Charakterystyka, przyczyny i konsekwencje cyberprzemocy
Charakterystyka, przyczyny i konsekwencje cyberprzemocy
3422
941
Basil Manning
Plik cyberprzemoc lub wirtualne molestowanie to agresywne i celowe działanie, dokonywane wielokrotnie, z wykorzystaniem elektronicznych form kontaktu grupy lub osoby z ofiarą, która nie może łatwo się obronić.
Jest to powtarzający się akt nękania, atakowania i krzywdzenia innej osoby środkami telematycznymi: internet, telefonia komórkowa itp. W ostatnich latach nastąpił wielki postęp w technologii i mediach cyfrowych i coraz częściej wykorzystujemy Internet do szerszego zakresu działań, zwłaszcza tych związanych z komunikacją..
W przypadku cyberprzemocy dzieci i młodzież wykorzystują Internet i jego platformy do nękania, napaści lub psychologicznego atakowania innych nieletnich z pozorną wolnością i niewielką kontrolą.
Należy zauważyć, że kiedy mówimy o cyberprzemocy, mamy na myśli nadużycie, które ma miejsce między równymi sobie. To znaczy: cyberprzemoc to czyn, który dziecko lub nastolatek robi, aby nękać inne dziecko lub nastolatka w tym samym wieku (lub podobnym).
Dlatego wszystkie sytuacje, w których nie ma małoletnich na obu końcach molestowania, są wyłączone z tego terminu..
Indeks artykułów
1 Czy cyberprzemoc to to samo, co nękanie??
2 Przyczyny
2.1 Rozwój sieci społecznościowych i internetu
2.2 Dostęp dla dzieci i młodzieży
2.3 Brak kontroli rodzicielskiej i nauczyciela
2.4 Brak edukacji w zakresie wartości
3 Jak przejawia się cyberprzemoc?
4 Statystyki dotyczące cyberprzemocy
5 Konsekwencje cyberprzemocy
6 Co powinni zrobić, jeśli jesteś osobą niepełnoletnią?
7 Co powinni robić dorośli?
8 Interesujące tematy
9 Odniesienia
Czy cyberprzemoc to to samo, co nękanie??
Chociaż pochodzenie cyberprzemocy i bullyingu szkolnego (tradycyjnego bullyingu) może być takie samo, a oba rodzaje bullyingu mają wiele podobieństw, nie są dokładnie takie same.
Oczywiście cyberprzemoc może stanowić formę znęcania się w szkole w momencie, gdy osoba niepełnoletnia (lub więcej niż jedna) zaczyna przeprowadzać akty nękania i agresji wobec kolegi z klasy za pośrednictwem Internetu.
Jednak cyberprzemoc nie zawsze jest dokonywana przez kolegę z klasy. Jak powiedzieliśmy, dostęp do wirtualnego świata w sposób mniej lub bardziej autonomiczny naraża nieletniego na kontakt z większą liczbą osób niż w świecie rzeczywistym.
Oznacza to, że możesz zacząć otrzymywać cyberprzemoc od dowolnego dziecka, niezależnie od tego, czy je znasz, czy nie.
Ponadto odnotowano pewne różnice między cyberprzemocą a tradycyjnym znęcaniem się:
Cyberprzemoc może być stosowana przez każdego nieletniego, bez konieczności bycia kolegą z klasy.
W przeciwieństwie do tradycyjnego zastraszania, gdy molestowanie jest dokonywane przez grupę nieletnich, w cyberprzemocy zazwyczaj nie ma wyraźnego przywództwa w żadnym z elementów.
W tradycyjnym bullyingu przeważa nękanie ze strony dzieci, w cyberprzemocy rozkład jest bardziej sprawiedliwy ze względu na płeć.
Cyberprzemoc może być stosowana przez dzieci, które nie są towarzyskie i mają niewielu przyjaciół, w przeciwieństwie do tradycyjnego bullyingu, który jest zwykle przeprowadzany dzieci cieszące się dużą popularnością w swojej grupie rówieśniczej.
W przypadku cyberprzemocy anonimowość dręczyciela jest bardzo prosta.
