Plik wodny bawół (Bubalus bubalis) jest ssakiem łożyskowym należącym do rodziny krętorogich. U tego gatunku zarówno samiec, jak i samica mają rogi. Mogą mierzyć do 80 centymetrów i są najszersze w grupie krów..
Ma solidny korpus o długości od 240 do 300 centymetrów. W stosunku do szaty jest rzadki i ma kolor od szarego do czarnego..
Jeśli chodzi o dystrybucję, pochodzi z subkontynentu indyjskiego, Chin i obszaru Azji Południowo-Wschodniej. Jednak obecnie występuje w Australii, Europie, Ameryce Północnej, Ameryce Południowej i niektórych krajach afrykańskich.
Badania pokazują, że gatunek ten jest doskonałym naturalnym kontrolerem niekontrolowanego wzrostu roślinności wokół terenów podmokłych. Pomaga również w utrzymaniu czystości dróg wodnych poprzez spożywanie roślin wodnych, które utrudniają normalny przepływ wody..
Jednak bawół wodny może spowodować poważne szkody w środowisku poprzez deptanie roślinności i zjadanie dużych ilości trawy. W ten sposób zmienia ekosystem, zaburzając miejsca gniazdowania niektórych gatunków i sprzyjając rozwojowi chwastów..
Indeks artykułów
Plik Bubalus bubalis został udomowiony w Indiach około 5000 lat temu i w Chinach 4000 lat temu. Biorąc pod uwagę analizę mitochondrialnego DNA, eksperci zwracają uwagę, że obie grupy zostały udomowione niezależnie.
W ten sposób te z subkontynentu indyjskiego są znane jako bawoły rzeczne, a te z Chin nazywane są bawołami bagiennymi..
Bawół może być używany do wykonywania prac na terenach zalanych, takich jak pola ryżowe. Jego doskonała mobilność w błotnistym terenie wynika z dużych kopyt i ogromnej elastyczności stawów..
Tak więc „ciągnik na żywo”, jak zwykle nazywa się ten gatunek, stanowi ekonomiczny i skuteczny sposób zaorania ziemi, uruchomienia młynów nasiennych i maszyn do wydobywania wody, a także pras trzciny cukrowej..
Jest również używany jako zwierzę juczne, a szczególnie w Pakistanie i Indiach używany jest do transportu ciężkich ładunków..
Z drugiej strony gatunek ten jest hodowany w celu uzyskania produktów ubocznych, takich jak skóra, rogi, mięso i mleko. Ten ostatni charakteryzuje się wysoką zawartością białek i kwasów tłuszczowych, dlatego jest szeroko stosowany w przemyśle mleczarskim..
Żołądek przeżuwaczy jest podzielony na cztery przedziały: żwacz, czepiec, omasum i trawieniec. Żwacz ma bezpośrednią komunikację z przełykiem, a u bawołów wodnych wykazuje znaczne różnice w stosunku do pozostałych zwierząt przeżuwających.
W tym sensie ma znacznie większą populację bakterii, zwłaszcza bakterii celulolitycznych, wyższych grzybiczych zoosporów i niższych pierwotniaków. Również w górnym żwaczu ma azot amonowy i wyższe pH w porównaniu do bydła..
Szef Bubalus bubalis jest wąska i długa i ma małe uszy, które zwykle zwisają. Obie płcie mają rogi, chociaż samca jest grubszy niż samicy. Podstawy są szerokie i szeroko rozdzielone, w przeciwieństwie do tych u bizonów amerykańskich, które są prawie na czole.
Wspomniane struktury są żebrowane, a przekrój poprzeczny jest trójkątny. Gatunek ten ma najszersze rozstawione rogi w grupie krasnoludków.
Kształt i długość różnią się w zależności od gatunku. Dzięki temu mogą mieć od 40 do 80 centymetrów długości. Pod względem wyglądu mogą być kręcone lub sierpowate. Zwykle rozciągają się bocznie od czaszki, wyginając się do tyłu.
Jednak u indyjskich bawołów wodnych wyginają się w półkole, podczas gdy u podgatunków kambodżańskiego i tajskiego rozciągają się bardziej na boki, z lekką krzywizną na końcach..
Ciało Bubalus bubalis Ma od 2,40 do 3 metrów długości, a ogon ma od 60 do 100 centymetrów. Wysokość ramion waha się od 1,60 do 1,50 metra. W stosunku do masy ciała samiec może ważyć nawet 1200 kilogramów, a samica 800 kilogramów.
Między podgatunkami istnieją różnice w zakresie ich wymiarów. Zatem bawół rzeczny waży od 450 do 1000 kilogramów, podczas gdy bawół azjatycki lub błotny jest mniejszy i waży od 325 do 450 kilogramów..
Bawół wodny ma rzadką szatę. Ten jest długi i ma kolor od popielatego do czarnego. Spód nóg jest zwykle jaśniejszy, szczególnie zauważalny u podgatunków azjatyckich. Może to jednak pozostać niezauważone, ponieważ zwierzę jest zwykle pokryte błotem..
