Plik kwas sulfanilowy jest związkiem krystalicznym, którego cząsteczkę tworzy pierścień benzenowy, do którego dołączona jest grupa zasadowa (-NHdwa) i grupę kwasową (-SO3H). Jego wzór chemiczny to NHdwado6H.4południowy zachód3H..
Znany jest również jako kwas 4-aminobenzenosulfonowy. Jest przygotowywany przez sulfonowanie aniliny w pozycji para. Jego kryształy są białe lub szaro-białe. Jego zachowanie jest bardziej podobne do działania soli niż związku organicznego z grupami NHdwa Niedźwiedź3H. Dlatego jest nierozpuszczalny w większości rozpuszczalników organicznych.
Jednym z jego głównych zastosowań jest synteza barwników, ponieważ łatwo tworzy związek dwuazowy, który jest surowcem do tego zastosowania..
Zarówno kwas sulfanilowy, jak i jego pochodne są stosowane jako środki przeciwbakteryjne. Znajduje zastosowanie w syntezie związków mukolitycznych, ponieważ mają zdolność zmniejszania lepkości śluzu lub bardzo lepkich płynów biologicznych..
Znajduje również zastosowanie w przemyśle papierniczym oraz we wzorach do grawerowania czy litografii. Wchodzi w skład żywic, które są stosowane w mieszankach betonowych lub zaprawowych, aby umożliwić im zachowanie płynności przez długi czas, bez wpływu na ostateczny czas wiązania.
Jest metabolitem ksenobiotyku, co oznacza, że nie jest wytwarzany naturalnie przez żywe istoty. Działa drażniąco na skórę, oczy i błony śluzowe. Ponadto może zanieczyścić środowisko.
Indeks artykułów
Kwas sulfanilowy ma białe kryształy utworzone przez rombowe lub jednoskośne arkusze. Jego monohydrat krystalizuje w wodzie w postaci rombowych arkuszy. Jeśli krystalizacja przebiega bardzo wolno, dihydrat krystalizuje. Monohydrat staje się bezwodny, gdy osiąga temperaturę bliską 100 ° C.
- Kwas sulfanilowy.
- Kwas P-aminobenzenosulfonowy.
- Kwas 4-aminobenzenosulfonowy.
Białe lub białawe krystaliczne ciało stałe.
173,19 g / mol.
Rozkłada się w temperaturze około 288ºC bez topnienia. Podaje się również w temperaturze> 320 ºC.
1,49 g / cm3
Prawie nierozpuszczalny w wodzie: 10,68 g / L przy 20 ºC.
Nierozpuszczalny w etanolu, benzenie i eterze. Słabo rozpuszczalny w gorącym metanolu.
Rozpuszczalny w wodnych roztworach zasad. Nierozpuszczalny w wodnych roztworach kwasów mineralnych. Rozpuszczalny w stężonym kwasie solnym.
Jego właściwości różnią się od innych związków aminowych lub sulfonowanych, są podobne do właściwości soli. Dzieje się tak, ponieważ jego struktura faktycznie zawiera grupy -NH3+ A więc3-, co nadaje mu właściwości obojnacze.
Zawiera grupę kwasową i grupę zasadową na przeciwnych biegunach tej samej cząsteczki. Ale jon wodorowy jest związany z azotem zamiast tlenu, ponieważ grupa -NHdwa jest silniejszą bazą niż grupa -SO3-.
Ponieważ jest jonem obojnaczym, ma wysoką temperaturę topnienia i jest nierozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych..
Kwas sulfanilowy jest rozpuszczalny w roztworze zasadowym, ponieważ jon wodorotlenkowy OH-, będąc silnie zasadowym, rozpoczyna jon wodorowy (H.+) słabej grupy podstawowej -NHdwa, tworząc jon p-aminobenzenosulfonianowy, który jest rozpuszczalny w wodzie.
W roztworze kwaśnym struktura kwasu sulfanilowego nie zmienia się, dlatego pozostaje nierozpuszczalny.
Po podgrzaniu w celu rozkładu wydziela toksyczne opary tlenków azotu i siarki.
Narażenie na kwas sulfanilowy może prowadzić do objawów, takich jak podrażnienie skóry, oczu i błon śluzowych. Jest to związek korozyjny.
Otrzymuje się go w reakcji aniliny z kwasem siarkowym (Hdwapołudniowy zachód4) w wysokich temperaturach. Początkowo tworzy się kwaśna sól siarczanu aniliniowego, która po podgrzaniu do 180-200 ° C reorganizuje się tworząc podstawiony pierścień w pozycji para, ponieważ jest to najbardziej stabilny produkt.
Aby przygotować go z wysokim stopniem czystości, sulfonowanie mieszaniny aniliny i sulfolanu za pomocą Hdwapołudniowy zachód4 w temperaturze 180-190 ºC.
Kwas sulfanilowy służy do syntezy lub wytwarzania różnych barwników, takich jak oranż metylowy i tartrazyna. W tym celu jest diazowany, tworząc zdiazotowany kwas sulfanilowy..
