Plik złe długi Są to należności, które odpowiadają sprzedaży kredytowej, pożyczkom lub innym długom, które praktycznie nie mają możliwości spłaty przez dłużnika firmie. Niestety nie wszyscy klienci dokonujący zakupów na kredyt zapłacą firmom należne im pieniądze..
Konto może stać się nieściągalne z wielu powodów, takich jak upadłość dłużnika, niemożność odnalezienia dłużnika, oszustwo ze strony dłużnika lub brak odpowiedniej dokumentacji potwierdzającej istnienie długu..
W przypadku uznania należności za nieściągalną, nie można oczekiwać żadnych przyszłych korzyści ekonomicznych z jej tytułu. Nie kwalifikuje się już jako aktywa i dlatego musi zostać wyrejestrowany z kont.
Złe długi to utrata aktywów i spadek dochodu, który jest rejestrowany jako koszt, znany jako koszt złych długów..
Indeks artykułów
Pewna kwota nieściągalnych długów jest uważana za część normalnej operacji biznesowej.
Nie powinno to zniechęcać firm do sprzedaży swoich produktów na kredyt, ponieważ jeśli firmy przestaną sprzedawać je na kredyt z powodu strachu przed złym długiem, to również dobrzy klienci zostaną odrzuceni, a wiele okazji do sprzedaży zostanie utraconych..
Dlatego firmy stosują rozsądną politykę kredytową, aby zmaksymalizować korzyści ze sprzedaży kredytów..
Nieściągalne koszty księgowe to kwota należności, które są uważane za nieściągalne. Kwota nieściągalnych długów, która została wydatkowana, jest wynikiem jednej z dwóch metod:
W przypadku stwierdzenia, że faktura danego klienta nie zostanie zapłacona, kwota faktury obciąża bezpośrednio koszt nieściągalnych długów..
W związku z tym określona należność jest usuwana z ewidencji księgowej, gdy ostatecznie zostanie uznana za nieściągalną. Dane wejściowe dla metody bezpośredniego anulowania są następujące:
Ten wpis zmniejsza saldo należności w pozycji, której nie można odebrać. Obciążenie trafia na konto wydatków: Złe zadłużenie.
Ważną zasadą rachunkowości jest pojęcie spójności. Oznacza to, że koszty związane z generowaniem dochodu muszą być zgłaszane w tym samym okresie rozliczeniowym co dochód..
Ponieważ spółka może próbować odzyskać należne pieniądze przez kilka miesięcy, metoda bezpośredniego odpisu narusza zasadę spójności, w związku z czym nie powinna być stosowana do wyceny należności w sprawozdaniu finansowym..
Podczas rejestrowania transakcji sprzedaży rejestrowana jest również kwota związana z kosztem kont wątpliwych, ponieważ teoretycznie przybliżoną kwotę kont wątpliwych można ustalić na podstawie wyników historycznych..
Jest to rejestrowane jako obciążenie rachunku wydatków wątpliwych rachunków i uznanie rachunku rezerwowego kont wątpliwych..
Faktyczna eliminacja niespłaconych należności dokonywana jest później, pomniejszając kwotę na rachunku rezerw. To nie jest zmniejszenie sprzedaży.
Obliczenie kosztu nieściągalnych należności metodą rezerwową można oszacować na kilka sposobów.
Ta metoda automatycznie szacuje procent sprzedaży kredytowej jako koszt na podstawie danych historycznych.
Załóżmy, że firma przygotowuje sprawozdania finansowe co tydzień. Twoje dotychczasowe doświadczenia wskazują, że 0,3% sprzedaży kredytów nigdy nie zostanie pobranych.
Korzystając z metody procentowej sprzedaży kredytów, firma automatycznie obciąża 0,3% tygodniowej sprzedaży kredytów nieściągalnymi długami i zalicza je na poczet wątpliwych kont..
Załóżmy, że w bieżącym tygodniu firma ta sprzedaje 500 000 dolarów na kredyt. Obliczany jest koszt nieściągalnego długu w wysokości 1500 USD (0,003 x 500 000 USD) i zapisywany jest następujący zapis księgowy:
Metoda procentowa sprzedaży kredytowej koncentruje się na rachunku zysków i strat oraz zasadzie spójności. Przychody ze sprzedaży w wysokości 500 000 USD są natychmiast łączone z wydatkami z tytułu złych długów w wysokości 1500 USD.
Jeśli prowadzisz nową firmę, możesz obliczyć wydatki na nieściągalne długi na podstawie średniej w branży, dopóki nie rozwiniesz własnego wskaźnika doświadczenia..
Klasyfikuj należności do różnych grup wiekowych. Zgodnie z tą metodą, im dłuższy okres nieuregulowania należności, tym mniejsze są szanse na jej odzyskanie..
Rezerwa na rachunki wątpliwe jest szacowana przy użyciu odsetka należności, które są uważane za nieściągalne w każdej grupie zapadalności..
Odsetek ten jest zwykle inny dla każdej grupy dojrzałości i jest szacowany na podstawie przeszłych doświadczeń i bieżących warunków ekonomicznych na obszarach, na których działa firma..
