Śmierć rodzica, czy to naturalna, czy przypadkowa, jest dla dziecka zawsze traumatycznym wydarzeniem. Ta okoliczność może sprzyjać pojawieniu się niektórych zaburzeń, gdy jest starsza. Te niekorzystne skutki można zminimalizować, jeśli dziecko otrzyma odpowiednią radę i odpowiednie środowisko..
Sposób, w jaki dziecko wyraża uczucia i ból z powodu śmierci jednego z rodziców, może się znacznie różnić w zależności od pewnych okoliczności: rodzaju śmierci rodzica, intensywności więzi uczuciowej ze zmarłym, wiek dziecka w chwili śmierci itp..
Zawartość
W przypadku zdarzenia tak niefortunnego, jak śmierć ojca lub matki, dziecko może zareagować na wiele różnych sposobów: może winić żyjącego ojca lub wierzyć, że jest odpowiedzialny za śmierć..
Czasami śmierć jest konsekwencją długiej i bolesnej choroby, a dziecko może poczuć, że nie zwracało uwagi na zmarłego w ostatnich chwilach życia. Czasami dziecko jest bardziej dotknięte, widząc ból i cierpienie żyjącego ojca, niż nieobecność zmarłego.
Bez względu na wiek dziecko może wykazywać natychmiastowe, nagłe zmiany w sposobie zachowania. Niektórzy są nadmiernie wycofani, inni stają się zrzędliwi i wymagający. Mogą okazywać wrogość lub podejrzliwość. Często przestają jeść lub mają bezpodstawne obawy, gdy są sami.
Te zachowania są naturalnymi reakcjami na tak niezwykle traumatyczne wydarzenie. Zwykle znikają, gdy tylko dziecko ponownie zauważy bezpieczne i pełne miłości środowisko w domu..
Długofalowe skutki, jakie śmierć rodzica wywoła na dziecku, będą zasadniczo uwarunkowane wielkością zmian, jakie zachodzą w życiu dziecka. Niestety dzieci poniżej trzeciego roku życia mogą doznać uszczerbku emocjonalnego, który pozostawia je na całe życie, ponieważ są pozbawione więzi niezbędnych do osiągnięcia stabilności emocjonalnej i równowagi osobistej..
Ojciec lub matka, mając dziecko w tym wieku, przed śmiercią partnera, powinni zwrócić się o pomoc do biegłych lub specjalistów, którzy mogą wskazać najlepszy sposób przeciwdziałania straszliwej stracie i jej negatywnym skutkom. masz o swoim dziecku.
Jeśli dziecko jest starsze i jest w stanie zrozumieć naturę tego, co się wydarzyło, najbardziej naturalną reakcją jest zbliżenie się emocjonalnie do ocalałego ojca, próbując w ten sposób zrekompensować stratę zmarłego..
Nie możemy kategorycznie stwierdzić, że to przesadne podejście do żyjącego ojca jest szkodliwe dla dzieci, o ile nie popada w nadmierną nadopiekuńczość. Ale jest szczególnie pożądane w takich sytuacjach, aby dziecko mogło nawiązać jakąś więź lub bliską relację z osobą dorosłą tej samej płci co zmarły. Ten związek sprzyja równowadze seksualnej niezbędnej do normalnego rozwoju dziecka, która została skrócona wraz ze śmiercią jednego z rodziców.
Kiedy dzieci mają od dziewięciu do szesnastu lat, przeżywają rodzinny kataklizm w rozdzierający serce sposób, ponieważ jest to właśnie dla nich najtrudniejszy wiek, krok do dorosłości i czas, w którym potrzebują więcej pomocy..
W tym czasie śmierć ojca tej samej płci jest zwykle prawdziwym szokiem, ponieważ są dla niego wzorem do naśladowania, odpowiednio, kształtując jego męskość lub kobiecość. Śmierć ojca bardziej dotknie syna, a córka będzie bardziej dotknięta, jeśli zmarła matka. Młodzież, która musi żyć w tym okresie bez tej referencyjnej figury tej samej płci, może doświadczać silnych napięć emocjonalnych, które dotykają ich podczas studiów, w sferze społecznej z przyjaciółmi oraz w życiu osobistym: zmiany w rozwoju psychoseksualnym i emocjonalnym.
