Clorpyrifos to krystaliczny pestycyd fosforoorganiczny o szerokim spektrum działania stosowany w rolnictwie, przemyśle i gospodarstwie domowym. Ten insektycyd został opracowany przez Dow Chemical Company w połowie lat sześćdziesiątych XX wieku pod nazwami handlowymi Lorsban® i Dursban®.
Służy do zwalczania karaluchów, pcheł i termitów w domach, jest również aktywnym składnikiem różnych środków owadobójczych stosowanych u zwierząt domowych. Na poziomie inwentarza żywego służy do eliminacji kleszczy z inwentarza żywego, a na poziomie rolniczym do zwalczania różnych szkodników w uprawach komercyjnych.
Zgodnie z nomenklaturą IUPAC, chloropiryfos jest znany jako fosforotionian O, O-dietylo-O-3,5,6-trichloropirydyn-2-ylu. Jego działanie owadobójcze przejawia się w tym, że zapobiega syntezie acetylocholinoesterazy, zmieniając układ nerwowy owadów..
Ten pestycyd jest sprzedawany w postaci białej krystalicznej substancji stałej o silnym charakterystycznym aromacie. Jest to produkt hydrofobowy, dlatego należy go mieszać z emulsjami do stosowania na uprawach, zwierzętach i obiektach..
Na poziomie rolniczym działa jako niesystemowy środek owadobójczy do kontaktu i spożycia, wywierając bezpośredni wpływ na szkodnika. Stosuje się go poprzez opryskiwanie po wykryciu szkodnika, można go również aplikować w postaci mikrokapsułek.
W stosunku do swojej toksyczności jest produktem umiarkowanie toksycznym, wywołującym zaburzenia neurologiczne, rozwojowe i autoimmunologiczne przy przewlekłym narażeniu. Niedawno ustawodawstwo różnych krajów zniosło jego stosowanie u zwierząt domowych oraz w przestrzeniach domowych i instytucjonalnych..
Indeks artykułów
Środki owadobójcze na bazie chloropiryfosu są stosowane głównie do zwalczania szkodników w uprawach ogrodniczych, owocowych, zbożowych i ozdobnych. Jest nawet używany do zwalczania mrówek i termitów w produktach z drewna na obszarach domowych i przemysłowych..
Z drugiej strony kontrolowane aplikacje na zwierzętach domowych pozwalają na zwalczanie i zwalczanie pcheł, kleszczy i wszy. Jak również do zwalczania much i komarów w zamkniętych środowiskach lub szkołach oraz do zwalczania owadów w ogrodach, parkach i na polach golfowych.
Stosowanie chloropiryfosu do celów mieszkalnych zostało ostatnio ograniczone w różnych krajach, zezwalając na jego stosowanie tylko na obszarach wiejskich. Ponadto zakazano produkcji, importu i sprzedaży artykułów gospodarstwa domowego zawierających nie więcej niż 0,5% substancji czynnej chloropiryfosu..
W rolnictwie jest to środek owadobójczy stosowany do zwalczania owadów ssących i żujących. Nie stwarza problemów toksyczności w uprawach, gdy jest stosowany w zalecanej dawce, jest kompatybilny w aplikacjach dolistnych z innymi pestycydami.
Chloropiryfos nie działa ogólnoustrojowo, ale działa poprzez połknięcie, kontakt i wdychanie. Ponieważ należy do grupy fosforanów organicznych, hamuje działanie acetylocholinoesterazy poprzez rekombinację z tym enzymem.
W rzeczywistości acetylocholina nie może zostać uwolniona z miejsca receptora, impuls nerwowy nie zatrzymuje się i utrzymuje ciągły przepływ. Rzeczywiście, zwiększa się przekazywanie impulsów nerwowych, powodując paraliż owada, a później śmierć.
Ten środek owadobójczy jest stosowany na sorgo i kukurydzy do zwalczania różnych szkodników korzeni roślin, takich jak owsiki (Diabrotica spp). Również ślepa kura (Phyllophaga sp.), wireworm (Ischidiontus sp., Megapentes sp., Melanotus sp., Agriotes lineatus) i larwy colaspis (Colaspis sp.).
Średnia śmiertelna dawka (LDpięćdziesiąt) ostra droga doustna wynosi 135-165 mg / kg. Jest to insektycyd należący do kategorii II - średnio toksyczny. DLpięćdziesiąt to klasyfikacja pestycydów zaproponowana przez WHO na podstawie ich stopnia zagrożenia.
