Plik majaczenie alkoholowe Jest to zespół abstynencyjny, który pojawia się, gdy osoba uzależniona od alkoholu nagle przestaje spożywać tę substancję. Zwykle pojawia się dwa lub trzy dni po dacie zaprzestania spożywania alkoholu, a jego skutki zwykle trwają mniej więcej w tym samym czasie..
Delirium tremens to jeden z najniebezpieczniejszych objawów odstawienia. Najczęstsze skutki spowodowane przez to drżenie, dreszcze, zmiany częstości akcji serca, pocenie się, halucynacje, paranoja i skrajny dyskomfort fizyczny. Ponadto w wielu przypadkach pojawienie się nagłego wzrostu temperatury ciała lub drgawek może spowodować śmierć osoby..
W przeciwieństwie do tego, co dzieje się z innymi lekami, pojawienie się delirium tremens wymaga wyjątkowo dużego spożycia alkoholu przez długi czas. Powszechnie uważa się, że osoba musi codziennie przyjmować bardzo duże dawki tej substancji przez co najmniej miesiąc, aby zacząć być w prawdziwym niebezpieczeństwie rozwoju tego zespołu..
Leczenie delirium tremens nie jest łatwe, a zapobieganie jest zwykle stosowane, aby ułatwić jego opanowanie. Jednak gdy się pojawi, konieczna jest bardzo agresywna interwencja, aby osoba miała jak największe szanse na przeżycie i wyzdrowienie. Często taka interwencja obejmuje podanie leków przeciwlękowych i przeciwpsychotycznych, witamin, elektrolitów i środków uspokajających.
Uważa się, że u prawie połowy osób z alkoholizmem wystąpią objawy związane z odstawieniem. Spośród nich od 3 do 5% będzie miało samo delirium tremens; a od 15 do 35% z nich umrze z powodu objawów.
Indeks artykułów
Większość objawów delirium tremens wiąże się ze wzrostem aktywności współczulnego układu nerwowego, który ulega depresji w okresach spożywania dużych ilości alkoholu. Dlatego większość ma związek ze wzrostem aktywności, zarówno mózgowej, jak i czysto fizycznej..
Do najczęstszych objawów należą: koszmary senne, pobudzenie lub niepokój, uczucie dezorientacji, globalne splątanie, gorączka, podwyższone ciśnienie krwi, pocenie się, przyspieszenie akcji serca i ogólny stan nerwowości. Ponadto wielu pacjentów zgłasza pojawienie się halucynacji wzrokowych, słuchowych i dotykowych. W rzeczywistości nazwa zespołu pochodzi właśnie od tego objawu.
Czasami objawy delilrium tremens mogą pojawić się natychmiast po zaprzestaniu picia; ale w większości przypadków rozwijają się od drugiego lub trzeciego dnia abstynencji, osiągając szczyt w czwartym i piątym dniu. Z drugiej strony większość pacjentów stwierdza, że ich objawy nasilają się w nocy..
Jak już widzieliśmy, do najczęstszych objawów delirium tremens należą halucynacje i paranoje. Są one ponadto na ogół bardzo nieprzyjemne, powodując skrajny dyskomfort u pacjentów, którzy mają nieszczęście ich cierpieć..
Na przykład wielu z tych, którzy cierpią na delirium tremens, donosi, że widziało w swoim otoczeniu nieprzyjemne lub niebezpieczne zwierzęta, takie jak szczury, węże lub karaluchy. Mogą również słyszeć nawiedzające dźwięki, których tak naprawdę nie ma, lub odczuwać cienie poruszające się na obrzeżach ich widzenia..
Oprócz tego wielu pacjentów z zespołem odstawienia alkoholu cierpi na zjawisko znane jako „mrowienie”, które powoduje u nich wrażenie pełzających po skórze owadów..
Z drugiej strony wszystkim tym halucynacjom często towarzyszą wyjątkowo nieprzyjemne pomysły. Niektóre z najczęstszych to uczucie, że wkrótce wydarzy się coś strasznego lub pomysł, że dana osoba nagle umrze. Ponadto pacjenci na ogół doświadczają silnego lęku i ataków paniki..
Czasami fizyczne objawy spowodowane delirium tremens mogą wymknąć się spod kontroli i stać się niezwykle silne. Na przykład niektórzy pacjenci doświadczają drgawek lub drżenia kończyn, które uniemożliwiają im kontrolowanie lub prawidłowe poruszanie się..
W bardziej ekstremalnych przypadkach napady te mogą się uogólnić i spowodować utratę przytomności przez osobę. W przypadkach, gdy ten objaw pojawia się wraz z wysoką gorączką, ponad jedna trzecia osób dotkniętych chorobą umrze, jeśli nie otrzymają natychmiastowego leczenia..
Chociaż objawy są bardzo podobne w większości przypadków delirium tremens, czasami definiuje się trzy różne podtypy: hiperaktywny, hipoaktywny i mieszany. Następnie zobaczymy cechy każdego z nich.
