Objawy, przyczyny i leczenie automatonofobii

3178
Jonah Lester

Plik automatonofobia Jest to rodzaj specyficznej fobii, w której występuje nadmierny i irracjonalny strach przed wszystkim, co fałszywie reprezentuje czująca istota. Oznacza to, że osoba z tą zmianą ma fobię lalek brzuchomówców, lalek nieożywionych, stworzeń animatronicznych, manekinów lub posągów woskowych..

Ekspozycja na te obiekty wywołuje u jednostki silną reakcję na niepokój i dyskomfort. Podobnie osoba z automatonofobią będzie starała się unikać kontaktu z tymi elementami, aby uniknąć dyskomfortu, jaki powodują..

Ogólnie rzecz biorąc, kontakt z lalkami komorowymi lub animowanymi lalkami, który robi zdecydowana większość ludzi, jest zwykle rzadki. Jednak w niektórych sytuacjach automatonofobia może być bardzo irytującym zaburzeniem.

Obecnie istnieją bardzo skuteczne terapie psychologiczne w celu przezwyciężenia tego rodzaju lęku fobicznego, dlatego zwykle zaleca się, aby osoby z automatonofobią rozpoczęły sesje psychoterapeutyczne.

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka automatonofobii
  • 2 Objawy
  • 3 Diagnoza
  • 4 Przyczyny
  • 5 Leczenie
  • 6 Odnośniki

Charakterystyka automatonofobii

Automatonofobia to zaburzenie lękowe. Jest to specyficzny rodzaj fobii, w której lalki komorowe, manekiny lub posągi woskowe budzą nadmierny, irracjonalny i niekontrolowany strach..

Główną cechą tej psychopatologii jest zachowanie danej osoby. Oznacza to, że osoba z automatonofobią będzie unikać kontaktu z jej przerażającymi elementami, gdy tylko będzie to możliwe..

Z drugiej strony kontakt z lalkami komorowymi zwykle wywołuje u osoby silną reakcję lękową, która w takich sytuacjach odczuwa bardzo duże uczucie dyskomfortu..

Wreszcie inna ważna cecha zaburzenia polega na właściwościach lęku przed tymi elementami. Aby ustalić automatonofobię, strach przed manekinami komorowymi musi charakteryzować się:

Objawy

Strach, jaki wywołują lalki brzuchomówcy, animatroniki, manekiny i posągi wiśni w automatonofobii, wywołuje szereg objawów lękowych.

Lękliwe objawy zaburzenia charakteryzują się intensywnością i dużym dyskomfortem u jednostki. Jednak reakcja lękowa zwykle nie powoduje ataku paniki.

Najłatwiejszymi do zidentyfikowania objawami zaburzenia dla jednostki są przejawy fizyczne. Strach generowany przez żywioły, których człowiek się boi, powoduje szereg zmian w jej funkcjonowaniu fizycznym.

Przyspieszone tętno i częstość oddechów, kołatanie serca lub tachykardia, napięcie mięśni, uczucie dławienia, rozszerzenie źrenic, bóle głowy i / lub brzucha, suchość w ustach, zawroty głowy, nudności i wymioty to najbardziej typowe objawy.

Podobnie automatonofobia charakteryzuje się generowaniem szeregu objawów poznawczych. Osoba z tą zmianą rozwija dużą liczbę irracjonalnych myśli na temat elementów, których się boi, które charakteryzują się wysokimi negatywnymi atrybutami.

Wreszcie ostatnia grupa objawów zaburzenia znajduje się na płaszczyźnie behawioralnej podmiotu. W tym sensie automatonofobia generuje dwa główne typy manifestacji: unikanie i ucieczkę..

Unikanie odnosi się do wszystkich mechanizmów, które podmiot uruchamia w celu uniknięcia kontaktu z bodźcami fobicznymi. Z kolei ucieczka określa zachowanie, jakie zachodzi w kontakcie z lalkami brzuchomówców, momenty, w których podmiot próbuje uciec z sytuacji..

