Plik Palm Savannah Jest to rozległy ekoregion neotropikalny, który obejmuje niziny w dorzeczu południowo-zachodniej Amazonii i styka się ze wschodnim spadkiem pasma górskiego Andów..
Znajduje się głównie w północno-środkowej części Boliwii, zaczynając na niewielkim terytorium w południowo-wschodnim Peru, a kończąc na zachodniej części południowej brazylijskiej Amazonii. Jest również znany jako Sabana del Beni lub Beniana w Boliwii, tropikalna wilgotna sawanna i Llanos de Moxos.
Jest to jeden z trzech dużych kompleksów sawannowych w Ameryce Południowej. Obszar ten został uznany za bardzo cenny endemiczny ośrodek bioróżnorodności, na którym występują liczne gatunki zwierząt i roślin, w tym gatunki zagrożone..
W jego scenerii dominują stosunkowo płaskie krajobrazy równin rzecznych falistych przez wzgórza i niskie wzgórza. Wysokość jego terytorium nie przekracza 300 metrów nad poziomem morza.
Jest to obszar nawadniania i drenażu wielu rzek, z których część pochodzi z topnienia Andów. Można również znaleźć inne elementy, takie jak jeziora, trwałe bagna i torfowiska.
Ze względu na rozszerzenie obszaru tej sawanny klimat może się znacznie różnić. Obszar na północ i na wschód jest znacznie bardziej wilgotny w ciągu roku i nie podlega tak wielu zmianom w zależności od pory roku. Może otrzymać 3000 milimetrów rocznego deszczu.
Na południu i zachodzie sawanny jest bardziej zależna od pór roku. Bardziej sucha w porze suchej i opady od 1500 do 2100 milimetrów w porze deszczowej.
Jego średnia roczna temperatura waha się od 20 ° do 27 ° C, choć czasami w ciągu dnia może osiągnąć 37 °. Podczas australijskiej zimy może napotykać sporadyczne fronty zimnych wiatrów z południa, powodując krótkotrwały spadek temperatury do 10 ° C..
Między grudniem a majem, który jest porą deszczową, rzeki wylewają się, zalewając ląd, aż pokrywają 60% całkowitej powierzchni sawanny i tworzą pasy wodne o szerokości do 10 kilometrów..
Istnieją pewne obszary, na których woda deszczowa stagnuje, ponieważ jest daleko od najbardziej aktywnych rzek w regionie, co przyczynia się do zwykłego zalewania tego obszaru..
W niższych partiach okres powodzi może trwać nawet do dziesięciu miesięcy. Na niektórych obszarach o średniej wysokości woda może utrzymywać się przez cztery miesiące, a na wyższych tylko przez krótki czas lub czasami w ogóle nie zalewają..
Inną ważną cechą sawanny palmowej są pożary w porze suchej, które regenerują liście. Dzieje się to w okresie od maja do października. Zdecydowana większość siedlisk na całym terytorium sawanny pozostaje nienaruszona i jest chroniona głównie przez prostą niedostępność.
Niektóre rodzaje działalności człowieka zagrażają ekosystemom regionu. Selektywne pozyskiwanie drewna naraża ziemię na erozję, a wycinka w pobliżu głównych rzek niszczy naturalne nawadnianie wód opadowych.
Na zaludnionych obszarach Sabana de Palmeras jest poddawana intensywnej presji ze strony zwierząt gospodarskich podczas wypasu na liściach, co czasami powoduje niekontrolowane pożary, które zagrażają naturalnym społecznościom regionu..
W ten sam sposób, gdy bydło krąży, depcze i zostawia odchody, negatywnie wpływa na glebę. Spowodowało to nagość i zniszczenie roślinności na gęstych obszarach drzew.
Roślinność Sabana de Palmeras jest pod wpływem dżungli amazońskiej i wielkiego Chaco. Jest domem dla około 1500 gatunków roślin na najbardziej płaskich i najbardziej płaskich obszarach, ale w lasach jest około 5000 różnych rodzajów roślin
Większość jego gatunków jest odporna zarówno na okresy suszy i pożarów, jak i długotrwałe deszcze i powodzie..
Jak sama nazwa wskazuje, na tym obszarze, zwłaszcza w regionie peruwiańskim, królują palmy, którym towarzyszą rozległe łąki i skupiska liści przypominające przypadkowe mozaiki na sawannie..
Te skupiska nazywane są wyspami leśnymi, które są warstwami lasów tropikalnych i subtropikalnych o znacznym zagęszczeniu z formacjami roślinnymi, które można wyraźnie zobaczyć odizolowane w niskiej topografii regionu..
