W tym artykule wyjaśnię jak poprawić swoją pamięć szybko technikami i sztuczkami opartymi na psychologii. Posiadanie szybkiej pamięci o dużej pojemności jest nie tylko przydatne, pożądane i podziwiane w naszym społeczeństwie, ale w ostatnich latach stało się tak popularne, że jest na najlepszej drodze, aby stać się kolejnym sportem..
Możesz pomyśleć, że przesadzam, ale prawda jest taka, że na całym świecie co roku odbywa się wiele mistrzostw pamięci, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych..
Podam dwa niesamowite przykłady: 1-Rekord świata w zapamiętywaniu przypadkowych słów to 300 w 15 minut. 2-Rekord świata w zapamiętywaniu liczb losowych to 1014 w 15 minut.
Dlaczego można zapamiętać więcej liczb niż słów jednocześnie? W tym artykule udzielę odpowiedzi na to i wiele więcej. Pamięć jest porównywalna z magią, ponieważ w obu dyscyplinach istnieją sztuczki.
Istnieją dwa podstawowe klucze do rozwijania dobrej pamięci:
W ten sam sposób, w jaki nie będziemy w stanie dobrze korzystać z komputera, jeśli nie będziemy wiedzieć, jak on działa, tak samo nie będziemy w stanie dobrze korzystać z naszej pamięci, jeśli nie będziemy wiedzieć, jak to działa..
Tak jak wymusza to tytaniczny wysiłek, aby mówić w drugim języku, którego nauczyliśmy się za pierwszym razem, zapamiętanie dużej ilości informacji będzie bardzo kosztowne lub bardzo szybkie, gdy zrobimy to po raz pierwszy..
Zaczniemy od wyjaśnienia, czym jest pamięć? „Jest to jedna z najbardziej intrygujących, złożonych funkcji mózgu, na którą składa się zdolność magazynowania
informacje i zapamiętywanie wielu z nich do woli ”dwa.
Drugą stroną tego samego medalu jest uczenie się: „proces, w którym nowa informacja jest pozyskiwana przez układ nerwowy i może zostać przełożona na możliwy do zaobserwowania rezultat poprzez zmiany w zachowaniu”dwa.
Z powyższych definicji możemy wywnioskować, że pamięć (zapamiętywanie) i uczenie się zawsze idą w parze.
Jak widać, podczas gdy definicja pamięci mówi o mózgu, definicja uczenia się mówi o układzie nerwowym. Jaka jest różnica?
Układ nerwowy, oprócz wielu innych rzeczy, takich jak mózg, obejmuje obwodowe systemy czuciowe: wzrok, słuch, węch, smak i dotyk. Percepcja sensoryczna informacji jest pierwszym krokiem do zapamiętywania i uczenia się.
Co z nich najlepiej zapamiętać?
Przede wszystkim powinieneś wiedzieć, jaka jest modalność sensoryczna, dzięki której łatwiej i szybciej zapamiętujesz otrzymywane informacje. Z drugiej strony, nawet jeśli masz „ulubioną” modalność sensoryczną, w niektórych przypadkach będziesz musiał użyć innej ze względu na charakter zadania lub prezentowanego bodźca..
Istoty ludzkie instynktownie wykorzystują zmysł wzroku prawie do wszystkiego, jest to najbardziej rozwinięta modalność sensoryczna w naszym mózgu (zajmuje ona cały płat potyliczny!).
Widok jest tak szybki i szczegółowy, że możemy wizualnie dostrzec bodziec w mniej niż 100 milisekund!!3. Ponadto według Grill-Spector i Kanwisher, gdy tylko wiesz, że coś tam jest, wiesz, co to jest.3.
Jednak czy wzrok jest najlepszą zmysłową modalnością do zapamiętywania??
Chociaż wzrok daje nam więcej informacji i więcej szczegółów, słyszenie jest znacznie szybsze. Odbiór bodźca słuchowego trwa od 15 do 30 milisekund!!4
Zastanówmy się, dlaczego ta decyzja jest kontrowersyjna:
Jak długo trwa zapamiętywanie tekstu piosenki? Jak długo trwa zapamiętywanie napisanego wiersza? Które z tych dwóch zadań wymaga więcej wysiłku?
Nie jest moim zamiarem marginalizowanie innych zmysłów, ale spójrzmy prawdzie w oczy, nie będziemy ich często używać do zapamiętywania, ponieważ bardzo rzadko zdarza się, że
informacje są nam przedstawiane w postaci zapachów, smaków lub tekstur.
Jednak czy kiedykolwiek zapomniałeś, jak to smakuje? A jak coś pachnie? Czy kiedykolwiek zapomniałeś, jaka jest tekstura, temperatura itp.? jakiegoś materiału?
Oceń, jaki jest Twój „ulubiony” zmysł i poćwiczmy!!
