Cristóbal de Villalpando (1649-1714) był wybitnym malarzem przełomu XVII i XVIII wieku. Niewiele jest danych na temat artysty sprzed jego kariery zawodowej, ale historycy zgadzają się, że jego miejsce urodzenia mogło znajdować się w Mexico City..
Wręcz przeciwnie, jego dzieła były dobrze znane. Jego pierwsze dzieło pochodzi z 1675 roku i zostało wykonane w kościele w Puebla, chociaż jego najważniejsza rola została wykonana z kilkoma obrazami dla katedry w Meksyku..
Rola Villalpando była istotna w odnowie artystycznej przeprowadzonej przez Hiszpanów w Meksyku. Celem było przekształcenie używanych ikon lub symboli z zamiarem dostosowania ich do politycznych, społecznych i kulturowych tradycji nowych kolonizatorów..
Najbardziej godne uwagi cechy prac wykonanych przez Villalpando dotyczyły użycia brokatu lub złotych zdobień. Styl pociągnięć pędzla nie był zgodny z ustalonym wzorem.
Jednym z jego najważniejszych dzieł był Triumf kościoła, dzieło, które wyróżniało się dużymi wymiarami.
Indeks artykułów
Informacje o życiu Cristóbala de Villalpando prawie nie istnieją. Dokładna data urodzenia nie jest znana, ponieważ nigdy nie odnaleziono jego aktu urodzenia ani chrztu. Brakuje również danych o jego szkoleniu zawodowym.
Całe jego życie zawodowe toczyło się w Nowej Hiszpanii, między Pueblą a Meksykiem. Był malarzem pracującym specjalnie na zamówienia Hiszpanów. Ich celem było przewartościowanie lokalnej sztuki, ale nadanie jej cech kultury europejskiej..
Na przełomie XVII i XVIII wieku był jednym z najważniejszych i najbardziej poszukiwanych artystów. Było to fundamentalne dzieło w ewolucji ruchu barokowego na tym obszarze kontynentu amerykańskiego..
Meksyk, dorastając jako malarz, przeżył etap, w którym religia miała wielki wpływ na wszystkie aspekty społeczeństwa. Zostało to przeniesione na różne dyscypliny artystyczne kraju i wiele zainwestowano w promocję postaci Kościoła katolickiego.
W pewnym momencie jego wpływ zmienił się w kierunku stylu Churrigueresque. W ten sposób Villalpando odwrócił się od niektórych pomysłów artystycznych z Europy i skupił się na aspektach bardziej lokalnych..
Przez ponad dziesięć lat był inspektorem sztuki we władzach Korony Hiszpańskiej. Dzięki tej pozycji miał ogromny wpływ, zwłaszcza na nowe pokolenie malarzy w Nowej Hiszpanii..
Wśród rzeczy, które przyjęto w życiu Villalpando, jest to, że nigdy nie opuścił Meksyku.
Rodzicami Cristóbala de Villalpando byli Juan de Villalpando i Ana de los Reyes. Są to informacje znane dzięki dokumentowi, w którym malarz przekazuje informacje o swoich rodzicach.
W tym samym tekście, znalezionym w katedrze w Meksyku, Villalpando twierdził, że pochodzi z tego miejsca i dlatego historycy potwierdzili, że jego narodowość jest meksykańska. Ale to są dane, których nie można było potwierdzić w żaden inny sposób.
Ponadto Villalpando poślubił Marię de Mendoza w Puebla i para miała do czwórki dzieci w kolejnych latach..
Wśród rzeczy, które zakłada się o życiu Villalpando, były szczegóły dotyczące jego artystycznych skłonności i tego, kim byli jego nauczyciele, którzy byli na jego szkoleniu malarskim..
W tym sensie historycy skupili się na analizie dzieł Villalpando, aby określić, które elementy były podobne do tych, które występowali u innych artystów dawnych czasów. Badania te pozwoliły ustalić, że Villalpando w wielu aspektach pokrywało się z malarzem Baltasar de Echave Rioja..
Diego de Mendoza został również wymieniony jako jeden z nauczycieli Villalpando. Przede wszystkim ze względu na więź rodzinną, którą obaj artyści stworzyli, gdy Villalpando poślubił jedną ze swoich córek..
Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów twórczości Villalpando jest to, że w jego twórczości bardzo wyraźny był nacisk na tematy religijne. Zawsze pracował na zamówienie, a jego obrazy zdobiły bardzo charakterystyczne kościoły Nowej Hiszpanii.
Archaniołowie byli bardzo obecnymi postaciami w pracach Villalpando. Przyjechał malować San Miguel, San Ignacio, San Joaquín czy Francisco Javier.
W latach 1690-1710 przeżywał najważniejsze lata jego kariery. Ale jego pierwsza praca została wykonana w 1675 roku w klasztorze San Martín Caballero, znanym dziś jako klasztor Huaquechula..
