Plik płaskonabłonkowe komórki nabłonkowe to cienkie, płaskie komórki występujące w warstwach lub arkuszach pokrywających powierzchnie, takie jak skóra i wyściółka naczyń krwionośnych i przełyku.
Nabłonki to tkanki, które składają się z ściśle zestawionych komórek bez substancji międzykomórkowych. Nabłonki są beznaczyniowe, ale wszystkie nabłonki „wrastają” w znajdującą się pod spodem warstwę naczyniowej tkanki łącznej. Tkanka łączna i nabłonek są oddzielone błoną podstawną i pokrywają wszystkie wolne powierzchnie ciała.
Nabłonek to także linie wielkich wewnętrznych jam ciała, w których nazywany jest mezotelium. Ponadto wewnętrzne powierzchnie naczyń krwionośnych i limfatycznych pokryte są nabłonkiem, zwanym tu śródbłonkiem..
Nabłonki klasyfikuje się na podstawie liczby warstw komórkowych i kształtu komórek w warstwie powierzchniowej. Jeśli w nabłonku jest tylko jedna warstwa komórek, nazywa się to prostą; jeśli istnieją dwie lub więcej warstw komórek, nazywa się to warstwowymi; a komórki w warstwie powierzchniowej są ogólnie opisane według ich wysokości jako płaskonabłonkowe (skalarne lub płytkowe), prostopadłościenne lub kolumnowe.
Komórki nabłonka płaskiego są bardziej płaskie w porównaniu do komórek prostokątnych (kolumnowych) i kwadratowych (sześciennych). Występują w wielu częściach ciała, w tym w szyjce macicy, warstwach skóry, ustach i wargach.
Ze względu na ten cienki i płaski kształt komórki te działają jako dobre mediatory dyfuzji i filtracji. W tym sensie pozwalają na łatwy ruch cząsteczek przez ich błony..
Płaskonabłonkowe komórki nabłonka są zwykle dyskretne w przekroju poprzecznym, wyglądając jak cienkie linie z wybrzuszeniem w jądrze.
Proste komórki nabłonka płaskiego umożliwiają łatwy ruch przezbłonowy małych cząsteczek (tj. Przez błonę i przez komórkę).
Niektóre cząsteczki, takie jak tlen i dwutlenek węgla, swobodnie dyfundują przez prosty nabłonek płaskonabłonkowy zgodnie z gradientami stężeń..
Inne cząsteczki, takie jak jony, wykorzystują przezbłonowe kanały białkowe, które dyfundują przez komórki. Dlatego rodzaje białek występujących w danej prostej tkance nabłonka płaskiego determinują funkcję tej tkanki..
Podsumowując, pomaga określić, co jest w stanie przedostać się ze światła do naczynia włosowatego znajdującego się na błonie podstawnej i odwrotnie..
Chociaż ten nabłonek nazywany jest płaskonabłonkowym, wielu komórek w warstwach nie można spłaszczyć. Wynika to z konwencji nazewnictwa nabłonków w zależności od rodzaju komórki na powierzchni..
W głębszych warstwach komórki te mogą być kolumnowe lub prostopadłościenne. Nie ma przestrzeni międzykomórkowych. Ten typ nabłonka dobrze sprawdza się w obszarach ciała narażonych na ciągłe ścieranie, ponieważ jest najgrubszy, a jego warstwy można sekwencyjnie złuszczać i wymieniać przed odsłonięciem błony podstawnej..
Nabłonek wielowarstwowy płaskonabłonkowy tworzy najbardziej zewnętrzną warstwę skóry i wewnętrzną wyściółkę jamy ustnej, przełyku i pochwy..
Przejściowe komórki nabłonkowe znajdują się w moczowodzie, pęcherzu i cewce moczowej. Jego kształt jest zmienny w pierwotnym położeniu (okrągły lub jajowaty), jednak komórki staną się płaskie, jeśli zostaną rozciągnięte.
Z drugiej strony komórki nabłonka płaskiego różnią się od poprzedniego typu komórek nabłonka, ponieważ są większe, ich jądra są mniejsze, a granica komórek jest nieregularna..
Ogólnie rzecz biorąc, gdy próbka moczu jest zanieczyszczona, udowadnia się obecność płaskonabłonkowych komórek nabłonka. Jednak może być coś niepokojącego, jeśli liczba tych komórek wzrośnie, ponieważ czasami może to być związane z rakiem, takim jak rak płaskonabłonkowy lub rak urotelialny..
Zatem na te komórki wpływa rak płaskonabłonkowy, najczęstszy rodzaj raka jamy ustnej. Ten typ raka występuje również na szyjce macicy i na skórze..
Nieprawidłowe wyniki wymazu Pap wskazały na nieprawidłowości w komórkach nabłonka płaskiego szyjki macicy. Oznacza to, że komórki rozwinęły nieprawidłowości, ale nie są jeszcze rakowe..
Chociaż wiele osób uważa, że komórki nabłonkowe znajdują się tylko na skórze, prawda jest taka, że są one również obecne w głębszych warstwach ciała. Ponieważ komórki nabłonka płaskiego są płaskie i cienkie, mają dużą powierzchnię, w rzeczywistości są najcieńszymi ze wszystkich typów komórek nabłonka..
Inną chorobą, choć rzadką, jest rak płaskonabłonkowy tarczycy (SCTC), który jest rzadkim złośliwym nowotworem tarczycy, w którym komórki nowotworowe wykazują różne zróżnicowanie płaskonabłonkowe. SCTC występuje w mniej niż 1% nowotworów tarczycy.
Komórki nabłonka płaskonabłonkowego nie są zlokalizowane w prawidłowej tarczycy, więc pochodzenie SCTC nie jest jeszcze jasne, chociaż może pochodzić z pozostałości embrionalnych, takich jak przewód gruczołowo-krzyżowy lub szczeliny gałęzi. Pierwotny STCT jest zwykle rozpoznawany w obu płatach tarczycy.
Osoby cierpiące na tę chorobę często wykazują duszność, dysfagię, zmiany głosu i miejscowy ból szyi. Leczenie SCT obejmuje tyreoidektomię i rozwarstwienie szyi, ponieważ wykazały one dobre wyniki we wczesnych stadiach SCTC..
Jednak ponieważ fenotyp jest wyjątkowo agresywny, zabieg chirurgiczny nie zawsze jest wykonalny. SCTC jest nowotworem opornym na promieniowanie radiojodem. W niektórych przypadkach radioterapia może być skuteczna, prowadząc do częściowo lepszej jakości życia i przeżywalności.
Jeszcze bez komentarzy