Jeśli pozostaniemy na poziomie postrzeganej informacji, nie robiąc nic innego w tej sprawie, informacja zostanie zapisana w „pamięci sensorycznej”.
Ten magazyn informacji jest specyficzny dla modalności sensorycznej, nie wymaga zwracania uwagi na źródło informacji do przechowywania, ma prawie nieograniczoną pojemność, ale trwa tylko około 500 milisekund..
Przejdźmy do następnego poziomu, co musimy zrobić, aby przechowywać postrzegane informacje?
Co jadłeś wczoraj? Jakie strony internetowe odwiedziłeś dzisiaj? Kiedy ostatni raz padało?
Spróbuj odpowiedzieć na te pytania. Z pewnością są to informacje, które kiedyś znałeś, ale szybko zapomniałeś. Dlaczego? Ponieważ są to rutynowe informacje, o których nie musisz pamiętać i mało Cię to obchodzi.
Równie fascynująca i ważna jak nasza zdolność do zapamiętywania i uczenia się jest zdolność do zapominania.dwa.
Gdybyśmy nie zapominali systematycznie o wszystkich nieistotnych informacjach, nadając priorytet temu, co ważne, nasza pamięć byłaby chaosem niedostępnych, hałaśliwych i bezużytecznych informacji.
Jaki był twój pierwszy pocałunek? Jak pachnie betadyna? Co refren mówi do twojej ulubionej piosenki??
Spróbuj odpowiedzieć na te pytania. Kiedy pamiętasz te informacje, związane z nimi emocje z pewnością powrócą..
Są to wspomnienia, o których bardzo trudno zapomnieć, ponieważ pozostawiły one bardzo silny ślad w Twojej pamięci dzięki swojej emocjonalności i znaczeniu..
Widzimy zatem, że drugą stroną monety pamięci jest zapomnienie.
Co musimy zrobić, aby mieć pewność, że coś pamiętamy? Postrzegaj to i staraj się to przechowywać tak, jakby kończyło się to w naszym życiu.
W naszym mózgu znajduje się zestaw wzajemnie połączonych i powiązanych ze sobą struktur nazywanych układem limbicznym. Częścią tego systemu są dwie podstawowe struktury mózgu odpowiedzialne za pamięć: hipokamp i ciało migdałowate.
Kluczem do działania tej strategii jest funkcja ciała migdałowatego polegająca na „pomocy” hipokampowi..
W sytuacjach emocjonalnych ciało migdałowate i hipokamp oddziałują na siebie w subtelny, ale ważny sposób5. Dzięki tej interakcji ciało migdałowate ma moc modulowania zarówno kodowania, jak i przechowywania informacji przez hipokamp.5.
Mówiąc wulgarnie, jeśli ciało migdałowate nie chce, hipokamp nie przechowuje informacji i dlatego zapomnisz o tym, nie będąc w stanie nic z tym zrobić.
Twoja rola w zapamiętywaniu polega na tym, aby powiedzieć swojemu ciału migdałkowatemu: „to, czego się uczę w tym konkretnym momencie, ma ogromne znaczenie i muszę o tym pamiętać za wszelką cenę”.
Jak zawsze powtarzam, nie wolno nam zapominać, że jesteśmy zwierzętami, a dla zwierzęcia to, co jest ważne, zawsze ma treść emocjonalną. Czy kiedykolwiek czułeś, że to coś więcej
łatwo nauczyć się tego, co lubisz i co Cię pociąga?
Gdy informacje dotrą do rąk strażnika, ciała migdałowatego, mamy zamiar zarchiwizować je w repozytorium wyższego niż dotychczas poziomu. Nazywa się to „pamięcią krótkotrwałą”.
Pamięć krótkotrwała jest najbardziej zaawansowanym funkcjonalnie magazynem pamięci dostępnym dla ludzi..
Jednak nie jest to jeszcze ostateczny magazyn, ponieważ ma dwa słabe punkty: ma pojemność 7 +/- 2 pozycji i jest dostępny tylko tymczasowo dla określonych informacji (minut).
To w tym magazynie wszystko się dzieje. Gdy ciało migdałowate przepuści informacje przez drzwi, wszystko inne jest w naszych rękach.
Zdolność człowieka do przypominania sobie stosunkowo nic nieznaczących informacji jest zaskakująco ograniczona (np. Lista od 7 do 9 liczb losowych). Ta zdolność może jednak zostać dramatycznie zwiększona.dwa.
Jak pamiętacie, na początku artykułu obiecałem wam, że zdradzę magiczny sekret pamięci. Cóż, nadszedł czas. Sekret tkwi w zrzeszeniu.
Dramatyczny wzrost, o którym mówię, to przejście od zapamiętywania listy 7 do 9 liczb losowych do zapamiętywania listy 1014 losowych liczb w 15 minut (lub więcej, kto odważy się pobić rekord?).
