Bulgot są to odgłosy perystaltyczne słyszalne bez stetoskopu, spowodowane mobilizacją lub poruszeniem mieszaniny powietrza i płynu w jelicie, spowodowane zwiększonymi ruchami perystaltycznymi. Nazywa się je również „odgłosami jelit”, „hałasem powietrza” lub „rykiem”.
Pacjenci nazywają to „dzwonią mi w jelitach” lub „dzwoni mi w żołądku”. Oznacza to, że pacjent słyszy dźwięk lub hałas jelitowy i określa go jako uciążliwy. Odgłosy te przypominają dźwięk, który wydaje fajka wodna wypełniona powietrzem, gdy ciecz zaczyna płynąć do środka..
Podczas słuchania ściany brzucha stetoskopem ruch dużych ilości powietrza i płynu w jelicie cienkim powoduje hałas. Dźwięki te są słyszalne w nieco wyższej tonacji, jeśli pochodzą z jelita cienkiego, i niższej, jeśli pochodzą z okrężnicy..
Niektórzy autorzy zwracają uwagę, że dudnienie może normalnie powstać w okrężnicy, jednak jeśli występuje zwiększona ruchliwość w jelicie cienkim i nadmierne gromadzenie się gazów, na przykład podczas wzdęcia brzucha, powstaje dudnienie z jelita cienkiego..
Różne procesy patologiczne mogą powodować dudnienie, ale wszystkie z nich mają wspólny stan, którym jest obecność nadmiaru gazów i cieczy w odcinku przewodu pokarmowego, co w konsekwencji zwiększa motorykę związaną lub nie z bólem brzucha..
Indeks artykułów
Wszystkie zmiany, które powstają jako zmiany w tonie ściany odcinka jelita, powodują zmiany w sąsiednich obszarach.
Tak więc, jeśli napięcie strefy jelitowej wzrośnie, ciśnienie w sąsiednich segmentach będzie określać napięcie wywierane na ścianę i prędkość oraz charakter przechodzenia płynnej zawartości przez światło odpowiedniej pętli jelitowej..
Choroba, przykurcz naczyniowy lub ucisk naczyniowy spowodowany zwiększonym napięciem mogą pozbawić ścianę jelita zdolności do kurczenia się, wydzielania lub wchłaniania. Niewchłonięte odpady lub nadmiernie duże ilości wydzielin przyciągają więcej płynów.
Jednoczesny wzrost płynu w świetle jelita powoduje dalsze rozdęcie i jeśli połknięte masy powietrza nie przedostają się szybko do jelita ślepego, jak to zwykle bywa, ruchy mieszanki powietrzno-płynnej są na tyle głośne, że pacjent lub jego środowisko.
Te odgłosy odbierane i zgłaszane przez pacjenta nazywane są dudnieniem. Są one generalnie wytwarzane przez przejście mieszaniny o wyżej wymienionych właściwościach przez okrężnicę lub jelito cienkie..
Oceny dokonuje się przez osłuchanie. Podczas osłuchiwania ściany brzucha zwykle słychać regularne bulgotanie z częstotliwością około 7 do 8 dźwięków na minutę. To regularne bulgotanie jest spowodowane mobilizacją gazu i / lub cieczy, gdy porusza się ona w wydrążonej wardze..
W trakcie tego procesu szczególny nacisk kładzie się na ton tych odgłosów lub na obecność bardziej wyraźnych dźwięków, które niektórzy autorzy określają jako „ryki”, czyli przedłużone i słyszalne bulgotanie charakterystyczne dla hiperperystaltyki zwanej dudnieniem..
Borborygmus może mieć nieco wyższy ton, jeśli pochodzi z jelita cienkiego lub niższy, jeśli występuje w okrężnicy..
Chociaż hałas można ocenić przez osłuchiwanie, ocena dudnienia obejmuje ocenę patologii, która jest jego przyczyną. W takich przypadkach wymagana jest ogólna ocena lekarska i, jeśli to konieczne, bardziej specjalistyczna ocena kliniczna i parakliniczna..
Wielu patologiom może towarzyszyć dudnienie, na przykład w przypadku biegunki, w której płyn i gaz gromadzą się w przewodzie pokarmowym i zwiększają perystaltykę. W procesach rozdęcia mechanicznego na skutek zwiększonego ciśnienia wewnątrz światła przed niedrożnością, przy czym jelito stopniowo rozszerza się w okolicy proksymalnej do niedrożności.
W procesach rozdęcia funkcjonalnego, w którym jelito nie jest w stanie utrzymać swoich normalnych funkcji motorycznych. U pacjentów psychoneurotycznych czasami występuje wzdęcia spowodowane aerofagią (połykaniem powietrza), która generuje dudnienie.
W przypadku organicznych niedrożności w normalnie funkcjonującym jelicie, powoduje gwałtowną perystaltykę powyżej obszaru niedrożności i odczuwalne jest dudnienie zwiększającej się objętości, związane z bolesnymi skurczami, które nasilają się wraz z nimi aż do maksimum..
Następnie, gdy ból się zmniejsza, natężenie dźwięków również maleje, zmniejszając głośność dudnienia.
Syndromy słabego wchłaniania jelitowego i przeludnienia bakterii są przykładem chorób, które oprócz innych towarzyszących objawów wywołują dudnienie.
W niektórych procesach nowotworowych, które powodują obrazy subokluzyjne, występuje triada bólu, meteorytów i dudnienia. W tym przypadku ból jest typu „skurczowego” ze zmienną intensywnością i częstotliwością w zależności od stopnia niedrożności i towarzyszy mu chęć wypróżnienia i oddania gazu..
Meteorizm towarzyszy rozdęciu, które pojawia się na ścieżce poprzedzającej częściowo zablokowany sektor. Dudnienie towarzyszy okresom bólu, a kiedy się pojawiają, zmniejsza się ból i wzdęcia.
Główne leczenie polega na leczeniu choroby, która ją powoduje, ponieważ jest to leczenie przyczyny, która natychmiast koryguje objawy. Można jednak podjąć pewne środki paliatywne, aby zmniejszyć rozdęcie, a tym samym objętość płynu i gazu..
Jeśli chodzi o leczenie pierwotnej przyczyny, na przykład biegunki, leczenie będzie polegać na wyleczeniu źródła tej biegunki. Po przywróceniu normalnego ruchu i ustąpieniu biegunki, dudnienie znika.
W przypadku niedrożności jelit lub podokluzji, niedrożność należy leczyć, zmniejszając w ten sposób wzdęcia, gromadzenie się płynów i dudnienie. W tym celu czasami ci pacjenci wymagają operacji w nagłych wypadkach.
W takich przypadkach jelito musi pozostać w spoczynku, więc karmienie doustne zostaje wstrzymane, a płyny są dostarczane pozajelitowo, podczas gdy problem jest rozwiązany chirurgicznie. Zaprzestanie karmienia doustnego zmniejsza wypróżnienia i dudnienie.
Spośród zabiegów paliatywnych jednym z najbezpieczniejszych jest użycie węgla aktywnego jako adsorbentu gazu. Zmniejsza to gaz w jelicie i okrężnicy, a tym samym zmniejsza rozdęcie i nieznacznie zmniejsza głośność dudnienia.
Jeszcze bez komentarzy