Tworzenie podstawowych tlenków, nazewnictwo, właściwości

4259
Charles McCarthy
Tworzenie podstawowych tlenków, nazewnictwo, właściwości

Plik tlenki zasadowe to te utworzone przez połączenie metalicznego kationu z dianionem tlenu (Odwa-); zwykle reagują z wodą tworząc zasady lub z kwasami tworząc sole. Ze względu na silną elektroujemność tlen może tworzyć stabilne wiązania chemiczne z prawie wszystkimi pierwiastkami, w wyniku czego powstają różne typy związków..

Jednym z najpowszechniejszych związków, które może tworzyć dianion tlenu, jest tlenek. Tlenki to związki chemiczne, które zawierają co najmniej jeden atom tlenu wraz z innym pierwiastkiem w swoim wzorze; Mogą być wytwarzane z metali lub niemetali oraz w trzech stanach skupienia materii (stałej, ciekłej i gazowej).

Dlatego mają dużą liczbę swoistych właściwości, które mogą się różnić, nawet między dwoma tlenkami utworzonymi z tego samego metalu i tlenu (takimi jak tlenek żelaza (II) i żelaza (III) lub odpowiednio żelazo i żelazo). Kiedy tlen łączy się z metalem, tworząc tlenek metalu, mówi się, że utworzył się tlenek zasadowy.

Dzieje się tak, ponieważ tworzą one podstawę rozpuszczając się w wodzie lub reagują jako zasady w pewnych procesach. Przykładem tego jest sytuacja, gdy związki takie jak CaO i NadwaLub reagują z wodą i tworzą wodorotlenki Ca (OH)dwa i 2NaOH, odpowiednio.

Tlenki zasadowe mają zwykle charakter jonowy, stając się bardziej kowalencyjnymi, gdy mówimy o pierwiastkach na prawo od układu okresowego. Istnieją również tlenki kwasowe (utworzone z niemetali) i tlenki amfoteryczne (utworzone z pierwiastków amfoterycznych).

Indeks artykułów

  • 1 Szkolenie
  • 2 Nazewnictwo
    • 2.1 Podsumowanie zasad nazewnictwa podstawowych tlenków
  • 3 Właściwości
  • 4 Przykłady
    • 4.1 Tlenek żelaza
    • 4.2 Tlenek sodu
    • 4.3 Tlenek magnezu
    • 4.4 Tlenek miedzi
  • 5 Referencje

Trening

Metale alkaliczne i metale ziem alkalicznych tworzą z tlenu trzy różne typy związków binarnych. Oprócz tlenków, nadtlenki (które zawierają jony nadtlenkowe, Odwadwa-) i ponadtlenki (które mają jony ponadtlenkowe Odwa-).

Wszystkie tlenki, które powstają z metali alkalicznych, można wytworzyć przez ogrzewanie odpowiedniego azotanu metalu wraz z jego pierwiastkowym metalem, tak jak pokazano poniżej, gdzie litera M oznacza metal:

2MNO3 + 10M + ciepło → 6MdwaO + Ndwa

Z drugiej strony, aby wytworzyć zasadowe tlenki z metali ziem alkalicznych, ich odpowiednie węglany są podgrzewane, jak w następującej reakcji:

MCO3 + Ciepło → MO + COdwa

Tworzenie się tlenków zasadowych może również zachodzić w wyniku traktowania tlenem, tak jak w przypadku siarczków:

2MS + 3Odwa + Ciepło → 2MO + 2SOdwa

Wreszcie może nastąpić poprzez utlenianie niektórych metali kwasem azotowym, jak ma to miejsce w następujących reakcjach:

2Cu + 8HNO3 + Ciepło → 2CuO + 8NOdwa + 4HdwaO + Odwa

Sn + 4HNO3 + Ciepło → SnOdwa + 4NOdwa + 2HdwaLUB

Nomenklatura

Nazewnictwo tlenków zasadowych różni się w zależności od ich stechiometrii i możliwych stopni utlenienia pierwiastka metalicznego..

Można tu użyć ogólnego wzoru, który oznacza metal + tlen, ale istnieje również nomenklatura stechiometryczna (lub stara nomenklatura zapasów), w której związki są nazywane poprzez umieszczenie słowa „tlenek”, po którym następuje nazwa metalu i jego stopień utlenienia wyrażony cyframi rzymskimi.

Jeśli chodzi o systematyczną nomenklaturę z przedrostkami, to ogólne zasady są używane ze słowem „tlenek”, ale przedrostki są dodawane do każdego pierwiastka z liczbą atomów we wzorze, tak jak w przypadku „trójtlenku żelaza”.

W tradycyjnej nomenklaturze przyrostki „-oso” i „-ico” są używane do identyfikacji towarzyszących im metali o niższej lub wyższej wartościowości w tlenku, oprócz faktu, że tlenki zasadowe są znane jako „bezwodniki zasadowe” ze względu na ich zdolność tworząc zasadowe wodorotlenki po dodaniu do nich wody.

Ponadto w tej nomenklaturze stosowane są reguły, dzięki czemu metal o stopniach utlenienia do +3 nazywany jest zgodnie z regułami tlenków, a gdy ma stany utlenienia większe lub równe +4, nazywa się go zasady bezwodnika.

Podsumowanie zasad nazewnictwa podstawowych tlenków

Zawsze należy obserwować stany utlenienia (lub wartościowości) każdego pierwiastka. Zasady te podsumowano poniżej:

1- Gdy pierwiastek ma jeden stopień utlenienia, jak na przykład w przypadku aluminium (AldwaLUB3), tlenek nosi nazwę:

Tradycyjna nomenklatura

Tlenek glinu.