Sekret stowarzyszenia polega na nadawaniu znaczenia informacjom i tworzeniu za ich pomocą grup. Jak grupować i przekazywać informacje do numerów?
Moją ulubioną strategią są randki, chociaż strategia niższego poziomu może obejmować na przykład wiek. Możesz także użyć operacji matematycznych.
Coś, o czym nigdy nie możemy zapomnieć io czym już mówiłem, to fakt, że ludzka pamięć krótkotrwała ma średnio od 5 do 9 elementów (magiczna liczba 7 +/- 2), chociaż trenując, moglibyśmy osiągnąć amplitudę od 12 do 13 pozycji.
Liczby są najbardziej złożonym przykładem zapamiętywania, biorąc pod uwagę ich wysoce abstrakcyjny charakter. Jednak ze słowami byłoby znacznie łatwiej.
Za pomocą słów niezwykle łatwo jest tworzyć historie, wszystko zależy od naszej kreatywności i wyobraźni. Polecam zapoznać się z metodą Loci lub innymi strategiami mnemonicznymi.
W 2008 roku praca Karpickego i Roedigera wywarła wielki wpływ na społeczność naukową. Ocenili dwie najczęściej stosowane strategie uczenia się na poziomie światowym: powtarzanie informacji w formie ponownego czytania i wielokrotne ich zapamiętywanie6.
Obie są formami powtórzeń, ale ich biologiczna natura jest zupełnie inna. Wyniki były przytłaczające, a co najważniejsze, ma to sens.
Powtarzanie informacji w postaci ponownego czytania jest zupełnie bezużyteczne, natomiast powtarzanie ich w formie pamięci poprawia uczenie się jakościowo i ilościowo (jakościowo mam na myśli, że trwa ono dłużej w pamięci)6.
Dlaczego?
Aby w pełni to zrozumieć, muszę wprowadzić pojęcie habituacji.
Czy pamiętasz ciało migdałowate? To nasz przyjaciel, nie lubi nieistotnych. To bardzo VIP-owski strażnik, który przepuści tylko ważne informacje. Jeśli będziemy w kółko czytać te same informacje, będziemy prosić ciało migdałowate, aby tysiąc razy powiedział hipokampowi to samo. Co się stanie? Zablokuje ci wejście.
Mówię bardzo metaforycznie, ale tak właśnie się dzieje. Podam bardzo znany przykład.
Pierwszego dnia nosimy telefon komórkowy (lub telefon komórkowy) w kieszeni, to nam przeszkadza i przez cały czas wiemy, że tam jest. Po dwóch, trzech dniach noszenia go w tej samej kieszeni nie zdamy sobie sprawy, że go nosimy, a nawet będziemy się nieustannie zastanawiać, czy go upuściłem??
To samo dotyczy zegarka, okularów, pierścionków itp. Na tym polega zjawisko habituacji. Ciało migdałowate przestanie mówić hipokampowi, że jest ważne.
W rzeczywistości może nawet powiedzieć coś przeciwnego: „nie zwracaj uwagi, bo to nie jest ważne, zapomnij o tym”. Hipokamp ślepo ufa ciału migdałowatemu, ma już wystarczająco dużo pracy.
Co jest wtedy skuteczne? Powtarzanie przez pamięć!
Przypuszczam, że zastanawiasz się, co wtedy robi hipokamp? Czy decyduje tylko ciało migdałowate?
Hipokamp zajmuje się między innymi długotrwałym wzmocnieniem (PLP) i długotrwałą depresją..
W tym roku miałem przyjemność poznać Kennetha Myera, obecnego światowego lidera PLP, który pracował w Oslo w laboratorium Terje Lomo w momencie jego odkrycia w 1966 roku.7. Z przyjemnością przekazuję wam to, co powiedział Myer.
PLP to sposób, w jaki mózg ssaka przechowuje informacje.
Chociaż dokładny sposób, w jaki dokonuje się ten cud i dokąd trafia informacja, jest wciąż nieznany, wiadomo, że hipokamp dzięki rytmiczności swojego wzoru elektrochemicznego tworzy chwilową synchronizację, która przekształci się w informacje przekazywane synaptycznie, w coś niezapomnianego.
Można to osiągnąć tylko wtedy, gdy w jakiś sposób mamy niezbędną koncentrację.
Dlatego mówi się, że aby zapamiętywać, musisz być na umiarkowanym poziomie aktywacji, to znaczy nie być ani bardzo niespokojnym, ani bardzo zrelaksowanym..
Dlaczego więc powtórzenie pamięci działa?
To informacja z otwartymi drzwiami. Podejmij więc wysiłek, aby odzyskać go z miejsca, w którym jest, i spraw, aby ciało migdałowate i hipokamp ponownie wzmocniły je dzięki nieomylnej pracy zespołowej..
A jakie znasz inne sposoby na poprawę swojej pamięci?
Jeszcze bez komentarzy