Termin bentos Służy do definiowania zbiorowisk organizmów żyjących na dnie środowisk wodnych. Termin ten zaczął być używany pod koniec XIX wieku i pochodzi od greckiego „βένθος” lub bentosu, co oznacza dno morskie.
Chociaż słowo bentos odnosi się do dna morskiego, jest również używane w odniesieniu do ekosystemów słodkowodnych i estuariów. Zbiorowiska bentosowe mogą składać się z ogromnej różnorodności gatunków, takich jak rafy koralowe.
Mogą też być niezbyt zróżnicowane, jak na przykład zbiorowiska bentoniczne obszarów głębinowych. Wiele gatunków bentosu interesuje się rybołówstwem, np. Niektóre gatunki krewetek, inne mają znaczenie biomedyczne.
Organizmy zamieszkujące bentos nazywane są bentosem, co jest terminem ekologicznym pozbawionym ważności taksonomicznej. Te społeczności składają się z bardzo różnorodnych gatunków. Na bentosie można je znaleźć od mikroskopijnych organizmów po fanerogamy morskie i ryby.
Indeks artykułów
Strefa denna obejmuje wszystkie dna zbiorników wodnych, bez względu na to, czy są to wody morskie, słodkowodne czy estuaria. Głębokość, na jakiej znajdują się te fundusze, jest bardzo zmienna. Mogą przejść ze stref pływowych, które ostatecznie są odsłonięte, na głębokość ponad 6 tysięcy metrów (strefa hadalna)..
Strefy bentosowe lub bentosowe mogą składać się z podłoży skalistych, raf koralowych, dna piaszczystego i błotnistego, mogą również składać się z łąk trawiastych.
Prawie wszystkie znane taksony lub taksony organizmów mają swoich przedstawicieli na bentosie. Wspólną cechą wszystkich jest to, że mieszkają w związku z funduszem. Organizmy te ewoluowały w taki sposób, że prezentują bardzo różnorodne przystosowania do tego typu środowiska..
Niektóre cechy wspólne dla różnych taksonów organizmów bentosowych obejmują:
-Mogą być całkowicie osiadłe, przez co rozwijają struktury, które pozwalają im przylegać do podłoża. Przykładem takich struktur są między innymi ryzoidy (glony), krążki fiksacyjne (glony, ukwiały), gatunki odrostów (mięczaki), gruczoły cementowe (skorupiaki, mięczaki)..
-Mogą tworzyć kolonie, które mogą być zmniejszane (na przykład niektóre gatunki tryskaczy) lub osiągać duże rozmiary (rafy koralowe).
-Opracowali wiele różnorodnych struktur, które pozwalają im poruszać się po dnie. Struktury te obejmują między innymi nibynóżki (protisty), nogi z ostrymi gwoździami (skorupiaki), płetwy (ryby), stopy rurkowate (szkarłupnie)..
-Jego kształt ciała został zmodyfikowany, aby lepiej dopasować się do podłoża, spłaszczając lub przygniatając. Na przykład podeszwy, płaszczki i rozgwiazdy.
-Wreszcie rozwinęli wielką różnorodność relacji ekologicznych, takich jak między innymi pasożytnictwo, symbioza, mutualizm, amensalizm..
-Organizmy bentosowe występują w wielu różnych rozmiarach. Ze względu na ich wielkość można je podzielić na makrobentos (większy niż jeden milimetr), meiobentos (mniejszy niż jeden milimetr, ale większy niż 32 mikrony) i mikrobentos (organizmy mniejsze niż 32 mikrony).
-Zwierzęta denne mogą żyć na wierzchu podłoża (epifauna) lub w podłożu (infauna). Ryby żyjące w toni wodnej, ale w pobliżu dna, a nie bezpośrednio nad nim, nazywane są dennymi.
Odżywianie lub karmienie organizmów bentosowych zależy od wielu czynników biotycznych i abiotycznych. Czynniki biotyczne obejmują relacje złożonych sieci troficznych z osobami, które je tworzą.
Z drugiej strony czynniki abiotyczne, takie jak dostępność światła, głębokość, zasolenie, a nawet temperatura, wpływają na zbiorowiska fotosyntetyzujące i chemosyntetyczne oraz na te, które się nimi żywią..