Zdecydowana większość ma jeden lub dwa białe półksiężyce w górnej części klatki piersiowej lub w gardle. Możesz również mieć małe, blade plamki w ustach, wokół oczu i po bokach ust..
-Królestwo zwierząt.
-Podrzędność: Bilateria.
-Gromada: Chordat.
-Subfilum: kręgowiec.
-Nadklasa: Tetrapoda.
-Klasa: Ssak.
-Podklasa: Theria.
-Infraclass: Eutheria.
-Zamówienie: parzystokopytne.
-Rodzina: Bovidae.
-Podrodzina: Bovinae.
-Rodzaj: Bubalus.
-Gatunki: Bubalus bubalis.
Podgatunki:
-Bubalus bubalis kerabau.
-Bubalus bubalis arnee.
-Bubalus bubalis theerapati.
-Bubalus bubalis bubalis.
-Bubalus bubalis migona.
-Bubalus bubalis fulvus.
Bawół wodny pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, subkontynentu indyjskiego i Chin. Obecnie jest również dystrybuowany w Australii, Europie, Ameryce Północnej, Ameryce Południowej i niektórych krajach Afryki.
Wysoki odsetek światowej populacji bawołów wodnych, ponad 95,8%, żyje w Azji. Na tym kontynencie gatunek ten występuje w Afganistanie, Armenii, Bhutanie, Azerbejdżanie, Bangladeszu, Brunei Darussalam, Chinach, Kambodży, Timorze Wschodnim i Gruzji..
Mieszka również w Indiach, Iraku, Iranie, Izraelu, Japonii, Jordanii, Malezji, Birmie, Nepalu, Pakistanie, Filipinach, Singapurze, Sri Lance, Syrii, Tajwanie, Tajlandii, Turcji i Wietnamie..
Plik Bubalus bubalis prawdopodobnie został wprowadzony w Europie, z Indii. Wśród krajów, w których żyje ten ssak, są Albania, Niemcy, Bułgaria, Francja, Grecja, Węgry, Rumunia, Włochy i Hiszpania.
Bawoły wodne zostały sprowadzone między 1824 a 1849 rokiem z Kisaru, Timoru i innych indonezyjskich wysp na Terytorium Północne. Później, w 1886 roku, z Indii sprowadzono do Darwina trochę bawołów. Obecnie znajduje się w Queensland oraz na północnych i zachodnich terytoriach Australii.
Gatunek ten przybył w 1895 roku do dorzecza Amazonki. Później, w 1970 roku, małe stada zostały przywiezione do Gujany Francuskiej, Kostaryki, Panamy, Ekwadoru, Gujany, Surinamu i Wenezueli. Obecnie jest dystrybuowany w Argentynie, Brazylii, Gujanie Francuskiej, Wenezueli, Peru i Surinamie.
W 1978 roku do Stanów Zjednoczonych sprowadzono pierwsze stado bawołów wodnych. W tym kraju zwierzę żyje w Teksasie, na Hawajach i na Florydzie. W odniesieniu do Karaibów i Ameryki Środkowej mieszka na Trynidadzie i Tobago, Kubie i Panamie.
Plik Bubalus bubalis Żyje głównie w tropikach, na obszarach, gdzie dostępne są zbiorniki wodne. W gorącym sezonie większość dnia spędza kąpiąc się w wodzie lub tarzając w błocie. Ma to na celu ochłodzenie i obniżenie temperatury ciała. W ten sposób unika ukąszeń owadów.
Gatunek ten ma zdolność zjadania roślin pod wodą, więc tereny podmokłe są bardzo ważnymi ekosystemami dla ich pożywienia. Jednak to zwierzę wykorzystuje suchy ląd do odpoczynku w nocy.
Preferowane wilgotne siedliska obejmują łąki i lasy łęgowe oraz bagna. W nich występuje mieszanka rzek i strumieni, z wysokimi trawami, drzewami i lasami. W ten sposób bawół wodny ma wodę do picia i odświeżania, gęstą osłonę i obfity pokarm..
Zwykle bawół wodny występuje na niskich wysokościach, ale w Nepalu bawoły bagienne można często spotkać na wysokości 2800 m npm. W odniesieniu do zwierząt domowych są one bardzo rozpowszechnione i mogą zajmować społeczności rolnicze i inne obszary w miastach.
Bawół wodny jest wysoce wydajnym roślinożercą, ma znacznie szerszą dietę i mniejsze wymagania żywieniowe niż bydło. W diecie są trzciny (Arundo donax), Lilia wodna (Eichhornia crassipes) i kilka gatunków z rodziny Juncaceae.
W porze deszczowej większość obszarów, na których żyje ten gatunek, jest zalewana. Z tego powodu zwierzę pasie się pod wodą, unosząc głowę nad wodę i pyskiem transportując duże ilości roślin..