Systematyka z przedrostkami

Według ilości atomów, które ma każdy pierwiastek; tj. trójtlenek glinu.

Systematyka z cyframi rzymskimi

Tlenek glinu, gdzie nie jest zapisywany stan utlenienia, ponieważ ma tylko jeden.

2- Gdy pierwiastek ma dwa stopnie utlenienia, na przykład w przypadku ołowiu (+2 i +4, które dają tlenki PbO i PbOdwa, odpowiednio) nosi nazwę:

Tradycyjna nomenklatura

Przyrostki „niedźwiedź” i „ico” odpowiednio dla moll i dur. Na przykład: tlenek ołowiu w przypadku PbO i tlenek ołowiu w przypadku PbOdwa.

Systematyczne nazewnictwo z przedrostkami

Tlenek ołowiu i dwutlenek ołowiu.

Systematyczne nazewnictwo z cyframi rzymskimi

Tlenek ołowiu (II) i tlenek ołowiu (IV).

3- Gdy pierwiastek ma więcej niż dwa (do czterech) stopni utlenienia, nazywa się go:

Tradycyjna nomenklatura

Gdy element ma trzy wartościowości, przedrostek „hipo-” i przyrostek „-oso” są dodawane do najmniejszej wartościowości, jak na przykład podfosfor; do wartościowości pośredniej dodaje się przyrostek „-oso”, jak w przypadku tlenku fosforu; i na koniec do wyższej wartościowości dodaje się „-ico”, jak w przypadku tlenku fosforu.

Gdy pierwiastek ma cztery wartościowości, tak jak w przypadku chloru, poprzednią procedurę stosuje się dla najniższej i dwóch kolejnych, ale dla tlenku o najwyższym stopniu utlenienia przedrostek „per-” i przyrostek „-ico” są dodane. Daje to (na przykład) nadchlorowy tlenek dla +7 stopnia utlenienia tego pierwiastka.

W przypadku systemów z prefiksem lub cyframi rzymskimi reguły, które zostały zastosowane dla trzech stopni utlenienia, są powtarzane, pozostając jednakowe.

Nieruchomości

- Występuje w naturze jako krystaliczne ciała stałe.

- Zasadowe tlenki mają tendencję do przyjmowania struktur polimerowych, w przeciwieństwie do innych tlenków, które tworzą cząsteczki.

- Ze względu na znaczną siłę wiązań M-O i polimeryczną strukturę tych związków, zasadowe tlenki są zwykle nierozpuszczalne, ale mogą zostać zaatakowane przez kwasy i zasady..

- Wiele podstawowych tlenków jest uważanych za związki niestechiometryczne..

- Wiązania tych związków przestają być jonowe i stają się kowalencyjne wraz z postępem w okresie w układzie okresowym..

- Kwaśna charakterystyka tlenku wzrasta, gdy schodzi przez grupę w układzie okresowym..

- Zwiększa również kwasowość tlenku przy wyższych stopniach utlenienia.

- Tlenki zasadowe można zredukować różnymi odczynnikami, ale inne można nawet zredukować przez proste ogrzewanie (rozkład termiczny) lub przez reakcję elektrolizy..

- Większość naprawdę podstawowych (nie amfoterycznych) tlenków znajduje się po lewej stronie układu okresowego.

- Większość skorupy ziemskiej składa się ze stałych tlenków typu metalicznego.

- Utlenianie jest jedną ze ścieżek prowadzących do korozji materiału metalicznego.

Przykłady

Tlenek żelaza

Występuje w rudach żelaza w postaci minerałów, takich jak hematyt i magnetyt.

Dodatkowo tlenek żelaza tworzy słynną czerwoną „rdzę”, która tworzy skorodowane masy metali, które zostały wystawione na działanie tlenu i wilgoci.

Tlenek sodu

Jest związkiem wykorzystywanym do produkcji ceramiki i szkła, oprócz tego, że jest prekursorem w produkcji wodorotlenku sodu (soda kaustyczna, silny rozpuszczalnik i środek czyszczący).

Tlenek magnezu

Higroskopijny stały minerał, ten związek o wysokiej przewodności cieplnej i niskim przewodnictwie elektrycznym ma wiele zastosowań w budownictwie (np. Ściany ognioodporne) oraz w rekultywacji skażonej wody i ziemi..

Tlenek miedzi

Istnieją dwa warianty tlenku miedzi. Tlenek miedziowy to czarne ciało stałe, które jest uzyskiwane z wydobycia i może być używane jako pigment lub do ostatecznego usuwania materiałów niebezpiecznych..

Z drugiej strony, tlenek miedziawy jest czerwonym półprzewodnikiem w stanie stałym, który jest dodawany do pigmentów, fungicydów i farb morskich w celu uniknięcia gromadzenia się pozostałości na kadłubach statków..

Bibliografia

  1. Britannica, E. (s.f.). Tlenek. Pobrane z britannica.com
  2. Wikipedia. (s.f.). Tlenek. Pobrane z en.wikipedia.org
  3. Chang, R. (2007). Meksyk: McGraw-Hill.
  4. LibreTexts. (s.f.). Tlenki. Pobrane z chem.libretexts.org
  5. Schools, N. P. (s.f.). Nazewnictwo tlenków i nadtlenków. Pobrane z newton.k12.ma.us

Jeszcze bez komentarzy