ jego główka konidialna może wytworzyć ponad 500 000 konidiów..
Konidia rozprzestrzeniają się w powietrzu, będąc w stanie dotrzeć do wielu substratów. Występują nawet na pustyniach i wysoko w atmosferze. Dlatego każdy może wywołać reakcje alergiczne z powodu nadwrażliwości przy ciągłym narażeniu..
Może również powodować poważne patologie u pacjentów z obniżoną odpornością, zachowując się jak patogen oportunistyczny.
Z drugiej strony tak A. flavus Rozwija się na ziarnach zbóż, takich jak kukurydza, ryż i orzeszki ziemne, wytwarzając na nich toksyczne substancje. Wśród nich: rakotwórcze hepatotoksyny i aflatoksyny, które oddziałują zarówno na ludzi, jak i na zwierzęta.
Indeks artykułów
Rodzaj Aspergillus jest ogólnie określany jako mikroorganizmy anamorficzne (Deuteromycetes); to znaczy rozmnażają się tylko bezpłciowo. Jednak u niektórych gatunków, w tym A. flavus jego formy teleomorficzne (Ascomycetes) są znane, to znaczy mają rozmnażanie płciowe.
Kolejna ważna cecha Aspergillus flavus polega na tym, że mogą wytwarzać wtórne metabolity. Oznacza to, że nie pełnią one bezpośredniej funkcji w fizjologicznym metabolizmie grzyba, ale działają raczej jako czynnik obronny dla wrogiego środowiska..
Są one wytwarzane podczas rozwoju grzybów, nazywane między innymi aflatoksynami. Chociaż nie jest to wyjątkowa właściwość A. flavus, ponieważ są one również produkowane przez A. parasiticus i A. nomius.
Niebezpieczeństwo pojawia się, gdy grzyb osiada i wytwarza toksyczne substancje na ziarnach i roślinach strączkowych, które później zostaną skonsumowane przez ludzi i zwierzęta..
Grzyb może również wpływać na liście roślin wcześniej uszkodzonych przez owady w klimacie gorącym i wilgotnym, co jest bardzo częste w tropikach..
U indyków i kur dochodzi do epidemii aspergilozy dróg oddechowych na skutek spożycia zbóż zanieczyszczonych aflatoksynami, powodującej 10% zgonów u kurcząt, u bydła i owiec poronień.
Uważa się, że aflatoksyny są najsilniejszymi istniejącymi naturalnymi substancjami rakotwórczymi wątroby. W tym sensie, Aspergillus flavus wytwarza 4 aflatoksyny (B1 i B2 G1 i G2), w zależności od rodzaju szczepu.
Aspergillus flavus Jest podzielony na dwie grupy według wielkości ich sklerocji, gdzie grupa I (szczepy L) mają sklerocję większą niż 400 µm, a grupa II (szczepy S) mają sklerocję mniejszą niż 400 µm.
Najczęstsze aflatoksyny (B1 i B2) są wytwarzane przez szczepy L i S, ale aflatoksyny G1 i G2 są wytwarzane tylko przez szczepy S. Jednak szczep L jest bardziej zjadliwy niż szczep S, chociaż wytwarza mniej aflatoksyn ..
Aflatoksyna B1 jest najbardziej toksyczna, ma duży potencjał hepatotoksyczny i rakotwórczy, dlatego może powodować od ostrego zapalenia wątroby do raka wątrobowokomórkowego.
Dodatkowo, Aspergillus flavus wytwarza kwas cyklopiazonowy powodujący zwyrodnienie i martwicę wątroby, uszkodzenie mięśnia sercowego oraz działanie neurotoksyczne.
Oprócz tego wytwarza inne toksyczne związki, takie jak sterigmatocystyna, kwas kojowy, kwas ß-nitropropionowy, aspertoksyna, aflatrem, gliotoksyna i kwas aspergilowy..
Wiadomo, że A. flavus wytwarza 3 substancje o działaniu przeciwbakteryjnym. Substancje te to kwas aspergilowy, flawicyna i flawacydyna..
Kwas aspergilowy działa bakteriostatycznie lub bakteriobójczo na określone bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne w zależności od stężenia, w jakim jest stosowany..
Głównymi dotkniętymi bakteriami są: Streptococcus ß- hemolityczny, Staphylococcus aureus, Enterobacter aerogenes, Enterococcus faecalis Y Escherichia coli.
Ze swojej strony flawicyna ma działanie bakteriostatyczne Paciorkowiec H.H-hemolityczne, Bacillus anthracis, Corynebacterium diphtheriae, Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Brucella abortus, Bacillus subtilis, Shigella dysenteriae Y Vibrio cholerae.
Tymczasem flawacydyna jest substancją o właściwościach biologicznych i chemicznych bardzo zbliżonych do penicyliny..
Królestwo grzybów
Gromada: Ascomycota
Klasa: Eurotiomycetes
Zamówienie: Eurotiales
Rodzina: Aspergillaceae
Rodzaj: Aspergillus
Gatunek: flavus.