Ofiarami cyberprzemocy są zazwyczaj dziewczęta, wśród tradycyjnych przeważają chłopcy.
Szacuje się jednak, że konsekwencje cyberprzemocy i tradycyjnego bullyingu są bardzo podobne.
Przyczyny
Rozwój mediów społecznościowych i internetu
Sieci społecznościowe, takie jak Facebook, Twitter, Instagram, aplikacje do przesyłania wiadomości, takie jak WhatsApp, Skype, Viver, usługi przesyłania wiadomości elektronicznych, takie jak Hotmail, Gmail, Yahoo ... Wszystkie z nich pozwalają nam łatwo i szybko komunikować się, ale jednocześnie wprowadzają nas wszystkich w wirtualny świat.
Dostęp dla dzieci i młodzieży
Ten wirtualny świat nabiera szczególnego znaczenia, gdy jest używany przez dzieci i młodzież, ponieważ mają bezpośredni i autonomiczny dostęp (często bez nadzoru rodziców) do trudnego do kontrolowania świata..
Brak kontroli rodzicielskiej i nauczyciela
Rodzice i nauczyciele są autorytetami dla dzieci i młodzieży i wskazane jest, aby mieli pewną kontrolę nad czynnościami, które ich dzieci / uczniowie wykonują w Internecie. W przypadku braku kontroli prawdopodobieństwo wystąpienia takich aktów przemocy jest większe.
Brak edukacji w zakresie wartości
Oczywiście, gdy dziecko lub nastolatek wyznaje wartości szacunku, tolerancji i życzliwości, nie będzie zachowywać się agresywnie, jak cyberprzemoc wobec przyjaciół lub znajomych..
Jak przejawia się cyberprzemoc?
Cyberprzemoc może objawiać się w dowolny sposób, ponieważ środki telematyczne oferują dużą różnorodność form wyrazu. W rzeczywistości przejaw cyberprzemocy jest zarezerwowany dla wyobraźni, którą łobuz może zastosować w świecie technologii.
Istnieje jednak szereg działań polegających na dokuczaniu w sieci, które występują częściej niż inne.
Aby lepiej zidentyfikować możliwe przypadki cyberprzemocy i nieco lepiej określić to zjawisko, które często może być niejednoznaczne, poniżej skomentuję 10 najczęstszych przejawów cyberprzemocy.
Publikuj i udostępniaj treści na publicznych profilach internetowych, które mogą zaszkodzić, zawstydzić lub upokorzyć tę osobę. Treścią mogą być rzeczywiste lub sformatowane obrazy, dane osobowe, opinie, wyrażenia itp..
Podszywać się pod ofiarę na stronach internetowych lub w sieciach społecznościowych, tworząc fałszywy profil z nazwiskiem i zdjęciami tej osoby. Profile są zwykle redagowane z negatywną lub upokarzającą treścią, aby, tak jak w poprzednim przypadku, zawstydzić lub oburzyć ofiarę.
Użyj profili takich jak ten opisany powyżej, aby dodać go na stronach internetowych przeznaczonych do wyśmiewania lub ośmieszania. Typowym przykładem jest zazwyczaj rejestrowanie profili ofiar na stronach internetowych, gdzie chodzi o głosowanie na najbrzydszą, głupią, niezdarną osobę itp. Następnie profil jest ujawniany, aby jak najwięcej osób mogło go zobaczyć.
Używanie fałszywych profili ofiary do pisania w pierwszej osobie jako wyznania o pewnych wydarzeniach, zawsze z upokarzającą mową. Motywy to zazwyczaj anegdoty o charakterze seksualnym, osobistym, satyrycznym itp..
Podszywanie się pod ofiarę na forach lub czatach, wyrażanie siebie w sposób agresywny lub prowokacyjny, w celu wywołania konfliktów z ludźmi, aby później wyrzucali ofierze swoje zachowanie (a nie napastnik, który nie pokazuje swojej tożsamości).
Zhakuj hasła do e-maili lub kont w mediach społecznościowych ofiary, aby odczytać jej wiadomości, naruszyć jej prywatność, stworzyć konflikty z jej kontaktami i zmienić hasło, aby ofiara nie mogła ponownie uzyskać dostępu do swoich kont..
