Plik zasoby naturalne Paragwaju główne z nich to różnorodność biologiczna, rolnictwo i hodowla, górnictwo, zasoby wodne i rybołówstwo. Kraj ten położony jest w centralnej części Ameryki Południowej, a konkretnie w północnej Argentynie, południowo-wschodniej części Boliwii i południowo-zachodniej Brazylii. Zajmuje powierzchnię 406 752 km², z czego 397 302 km² to grunty, a 9 450 km² rzeki (CIA, 2016)
Jego głównymi zasobami naturalnymi są rzeki, drewno i minerały, takie jak żelazo, złoto, magnez i wapień. Podczas gdy jego głównymi problemami środowiskowymi są wylesianie, utrata terenów podmokłych i zanieczyszczenie wody spowodowane niewłaściwymi metodami unieszkodliwiania odpadów (CIA, 2016).
Indeks artykułów
Różnorodność biologiczna Paragwaju jest zdeterminowana dzięki różnorodności ekosystemów. Szacuje się, że w kraju może występować około 100 tys. Gatunków bezkręgowców, 1336 kręgowców, 20 tys. Gatunków roślin, 250 gatunków ryb, 150 gatunków gadów oraz od 645 do 685 gatunków ptaków (CBD, 2015).
Ponadto zarejestrowano łącznie 85 gatunków płazów (Núñez, 2012) i 162 gatunki ssaków, w tym 14 torbaczy, 11 gatunków pancerników, 49 gatunków nietoperzy, 5 gatunków naczelnych, 4 kły, 8 kotów, 5 gatunków łasicowatych, 3 gatunki dzików, 5 gatunków jeleni i 50 gatunków gryzoni. (Yahnke i wsp.1998)
W Paragwaju znajduje się pięć dużych naturalnych regionów: suchy chaco, wilgotny chaco, pantanal, zamknięty i wysoki las Parana (ryc. 1).
Lasy Quebracho (Schinopsis balansae) z obecnością gatunków roślin, takich jak samu'u (Ceiba insignis) i palo santo (Bulnesia sarmientoi). W tym regionie mamy najniższą dostępność wody w kraju (Naumann i Coronel, 2008).
W Chaco Húmedo znajdujemy system lagun, w których można docenić różnorodność ptaków wodnych. Gatunki roślin i fauna są związane z gajami palmowymi w Karanday (Copernicia alba). Obecnie ten biom jest zagrożony ze względu na rozwój działalności rolniczej. (Salas, 2015).
Ekoregion Cerrado występuje głównie w Brazylii i niewielkiej części Paragwaju. Obejmuje współistnienie sawann, pól i lasów w tym samym biomie, sprzyjając jednemu z najwyższych wskaźników różnorodności biologicznej na świecie (Aguiar et al, 2004).
Las atlantycki lub dżungla Paraná jest uważany za jeden z 25 regionów o wysokiej bioróżnorodności na naszej planecie. Jest to jednak również jeden z najbardziej zagrożonych ekosystemów na świecie, ponieważ zachowuje tylko 7% swojego pierwotnego rozszerzenia (CBD, 2003).
Tylko w latach 1973-2000 Paragwaj utracił prawie dwie trzecie swojego lasu atlantyckiego w wyniku procesów wylesiania. (Huang i in., 2007).
Ekoregion Pantanal w Paragwaju obejmuje część największego na świecie obszaru podmokłego położonego w środkowej Ameryce Południowej między Paragwajem, Boliwią i Brazylią o powierzchni około 140 000 km2..
Znajdziemy tutaj dużą różnorodność ryb, a także ptaków i roślin wodnych. (Salas, 2015). Pantanal ma naturalny wpływ regulacyjny na przepływ rzeki Paragwaj, jednej z głównych rzek w Ameryce Południowej (Quirós i in., 2007).
Według Gurmendi (2012) rolnictwo w Paragwaju jest jednym z rodzajów działalności o największym znaczeniu gospodarczym, ponieważ dostarcza 14% PKB.
Tereny rolnicze zajmują 53,8% powierzchni kraju, a głównymi produktami są maniok, soja, trzcina cukrowa, pszenica, orzeszki ziemne i bawełna (Naumann i Coronel, 2008).
Paragwaj jest centrum pochodzenia 13 gatunków uprawnych o znaczeniu kulturowym. Wśród nich są: maniok (Manihot esculenta), słodki ziemniakBataty Ipomoea), orzeszek ziemny (A.rachis hypogaea) i ananas (Ananas comosus) (CBD, 2003).
Hodowla bydła na produkcję mięsa stanowi główną działalność związaną z hodowlą, z 9,8 mln sztuk (Naumann i Coronel, 2008). Najczęstsze rasy bydła to: Criollo (Bos taurus bydło pochodzenia hiszpańskiego), krzyżówka Criollo z Herefordem i krzyże zebu (Bos indicus) (Payne i in., 1990).
Populacja owiec w Paragwaju jest niewielka w porównaniu z krajami sąsiednimi. Owce są zazwyczaj trzymane w małych stadach, liczących mniej niż 200 zwierząt.
Całkowita populacja owiec wynosi około 370 000 i, podobnie jak pogłowie bydła, koncentruje się we wschodnim regionie kraju (Maciel et al.1996).
Sektor wydobywczy Paragwaju należy do tych, które mają najmniejszy udział w PKB, wynosząc zaledwie 0,1%. Zasoby mineralne Paragwaju obejmują żelazo, stal, iły, dolomit, gips, kaolin, wapień, magnez, marmur, kamienie półszlachetne i pochodne ropy naftowej..
Poszukiwano również złóż boksytu, diamentów, żelaza, gazu ziemnego, niobu, ropy naftowej, ziem rzadkich, tytanu i uranu (Gurmendi, 2012).
Głównym źródłem wód podziemnych jest warstwa wodonośna Guaraní, w której 90% wody nadaje się do picia, aw niektórych miejscach ma potencjał turystyczny i energetyczny, ponieważ woda może wypływać w temperaturze od 33 ° C do 50 ° C (Salas, 2015).
Rzeka Paragwaj dzieli kraj na dwa szerokie regiony, zachodni i wschodni (ryc. 2). Zachodni region w północno-zachodniej części kraju jest gorący i suchy, a w kierunku granicy z Boliwii staje się bardziej suchy; podczas gdy wschodni region na wschodzie jest gorący i wilgotny.
Średnie roczne opady wahają się od 1700 mm rocznie w regionie wschodnim do 400 mm rocznie w regionie zachodnim (Maciel et al, 1996).
Droga wodna jest drogą wodną w rzekach Paragwaj i Paraná. Rozciąga się od portu Cáceres w Brazylii do portu Nueva Palmira w Urugwaju, łącząc terytoria krajów Mercosur i Republiki Boliwii.
Ta trasa nawigacyjna sprzyja integralnemu rozwojowi regionu i służy jako środek transportu takich towarów jak soja i jej pochodne, bawełna, słonecznik, pszenica, len, ruda żelaza, mangan i inne produkty przemysłowe i rolno-przemysłowe (Muñoz, 2012 ).
Jednak projekt ten ma znaczący wpływ na hydrologię i ekologię Pantanalu (Gottgens, 2001).
W rzekach Paragwaju jest zarejestrowanych ponad 400 gatunków ryb. Eksploatacja połowowa przebiega nieznacznie lub średnio w porównaniu z innymi eksploatacjami subtropikalnymi, a połowy dotyczą głównie małych ryb.
Jednak około 15 gatunków dużych ryb jest najbardziej cenionych przez rybaków (Quirós i in., 2007).
Jeszcze bez komentarzy