Na tej stacji Bubalus bubalis nocują w lasach i ruszają o świcie, aby się pożywić. W południe zwierzę udaje się do zbiorników wodnych, aby napić się wody i zanurzyć się w nich lub tarzać się w błocie. Tym samym odświeża organizm i zapobiega ukąszeniom owadów.
Liczne badania wskazują, że bawół wodny, mimo że żeruje pożywieniem niskiej jakości, uzyskuje z niego wysoki plon energetyczny. W ten sposób możesz przekształcić włókniste i niezbyt pożywne pokarmy w mięso i mleko.
Badania pokazują również, że organizm skutecznie trawi krzewy, paszę i włókniste produkty uboczne. Gatunek ten ma bardzo szczególne cechy fizjologiczne i anatomiczne, które pozwalają mu maksymalnie wykorzystać składniki odżywcze zawarte w pokarmach drzewnych..
Jeśli chodzi o aspekty anatomiczne, żwacz ma cechy morfologiczne, które odróżniają go od innych przeżuwaczy. Zatem powierzchowne warstwy nabłonka są gęste, a przestrzenie międzykomórkowe między nimi głębokie. Ponadto w podnabłonku znajduje się sieć naczyniowa.
Jeśli chodzi o cechy fizjologiczne, obejmują one większe spożycie racji pokarmowych, które mogą łącznie stanowić od 6 do 30 kg suchej masy dziennie. Ma również wyższą strawność białka i surowego błonnika.
Z drugiej strony bawół wodny ma wysoki wskaźnik wydzielania śliny, co pozwala na większy recykling siarki i azotu. Wszystkie te czynniki sprawiają, że bawół wodny może czerpać korzyści z różnorodnych pokarmów włóknistych, wśród których są rośliny strączkowe, owoce, trawy, liście i kora drzew..
Pierwsza ruja u samicy może wystąpić między 1,2 a 1,9 roku. Jednak zwykle krycie podczas pierwszego rui jest zwykle bezpłodne. Jeśli chodzi o samca, osiągają dojrzałość płciową około 3 lat, po czym opuszczają grupę samic i dołączają do grupy samotnej..
Efektywność reprodukcyjna bawoła wodnego wykazuje wahania w ciągu roku. Kobiety wykazują sezonowe zmiany w zakresie rui, poczęcia i porodu. Jednym z czynników, który ma na to wpływ, jest stres cieplny, który wpływa na jego wrażliwość na samca..
W sezonie zimowym do grupy żeńskiej zaliczają się dorosłe samce, które są w grupie samotnej lub samotnie. Wykazują dominację poprzez swoje ruchy i postawy..
Aby określić okres rui (okres zazdrości) u kobiet, mężczyźni wąchają swoje genitalia i mocz. Po skojarzeniu zostają wyrzuceni z grupy.
Ciąża trwa od 281 do 334 dni, chociaż porody na ogół występują między 300 a 320 dniami. Może to być związane z porami roku. W tym przypadku krycie następuje po porze deszczowej, a młode rodzą się w następnym roku, blisko początku nowej pory deszczowej..
Przy każdym porodzie samica ma zwykle tylko jedno cielę, ale czasami mogą rodzić się bliźniaki. Nowonarodzony bawół wodny waży od 35 do 40 kilogramów. Ze względu na zabarwienie może być czerwonawe lub żółtobrązowe.
Matka karmi młodego mężczyznę piersią przez okres od sześciu do dziewięciu miesięcy i jest jedyną osobą odpowiedzialną za opiekę rodzicielską. Po dwóch latach samiec opuszcza grupę matczyną, natomiast samica może w niej pozostać do końca życia.
Plik Bubalus bubalis Jest zwierzęciem społecznym, które tworzy stada liczące od 10 do 20 bawołów, choć wyjątkowo może liczyć do 100 sztuk. Stada składają się z dorosłych samic, ich młodych i subdorosłych samic. Samce tworzą pojedyncze zgrupowania.
Zakres domów zajmowanych przez stada obejmuje obszary, w których stada mogą karmić się, odpoczywać, pić wodę i tarzać się w błocie. W stadzie panuje hierarchia dominacji, na czele której stoi najstarsza samica.
Bawół wodny jest znacznie bardziej wrażliwy na ciepło niż zdecydowana większość innych krasnoludków. Dzieje się tak, ponieważ mają mniej gruczołów potowych. Aby odświeżyć swoje ciało, zwierzę toczy się po błocie, uzyskując grubą warstwę błota..
Mechanizm chłodzenia wynika z tego, że woda zawarta w mułu paruje wolniej niż sama woda, co wydłuża okres chłodzenia. Można go również całkowicie zanurzyć w wodzie, pozostawiając na zewnątrz tylko oczy i nozdrza..
Ogólnie rzecz biorąc, plik Bubalus bubalis komunikuje się poprzez postawę. Jednak warczy, warczy i prycha. Ponadto gatunek ten ma rozwinięty zmysł węchu, który jest wykorzystywany szczególnie podczas krycia, kiedy samiec odbiera chemiczne sygnały pochodzące od samicy..
Jeszcze bez komentarzy