Kolonie A. flavus różnią się wyglądem, można je zobaczyć jako ziarniste, wełniste lub pudrowe.
Kolor kolonii może się również zmieniać, początkowo są żółtawe, następnie przechodzą w żółto-zielone odcienie, a z upływem czasu stają się ciemniejsze, takie jak brązowo-żółtawe.
Odwrotna strona kolonii może być bezbarwna lub żółtawobrązowa..
Mikroskopowo bezbarwne konidiofory o długości od 400 do 800 µm, grubościenne io szorstkim wyglądzie można zaobserwować w dolnej części, w której znajduje się kulisty pęcherzyk..
Pęcherzyk kulisty lub subglobose ma średnicę od 25 do 45 µm. Stamtąd odchodzą fialidy, otaczając cały pęcherzyk żółciowy. Fialidy mogą być monoserianowe, to znaczy z pojedynczym rzędem konidiów lub dwusiarczanowe z podwójnym rzędem konidiów..
Konidia są żółtawozielone gruszkowate lub kuliste, gładkie, ale po osiągnięciu dojrzałości stają się lekko szorstkie. Konidia tego gatunku tworzą stosunkowo długie łańcuchy.
Jako struktura rozmnażania płciowego mają subglobose lub długie twardówki o białym lub czarnym kolorze, w których rozwijają się askospory..
Wśród najczęstszych patologii wywoływanych przez A. flavus występuje grzybicze zapalenie zatok, infekcja skóry i nieinwazyjne zapalenie płuc. Może również powodować infekcje rogówki i nosowo-oczne oraz choroby uogólnione..
Aspergilus flavus odpowiada za 10% chorób inwazyjnych i jest trzecią przyczyną grzybicy ucha u ludzi. Powoduje również aflatoksykozę.
Oto krótkie wyjaśnienie głównych chorób:
Charakteryzuje się długotrwałym przekrwieniem błony śluzowej nosa, wyciekiem z nosa, drenażem nosa, bólem głowy i pojawieniem się polipów nosa bez inwazji na otaczające tkanki..
W śluzie obecne są liczne eozynofile i widoczne są charakterystyczne strzępki. Całkowite IgE i IgG są podwyższone. W ciężkich przypadkach może przekształcić się w inwazyjne zapalenie zatok.
Objawia się zapaleniem spojówek, które pogarsza się aż do perforacji rogówki i utraty zajętej gałki ocznej. Jest to związane z urazem z przeszywającym elementem lub endogennym rozsiewem.
Składa się z aspergilloma zlokalizowanego w zatokach przynosowych, który rozciąga się do oczodołu. Najbardziej znaczącymi objawami są jednostronne protopsje i zapalenie otaczających tkanek..
Jest to zmiana miejscowa, która objawia się martwicą tkanki leżącej pod spodem, co powoduje inwazję naczyń krwionośnych i zakrzepicę.
Definiuje się go jako martwicze zapalenie płuc z naciekiem naczyń krwionośnych wtórnym do kolonizacji miąższu płuc.
Objawy, które odzwierciedla to gorączka, guzki lub nacieki płucne, krwioplucie, zawał krwotoczny. Grzyb może rozprzestrzeniać się przez opłucną do jamy opłucnej, mięśni międzyżebrowych i mięśnia sercowego..
Może również dostać się do krwiobiegu i rozprzestrzenić się do mózgu, oczu, skóry, serca i nerek..
Skutki, jakie może wywołać u ludzi, mogą być trzech typów: rakotwórcze, mutagenne i teratogenne.
Metabolity powstające w wyniku biotransformacji spożytych aflatoksyn mogą wpływać na każdy narząd, jednak narząd docelowy to wątroba..
Objawy, które wyróżniają się to stłuszczenie wątroby, umiarkowana i rozległa martwica, krwotok, powiększenie pęcherzyka żółciowego, uszkodzenie układu odpornościowego, nerwowego i rozrodczego.
Aby zapobiec inwazji zbóż i roślin strączkowych, należy regulować wilgotność przechowywania poniżej 11,5%, a temperaturę poniżej 5 ° C. W ten sposób zapobiega się wzrostowi i namnażaniu się grzyba..
Należy również wykonać fumigację, aby zmniejszyć liczbę roztoczy i owadów, które są głównymi wektorami przenoszonymi przez konidia na nogach. Eliminacja połamanych i niedojrzałych jąder pomoże zmniejszyć kolonizację grzyba.
Z drugiej strony, zaproponowano kontrolę biologiczną w celu ograniczenia rozwoju grzybów toksynotwórczych na podatnych podłożach. Polega na użyciu szczepów A. flavus nietoksykogenne w celu konkurencyjnego wypierania szczepów toksynotwórczych.
Umieszczenie filtrów powietrza i ciągłe wietrzenie pomieszczeń, unikanie wilgoci i ciemności.
Jeszcze bez komentarzy