Szacunkowy nieściągalny procent dla każdej grupy zapadalności jest stosowany do całkowitej kwoty należności w tej grupie, aby otrzymać szacunkową kwotę nieściągalną od grupy..
Szacowane złe długi dla wszystkich grup zapadalności są obliczane osobno i dodawane razem, aby uzyskać szacunkową łączną kwotę złych długów..
Ta całkowita szacunkowa kwota nieściągalna stanowi wymagane saldo rezerwy na wątpliwe rachunki na koniec okresu..
Należności są nazywane kontami zbiorczymi. Oznacza to, że suma wszystkich rachunków indywidualnych w księdze podrzędnej musi być równa łącznemu saldzie należności..
Złe długi są wykorzystywane do wyceny należności, które pojawiają się w bilansie firmy.
Gdy klient dokonuje zakupu na kredyt od dostawcy, ta kwota jest umieszczana przez dostawcę w należnościach. Warunki płatności są różne, ale większość firm płaci w ciągu 30 do 90 dni.
Jeżeli klient nie zapłacił w ciągu trzech miesięcy, kwota jest przypisywana do „przeterminowanych” należności. Jeśli upłynie więcej czasu, dostawca może zaklasyfikować je jako konto „wątpliwe”.
W tym momencie firma może zdecydować się na obciążenie rachunku zysków i strat w formie kosztu nieściągalnego długu..
Rachunek kosztów złych długów pojawia się jako element rachunku zysków i strat w części dotyczącej kosztów operacyjnych tego sprawozdania finansowego.
Zapis anulowania konta złych długów dotyczy tylko kont bilansowych: obciążenie w rezerwie na rachunki wątpliwe i uznanie w należnościach.
W rachunku zysków i strat nie są odnotowywane żadne wydatki ani straty. Wynika to z faktu, że odpis ten jest „objęty” powyższymi zapisami korygującymi z tytułu szacowanego kosztu nieściągalnego długu..
Aby zrekompensować problem metody bezpośredniego odpisywania, księgowi opracowali różne metody alokacji w celu pokrycia złych długów..
Metoda rezerw wykorzystuje oszacowanie złych długów, zwanych również kosztami złych długów. Ta metoda nie przewiduje, które indywidualne konta zostaną zlikwidowane..
Z tego powodu korekta należności dokonywana jest z wykorzystaniem rezerwy jako konta kontowego aktywów na konta wątpliwe. To konto kontowe jest znane jako: „Rezerwa na nieściągalne rachunki”.
Umożliwia to firmom wyświetlanie należności w bilansie jako: „Wartość netto możliwa do uzyskania”.
Zawsze należy stosować metodę rezerw, z wyjątkiem przypadków, w których nieściągalne długi nie są istotne. Zwolniony jest również ze względów podatkowych, gdy przepisy podatkowe przewidują konieczność skorzystania z metody bezpośredniego anulowania..
Metody tworzenia rezerw pozwolą na zarejestrowanie szacunkowego kosztu nieściągalnego długu w tym samym okresie, co powiązana sprzedaż kredytowa. Skutkuje to bardziej sprawiedliwą wyceną bilansu zaległych należności..
Końcowe saldo należności za pierwszy kwartał Spółki A wyniosło 3 867 000 USD. Korzystając z metody procentowej sprzedaży, firma A ustaliła, że koszt złego długu w bieżącym kwartale wyniesie 16 350 USD (2% sprzedaży kredytowej).
Aktualne saldo rezerw na wątpliwe rachunki wynosi 60 990 USD. Wpis do dziennika dotyczący kosztu złego długu wyglądałby następująco:
Saldo rezerw na wątpliwe konta wyniesie teraz: 60 990 USD + 16 350 USD = 77 340 USD.
Możliwa do uzyskania wartość netto należności, pokazana w bilansie przedsiębiorstwa A, wyniosłaby:
The Fast Company podzielił swoje należności na pięć grup zapadalności, przygotowując następujący harmonogram zapadalności:
Na podstawie przeszłych doświadczeń i obecnych warunków ekonomicznych firma określiła procent strat kredytowych kredytowanych w każdej grupie zapadalności w następujący sposób:
- Nie wygasł: 1%
- 1-30 dni po terminie: 3%
- 31-60 dni po terminie: 10%
- 61-90 dni po terminie: 20%
- Ponad 90 dni po terminie: 50%
Na koniec 2017 r. Rezerwa na wątpliwe rachunki wykazuje saldo w bilansie w wysokości 2000 USD.
Obliczana jest szacunkowa całkowita kwota złych długów. Jest to wymagane saldo w przypadku dostarczania wątpliwych rachunków na podstawie informacji referencyjnych.
Na podstawie powyższych obliczeń całkowita szacunkowa kwota nieściągalna na koniec roku wynosi 2840 USD. Stanowi to wymagane saldo rezerw na wątpliwe rachunki na koniec okresu.
Ponieważ firma ma już saldo kredytowe w wysokości 2000 USD w rezerwie na wątpliwe konta, korekta na koniec roku zostanie dokonana na kwotę tylko 840 USD (2840 USD - 2000 USD):
Wraz z tym wpisem saldo rezerw na konta wątpliwe wzrośnie z 2000 USD do 2840 USD.
Jeszcze bez komentarzy