Plik Szczelina Silvio lub szczelina boczna to szczelina mózgowa, która oddziela płat czołowy i ciemieniowy w górnej części oraz czołową od płata skroniowego w dolnej części. Jest to jedna z głównych szczelin mózgowych, aw jej wnętrzu znajduje się kora wyspowa, struktura mózgowa o wielkim znaczeniu.
W przedniej części szczelina Silvio tworzy strukturę w kształcie łodygi znaną jako cysterna Silvio. W jej obrębie znajduje się tętnica mózgowa przyśrodkowa i większość jej odgałęzień. W części bocznej składa się z dwóch gałęzi, które rozciągają się w kierunku wieczka czołowego i dzielą go.
Jego przednia gałąź (znana również jako gałąź pozioma) oddziela parę orbitalną od pary trójkątnej; a jego wznosząca się lub pionowa gałąź oddziela trójkątną parę od wieczka. Z drugiej strony szczelina Silvio kończy się w swojej tylnej części rozwidleniem, które dociera do dolnej części płata ciemieniowego.
Szczelina Silvio jest jedną z najłatwiej rozpoznawalnych gołym okiem struktur mózgowych. Ta część mózgu rozwija się w czternastym tygodniu ciąży i wiadomo, że ma ogromne znaczenie w różnych wyższych funkcjach mózgu. Na przykład jego pogorszenie jest związane z różnymi typami demencji i chorobami, takimi jak choroba Alzheimera.
Indeks artykułów
Szczelina jest jedną z wielu szczelin, które biegną wzdłuż całej powierzchni mózgu. Powstają w wyniku pojawienia się fałd w korze mózgowej, które, jak się uważa, powstały podczas ewolucji, aby umożliwić większą efektywną powierzchnię mózgu bez potrzeby, aby głowa organizmów była znacznie większa.
Szczeliny są zatem szczelinami, które tworzy kora mózgowa, gdy zgina się nad sobą. Te fałdy są szczególnie ważne, ponieważ to one wyznaczają granice między różnymi płatami mózgu, z których najważniejsze to Silvio lub Rolando..
W szczególności szczelina Silvio jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych gołym okiem. Jest to obszar oddzielający płat skroniowy i ciemieniowy w jego górnej części oraz płat czołowy i skroniowy w jego dolnej części. Znajduje się w dolnej części obu półkul i przebiega poziomo przez praktycznie cały mózg.
Z drugiej strony szczelina Silvio jest najgłębszym fałdem, jaki możemy znaleźć w całej korze mózgowej. W rzeczywistości wewnątrz znajduje się struktura, która jest czasami nazywana „piątym płatem”: wyspa. Oprócz tego istnieje w nim również zakręt poprzeczny skroniowy, struktura związana ze słuchem.
W szczelinie bocznej znajdujemy tętnicę leśną lub środkową tętnicę mózgową. Jest to jeden z głównych przewodów krwionośnych w mózgu, który jest odpowiedzialny za odżywianie wielu różnych struktur.
Podobnie jak w przypadku większości dużych szczelin, Silvio można podzielić na kilka odgałęzień: wznoszącą się, poziomą i ukośną. Są one rozsiane między różnymi obszarami mózgu, ale wszystkie z nich znajdują się w dolnej części mózgu..
Szczelina Silvio jest najbardziej rozpoznawalną strukturą całej nadobocznej powierzchni mózgu i wraz ze spłuczką Silvio stanowi najczęściej używany kanał do neurologicznych operacji mikrochirurgicznych ze względu na dużą liczbę łatwo dostępnych z niej struktur..
Szczelina boczna jest w przybliżeniu wyrównana z jamą nosową w jej przedniej części i z karkiem w jej tylnej części. Oddziela płat czołowy i ciemieniowy od skroniowego i pojawia się na obu półkulach; chociaż zwykle jest dłuższy po lewej stronie.
Ze względu na łatwość, z jaką można ją zobaczyć, szczelina Silvio była jedną z pierwszych odkrytych struktur mózgu. W rzeczywistości jej nazwa pochodzi od jej pierwszego odkrywcy, Francisusa Sylviusa, XVII-wiecznego profesora medycyny, który zauważył jej istnienie i przekazał tę wiedzę swoim uczniom..
To właśnie jeden z jej uczniów, Caspar Bartolini, po raz pierwszy przedstawił ją wizualnie w swojej książce Institutiones Anatomicae, dając mu imię swojego nauczyciela. Od tego czasu ta struktura mózgu stała się jedną z najlepiej zbadanych, zwłaszcza dzisiaj, ze względu na jej znaczenie w neurochirurgii..
Główną funkcją szczelin mózgowych i innych typów rozszczepów mózgu jest zapewnienie większej użytecznej powierzchni dla tego narządu, nie będąc znacznie większym. W ten sposób zdolność przetwarzania mózgu jest znacznie większa, unikając jednocześnie problemów związanych z posiadaniem zbyt dużej czaszki..
Udowodniono, że pojawienie się struktur, takich jak szczelina Silvio, jest ściśle związane z prawidłowym funkcjonowaniem naszego mózgu, a także z takimi cechami, jak odpowiednia inteligencja i kontrola wszystkich naszych nieświadomych procesów biologicznych..
Tak więc w chorobach takich jak lissencephaly (ze względów genetycznych lub rozwojowych nie powstają rozszczepy mózgowe) większość zdolności umysłowych jest poważnie zmieniona, do tego stopnia, że oczekiwana długość życia osób urodzonych z tą patologią jest niezwykle krótka.
Z drugiej strony udowodniono, że powiększenie szczeliny Silvio może wywołać podobne skutki, choć mniej poważne u osób, które początkowo były zdrowe. Zjawisko to występuje na przykład w niektórych typach demencji, takich jak choroba Alzheimera.
Najbardziej prawdopodobną przyczyną powiększenia szczeliny Silvio jest śmierć neuronów tworzących ten obszar. W ten sposób mózg nabiera zwiędłego i pogorszonego wyglądu, a funkcje mózgu pogarszają się z czasem wraz z postępem choroby.
Z drugiej strony szczelina Silvio zawiera jedną z najważniejszych tętnic mózgowych, dlatego problemy takie jak udar czy zawał serca w tym obszarze są szczególnie poważne..
Jeszcze bez komentarzy