Diagnoza

Obecnie automatonofobia ma dobrze zbadaną i dobrze zdefiniowaną diagnozę. Jest to identyczne z innymi typami fobii specyficznych i charakteryzuje się:

  1. Intensywny strach lub niepokój związany z lalkami brzuchomówcy, stworzeniami animatronicznymi, manekinami i posągami woskowymi (bodziec fobiczny).
  2. Fobiczny bodziec zawsze lub prawie zawsze powoduje natychmiastowy strach lub niepokój.
  3. Aktywnie unika się bodźca fobicznego lub opiera się mu intensywny strach lub niepokój.
  4. Strach lub niepokój są nieproporcjonalne do rzeczywistego zagrożenia, jakie stanowi bodziec fobiczny i do kontekstu społeczno-kulturowego.
  5. Strach, niepokój lub unikanie są trwałe i trwają zwykle sześć lub więcej miesięcy.
  6. Strach, lęk lub unikanie powoduje klinicznie istotny stres lub upośledzenie w życiu społecznym, zawodowym lub w innych ważnych obszarach funkcjonowania.
  7. Zaburzenia nie można lepiej wyjaśnić objawami innego zaburzenia psychicznego.

Przyczyny

Obecnie przyczyny automatonofobii są nieznane, chociaż wysunięto teorię, że strach przed patologią może wynikać z oczekiwań społeczeństwa co do sposobu zachowania innych ludzi..

Postuluje się również, że fobiczne lęki związane z zaburzeniem mogą wynikać z ekspozycji na agresywne lub przerażające przedstawienia obiektów robotycznych lub nieożywionych..

Podobnie powstała hipoteza, że ​​ludzki mózg może mieć pewne predyspozycje do postrzegania automatu jako czegoś niebezpiecznego lub przerażającego..

Mówiąc bardziej ogólnie, niektórzy autorzy wskazują, że tak jak w przypadku pozostałych fobii specyficznych, automatonofobia może mieć czynniki genetyczne w swojej etiologii. Podobnie, lękowe cechy osobowości mogą predysponować do rozwoju patologii

Leczenie

Obecnie terapią pierwszego rzutu automatonofobii jest psychoterapia. W tym sensie terapia poznawczo-behawioralna ma bardzo wysokie wskaźniki skuteczności w przypadku tego zaburzenia psychopatologicznego..

Zabieg ten opiera się głównie na technice ekspozycji. Terapeuta stopniowo i kontrolowany wystawia podmiot na jego elementy, których się boi, w celu pracy nad reakcją lękową i przyzwyczajenia jednostki do jego bodźców fobicznych.

Z drugiej strony, w leczeniu automatonofobii zwykle włączany jest trening relaksacyjny w celu zmniejszenia stanu lęku badanego..

Podobnie, terapia poznawcza jest skuteczna w leczeniu irracjonalnych myśli o lalkach brzuchomówcy, stworzeniach animatronicznych, manekinach i posągach woskowych oraz radzenie sobie z nimi..

Bibliografia

  1. Antony MM, Brown TA, Barlow DH. Heterogeniczność między określonymi typami fobii w DSM-IV. Behav Res Ther 1997; 35: 1089-1100.
  2. Barlow D. and Nathan, P. (2010) The Oxford Handbook of Clinical Psychology. Oxford University Press.
  3. Becker E, Rinck M, Tu¨ rke V i wsp. Epidemiologia określonych typów fobii: ustalenia z Drezdeńskiego badania zdrowia psychicznego. Eur Psychiatry 2007; 22: 69–74.
  4. Caballo, V. (2011) Podręcznik psychopatologii i zaburzeń psychicznych. Madryt: Ed. Piramide.
  5. Craske MG, Barlow DH, Clark DM i wsp. Specyficzna (prosta) fobia. W: Widiger TA, Frances AJ, Pincus HA, Ross R, First MB, Davis WW, redaktorzy. DSM-IV Sourcebook, tom 2. Waszyngton: American Psychiatric Press; 1996: 473-506.
  6. Curtis G, Magee W, Eaton W i wsp. Specyficzne lęki i fobie: epidemiologia i klasyfikacja. Br J Psychiat 1998; 173: 212–217.
  7. DSM-IV-TR Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych (2002). Barcelona: Masson.

Jeszcze bez komentarzy