Warstwy ludzkiego serca

1388
Anthony Golden
Warstwy ludzkiego serca

Plik warstwy serca to tkanki, które tworzą ścianę tego narządu i są to wsierdzie, mięsień sercowy i osierdzie. Teksty naukowe sugerują, że te trzy warstwy są podobne do warstw naczyń krwionośnych, znanych odpowiednio jako błona wewnętrzna, środkowa i przydankowa..

U ludzi serce, główny narząd układu sercowo-naczyniowego, jest wielkości pięści i znajduje się w środkowej lewej części klatki piersiowej (śródpiersie), pomiędzy obydwoma płucami..

Ilustracja ludzkiego serca

Składa się z czterech pustych „komór” zbudowanych z tkanki mięśnia sercowego (mięśnia sercowego) zwanych przedsionkami i komorami. Dwie przedsionki to górne komory, podczas gdy dwie komory to dolne komory. Każda komora, lewa i prawa, jest połączona z przedsionkiem, odpowiednio z lewej i prawej strony.

Połączenie przedsionka i lewej komory oraz przedsionka i prawej komory następuje poprzez krążenie płucne, to znaczy nie są one bezpośrednio połączone ze sobą, od prawej do lewej lub odwrotnie.

Prawy przedsionek otrzymuje odtlenioną krew ogólnoustrojową i kieruje ją do prawej komory, skąd jest pompowana do płuc. Lewy przedsionek otrzymuje natlenioną krew z płuc i przenosi ją do lewej komory, która pompuje ją przez tętnicę aortalną w całym ciele..

Istnieją jednokierunkowe zastawki, które oddzielają każde przedsionek od odpowiedniej komory i każdą komorę od tętnic, z którymi się łączy. Ponadto skurcz mięśnia sercowego (mięśnia sercowego) zależy od impulsów elektrycznych generowanych przez specjalne grupy komórek, które charakteryzują aktywność serca..

Jakie są warstwy ludzkiego serca?

Warstwy serca

Serce od wewnątrz składa się z warstw: wsierdzia, mięśnia sercowego i osierdzia.

Wsierdzie

Wsierdzie jest najbardziej wewnętrzną warstwą ściany serca i jest ciągłe z błoną wewnętrzną naczyń krwionośnych, które wchodzą do niej i ją opuszczają..

W naczyniach krwionośnych i tętnicach błona wewnętrzna składa się z kilku warstw nabłonkowej tkanki łącznej zwanej łącznie śródbłonkiem, która jest ciągła w całym układzie naczyniowym, w tym w wewnętrznej wyściółce serca..

W narządzie serca ten śródbłonek składa się z czterech warstw:

  • Prosty nabłonek płaskonabłonkowy.
  • Warstwa tkanki łącznej z rozproszonymi fibroblastami.
  • Warstwa gęstej tkanki łącznej, bogatej w elastyczne włókna, które mieszają się z komórkami mięśnia sercowego.
  • Warstwa „podwsierdziowa” składająca się z luźnej tkanki łącznej z obfitym irygacją (obecność naczyń krwionośnych) i włókien nerwowych (jest to „najgłębsza” warstwa wsierdzia).

Upadek podwsierdziowy jest również bogaty w komórki wyspecjalizowane w przewodzeniu impulsów elektrycznych zwanych włóknami Purkinjego..

Komórki śródbłonka obecne w wsierdziu są w stałym kontakcie z krwią krążącą w świetle serca (wewnętrznej przestrzeni serca) i ta interakcja stanowi ważny punkt kontrolny dla organicznego funkcjonowania serca.

Wsierdzie obejmuje całą wewnętrzną powierzchnię komór serca, w tym przegrody oddzielające od siebie przedsionki i komory..

Ponadto kontynuuje się z włóknistym szkieletem, który tworzy jednokierunkowe zastawki rozmieszczone między komorami a przedsionkami (zastawki przedsionkowo-komorowe) oraz między komorami i tętnicami (zastawka półksiężycowata aortalna i zastawka płucna).