Należy zauważyć, że tartrazyna była stosowana jako barwnik w żywności. Jednak po spożyciu wytwarza w organizmie człowieka pewne metabolity, w tym kwas sulfanilowy, które są prawdopodobnie odpowiedzialne za tworzenie reaktywnych form tlenu. Mogą wpływać na tkanki nerek (nerki) lub wątroby (wątroby)..
Jest używany jako odczynnik do oznaczania różnych związków chemicznych, w tym azotynów..
Pochodzący z kwasu sulfanilowego sulfanilamid ma zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym ze względu na działanie przeciwbakteryjne.
W organizmie człowieka bakterie mylą go z kwasem p-aminobenzoesowym, który jest niezbędnym metabolitem. Ta substytucja oznacza, że bakterie nie rozmnażają się i nie umierają.
Inna pochodna kwasu sulfanilowego, otrzymywana poprzez kondensację z innymi związkami, ma również właściwości przeciwbakteryjne, które opierają się na jego zdolności do wypierania kwasu foliowego (należącego do kompleksu witamin B)..
Związek ten można przyjmować doustnie, wstrzykiwać dożylnie lub nakładać zewnętrznie w maści..
Zastosowano pochodną kwasu sulfanilowego o działaniu mukolitycznym. Wynika to z tego, że wykazuje upłynnianie śluzu, rozpuszczając sam śluz lub bardzo lepkie płyny biologiczne.
Związek może być stosowany do upłynniania śluzu wytwarzanego przez tkankę w wyniku stanów patologicznych. Na przykład, między innymi, przekrwienie dróg oddechowych lub dróg pochwowych.
Jeśli chodzi o upłynnienie śluzu w drogach oddechowych, produkt podaje się wziewnie, kroplami do nosa, mgiełką, aerozolami lub nebulizatorami. Jest to zabieg stosowany u ludzi lub ssaków. Jest silniejszym związkiem niż te na bazie cysteiny.
Jest również stosowany w laboratorium, gdy pożądane jest zmniejszenie lepkości płynów biologicznych w celu ułatwienia oznaczeń analitycznych..
Diazotowany kwas sulfanilowy (pochodna otrzymywana w reakcji kwasu sulfanilowego z azotynem sodu) jest stosowany do oznaczania bilirubiny.
Bilirubina to żółty pigment znajdujący się w żółci. Nadmiar bilirubiny we krwi jest konsekwencją chorób wątroby, zaburzeń hematologicznych (lub krwi) lub zaburzeń dróg żółciowych.
Aby zmierzyć ilość bilirubiny we krwi, diaz pochodzący z kwasu sulfanilowego poddaje się reakcji z bilirubiną, tworząc kompleks azobilirubiny, którego intensywność mierzy się za pomocą kolorymetru lub spektrofotometru. W ten sposób określa się zawartość bilirubiny w surowicy krwi..
Kwas sulfanilowy umożliwia syntezę pasty do papieru, czyli związku nadającego mu optyczny połysk lub biały wygląd, ponieważ neutralizuje żółty kolor papieru naturalnego lub nieobrobionego..
Ma tę przewagę nad innymi związkami, że może być stosowany w stosunkowo wysokich stężeniach do obróbki masy papierniczej w warunkach niskiego pH, bez zwiększania zażółcenia papieru..
Rezultat jest ewidentny, gdy papier jest obserwowany w świetle UV (ultrafioletowym), w którym fluoryzuje znacznie bardziej niż w przypadku stosowania innych związków, a przy świetle widzialnym obserwuje się, że stopień zażółcenia jest bardzo niski.
Jest bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, co pozwala na stosowanie go w bardziej stężonych roztworach. Może być stosowany na każdym rodzaju papieru, w tym na papierze wytwarzanym z miazgi drzewnej, masy siarczynowej lub w każdym innym procesie.
Kwas sulfanilowy działa jako zakwaszacz w stężonych roztworach do litografii, nie stwarzając problemów z innymi kwasami, takimi jak fosfor, jest mniej toksyczny i mniej zanieczyszczający niż ten ostatni..
Wodne roztwory żywicy melaminowo-formaldehydowej modyfikowane kwasem sulfanilowym zostały przebadane w betonie (betonie), zaprawie murarskiej lub zaczynie cementowym. Celem było zmniejszenie zawartości wody i zapobieżenie spadkowi płynności mieszanki w czasie, bez skracania czasu wiązania..
Beton lub zaprawa przygotowana tymi roztworami jest bardzo skuteczna latem, kiedy problemem jest spadek płynności w czasie..
W przypadku tych roztworów, jeśli zaprawa lub beton jest przygotowywany i z jakiegokolwiek powodu musi być pozostawiony w stanie spoczynku, kompozycję cementową można łatwo wlać do form itp., Ponieważ nie straciła ona płynności z upływem czasu..
Jeszcze bez komentarzy