Te wilgotne lasy charakteryzują się roślinnością pokrywającą 20 metrów w niższych obszarach. W najwyżej położonych i najlepiej odwodnionych obszarach wody przedłużenia tych płaszczy tworzą tarasy roślinne o wysokości do 40 metrów lub więcej..
W regionie rośnie kilka drzew, których drewno jest bardzo dobre i wykorzystywane do budowy. Wśród tych roślin drzewnych jest drzewo shimbillo, którego owoce są doskonale jadalne, tahuarí lub tahebo, które osiągają wysokość do 30 metrów i jest również znane ze swoich zastosowań leczniczych, oraz słynny mahoń, który jest zagrożony..
Występują również w Sabana de almeras: drzewo aguaje, które jest reprezentatywne dla peruwiańskiej strefy bagiennej, oraz drzewo cukrowe huayo, znane w Kolumbii jako criollo carob, aw Brazylii jako yatobá. Inne rodzaje krzewów, liany i roślin kwiatowych, np. Storczyki, towarzyszą lasom i murawom regionu.
Wśród gatunków palm, które sprawiają, że region ten słynie, znajdujemy dużą obecność shapaja lub bacurí, o średniej wysokości 18 metrów oraz huasaí lub açaí, które produkują okrągłe, ciemne owoce zwane owocami surferów w Brazylii i skąd również masz serce palmowe.
Inne palmy to ungurahui, która pochodzi z Amazonii i jest rozproszona po całej Ameryce Południowej; Palma sancona, która może dorastać do 30 metrów, jest jednym z najwyższych gatunków i Bactris Major amazonka południowa, gatunek, którego nie badano dogłębnie.
W tym regionie odnotowano około 150 gatunków ssaków. Rzeki obfitują w domy boto lub amazońskich delfinów, które słyną z tego, że są ssakami waleni przystosowanymi do życia w dżungli..
Gigantyczna wydra żyje również w pobliżu rzek i jezior Sabana de Palmeras. Ich liczebność dramatycznie spadła w ciągu ostatnich dziesięcioleci, uważając je za zagrożone na zachodzie i południu całej Amazonii i prawie zniknęły w Boliwii i Peru..
Wśród wciąż pospolitych kotów tego regionu można znaleźć pumę, która słynie z tropienia swojej ofiary, jaguara, który zwykle zasadza się z drzew oraz mauretańskiego kota, który jest mniejszy i zwykle ma całkowicie jednolite brązowe lub czarne futro..
Wiele ssaków na tym obszarze nie występuje nigdzie indziej w Amazonii, takich jak jeleń błotny lub jeleń błotny oraz wilk włochaty, któremu obecnie grozi wyginięcie..
Istnieją również naczelne leśne, takie jak słynny wyjący czarny i złoty, małpa czarnogłowa lub pazurczatka, lucachi lub pazurczatka z rzeki Beni, huicoco lub pazurczatka uszata i Azara marikiná, która jest również znana jako małpa noc Azary.
Inne ssaki endemiczne to torbacz karłowaty, szczur trawiasty, nietoperz widmowy, nietoperz behn i pancernik z dziewięcioma pasami..
Na całej sawannie odnotowano około 509 gatunków ptaków. Wśród nich jest tinamou białobrzuchy, nandu pospolitego lub strusia obu Ameryk, wyjący chauny, orzeł w koronie Azary, ćma bielik lub kowbojka, sowa ryjąca i kolorowa błękitnopłetwa. ara jest zagrożona.
Gady, płazy i ryby są bardzo ważnymi zwierzętami palmy, ponieważ przenoszą życie w rzekach i jeziorach. Jednak podczas powodzi ich siedlisko jest znacznie poszerzone, co powoduje, że dominują one na glebach czasami dłużej niż pół roku..
Kajman czarny to duży gad panujący na wilgotnych obszarach sawanny i zalanych lasów. Zagrożone są jego ważne populacje w rejonie Beni. Żyją z czarnym kajmanem yacare, anakondami i fałszywymi kobrami.
W rzekach występują również żółw charapa arrau, ropucha wół, żaby bagienne, dusiciele boa, węże aguaje machaco oraz słynna i trująca malowana ropucha lub żaba grot strzały..
Ryby są bardzo ważnym składnikiem diety mieszkańców okolicy, szczególnie w okresie powodziowym, gdzie jest więcej terenów do wędkowania.
Do najczęściej spożywanych ryb należą cachama lub czarna pacú, która żeruje na opadłych owocach, boquichico lub tarpon, który lubi żyć blisko dna, gdzie żywi się organizmami w błocie oraz tarty sum, który jest długą rybą z rodziny sumowatych. znany pod wieloma nazwami: surubí, maiden i zúngaro.
Jeszcze bez komentarzy