Podkreślił wagę, jaką przywiązuje do obecności i reprezentacji światła na swoich płótnach. Chociaż była to cecha, która pojawiła się, gdy zaczął odchodzić od barokowych pomysłów niektórych Hiszpanów, którzy skłaniali się ku ciemniejszym środowiskom..
Sceny, które przedstawiał Villalpando w swoich pracach, miały dużą liczbę kolorów.
Kilka jego prac wyróżniało się dużym rozmiarem. Mojżesz i wąż z brązu i przemienienie Jezusa To płótno o wysokości prawie 9 metrów. Na tym obrazie postacie zostały uchwycone w naturalnej wielkości.
Przedstawione przez niego postacie biblijne służyły do przekazywania ruchu i fizycznie zawsze miały podobne cechy.
Ołtarz klasztoru San Martín Caballero jest jednym z jego najważniejszych dzieł, ponieważ jest to pierwsze w jego karierze malarskiej. W tej pracy Villalpando był autorem 17 z 18 posiadanych przez siebie obrazów. Na płótnach przedstawiono niektórych świętych i Matkę Boską.
Ta praca Villalpando bardzo ucierpiała na przestrzeni lat. Najpierw Villalpando był odpowiedzialny za przeniesienie obrazów ołtarza na płótno, ponieważ wcześniej prace były wykonywane na deskach.
W XIX wieku ołtarz został po raz pierwszy odrestaurowany i podkreślono użycie kolorów. Szczególnie po to, by dzieło zyskało na świetlistości. Narodowy Instytut Antropologii i Historii (INAH) był odpowiedzialny za kolejną renowację w 2012 r., A po trzęsieniu ziemi w Meksyku w 2017 r. Kontynuuje prace nad odbudową klasztoru.
Przez lata Villalpando był odpowiedzialny za renowację i tworzenie kolejnych ołtarzy. Aż do lat 80-tych jego najważniejsze dzieło przybyło wraz z Juanem Correą: dekorowanie katedry w Meksyku.
W tej obudowie znajdowały się niektóre jego prace Dziewica Apokalipsy, Apoteoza św. Michała lub Wojowniczy kościół.
Historycy to ustalili Życie św. Ignacego było to ostatnie dzieło Cristóbala de Villalpando. Malarz wykonał tam ponad 22 płótna (ale nie ustalono, czy jest ich więcej), na których przedstawił wszystkie najważniejsze aspekty życia świętego. Było to zamówienie złożone przez nowicjat w Tepotzotlán.
Obecnie prace Cristóbala de Villalpando są rozproszone po instytucjach religijnych oraz w różnych muzeach. Katedra Metropolitalna Meksyku ma wiele z jego prac, podobnie jak muzeum, które znajduje się w starej świątyni Matki Bożej z Guadalupe.
Utworzono sekcję nazwaną na cześć Villalpando w muzeum Bazyliki Santa María de Guadalupe w Tepeyac. W tej części muzeum można było obserwować niektóre prace malarza i docenić ewolucję jego twórczości.
W Tepeyac dodatkowo znajduje się jeden z najważniejszych lub znanych na całym świecie obrazów Villalpando: obraz Słodkie imię Mary. Ta praca była wystawiana w najważniejszych muzeach na świecie, takich jak El Prado w Hiszpanii; Luwr we Francji; i New York Metropolitan w Stanach Zjednoczonych.
Obecnie, choć wciąż otaczają go nieznane, prace Cristóbala de Villalpando są bardzo cenione.
Dzięki działa jak Mojżesz i wąż z brązu i przemienienie Jezusa, Villalpando udało się mieć indywidualną wystawę w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku w 2017 roku.
Ta wystawa, nazwana Cristóbal de Villalpando: meksykański malarz barokowy, była kamieniem milowym, ponieważ obraz Moisésa nigdy nie opuścił Puebla.
Słodkie imię Mary Jest własnością Bazyliki Guadalupe, ale jest to jedno z jego najczęściej wystawianych dzieł na całym świecie. Udało mu się być częścią wystaw w najważniejszych muzeach Europy, takich jak El Prado czy Luwr.
Działa jak Pokłon Trzech Króli są częścią dziedzictwa Fordham University w Nowym Jorku. Ale normalną rzeczą jest odwiedzanie różnych kościołów w Meksyku, aby być świadkami pracy Villalpando.
Przez długi czas autorstwo obrazu przypisywano Cristóbalowi de Villalpando El Parian. Praca ta była przedmiotem wielu badań i dyskusji, aż pod koniec XX wieku uznano, że malarz nie jest autorem..
Oświadczenie pochodziło z Instytutu Badań Estetycznych, wydziału UNAM, gdzie zapewniali, że obraz pochodzi z drugiej połowy XVIII wieku, kiedy Villalpando już nie żył..
Jeszcze bez komentarzy