Osoby cierpiące na tę klasę delirium tremens prezentują symptomatyczny obraz charakteryzujący się większym stanem aktywacji. Zatem na ogół ci ludzie są niespokojni, z większą skłonnością do paranoi i pozytywnych halucynacji; to znaczy te, w których widzą przedmioty lub istoty, których tak naprawdę nie ma.
Jednocześnie nastrój tych pacjentów jest zwykle poirytowany i wykazują nadmiar energii, co skutkuje nieregularnymi ruchami, szybszą mową i innymi podobnymi objawami..
Objawy występujące w hipoaktywnym delirium tremens są odwrotne do objawów poprzedniego podtypu. Dlatego ludzie, którzy ją rozwijają, mają tendencję do powolnego i intensywnego poruszania się i mają mniejszą potrzebę interakcji ze swoim otoczeniem lub z innymi osobami..
Jednocześnie zmniejsza się również ich poziom czujności, co oznacza, że nie są tak paranoikami jak poprzedni typ. Na ogół wykazują apatię i znaczne spłaszczenie emocji; a jeśli występują halucynacje, są one zwykle negatywne (to znaczy osoba nie widzi przedmiotu, który faktycznie tam jest).
Ten podtyp delirium tremens występuje znacznie rzadziej niż pozostałe dwa i występuje tylko u niewielkiego odsetka osób dotkniętych chorobą..
Osoba cierpiąca na mieszane delirium tremens będzie wykazywać objawy typowe dla pozostałych dwóch podtypów, często w sposób mieszany. Jest więc możliwe, że dana osoba ma na przykład mniejszą potrzebę mówienia i interakcji niż normalnie, ale jednocześnie musi się poruszać i wykonywać czynności w sposób chaotyczny.
Delirium tremens, podobnie jak wszystkie inne rodzaje zespołów abstynencyjnych, które istnieją, jest spowodowane obecnością przedłużonego okresu czasu, w którym dana osoba nadmiernie pije i nagle zostaje przerwana. Inne czynniki, takie jak uraz głowy, infekcja lub niektóre rodzaje chorób, mogą zwiększyć prawdopodobieństwo.
Niektórzy lekarze uważają, że odstawienie spowodowane przez niektóre środki uspokajające, takie jak barbiturany lub benzodiazepiny, można również uznać za rodzaj delirium tremens. Dzieje się tak, ponieważ działanie obu substancji jest bardzo podobne do działania alkoholu na poziomie mózgu, a zaprzestanie ich przyjmowania aktywuje te same obszary kory.
Kiedy dana osoba spożywa nadmierne ilości alkoholu lub środków uspokajających, jej współczulny układ nerwowy (odpowiedzialny za aktywację organizmu) jest chronicznie osłabiony. Dlatego, gdy osoba przestaje brać lek, jego organizm nie jest w stanie prawidłowo się regulować i system ten jest nadmiernie aktywowany..
Jednak, aby dojść do tego punktu, konieczne jest, aby dana osoba bardzo nadużywała alkoholu. Według niektórych badań w tym zakresie większość przypadków delirium tremens występuje u osób, które od co najmniej 10 lat intensywnie nadużywają alkoholu i nagle próbują rzucić palenie..
Jak już widzieliśmy, delirium tremens może być niezwykle niebezpieczne, ponieważ bez leczenia ponad 30% ofiar umiera w najbardziej skomplikowanych fazach zespołu. Dlatego niezwykle ważne jest jak najszybsze przewiezienie chorej osoby do szpitala..
Podczas leczenia stawiamy przede wszystkim trzy cele: ratowanie życia osoby cierpiącej na delirium tremens, zmniejszanie nasilenia objawów, aby ułatwić sobie doświadczenie oraz próba zapobiegania wszelkiego rodzaju powikłaniom, które mogą się pojawić w związku z sytuacją..
W tym celu najważniejszą częścią zabiegu jest przywrócenie równowagi chemicznej w organizmie. Często lekarze pobierają próbki krwi i analizują je, a później podają pacjentowi wszelkie substancje potrzebne do osiągnięcia stabilnego stanu. Do najpowszechniejszych należą płyny, elektrolity i wszelkiego rodzaju witaminy.
Z drugiej strony sprawdzane będą również parametry życiowe, takie jak oddychanie, ciśnienie krwi, temperatura ciała i tętno. Jeśli pojawią się niebezpieczne objawy, takie jak drgawki lub bardzo wysoka gorączka, zostaną podane różne rodzaje leków, aby uchronić pacjenta przed niebezpieczeństwem..
Na ogół leczenie przeprowadza się u pacjenta w śpiączce indukowanej, ponieważ objawy mogą być dla niego wyjątkowo nieprzyjemne. Zwykle podaje się również benzodiazepiny lub barbiturany, które aktywują te same obszary mózgu co alkohol, aby maksymalnie zmniejszyć skutki delirium tremens..
Wreszcie, jeśli zespół występuje z obecnością halucynacji lub ciężkiej paranoi, możliwe jest również podanie pacjentowi leków przeciwpsychotycznych, takich jak haloperidol..
Jeszcze bez komentarzy