Może Cię zainteresować: Żal u dzieci i młodzieży: częste zachowania i wskazówki, które pomogą
Szczególnie delikatny przypadek pojawia się, gdy dziecko tracące ojca nie ma rodzeństwa i jest jedynakiem. Udowodniono, że rodzeństwo, które poniosło śmierć ojca, jest w stanie dzielić się swoim żalem i bólem, rozmawiając ze sobą. To wzmacnia ich jako grupę, ale także daje większe bezpieczeństwo każdemu z osobna. Ból grupuje je razem i wzmacnia.
Jedyne dziecko przeżywa śmierć ojca lub matki ze szczególną intensywnością. Nie ma braci, którymi mógłby się pocieszyć. Jest sam i odizolowany. W większości przypadków, jeśli nie otrzymasz dodatkowej pomocy psychologicznej, zostaniesz naznaczony emocjonalnie.
Istnieje powszechna opinia, że dziecko, które straciło jednego z rodziców w dzieciństwie, jest naznaczone na całe życie niezatartym piętnem emocjonalnym, które uniemożliwi mu osiągnięcie szczęścia w dorosłym życiu i utrzymanie stabilnych relacji emocjonalnych..
Oczywiście nie będzie to łatwiejsze niż dzieci, które lubią towarzystwo dwojga rodziców, ale brak postaci ojca / matki niekoniecznie będzie warunkował ich przyszłą egzystencję. Konieczne jest tylko, aby w jego dzieciństwie, po tragicznej stracie, można było przywrócić w domu atmosferę bezpieczeństwa i radości w rodzinie. Oczywiście nie będzie to łatwe zadanie, ale jeśli każdy wniesie swoje dwa grosze, można to osiągnąć, a to da Ci możliwość normalnego i szczęśliwego życia jako osoba dorosła..
Śmierć ojca w większości przypadków oznacza znaczny spadek bezpieczeństwa emocjonalnego. Chłopiec doznał w dzieciństwie silnej traumy emocjonalnej z utratą jednego z najsilniejszych więzi emocjonalnych. Nie ma nic szczególnego w tym, że w jego dorosłym życiu, kiedy próbuje nawiązać trwały związek uczuciowy, ta niepewność unosi się nad jego głową i sprawia, że czuje się bardziej bezbronny i boi się poniesienia nowej i bolesnej straty..
Dobra część tej niepewności polega na tym, że gdy już wykonasz krok i zaakceptujesz zobowiązanie, będziesz osobą o wiele bardziej skłonną do odwrócenia się i oddania emocjonalnie swojemu partnerowi..
Nie jest to łatwe zadanie, przywrócenie ciepłej, rodzinnej atmosfery po śmierci jednego z rodziców. W wielu przypadkach struktura domu ulega zniszczeniu. Ani matka, ani dzieci nie są w stanie skutecznie poradzić sobie z sytuacją. Może to być straszne dla dziecka, szczególnie w przypadkach, gdy wychowuje się tylko z jednym rodzicem lub jest przyjmowane do instytucji państwowej z powodu pozostawienia bez obojga rodziców.
Taka sytuacja pozostawia w dziecku głęboką urazę. "Dlaczego ja?" będzie pytał siebie w kółko. I nie znajdziesz odpowiedzi, tylko ból. Jeśli ta sytuacja stanie się chroniczna, może pozostawić ślady na całe życie i na pewno wpłynie na ich dorosłe relacje emocjonalne..
W momencie śmierci dzieci poczują się zdezorientowane i zagubione. Nie rozumieją, co się stało. Co więcej, rodzic, który przeżył, jest często tak dotknięty, że nie jest w stanie wyjaśnić tego. Jednak żyjący ojciec lub matka muszą włożyć dodatkowy wysiłek i postarać się, aby dzieci zrozumiały, co się stało..
Jeśli dzieci są bardzo małe i nie potrafią zrozumieć pojęcia śmierci, pomocne może być proste wyjaśnienie. Mogą pomóc takie zwroty, jak „tata jest na wycieczce” lub „mama wyjechała z domu”..
Od siódmego roku życia dziecko jest w stanie przyswoić sobie, czym jest śmierć. Być może już doświadczyłeś śmierci jednego ze swoich dziadków. A może zgubiłeś swojego ulubionego zwierzaka. Z niektórych z tych wcześniejszych doświadczeń można sformułować zadowalające wyjaśnienie. Czasami nie jest konieczne nadmierne komplikowanie, a dziecku wystarcza proste wyjaśnienie. Z biegiem czasu ta idea może dojrzeć w tobie i zaczniesz zadawać więcej pytań lub nalegać na poznanie więcej szczegółów..