Zatrucie chloropiryfosem może nastąpić poprzez połknięcie, wdychanie lub bezpośredni kontakt. W przypadku połknięcia łatwo przechodzi z jelita do krwiobiegu, szybko rozprowadzając się po wszystkich układach organizmu.
W przypadku inhalacji, czy to przez wdychanie kontrolowanych aerozoli lub pyłu z cząstkami składnika aktywnego, udaje się dostać do płuc i jest szybko rozprowadzany przez krew.
W kontakcie produkt może przedostać się przez skórę, jednak toksyczne skutki tej drogi są mniejsze niż w przypadku spożycia i wdychania. Ogólnie zatrucie kontaktowe jest bardziej niebezpieczne dla dzieci i niemowląt, które są odurzone podczas przechodzenia przez miejsca odkażone tym pestycydem..
Skóra dziecka jest bardziej wrażliwa na działanie toksyczne, jeśli niemowlęta raczkują lub bawią się w miejscach spryskanych tym pierwiastkiem, narażają swoje ciało na tego typu zanieczyszczenia. Ponadto w miejscach niedawno poddanych fumigacji są one narażone na wdychanie oparów fumigantów.
Narażenie na pestycydy fosforoorganiczne, takie jak chloropiryfos, może wpływać na ośrodkowy układ nerwowy, układ sercowo-naczyniowy i układ oddechowy. Podobnie może powodować podrażnienia miękkich części skóry, jamy śluzowej i oczu..
W krótkim okresie (toksyczność ostra) może powodować drętwienie kończyn, uczucie mrowienia, dezorientację, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, a następnie bóle głowy, drżenie, nudności, skurcze brzucha, pocenie się, niewyraźne widzenie, zmienioną częstość oddechów, tachykardię i bradykardię.
W przypadku bardzo dużej i długotrwałej dawki może powodować drgawki, utratę przytomności i śmierć. W małych dawkach pierwsze objawy są wykrywane w ciągu 15 do 30 dni, w zależności od stanu pacjenta, oczywiste objawy mogą występować lub nie..
Długotrwałe (chroniczna toksyczność) objawy podobne do tych obserwowanych przy ostrej ekspozycji, w tym objawy ujawniające późne skutki. Przewlekła toksyczność obejmuje uszkodzenia neurologiczne, ból głowy, trudności w komunikowaniu się, dezorientację, nudności, utratę apetytu i senność..
Ponieważ insektycyd wchodzi w kontakt z człowiekiem, produkt jest wchłaniany przez skórę, płuca lub przewód pokarmowy. W organizmie oddziałuje na układ hormonalny, wpływając na funkcjonowanie żeńskich hormonów czy estrogenu.
Narażenie na chloropiryfos podczas ciąży wpływa na rozwój mechanizmu neuroendokrynnego podwzgórza, który kontroluje aktywność społeczną. Osoby, które doświadczyły tego zjawiska, mają tendencję do utraty pamięci i częstych zmian w zachowaniu, w rzeczywistości mogą rozwinąć zaburzenia, takie jak autyzm.
Podobnie zanieczyszczenie chloropiryfosem może zmienić metabolizm insuliny i tłuszczów, powodując patologie podobne do tych, które prezentują pacjenci z objawami podobnymi do cukrzycy i miażdżycy..
Chloropiryfos jest wprowadzany do środowiska poprzez bezpośrednie opryskiwanie upraw, ogrodów, zwierząt domowych, domów, szkół i miejsc pracy. W ten sam sposób można go wprowadzić do środowiska poprzez przemywanie odpadów i materiałów aplikacyjnych oraz poprzez dolaryzację pozostałości produktu..
Kiedy składnik zostanie wprowadzony do gleby, mocno przylega do cząstek gliny, pozostając w obszarze aplikacji. W rzeczywistości jest mało prawdopodobne, aby cząsteczki chloropiryfosu zostały uwolnione z gleby ze względu na ich niską rozpuszczalność w wodzie..
W przypadku, gdy substancja czynna dotrze do dopływów wód naturalnych, pozostanie na powierzchni wody w minimalnych ilościach. Z czasem łatwo wyparuje ze względu na swój hydrofobowy charakter.
Po wprowadzeniu do gleby, wody lub powietrza chloropiryfos psuje się pod wpływem procesów chemicznych zachodzących w glebie, światła słonecznego lub działania bakterii. Jednak proces ulatniania się jest głównym sposobem, w jaki pestycyd dyfunduje po jego zastosowaniu..
Jeszcze bez komentarzy