Kiedy nadawany jest program radiowy, jego rozłożenie czasu wymaga doskonałej koordynacji między zespołem, który go kieruje. Ponieważ ma ograniczony czas trwania i tylko jeden rodzaj interakcji sensorycznej, w tym przypadku ucho, ważne jest, aby elementy były odpowiednio zorganizowane.
Pozwala to programowi wypełniać swoją misję, czy to informować, czy bawić, bez odwracania uwagi słuchacza. Zwykle planowanie to odbywa się co najmniej jeden dzień przed emisją programu.
Aby uporządkować sekcje, na które podzielony jest program i odpowiednio rozłożyć jego czas, stosuje się różne techniki i narzędzia. Najczęściej używane są skrypty radiowe lub radialne oraz skróty.
Przedstawia pisemne planowanie programu radiowego, dzięki temu narzędziu sekcje lub działy, które może zawierać program, mają strukturę.
Skrypt zazwyczaj zawiera adnotacje techniczne, instrukcje i kroki, które mają wykonać prowadzący. W zależności od ich cech, skrypty można podzielić według informacji, które przedstawiają lub według posiadanej formy.
Według przedstawionych przez nich informacji:
-Skrypt techniczny: Jest obecnie najczęściej używany, wskazuje głównie instrukcje i odniesienia techniczne. Daje prezenterowi większą swobodę improwizacji swojej historii i jest zwykle używany w wywiadach i pokazach na żywo.
-Scenariusz literacki: Koncentruje się bardziej na scenariuszu, którym ma się kierować mówca, i przedstawia bardziej szczegółowe instrukcje dotyczące intonacji lub sposobu mówienia. Jego użycie jest częstsze w powieściach radiowych.
-Scenariusz techniczno-literacki: Jest to połączenie dwóch poprzednich scenariuszy, przedstawia zarówno informacje techniczne, jak i wskazówki dla spikera.
Zgodnie z jego kształtem:
-Pismo amerykańskie: Jest to pojedyncza kolumna, w której wszystkie instrukcje, wskazówki, szczegóły techniczne i informacje są zapisane razem. Informacje techniczne odróżnia się od informacji literackich tekstami podkreślonymi i pisanymi wielkimi literami.
-Pismo europejskie: Ma 2 lub więcej kolumn, które dzielą rodzaj informacji. Lewa kolumna służy do informacji technicznych i instrukcji, podczas gdy pozostałe kolumny zawierają informacje literackie i instrukcje dla prelegenta..
Jest to właściwa lista działań do wykonania w trakcie programu, zawierająca szczegółowo jego treść i czas trwania poszczególnych sekcji.
Zawiera instrukcje zarówno dla operatorów, jak i spikerów programu. Są one przedstawione w formie skryptu technicznego. Na przykład otwieranie lub zamykanie mikrofonu, przedstawianie gościa lub zapowiadanie następnej muzyki.
Skrót umożliwia wykonanie sekwencji przez cały czas trwania programu i zwykle ma strukturę 3-kolumnową.
Pierwsza kolumna wskazuje, do kogo skierowane jest polecenie, druga kolumna zawiera szczegóły czynności, które ma być wykonane, a trzecia kolumna - czas trwania, w minutach lub sekundach..
Przykładem może być:
Jeśli chodzi o czas trwania każdej sekcji programu radiowego, zwykle zależy to od rodzaju nadawanego programu.
Zwykle co 60 minut:
-Na reklamę przeznaczono 10 minut
-10 minut muzyki
-30 minut na temat programu
-Ostatnie 10 minut do komentarza prowadzącego.
Jeszcze bez komentarzy