Jedną z postaw ojca, który stracił towarzysza, jest próba ukrycia swoich uczuć. Spróbuje ukryć swój ból. „Moje dzieci mają już dość tego, że straciły ojca. Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebują, jest zobaczenie mnie, płaczącego po kątach ”. Taka postawa, tak częsta, jak to zrozumiałe, że ratowanie dzieci przed cierpieniem jest błędem.
O wiele lepiej nie ukrywać łez, rozmawiać z dziećmi i wyrażać własne uczucia. „Jestem zasmucony i smutny, ponieważ taty już nie ma z nami. Naprawdę za nim tęsknię". Dzieci mogą to łatwo zrozumieć, ponieważ doświadczają czegoś podobnego. Ta deklaracja bólu otwiera drzwi do pocieszenia i wzajemnego wsparcia..
Podobnie nie jest zbyt użyteczne oszukiwanie dzieci, unikanie bólu lub zapobieganie zadawaniu zbyt wielu pytań. Odpowiedzi typu „Tata wkrótce wróci do domu” są źródłem frustracji ”.
Kiedy dzieci są nastolatkami, należy traktować je jak osoby dorosłe i nie ukrywać przed nimi żadnych informacji. Muszą znać wszystkie szczegóły dotyczące śmierci ojca lub matki. Ważne jest również, aby wysłuchać ich opinii i pozwolić im na swobodne wyrażanie siebie. Dobrze, że wypowiadają się na tematy rozmów, które mają wpływ na przyszłość rodziny.
Wielu rodziców jest mile zaskoczonych, gdy odkrywają pozytywne nastawienie u swojego dorastającego dziecka. Znajdują w nim dojrzałość, której nie znali. Twoje dziecko zapewni Ci nieoczekiwany komfort. Jednocześnie dorastający syn czuje się silniejszy, widząc, jak ważna jest jego opinia. Wszystko to dodatkowo wzmacnia jego więź z żyjącym ojcem..
Na przyszły rozwój dziecka i jego stabilność emocjonalną wpływa nie tylko ojciec czy matka. Środowisko rodzinne jest również bardzo ważne. Jeśli po śmierci ojca dziecko poczuje się wyjęte ze swojego otoczenia, zareaguje dziwnymi i nienormalnymi zachowaniami. Nie powinieneś być oddzielony od przyjaciół lub domu. Podróżowanie do domu dziadków nie jest dobrym pomysłem. Nie wyjeżdżaj też na wakacje, żeby zapomnieć, co się stało. Nie należy zmieniać zwyczajów rodzinnych.
Rodzice dość często próbują złagodzić ból swoich dzieci poprzez nadmierne zadowolenie z siebie. Pozwalają im na wszystko albo kupują każdą ich zachciankę. Dziecko, które straciło ojca, musi przede wszystkim czuć się kochane. Dlatego najważniejsze jest dla niego, aby jego ojciec lub matka okazali mu swoje uczucia. Cały czas spędzony z nim będzie najlepszym prezentem.
Owdowiali rodzice często nie próbują nawiązać nowego związku romantycznego. Często myślą, że taka postawa głęboko zraniłaby ich dzieci. Dla dzieci nie jest to przyjemne widzieć niekończącą się kolekcję kochanków paradujących po ich domu. To zrujnowałoby samoocenę dzieci i sprawiło, że poczułyby się przesiedlone.
Jednak stabilny związek, po upływie rozsądnego czasu, jest zwykle bardzo korzystny. Znalezienie troskliwej i rozumiejącej osoby może być bardzo pomocne dla całej rodziny. Na początku związku potrzeba dużo taktu. Dzieci muszą akceptować tę osobę i nie myśleć, że zdradzają zmarłego.
Stabilny partner zapewnia szereg korzyści: pomoże wdowcowi unieść ciężar rodziny. Zapewnisz swoim dzieciom większe bezpieczeństwo i będziesz w stanie dać im wzór do naśladowania. Przywróci niezbędną równowagę w rolach męskiej i żeńskiej. Będzie to dla dzieci przykład czułej i satysfakcjonującej relacji z dorosłymi.
Jeszcze bez komentarzy