Uważa się, że wsierdzie jest zaangażowane w zapobieganie uciskom podwsierdziowych naczyń krwionośnych poprzez kontrolowanie drożności naczyń Tebesium, które są jedną z drenujących żył serca..

Mięsień sercowy

Schemat mięśnia sercowego i tętnicy wieńcowej serca. Źródło: Patrick J. Lynch CC BY-SA 2.5, za pośrednictwem Wikimedia Commons

Miokardium jest środkową warstwą ściany serca, to znaczy jest to warstwa, która leży między wsierdziem a osierdziem i jest najgrubszą z trzech.

W tej warstwie znajdują się komórki mięśnia sercowego, które umożliwiają skurcz i rozluźnienie przedsionków i komór podczas pompowania krwi do i z pozostałych tkanek ciała..

W mięśniu sercowym komórki mięśniowe są ułożone spiralnie wokół otworów komór i pełnią różne funkcje.

Niektóre z nich odpowiadają za mocowanie warstwy mięśniowej do włóknistego szkieletu serca, inne uczestniczą w wydzielaniu hormonów, a jeszcze inne odpowiadają za wytwarzanie lub przewodzenie impulsów elektrycznych stymulujących skurcze..

Najliczniejszymi i najważniejszymi komórkami warstwy mięśnia sercowego są miocyty serca, które odpowiadają za sekwencyjny skurcz komór serca w celu pompowania krwi lub rzutu serca..

Układ włókien mięśnia sercowego

Miocyty lub włókna mięśnia sercowego pozostają ze sobą w stałym kontakcie poprzez swoje końce i struktury zwane „dyskami interkalarnymi”. Jego organizacja i komunikacja są takie, że przepływ jonów i wzbudzenie między jedną komórką a drugą jest niezwykle szybkie, ponieważ tkanka działa jak syncytium..

Syncytium to struktura lub tkanka złożona z komórek, które są ze sobą połączone i komunikują się w taki sposób, że zachowują się jak jednostka. Jest to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do transmisji potencjału elektrycznego, ponieważ stymulacja pojedynczego miocytu implikuje bezpośrednie przekazanie bodźca do wszystkich innych włókien sercowych..

Osierdzie

Warstwa osierdzia otaczająca serce. Źródło: naukowe cele CC BY-SA 4.0, za Wikimedia Commons

Osierdzie jest najbardziej zewnętrzną warstwą serca; w niektórych tekstach jest również nazywana „warstwą trzewną osierdzia” i składa się z prostego nabłonka płaskiego zwanego mezotelium.

Pomiędzy osierdziem a mięśniem mięśnia sercowego znajduje się przestrzeń zwana przestrzenią „podosierdziową” lub „podosierdziową”, w której można znaleźć wiele komórek mezenchymalnych..

Warstwa ta przyczynia się do magazynowania tłuszczu w tkance serca, aw części podosierdziowej znajduje się wiele naczyń wieńcowych, zwojów i komórek nerwowych. Ponadto osierdzie jest ważnym źródłem sygnałów troficznych, które pomagają utrzymać rozwój, wzrost i dalsze różnicowanie serca podczas rozwoju..

U korzeni naczyń wchodzących i wychodzących z serca, osierdzie (osierdzie trzewne) przechodzi dalej z surowiczą warstwą osierdzia ciemieniowego. Obie warstwy otaczają jamę osierdziową, która zawiera niewielką ilość surowiczego płynu, który smaruje zewnętrzną powierzchnię osierdzia i wewnętrzną powierzchnię osierdzia ciemieniowego..

Bibliografia

  1. Brutsaert, D. L. (1989). Wsierdzie. Annu. Rev. Physiol., 51, 263-273.
  2. Dudek, R. W. (1950). Histologia wysokowydajna (Wyd. 2). Filadelfia, Pensylwania: Lippincott Williams & Wilkins.
  3. Gartner, L. P. i Hiatt, J. L. (2006). Kolorowy podręcznik ebook histologii. Elsevier Health Sciences.

Jeszcze bez komentarzy