Prowokować ofiarę w usługach internetowych, z których korzysta i które zawierają moderatora (czaty, fora, gry online), aby skłonić ją do gwałtownej reakcji, a następnie zgłosić swoją reakcję, aby została wykluczona lub wydalona.
Zarejestruj adres e-mail ofiary na nieprzyjemnych lub nieprzyjemnych stronach internetowych, aby otrzymywała „spam” w swoich e-mailach.
Rozpowszechniaj w sieci pogłoski o nagannych zachowaniach lub działaniach ofiary, aby ich krąg społeczny je przeczytał, uwierzył i zastosował własne formy odwetu lub nękania. W ten sposób osoba molestująca nakłania inne osoby spoza cyberprzemocy, aby również wyrzucały lub nękały ofiarę.
Rozmawiaj z ofiarą bezpośrednio za pomocą czatu lub aplikacji poczty błyskawicznej, takich jak WhatsApp, wysyłając jej groźne, powtarzające się i częste wiadomości w celu irytacji lub zastraszenia.
Statystyki dotyczące cyberprzemocy
Cyberprzemoc to narastające zjawisko, a od czasu pojawienia się nowych technologii obserwuje się coraz więcej przypadków. W rzeczywistości duże rozpowszechnienie tego problemu oznacza, że w ostatnim czasie przeprowadzono liczne badania.
Jednak wyniki uzyskane w każdym badaniu są bardzo rozbieżne i obecnie nie można jeszcze podać dokładnej liczby. To, co wydaje się być zgodne, to:
Odsetek uczniów dotkniętych cybernękaniem jest bardzo wysoki, umiarkowany (rzadziej niż raz w tygodniu) lub poważnie (częściej niż raz w tygodniu).
W Stanach Zjednoczonych i Azji zbiera się najwięcej przypadków (55%), w Europie i Kanadzie (25%), Ameryce Południowej (22%).
Ogólnie rzecz biorąc, od 40 do 55% uczniów jest w jakiś sposób zaangażowanych w cyberprzemoc (ofiary, agresorzy lub obserwatorzy).
Od 20% do 50% twierdzi, że było ofiarami cyberprzemocy, chociaż tylko od 2% do 7% jest poważnych..
Im częściej wykorzystuje się technologie informacyjno-komunikacyjne, tym większe jest ryzyko bycia agresorem i ofiarą cyberprzemocy.
Odsetki występujące w rozpowszechnieniu cyberprzemocy rosną, więc, jak już powiedzieliśmy, rośnie ten problem wśród młodych ludzi.
Podkreślając ten ostatni punkt, możemy znaleźć następujące aspekty jako możliwe wyjaśnienia wzrostu rozpowszechnienia cyberprzemocy:
Zwiększona dostępność nowych technologii wśród nieletnich.
Wzrost społecznego znaczenia świata wirtualnego w życiu nieletnich.
Mniejsze postrzeganie krzywdy wyrządzonej przez agresora: podczas nękania w Internecie skutki nękania są mniej widoczne nawet dla samego napastnika.
Większa liczba ofiar (ponieważ agresor nie musi nawet znać swojej ofiary, aby rozpocząć cyberprzemoc) i większe poczucie bezkarności (ponieważ może pozostać anonimowy za ekranem).
Wzrost sieci społecznościowych, łatwość komunikowania się z ludźmi, tworzenia grup, kontaktów itp. W Internecie.
Konsekwencje cyberprzemocy
Cyberprzemoc ma negatywne konsekwencje dla wszystkich zaangażowanych osób (agresorów, ofiar i obserwatorów), chociaż logicznie rzecz biorąc, ci, którzy mają się gorzej, są ofiarami.
Na podstawie różnych badań wykazano, że cyberprzemoc wywołuje takie same skutki, jak tradycyjne znęcanie się, a fakt, że agresja ma charakter wirtualny, a nie bezpośrednio lub fizycznie, nie stanowi efektu ochronnego dla ofiary.
