Plik kwas ortokrzemowy Jest głównym związkiem chemicznym w rodzinie związków zwanych kwasami krzemowymi. Wspomniane kwasy zawierają pierwiastek krzemu związany z tlenem i wodorotlenki o ogólnym wzorze [SiOx(O)4-2x]n. Jego wzór chemiczny to H.4tak4 a jego strukturę przedstawiono na rysunku 1.
Kwas ortokrzemowy jest uwodnioną formą dwutlenku krzemu z rodziny Różne Krzemiany. Są to związki nieorganiczne, w których największym metalicznym oksoanionem jest krzemian, do którego nie jest przyłączony żaden atom lub atom niemetaliczny.
Jest uważany za substancję macierzystą, z której pochodzi duża rodzina minerałów (krzemianów), soli i estrów. Kwas można przygotować tylko w postaci nietrwałego roztworu w wodzie;
Jego cząsteczki łatwo kondensują się razem, tworząc wodę i trójwymiarowe łańcuchy, pierścienie, arkusze lub sieci polimeru, które stanowią jednostki strukturalne żelu krzemionkowego i wielu minerałów, które mają bardzo niską rozpuszczalność w wodzie (Britannica, 1998).
Kwas ortokrzemowy występuje naturalnie w wodach słodkich i morskich, występuje również w niektórych napojach, takich jak piwo.
Jest wytwarzany w niebiologicznym procesie zwanym hydratacją, który obejmuje wodę i kwarc, o których wiadomo, że są powszechne na Ziemi. Reakcję, w wyniku której powstaje kwas krzemowy z kwarcu, można zapisać jako:
takdwa + 2HdwaO → H.4tak4
Związek ten jest powszechnie nazywany rozpuszczalną krzemionką, ponieważ kwas ortokrzemowy jest sposobem, w jaki organizm pozyskuje mineralny krzem, który jest niezbędny w syntezie kolagenu i tworzeniu kości..
Chociaż kwas ortokrzemowy znajduje się w wodzie, znane są przypadki osób z brakiem krzemu. W rezultacie wzrosło stosowanie suplementów kwasu ortokrzemowego (Orthosilicic Acid, S.F.).
Indeks artykułów
Kwas ortokrzemowy to białe bezpostaciowe (niekrystaliczne) ciało stałe bez charakterystycznego zapachu (National Center for Biotechnology Information, 2017). Jego wygląd pokazano na rysunku 2.
Jego masa cząsteczkowa wynosi 60,06 g / mol, gęstość 1,8 g / ml i jest nierozpuszczalny w zimnej wodzie oraz rozpuszczalny w gorącej wodzie i etanolu (Royal Society of Chemistry, 2015).
Związek jest niekompatybilny z fluorkami, takimi jak fluorowodór, sześciofluorek zenonu, difluorek tlenu i trifluorek chloru. Substancja może eksplodować po zamoczeniu i podgrzaniu magnezem.
Kwas ortokrzemowy jest klasyfikowany jako stabilny związek, jednak stwierdzono działanie mutagenne na komórki somatyczne niektórych ssaków innych niż ludzie..
Substancja działa jako środek osuszający i może powodować podrażnienia, wysuszenie skóry, a także powodować wysuszanie i podrażnienie błon śluzowych i dróg oddechowych w przypadku silnego narażenia..
W przypadku kontaktu z oczami nie są spodziewane żadne negatywne skutki, ale pył może powodować mechaniczne podrażnienie..
W przypadku spożycia w dużych ilościach może być szkodliwy. Jednak nie oczekuje się żadnych negatywnych skutków w przypadku przemysłowego obchodzenia się z numerami. Badania epidemiologiczne wskazują na niski potencjał negatywnego wpływu na zdrowie (karta charakterystyki substancji niebezpiecznej Kwas krzemowy, 2013).
Kwas ortokrzemowy jest główną formą biodostępnego krzemu. Zaproponowano, że stosunkowo nierozpuszczalne formy krzemionki mogą również uwalniać małe, ale znaczące ilości krzemu do przedziałów biologicznych..
Na przykład koloidalny kwas krzemowy, żel krzemionkowy i zeolity, chociaż stosunkowo nierozpuszczalne w wodzie, mogą zwiększać stężenie rozpuszczalnej w wodzie krzemionki i uważa się, że zależą one od określonych właściwości fizykochemicznych struktury (Lela Munjas Jurkić, 2013).
Łącznie dostarczana żywność zapewnia wystarczającą ilość krzemu w wyżej wymienionych formach, aby mógł zostać wchłonięty i znacznie poprawić ogólny stan zdrowia ludzi pomimo negatywnego postrzegania krzemionki jako zagrożenia dla zdrowia.
Dietetyczne źródła biodostępnego krzemu obejmują produkty pełnoziarniste, zboża, piwo i niektóre warzywa, takie jak zielona fasola. Krzem w postaci krzemionki lub dwutlenku krzemu (SiO2) jest powszechnym dodatkiem do żywności, ale ma ograniczone wchłanianie w jelitach. (Ray Sahelian, 2016).
Krzem był już kojarzony z mineralizacją kości, syntezą kolagenu, skórą, włosami i paznokciami, miażdżycą tętnic, chorobą Alzheimera, wzmacnianiem układu odpornościowego, a także innymi zaburzeniami czy efektami farmakologicznymi.
Sugeruje się, że krzem odgrywa rolę w tworzeniu tkanki łącznej i jest obecny we włosach w ilości 1-10 ppm.
Kwas ortokrzemowy stabilizowany choliną jest biodostępną postacią krzemu, który, jak stwierdzono, poprawia mikrorefleksję skóry i właściwości mechaniczne skóry u kobiet ze skórą fotostarzoną..
Doustne spożycie stabilizowanego choliną kwasu ortokrzemowego pozytywnie wpłynęło na wytrzymałość na rozciąganie, w tym elastyczność i wytrzymałość na zerwanie włosów, co zaowocowało grubszymi włosami (Barel A, 2005).
W badaniu z 2008 roku 136 kobiet z osteopenią codziennie przez rok przyjmowało kwas ortokrzemowy wraz z wapniem i witaminą D lub prostym placebo. Po ukończeniu roku uczestnicy, którzy otrzymywali kwas ortokrzemowy, wykazali większą poprawę w tworzeniu kości.
Naukowcy przypisali to zdolności kwasu ortokrzemowego do stymulowania produkcji kolagenu (białka znajdującego się w tkance łącznej) i promowania rozwoju „komórek tworzących kości”..
Jedno z pierwszych badań, przeprowadzone w 1997 roku, dotyczyło wpływu kwasu ortokrzemowego na zdrowie stawów u cieląt.
Naukowcy odkryli, że cielęta karmione suplementem kwasu ortokrzemowego zazwyczaj miały wyższe stężenie kolagenu w chrząstce, co wskazuje na mocniejsze i zdrowsze stawy..
Naukowcy nie byli do końca pewni, czy suplementacja kwasem ortokrzemowym spowoduje takie same skutki u ludzi, chociaż nowsze badania sugerują, że OBS może powtórzyć podobne wyniki..
Jeszcze bez komentarzy