Plik test ureazy Test oddechowy jest specyficznym testem, który pośrednio wykrywa obecność Helicobacter pylori w błonie śluzowej żołądka. Ten mikroorganizm charakteryzuje się silnym producentem ureazy, dlatego test ten charakteryzuje się dużą czułością.
Ponadto test jest uważany za wysoce szczegółowy, ponieważ Helicobacter pylori jak dotąd jest to jedyna znana bakteria, która może gromadzić się, przeżyć i wywoływać patologię w błonie śluzowej żołądka.
Z drugiej strony ureaza nie jest enzymem, który może występować w żołądku fizjologicznie lub z różnych przyczyn. Więc jeśli test oddechu lub ureazy jest pozytywny, nie ma wątpliwości, że H. pylori jest obecny.
Biorąc pod uwagę, że Helicobacter pylori ma wysoką częstość występowania w populacji światowej i stanowi czynnik ryzyka raka żołądka, ważne jest, aby postawić wczesną diagnozę.
W tym celu istnieją różne metody diagnostyczne, które wykrywają obecność Helicobacter pylori, niektóre są inwazyjne, a inne nieinwazyjne.
Nie ma wątpliwości, że biopsja błony śluzowej żołądka jest jedną z najbardziej wiarygodnych technik, ale jej wadą jest to, że jest to technika inwazyjna, co utrudnia jej wykonanie. Ponadto bada tylko niewielką część całego żołądka..
Z drugiej strony należy wziąć pod uwagę, że infekcja ta zwykle rozpoczyna się w dzieciństwie, dlatego konieczne jest, aby istniały nieinwazyjne techniki diagnostyczne. Nieinwazyjne techniki o dużej swoistości i czułości obejmują test ureazy lub test oddechu..
Indeks artykułów
Ta technika jest pośrednią metodą diagnozowania obecności Helicobacter pylori. Polega to na wykrywaniu produkcji ureazy przez mikroorganizm. W tym celu pacjentowi podaje się dawkę mocznika znakowanego C14.
Jeśli mikroorganizm jest obecny, szybko rozkłada mocznik do amoniaku i CO.dwa. COdwa generowany przedostaje się do krwi, a stamtąd do płuc, jest wydalany poprzez oddychanie (wydychane powietrze). Test oddechu polega na zebraniu wydychanego powietrza i wykryciu lub pomiarze radioaktywności.
Jeśli wykryta zostanie radioaktywność, test ureazy na Helicobacter pylori jest pozytywna. Ta technika ma 97-100% czułość i swoistość.
Aby wykonać ten test, pacjent musi przygotować się od 2 do 4 tygodni wcześniej i musi spełnić określone wymagania:
-Pacjent nie może być leczony antybiotykami przez co najmniej 1 miesiąc przed badaniem.
-Z drugiej strony pacjent mógł nie być lub być w trakcie leczenia niektórymi lekami, takimi jak: inhibitory pompy protonowej (ochraniacze żołądka), leki zawierające bizmut czy sukralfat. Obecność tych leków zapewnia fałszywie negatywne wyniki.
-W dniu testu musisz pościć całkowicie.
Pacjent otrzymuje kapsułkę 1 mg 14-C-mocznika z 20 ml wody. Można to również zrobić z mocznikiem znakowanym C13, ale procedura jest bardziej skomplikowana i kosztowna. Z tego powodu najczęściej stosowanym jest izotop C14..
Przyjmując kapsułkę, pacjent powinien unikać dotykania ust lub policzków. Po 3 minutach pacjent powinien wypić 20 ml więcej wody.
Od tego momentu czekają 7 minut. Po upływie tego czasu pacjent jest proszony o wydychanie powietrza przez usta przez wydrążoną kaniulę, której drugi koniec zostanie zanurzony w 2,5 ml płynu z pojemnika do oddychania..
Ta ciecz jest koloru niebieskiego i ma stać się krystaliczna po otrzymaniu 2 mmol dwutlenku węgla. Kolejny krok polega na dodaniu 10 ml płynu scyntylacyjnego, wymieszaniu i pozostawieniu na 1 godzinę w stanie spoczynku..
Następnie trafia do specjalistycznego sprzętu zwanego licznikiem scyntylacji beta. Na koniec, aby obliczyć rozpad na minutę, stosuje się następujący wzór:
Procedura jest podobna, ale ma pewne zmiany. W takim przypadku należy pobrać dwie próbki oddechu, jedną na początku, a drugą po 20 minutach od spożycia mocznika oznaczonego C13..
Próbki przepuszczane są przez aparat wykrywający stężenie C13 metodą kolorymetryczną. Przyrząd pomiarowy nazywany jest spektrofotometrem.
Niska wyjściowa wartość C13 ze znacznym wzrostem C13 w drugiej próbce wskazuje na wynik pozytywny..
Infekcja żołądka wg Helicobacter pylori osiąga alarmujące liczby na całym świecie; statystyki mówią, że prawie 50% populacji może być zakażonych tą bakterią.
Helicobacter pylori powoduje przewlekłe zapalenie żołądka i wrzody trawienne. Ponadto istnieją badania, które pokazują, że ta bakteria jest czynnikiem ryzyka późniejszego zachorowania na raka żołądka w proporcji 2-6%. Liczby te są ważne, ponieważ wiadomo, że ten nowotwór jest drugą patologią onkologiczną, która powoduje więcej zgonów na całym świecie.
Należy zauważyć, że ludzie są podatni na zakażenie tą bakterią od najmłodszych lat. W związku z tym ważne jest, aby metody diagnostyczne były łatwe w użyciu, dostępne, a jednocześnie wysoce czułe i specyficzne..
Biopsja błony śluzowej żołądka, wraz z szybkim testem ureazy, od dawna uważana jest za „złoty standard” testów do wykrywania Helicobacter pylori, ale mają tę wadę, że oba są testami inwazyjnymi.
W tym sensie Aguilar i wsp. Wykazali, że test ureazy lub test oddechowy daje wyniki porównywalne z wynikami uzyskanymi przy biopsji żołądka i szybkim teście ureazowym. Ponadto służy również do oceny kontynuacji leczenia.
Dlatego w niektórych krajach test oddechowy jest rutynowym testem do diagnozy tej bakterii. Chociaż należy zauważyć, że test oddechowy nie jest jedyną opcją, istnieją inne nieinwazyjne, niedrogie i niezawodne metody, które również są przydatne, takie jak wykrywanie antygenu H. pylori w kale.
Z drugiej strony serologia, mimo że jest użyteczna, nie nadaje się do monitorowania.
-Metoda o dużej czułości i swoistości
-Nieinwazyjne
-Łatwy do wykonania w przypadku użycia izotopu C14
-Ekonomiczne, jeśli zostanie zrobione z izotopem C14.
-Izotop C13 nie jest radioaktywny i jest odpowiedni dla dzieci i kobiet w ciąży.
-Oceń cały żołądek.
-Metoda wykorzystująca izotop C14 nie może być stosowana u kobiet w ciąży i dzieci, ponieważ jest radioaktywna. W takich przypadkach lepiej jest użyć izotopu C13, jednak ten ostatni ma tę wadę, że technika jest bardziej pracochłonna i kosztowna.
Jeszcze bez komentarzy