Wykazane dziś konsekwencje cyberprzemocy są następujące:
Ofiary cyberprzemocy są bardziej narażone na objawy depresji i lęku, problemy behawioralne i społeczne oraz zażywanie narkotyków.
Ofiary cyberprzemocy zauważają, że ich poczucie własnej wartości i wiara w siebie spadają, ich wyniki w nauce pogarszają się, a ich relacje społeczne słabną.
Wiele ofiar cyberprzemocy może stać się prześladowcami.
Cyberprzemoc wywołuje u ofiar uczucie złości, wściekłości, smutku, frustracji i bezradności.
Cyberprzestępcy mają zwykle większe prawdopodobieństwo odłączenia moralnego, braku empatii, osobowości i zachowań aspołecznych, absencji w szkole, zażywania narkotyków i zachowań przestępczych.
Co powinni zrobić, jeśli jesteś pod?
Aby zapobiegać i zarządzać cyberprzemocą:
-Uważaj na dane, zdjęcia i informacje osobiste, które podajesz w sieci. Spróbuj udostępnić te informacje tylko swoim kontaktom.
-Bądź bardzo ostrożny z osobami, które ujawniasz w czatach lub na publicznych forach, nigdy nie podawaj informacji o sobie, nie wiesz, kto jest po drugiej stronie ekranu.
-Nie odpowiadaj na prowokacje online, zwłaszcza jeśli nie znasz prowokatora.
-Kiedy jesteś nękany, najlepiej jest zachować dowody cyberprzemocy (wiadomości, zdjęcia itp.), Wyłączyć komputer lub telefon komórkowy i skonsultować się z osobą dorosłą.
Co powinni robić dorośli?
Aby rozwiązać problem cyberprzemocy, należy:
-Przekłada pewność siebie małoletniego, więc jeśli ma taki problem, nie waha się przyjść do Ciebie, jeśli spróbuje rozwiązać go samodzielnie, sprawy mogą się skomplikować.
-Kiedy zostaniesz poinformowany, odpowiadaj spokojnie i pogodnie, wspieraj nieletniego i powiedz mu, że pomożesz mu go rozwiązać.
-Zapytaj o problem, o którym mowa, i zwróć uwagę na jego powagę. Jeśli napastnik ma dane osobowe, takie jak dom lub szkoła, a przemoc związana z nękaniem jest wysoka, udanie się na policję nie zaszkodzi.
-Jeśli cyberprzemoc jest mniej poważna, pomóż dziecku usunąć jego konta internetowe i wszystkie jego dane w sieci, aby agresor nie mógł się z nim ponownie skontaktować..
-Jeśli cyber-agresor jest towarzyszem ofiary, udaj się do dorosłych w ich okolicy, aby pomóc ci rozwiązać ten problem (nauczyciele w ośrodku, rodzice lub krewni agresora itp.).
Interesujące tematy
Rodzaje znęcania się.
Przemoc psychiczna.
Czy kiedykolwiek padłeś ofiarą cyberprzemocy? Powiedz nam, co wiesz o tym zjawisku, aby pomóc czytelnikom. Dziękuję Ci!
Bibliografia
Hernández Prados, M. A.; Solano Fernández, M. I. (2005). Bezpieczeństwo małoletnich w Internecie. Proceedings II Krajowa konferencja nt. ICT i edukacji. TICEMUR.
Mora Merchán JA (2008). Cyberprzemoc: nowe wyzwanie dla współistnienia w naszych szkołach. Informacje psychologiczne, 94, 60–70
Ortega R, Sánchez V i Menesini E (2002) Przemoc między równymi a odłączenie moralne: analiza międzykulturowa. Psicothema, 14, 50–62.
Tokunaga RS (2010). Po powrocie do domu ze szkoły: krytyczny przegląd i synteza badań dotyczących wiktymizacji cyberprzemocy. Computers in Human Behavior, 26, 277-287.
Ybarra M, Diener-West M i Leaf P (2007). Badanie nakładania się nękania w Internecie i zastraszania w szkole: konsekwencje dla interwencji szkolnej. Dziennik Zdrowie nastolatków, 41, 42-50.
Jeszcze bez komentarzy