Podczas pracy z rodzicami nastolatków często powtarza się zdanie: „Mój syn lub córka stali się obcy”. Stąd tytuł tego artykułu „Jak rozumieć młodzież”, myślę, że bardzo dobrze dopasowuje się on do realiów wielu domów i do odczuć wielu rodziców, gdy przeżywają okres dorastania swoich dzieci..
Często nie zdajemy sobie sprawy, że dojrzewanie to czas zmian i odkryć. Czasami w oczach rodziców nastolatki są dziećmi w ciele osoby dorosłej, innym razem widzą w nich obcych, którzy nie są ani dziećmi, ani dorosłymi. Musimy wziąć pod uwagę, że zmiany hormonalne, które zachodzą na tym etapie, powodują bardzo ważne zmiany na różnych poziomach (fizycznym, psychicznym, społecznym i intelektualnym), a przyswojenie tego wszystkiego wymaga czasu.
Ale kiedy rodzice zaczynają widzieć, że ich dzieci oddalają się od nich, że nie chcą dzielić czasu jak wcześniej, że mają znaczące wahania nastroju, co się dzieje?? To zmartwienie i strach ogarnia ich. Nie widzą już dziecka, które do niedawna było u ich boku, tego, które pokazało im, że ich potrzebuje, ale teraz widzą osobę całkowicie odizolowaną w ich świecie..
Ale musimy zrozumieć, że są odizolowani w swoim świecie z powodów, ponieważ mają wiele nowych rzeczy do przyswojenia i radzenia sobie, i muszą to zrobić w bardzo krótkim czasie. Okres dojrzewania to bardzo krótki okres naszego cyklu życia. Z tego powodu, gdy dzieci osiągają wiek dojrzewania, rodzice muszą uczyć się razem z nimi funkcjonować, odnosić się do siebie i komunikować się w inny sposób, ponieważ nie są już dziećmi..
Z tego powodu okres dojrzewania w wielu przypadkach staje się bardzo skomplikowanym okresem w domu. Ale być może bardziej niż nastolatki nieznane staje się samo dojrzewanie. To stosunkowo nowe zjawisko. Około 40 lat temu zaczęto mówić o okresie dojrzewania, ponieważ do tej pory przez ten etap przeszli tylko synowie i córki rodzin o wysokim statusie ekonomicznym. Reszta musiała wcześnie wkroczyć do świata pracy i kierowani potrzebą przeszli prosto z dzieciństwa w dorosłość.
Dziś, w wyniku przemian społecznych, jakie zaszły w ostatnich latach, nabiera coraz większego znaczenia. Nastąpiły też bardzo ważne zmiany w strukturze i funkcjonowaniu rodzin, inaczej się to robi, zmęczenie i brak cierpliwości są obecne w ich codziennym życiu, jest mniej nadzoru, rodzi się poczucie winy, a to wszystko utrudnia ustalenie reguł i ograniczeń.
Moim głównym celem jest rzucenie światła na ten okres, który czasami jest tak trudny, ponieważ zrozumienie okresu dojrzewania pomaga nam zrozumieć dorastanie. Nasze nastolatki stoją przed dużymi wyzwaniami, z psychicznego punktu widzenia żyjemy w znacznie bardziej wymagającym społeczeństwie, a to ma bezpośredni wpływ na ich zachowanie, np. Wspierają ciągłą medialną transmisję idealności, piękna, statusu, sukcesu, moc itp. a wszystko to na etapie pełnym wielkich zmian i braku równowagi osobistej.
Ich osobowość się rozwija, następuje zmiana charakteru, a przyswojenie sobie tych wszystkich wiadomości, które docierają do nich na tym etapie, jest dla nich naprawdę trudne..
Zwykle ten etap, który przechodzi od dzieciństwa do dorosłości, zwykle nie cieszy się dobrą opinią. Mówi się, że nastolatki mają wszystko iz materialnego punktu widzenia w większości przypadków może tak być, ale z psychospołecznego punktu widzenia są one znacznie bardziej kruche. Z tego powodu należy zwrócić szczególną uwagę i wyrozumiałość na młodzież, zarówno w rodzinach, jak iw ośrodkach edukacyjnych..
