Plik liberalny konstytucjonalizm Narodził się jako filozoficzna, prawna i polityczna odpowiedź na absolutystyczne monarchie, które panowały w Europie w XVII wieku. Chociaż uważa się, że w Anglii narodziła się koncepcja rządów prawa, pionierami w tej dziedzinie były konstytucje amerykańska i francuska.
W obliczu monarchy posiadającego władzę absolutną i który posługiwał się religią jako legitymizatorem, filozofowie racjonalistyczni (m.in.Rousseau, Locke czy Montesquieu) za podstawę państwa postawili rozum, równość i wolność..
Państwo konstytucyjne, zgodnie z liberalnym konstytucjonalizmem, powinno podlegać temu, co zostało ustanowione w jego Magna Carta. Powinien istnieć rozdział władzy, aby żadne ciało ani osoba nie mogły zbytnio zmonopolizować.
Inną z głównych cech tego typu konstytucjonalizmu jest to, że głosi on istnienie szeregu praw, które jednostka miałaby z powodu prostego faktu bycia człowiekiem. Ponadto oświadczył, że wszyscy ludzie urodzili się równi, kończąc wolność każdej jednostki tam, gdzie rozpoczęła się wolność innych..
Indeks artykułów
Liberalny konstytucjonalizm został zdefiniowany jako porządek prawny, którym społeczeństwo jest wyposażone w pisemną konstytucję.
Tekst ten, nazwany przez niektóre Prawo Praw, staje się nadrzędną normą ustawodawstwa tego kraju. Wszystkie inne prawa mają niższą rangę i nie mogą być sprzeczne z tym, co określono we wspomnianej konstytucji..
W przypadku konstytucjonalizmu liberalnego do jego cech charakterystycznych należy uznanie wolności osobistej, a także własności, przy czym państwo nie może ograniczać tych praw, z wyjątkiem przypadków, w których kolidują one z prawami innych jednostek..
Europa w XVII wieku miała absolutyzm jako swój najpowszechniejszy reżim polityczny. Pod tym względem monarcha miał prawie nieograniczone uprawnienia, a klasy społeczne istniały prawie bez żadnych praw.
To właśnie w Anglii zaczęli stawiać pierwsze kroki, które miały doprowadzić do powstania państwa konstytucyjnego. W XVII wieku starcia między królami a parlamentem były częste, co doprowadziło do dwóch wojen domowych.
Powodem tych konfrontacji był zamiar parlamentu ograniczenia władzy monarchy, podczas gdy ten ostatni dążył do obrony jego pozycji. W końcu sporządzono szereg proklamacji praw, które w efekcie zaczęły ograniczać możliwości króla..
W Europie kontynentalnej reakcja na absolutyzm nastąpiła w XVIII wieku. Myśliciele, tacy jak Locke i Rousseau, publikowali prace, w których umieścili Rozum ponad boskim mandatem, na mocy którego absolutystyczni królowie byli legitymizowani. W ten sam sposób zaczęli szerzyć idee równości i wolności jako praw człowieka..
Rewolucja Francuska i późniejsza Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela podjęły te idee. Niedługo wcześniej rewolucja w Stanach Zjednoczonych włączyła je również do niektórych tekstów prawnych i do własnej konstytucji..
Pomimo tego, że we Francji konsekwencje w praktyce nie zbliżały się do liberalnego konstytucjonalizmu, historycy uważają, że najważniejszą ideą było rozważenie potrzeby pisemnej konstytucji.
Dla ówczesnych ustawodawców było istotne, aby ta Magna Carta została zawarta w dokumencie, w którym wyjaśniono prawa obywateli.
Inną z podstaw pozostawionych przez rewolucję było uznanie istnienia praw jednostki, nienaruszalnych przez państwo..
Liberalny konstytucjonalizm i wyrastające z niego państwo opierają się głównie na ograniczeniu władzy państwa i zwiększeniu swobód jednostki. Zdaniem ekspertów, polega to na przekształceniu poddanych w obywateli.
