Blasco Núñez Vela (1490-1546) był hiszpańskim politykiem i wojskowym, znanym głównie jako pierwszy wicekról wicekrólestwa Peru, w czasach kolonialnych w Ameryce.
Przekroczył Atlantyk z flotą bogactwa skierowaną w stronę króla Karola I (cesarza Karola V Świętego Cesarstwa) Hiszpanii. Był pierwszym hiszpańskim dowódcą marynarki wojennej, który przekroczył Atlantyk z flotą, którą dowodził, znaną jako „Flota Indii”. Podjął także ważne decyzje morskie, które wpłynęły na przebieg gospodarki między Hiszpanią a Nowym Światem..
Encomenderos, którzy byli odpowiedzialni za zarządzanie pracą Indian w Nowym Świecie, dopuszczali się różnych okrucieństw na miejscowej ludności. Aby tego uniknąć, Carlos V mianował Núñeza wicekrólem Peru.
Pozostał jako namiestnik aż do śmierci w bitwie pod Iñaquito, walcząc z zdobywcą Gonzalo Pizarro w 1546 r..
Indeks artykułów
Blasco Núñez Vela urodził się w 1490 roku, nie znając dokładnego dnia jego urodzin. Urodził się w Ávila (wspólnota autonomiczna Castilla y León, Hiszpania), na łonie bardzo starej nocnej rodziny; rodzina Núñez Vela lub lordowie Tabladillo, którzy mieszkali w Ávili od 1403 roku.
Chociaż nie ma informacji o pierwszych latach życia Blasco Núñez Vela, wiadomo o jego genealogii i pierwszych działaniach w hiszpańskiej polityce..
Núñez Vela był potomkiem Pedro Núñeza, znanego z ocalenia życia króla Kastylii Alfonsa VIII w 1163 roku. Większość jego krewnych poświęciła się królewskiej służbie: jeden z nich był panem sypialni króla, a drugi arcybiskup Burgos.
Jego ojciec, Luis Núñez Vela, był panem mayorazgo Tabladillo, a jego matka Isabel de Villalba. Jego pierwsze działania polityczne były związane ze stanowiskami sędziego Malagi i Cuenca, kapitana włóczni i inspektora generalnego..
Będąc kapitanem generalnym marynarki wojennej odbył kilka wypraw na kontynent amerykański, więc znał już Nowy Świat.
Cesarz Karol V Świętego Cesarstwa Rzymskiego czy też Karol I Hiszpanii pragnął polepszyć jakość traktowania Indian na kontynencie amerykańskim i za to usankcjonował pewne prawa, które zabraniały niewolnictwa Indian..
Z tego powodu cesarz uznał za rozsądne wysłanie przez siebie wysoko wykwalifikowanego urzędnika, który będzie egzekwował takie prawa w celu ich egzekwowania. Carlos V był zaniepokojony postawą zdobywców, kiedy narzucali feudalizm w Ameryce.
Cesarz uważał, że taka postać powinna być prawdziwym przedstawicielem monarchii latynoskiej, a także jego osobą. Cesarzowi nie było łatwo powierzyć taką odpowiedzialność, ponieważ musiał mieć pewność, że przestrzega swoich praw, a także dogaduje się z aroganckimi zdobywcami Peru..
Cesarz po raz pierwszy zauważył Blasco Núñez Vela, który początkowo odrzucił stanowisko, ale później przyjął tę odpowiedzialność. Chociaż był uczciwym i lojalnym człowiekiem, miał zimną i twardą osobowość..
Wreszcie w 1543 roku dojrzały Núñez otrzymał tytuł wicekróla Peru, który miał ustanowić wicekrólestwo w Limie w Peru..
Pierwszy przystanek Núñeza odbył się w Panamie w 1544 roku. Nowy namiestnik został dobrze przyjęty i po kilku dniach przeczytał prawa cesarza Carlosa V. Od tego momentu wielu mieszkańców było zaniepokojonych niektórymi środkami..
Po przybyciu do Peru postanowił odbyć wycieczki po peruwiańskich miastach, gdzie wyeliminował kilka encomenderos; zdobywcy czerpali korzyści z pracy tubylców. Eliminacja encomenderos oznaczała, że wielu rdzennych mieszkańców musiało wrócić do ojczyzny, pozostawiając swoje rodziny..
Stamtąd rygor zarówno wicekróla, jak i jego prawa były źle widziane, zwłaszcza przez zdobywców. Podobnie jak inne jego środki, uwolnił dużą liczbę Indian z klasztorów.
Przesłanie wicekróla we wszystkich miastach było jedno: ostateczna likwidacja niewolnictwa z Indianami; coś, co nie podobało się zdobywcom, a także wielu urzędnikom i duchowieństwu.
Mała otwartość miejscowych była nieuchronna, dlatego Núñez wątpił w stosowanie praw cesarza. W rzeczywistości próbował spotkać się z hiszpańskimi właścicielami ziemskimi, aby wstawić się za cesarzem; jednak on sam zaprzeczył zawieszeniu.
Po incydentach ze stosowaniem praw cesarza Núñez był pełen gniewu z powodu nieposłuszeństwa zdobywców. Najbardziej radykalnym aktem wicekróla było zamordowanie hiszpańskiego zdobywcy Illána Suáreza de Carbajala, który zamordował gołymi rękami w przypływie gniewu.
Po zamordowanym barbarzyńcu z Suárez de Carbajal organy sądowe Korony Kastylii skłonne były bronić praw encomenderos, aby pozbyć się wicekróla i zyskać większą popularność..
Núñez wierzył, że może liczyć na wsparcie zdobywcy Gonzalo Pizarro; w przeciwnym razie Pizarro zebrał małą grupę, która była przeciwko Núñezowi jako wicekrólowi Peru.
Ostatecznie wicekról został wysłany jako więzień na wyspę San Lorenzo, aby przekazać go sędziemu Juanowi Álvarezowi. Jednak Álvarez postanowił go zwolnić, przekazując mu dowodzenie nad statkiem..
Núñez rozkazał przenieść się do Tumbes, gdzie wysiadł na miejscu w połowie października. Zebrał armię i udał się na południe, by walczyć ze zdobywcami. Z drugiej strony Pizarro wkroczył do Limy później z armią około 1200 doświadczonych żołnierzy z bronią i artylerią..
Pizarro został zaprzysiężony jako tymczasowy gubernator i kapitan generalny Peru do czasu, gdy król znalazł następcę. Zarówno Núñez, jak i Pizarro przysięgali lojalność królowi Hiszpanii, ale każdy walczył o swój osobisty cel.
Siły Núñeza opuściły San Miguel i kontynuowały podróż; Kiedy Pizarro się o tym dowiedział, opuścił Limę kierując się na północ, a konkretnie w kierunku Trujillo. Podczas natarcia Núñeza doszło do kilku konfrontacji między obiema stronami.
Núñez stał się podejrzliwy wobec kilku swoich oficerów. W rzeczywistości, kiedy jego siły były w ruchu, wydał rozkaz egzekucji trzech ze swoich najwyższych rangą oficerów..
Wreszcie Núñez i Pizarro stanęli naprzeciw siebie w Iñaquito. Siły obu armii nie sięgały 2000 żołnierzy, ale armia Núñeza liczyła tylko kilkuset żołnierzy..
Generał, już w podeszłym wieku, walczył dzielnie w Iñaquito przeciwko swoim wrogom. Jednak poległ w bitwie 18 stycznia 1546 roku..
Jeszcze bez komentarzy