Aby zrozumieć dorastanie, konieczne jest poznanie zmian, jakie przeżywają dorośli, aby postawa, jaką mają wobec nich dorośli, nie była bardziej wymagająca od relacji, abyśmy nie prosili o więcej niż to, co mogą dać i aby nasze ścieżki w koegzystencji idą w parze.
Poniżej przedstawiam najważniejsze lub najbardziej znaczące zmiany, które zachodzą w okresie dojrzewania, ponieważ określają one ich cechy.
Na tym etapie wzrost znacznie przyspiesza i zmienia się wygląd ciała. Z fizycznego i fizjologicznego punktu widzenia zmiany zachodzą znacznie szybciej i głębiej niż na poprzednich etapach. Mówi się, że można je porównać do tych, które występują w fazie płodowej iw pierwszej fazie po urodzeniu. Ale teraz najważniejsze zmiany fizyczne dotyczą wielkości i wyglądu ciała oraz narządów płciowych. Dlatego nastolatki w krótkim czasie przechodzą od posiadania ciała dziecka do ciała osoby dorosłej..
Teraz mają nowe ciało, zewnętrznie mają dorosłe ciało, chociaż wciąż mają przed sobą długą drogę, aby się nim stać.. Istnieje ogromna nierównowaga między tym, jak wyglądają, a tym, czym naprawdę są. Wygląd ma bardzo duży wpływ iz tego powodu istnieje tendencja do proszenia o więcej z nich, niż naprawdę są w stanie dać, z powodu pułapki, jaką stwarza ich nowy fizyczny wizerunek. Są na drodze do dorosłości, nie są już dziećmi, ale mają przed sobą długą drogę, aby zdobyć i rozwinąć zdolności dorosłych.
Wraz z tymi zmianami fizycznymi następuje rozwój seksualny. Wymienione powyżej zmiany fizyczne są wywoływane przez hormony. Pod koniec dnia, na tym etapie młodzi ludzie uzyskują zdolność rozrodczą, pojawia się pierwszy okres i rozpoczyna się produkcja nasienia. W wyniku tego pożądanie seksualne staje się bardzo silne. I to jest jedna z największych zmian, ponieważ zaczynają odczuwać nowe rzeczy. Zaczynają mieć pierwsze „związki”, pragnienia, związki seksualne, rozczarowania, kompleksy i tak dalej. A jeśli dodamy do tego presję społeczną, którą muszą znosić, ciężka praca nad dojrzewaniem staje się skomplikowana..
Jedną z najważniejszych cech okresu dojrzewania jest to, że wkracza on w dorosłe społeczeństwo i musi w nim towarzysko. Z psychologicznego punktu widzenia mówi się, że dzieci przestają być dziećmi, z jednej strony dlatego, że dorosły i nabyły fizyczne cechy dorosłych, az drugiej, ponieważ teraz szukają w tym swojego miejsca. nieznany świat. Z tego powodu muszą wyglądać jak oni, ale jednocześnie będą musieli stawić im czoła, stanąć obok nich. Ale świat dorosłych nie akceptuje nastolatka jako takiego, ponieważ uważa go za niedojrzałego i pozbawionego doświadczenia, ale jednocześnie poziom popytu, jaki mamy z nimi, nie jest taki sam, jak w przypadku dzieci, ale rośnie dzięki niezwykłemu kształtowi.
Nastolatek, aby znaleźć swoje miejsce w społeczeństwie, będzie musiał rozpocząć nową ścieżkę, aby odnaleźć swoją nową tożsamość jako dorosłego, a jednocześnie dostosować się do nowego ciała. Ta nowa tożsamość będzie się różnić od tożsamości ich rodziców i odniesień, jakie mają wokół nich. Z tego powodu często przeciwstawiają się osobie dorosłej, ale nie samej osobie, ale temu, co ona reprezentuje..