Są to organizmy, które samodzielnie wytwarzają pożywienie lub składniki odżywcze za pomocą światła słonecznego (autotrofy fotosyntetyczne) lub poprzez syntezę związków chemicznych (chemotrofy). Na przykład złoża trawy morskiej (autotrofy) i bakterie metanotroficzne, które mogą żyć w połączeniu z małżami (chemotrofy).
Heterotrofy to te organizmy, które nie potrafią syntetyzować własnego pożywienia, dlatego do jego uzyskania potrzebują innego lub innych organizmów. Żywienie heterotroficzne można ogólnie podzielić na:
Roślinożercy to organizmy żywiące się wyłącznie organizmami z królestwa roślin. W przypadku bentosu mogą żerować na odmianach alg, fanerogamach wodnych, koloniach mikroalg i innych formach roślin. Na przykład chitony i niektóre gatunki krabów pająka.
Organizmy żywiące się innymi zwierzętami, potocznie zwanymi drapieżnikami. Organizmy te obejmują szeroką gamę ryb, takich jak grupowate i lucjanowate, krabowate (portunidae) i rozgwiazdy..
Osoby zdolne do żerowania na roślinach lub algach, a także na zwierzętach. Wiele zwierząt bentosowych rozwinęło mieszane nawyki żywieniowe. Przykładami tego są niektóre ryby, a także niektóre ślimaki i kraby.
Padlinożercy to osoby żywiące się martwymi lub rozkładającymi się zwierzętami. W przypadku padlinożerców dennych, pozostałości pożywienia i martwych organizmów środowiska bentosowego i pelagicznego (górna strefa słupa wody), które osadzają się na dnie.
Zbiorowiska bentosowe zawierają wiele różnych bakterii. Bakterie tlenowe, beztlenowe i fakultatywne zostały zidentyfikowane w różnych środowiskach dennych. Bakterie odgrywają fundamentalną rolę w tych środowiskach, ponieważ są częścią wielu cykli biologicznych i chemicznych.
Zbiorowiska glonów związane z substratami bentosowymi obejmują prawie wszystkie duże grupy taksonomiczne, takie jak chlorofity (algi zielone), rhofity (krasnorosty) i faeofity (brunatnice).
Morfologia tych glonów i rodzaj życia, które prowadzą, są dość zróżnicowane. Przykładami tego są niektóre algi, które są epifitami (żyjące na wierzchu), inne glony, podczas gdy inne żyją na kamienistym dnie, a inne na mulistym dnie.
Łąki trawiaste są bardzo ważne, ponieważ są jednym z najbardziej produktywnych ekosystemów. Oprócz tego łąki te chronią również obszary przybrzeżne przed erozją powodowaną przez fale, a także pochłaniają CO2.
Bezkręgowce to rozległa grupa organizmów składająca się z ponad 30 typów. Zbiorowiska denne mogą być żywicielami dużej liczby tych typów.
Jednym z najbardziej reprezentatywnych bezkręgowców w społecznościach bentosowych są koralowce, które są w stanie tworzyć rafy rozciągające się na kilometry, takie jak Wielka Australijska Rafa Koralowa. Struktury te zapewniają schronienie i pożywienie dla praktycznie nieobliczalnej różnorodności organizmów, zarówno roślin, jak i zwierząt..
Inne przykłady bezkręgowców bentosowych to gąbki (porifery), ukwiały (parzystokopytne), fireworms (pierścienice), kraby, krewetki, homary (skorupiaki), ślimaki, małże, ośmiornice (mięczaki), rozgwiazdy, jeżowce, a także strzykwy (szkarłupnie).
Ryby są dominującymi kręgowcami na bentosie. Organizmy te rozwinęły adaptacje do środowiska, takie jak obniżone ciała charakterystyczne dla pasków i ciała ściśnięte, takie jak podeszwa..
Inne adaptacje to płetwy piersiowe, które u niektórych gatunków rekinów chimerowych sprawiają wrażenie, że chodzą po dnie..
Jeszcze bez komentarzy