Prawa każdego człowieka są zawarte w samej Konstytucji, choć później zostaną określone w ustawach zwykłych. Koncepcja ta została wzmocniona podziałem władzy, zapobiegającym gromadzeniu przez ciało lub pozycję zbyt wielu funkcji i niekontrolowaniu..
Suwerenność, która wcześniej znajdowała się w rękach monarchy, szlachty lub duchowieństwa, stała się własnością ludu. Prawa każdej osoby nazywano iura in nata, ponieważ odpowiadały im przez prosty fakt urodzenia.
Jednym z najważniejszych wkładów liberalnego konstytucjonalizmu było ogłoszenie wolności i równości jako współistotnych praw człowieka. Dla myślicieli te prawa miałyby charakter nadrzędny i ważniejszy od państwa.
Główną cechą liberalnego konstytucjonalizmu jest egzaltacja wolności jednostki wobec władzy państwowej. W praktyce oznacza to, że każda osoba ma prawo wyrażać siebie, myśleć lub działać tak, jak chce. Ograniczeniem byłoby nie szkodzenie wolności innych.
Państwo nie może zatem narzucać deprywacji ani wyrzeczeń wbrew woli każdego człowieka ani ingerować w jego życie prywatne. Jak wskazano, nie stanowi to przeszkody dla państwa w ustanawianiu przepisów zakazujących szkodliwych działań dla innych obywateli..
W przypadku tego typu konstytucjonalizmu wszyscy ludzie rodzą się równi. Koncepcja ta oznacza, że status każdej osoby nie powinien być ustalany ze względu na krew i rodzinę..
Jednak ta równość nie oznacza, że wszyscy ludzie powinni być równi, na przykład pod względem poziomu życia lub sytuacji ekonomicznej. Ogranicza się do równości wobec prawa i wobec państwa jako instytucji.
Wprowadzanie tej koncepcji równości w życie było powolne. Na przykład w Stanach Zjednoczonych została wprowadzona do tekstów prawnych dopiero w XIX wieku. W następnym stuleciu wprowadzono tak zwane „swobody obywatelskie”, takie jak wolność słowa, prawo do powszechnych wyborów czy wolność wyznania..
Władzę państwową podzielono na trzy części: sądownictwo, władzę ustawodawczą i władzę wykonawczą. Każdy z nich jest wykonywany przez inne organy. Jedną z głównych funkcji tego oddzielenia, oprócz nie skupiania sił w jednym organizmie, jest sprawowanie wzajemnej kontroli, aby nie dochodziło do nadużyć..
Państwo ma obowiązek zagwarantować życie, wolność i własność każdego obywatela. Wraz z tym konstytucjonalizmem nastąpiło oddzielenie państwa od społeczeństwa, rozumianego jako zbiór jednostek wyposażonych w prawa.
Państwo zastrzegło uprawnione użycie siły, ale tylko dla zachowania praw swoich obywateli. Na poziomie ekonomicznym liberalny konstytucjonalizm opowiadał się za minimalną państwową regulacją gospodarki, stawiając na wolność rynku.
Część z wymienionych cech doprowadziła do kryzysu w państwach wyznających zasady liberalnego konstytucjonalizmu. Indywidualna wolność, zwłaszcza na płaszczyźnie ekonomicznej, doprowadziła do ogromnego wzrostu indywidualizmu..
Równość wszystkich ludzi nie przestała być życzeniem, które rzadko się spełniało i tworzyły się klasy społeczne, które przypominały te, które istniały w czasach absolutyzmu..
Nierówności społeczne zaczęto kwestionować. Rewolucja przemysłowa spowodowała pojawienie się klasy robotniczej, praktycznie bez praw, która wkrótce zaczęła się organizować i domagać się ulepszeń..
Państwo nie mogło odnieść się do tych roszczeń, gdyż zasady liberalnego konstytucjonalizmu zapobiegały tego typu ingerencjom w gospodarkę. Na krótką metę doprowadziło to do ruchów rewolucyjnych i powstania nowego paradygmatu: konstytucjonalizmu społecznego..
Jeszcze bez komentarzy