Mają skłonność do zabaw w bliskość i na odległość, mają potrzeby dorosłych, ale zaprzeczają, że je mają. Zachowują się tak, jakby wszystko wiedzieli, i tu właśnie wkraczamy do gry. To od nas zależy, aby zrozumieli, że tak nie jest, że droga do dojrzałości jest długa, ale musimy to zrobić bez uszczerbku dla ich kruchej samooceny.
Również w tym czasie duże znaczenie nabiera grupa równych sobie. Poczucie akceptacji w najbliższej grupie społecznej pomaga im wzmocnić nową tożsamość, dlatego od teraz nabierają wagi, jakiej do tej pory nie mieli..
Konstruując swoje nowe ja, konstruując nową osobę, zwykle robią testy, szukają ograniczeń otaczających ich ludzi, zarówno fizycznych, jak i osobowościowych, stąd przyjmują postawy skrajne lub radykalne..
Na poziomie intelektualnym to także czas zmian. Zdobywają umiejętność argumentowania i analizowania, ale zwykle nie pokrywa się to ze sposobem, w jaki dorośli rozumieją lub analizują rzeczy, aw wielu przypadkach argumenty, które podają, są uważane za nonsens.
Musimy to rozumieć jako praktykę, uczą się być dorosłymi iz tego powodu ważne jest, abyśmy słuchali tego, co mówią. Kiedy mówimy o słuchaniu, mamy na myśli aktywne słuchanie, które polega na nie osądzaniu ani ocenianiu.
Poczucie bycia usłyszanym dodaje im pewności siebie, czują, że mogą zaufać swoim rodzicom. A to zaufanie jest niezbędne zarówno do szukania wsparcia, gdy go potrzebują, jak i do osiągania porozumień w sytuacjach konfliktowych, które powstają w wyniku współistnienia..
W tym okresie społeczeństwo nabiera znaczenia, jakiego do tej pory nie miało. Są teraz świadomi tego, co dzieje się za murami domu i szkoły i jakie ma to na nich skutki. Odkrywają świat. A dziś także szybsze i bardziej rozbudowane niż kiedykolwiek, dzięki internetowi. To prawda, że społeczeństwo ma wpływ w każdym wieku, ale bardzo różni się on od tego, który jest w okresie dojrzewania, ponieważ w społeczeństwie dzieci nie mają sumienia, ale młodzi ludzie mają..
Młodzież jest świadoma presji społeczeństwa i niejednokrotnie czuje się jak aktorzy, z jednej strony zdaje sobie sprawę, że należy do tego społeczeństwa i rozumie, jak ma się zachowywać, ale z drugiej strony chce zrozumieć, co tak naprawdę dzieje się w nim i zaczyna się pojawiać wiele pytań.
Chcą się dowiedzieć, czy muszą zachowywać się zgodnie z oczekiwaniami społeczeństwa, czy nie, czy muszę robić to, czego ode mnie oczekują? Czy też muszę robić to, co uważam za słuszne? Ciągle kołyszą się na skalę.
Wszystkie te zmiany mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rodziny. Jeśli zrozumiemy, co dzieje się w tym okresie, jeśli spróbujemy zbliżyć się do naszych nastolatków, jeśli damy im przestrzeń potrzebną do dalszego rozwoju i dotarcia do tego dorosłego świata w możliwie najbardziej zrównoważony sposób, być może uda nam się to wymazać. „zła reputacja” tego, kto cieszy się tym okresem.
Obecność rodziców jest niezbędna dla prawidłowego rozwoju, odpowiedzialnych za ustalanie jasnych zasad i ograniczeń. Wsparcie, komunikacja i wzajemne zaufanie stają się w tym ważnym okresie podstawą fundamentów, na których ta nowa tożsamość zostanie zbudowana. Ta nowa osoba.
Jeszcze bez komentarzy