Charakterystyka pustyni Pacyfiku, klimat, flora i fauna

2768
Charles McCarthy

Plik Pacyfiku na pustyni o Pustynia Atacama-Sechura to przybrzeżna pustynia, która rozciąga się wzdłuż południowo-zachodniego wybrzeża Ameryki Południowej, na terytorium należącym do Chile i Peru. Ta pustynia tworzy wąski pas o szerokości od 30 do 100 km i ma wzniesienia od 600 do 1000 metrów nad poziomem morza na północy i powyżej 2000 metrów nad poziomem morza na południu. Na Pacyfiku składają się dwie duże przybrzeżne pustynie: Atakama w Chile i Sechura w Peru..

Pustynie to regiony, w których szybkości parowania są większe niż szybkości opadów; Innymi słowy, w wyniku opadów więcej wody wyparowuje niż spada. Regiony pustynne są klasyfikowane jako półpustynie (z rocznymi opadami od 150 do 400 mm) i ekstremalne pustynie (z rocznymi opadami poniżej 70 mm).

Rysunek 1. Geograficzne położenie pustyni na Pacyfiku. Źródło: Hookery [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)], z Wikimedia

Ogólnie rzecz biorąc, obszary subtropikalne położone między 15 ° a 35 ° szerokości geograficznej północnej i południowej półkuli planety to regiony pustynne..

Indeks artykułów

  • 1 Lokalizacja
  • 2 Funkcje
    • 2.1 Suchość i temperatura
    • 2.2 Różnorodność biologiczna
  • 3 Klimat
    • 3.1 Dlaczego deszcze na pustyni Pacyfiku są tak rzadkie??
  • 4 Ulga
  • 5 Hydrology
  • 6 pięter
  • 7 Ekologia
  • 8 Flora
  • 9 Fauna
    • 9.1 Pustynia Północnego Pacyfiku
    • 9.2 Pustynia Południowego Pacyfiku
  • 10 Referencje

Lokalizacja

Pustynia Pacyfiku znajduje się na zachodnim wybrzeżu Ameryki Południowej i rozciąga się od Oceanu Spokojnego do pasma górskiego Andów, między 6 a° i 27 ° szerokości geograficznej południowej.

Charakterystyka

Suchość i temperatura

Pustynia Pacyfiku to region skrajnie jałowych; jest to najbardziej suchy i jałowy region planety Ziemia, czyli pustynia Atakama w Chile.

Ta pustynia ma niskie temperatury na chilijskiej pustyni Atakama i stosunkowo wysokie temperatury na pustyni Sechura w Peru..

Bioróżnorodność

Pustynia Pacyfiku ma niewiele ekosystemów, a te są delikatne. Różnorodność organizmów jest bardzo mała.

Pogoda

Panuje klimat suchy, suchy, subtropikalny. Jest to wyjątkowo suchy klimat, ze średnimi rocznymi opadami poniżej 150 mm i średnimi rocznymi temperaturami między 17 ° C a 19 ° C. Wyjątkiem jest pustynia Sechura w Piurze, gdzie maksymalne temperatury mogą osiągnąć 40 ° C.

Powietrze na pustyni Pacyfiku jest ogólnie wilgotne, więc wilgotność względna ma wysokie wartości, powyżej 60%.

Dlaczego deszcze na pustyni Pacyfiku są tak rzadkie??

W morzu Peru znajduje się podwodny prąd bardzo zimnych wód, który unosi się na powierzchnię morza, zwany prądem Humboldta.

Niemal całkowity brak opadów spowodowany jest tym, że kiedy wilgotne pasaty przechodzą nad zimnym morskim prądem Humboldta (w Peru), ochładzają się, a mgła i chmury powstają w postaci warstw między 800 a 1000 metrów. nad poziomem morza, bez wywoływania deszczu.

Powyżej tej warstwy mgły i chmur temperatura wzrasta do 24 ° C. To stosunkowo gorące powietrze pochłania wilgoć, zapobiegając opadaniu deszczu.

Kiedy wilgotność względna osiąga bardzo wysokie wartości, zaczyna się bardzo drobna mżawka zwana garúa. W sezonie letnim (od grudnia do marca) zanika warstwa mgły, aw górach pojawiają się deszczowe opady, które zalewają małe rzeki wodą..

W Limie (stolicy Peru) opady są niezwykle rzadkie, a średnia roczna wynosi 7 mm. Tylko w wyjątkowych latach, kiedy występuje zjawisko El Niño, opady mogą wykazywać znaczny wzrost. W Iquique i Antofagasta (Chile) pada tylko wtedy, gdy nadchodzą potężne wiatry południowe.

Temperatury w południowej części pustyni Pacyfiku, czyli na chilijskiej pustyni Atakama, są stosunkowo niskie w porównaniu z innymi podobnymi szerokościami geograficznymi na naszej planecie. Średnia temperatura w lecie w Iquique wynosi 19°C, a Antofagasta to 1lubC, oba miasta położone na pustyni Atakama.

Na północ od pustyni Pacyfiku, czyli na pustyni Sechura, latem temperatury są stosunkowo wysokie, powyżej 35°C w ciągu dnia i średnio powyżej 24°do.

W tej północnej części pustyni Pacyfiku zimą jest zimno i pochmurno, a temperatury wahają się od 16 ° C w nocy do 30 ° C w ciągu dnia..

Rysunek 2. Pustynia Atacama. Źródło: Jowyto [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)], z Wikimedia Commons

Ulga

Ukształtowanie terenu lub topografia pustyni Pacyfiku składa się z równin pochodzenia osadowego i wzgórz, których wysokość rośnie w miarę zbliżania się do pasma górskiego Andów..

Na południu, na terytorium Chile, pustynia Pacyfiku przedstawia pośrednią depresję między przybrzeżnym pasmem górskim a pasmem górskim Andów.

Hydrologia

Na pustyni Pacyfiku znajduje się około 40 rzek o niewielkim przepływie, które mają swój początek w Andach, a wiele z nich nie dociera nawet do morza. Istnieje wiele absolutnie suchych koryt rzecznych, które mają wodę tylko podczas intensywnych opadów deszczu w wysokich źródłach lub na wybrzeżu..

W pobliżu wybrzeża znajdują się laguny i bagna; kilka z tych lagun jest wodami słonawymi i występuje w nich obfita roślinność wodna.

Gleby

Gleby pustyni Pacyfiku są w większości piaszczyste, z bardzo drobnymi ziarnami lub piaskiem zmieszanymi ze skałami, kamieniami i pozostałościami muszli zwierząt morskich. Ta pustynia ma obszary o wysokim zasoleniu i kamieniste.

Istnieją również obszary z glebami pochodzenia aluwialnego na brzegach małych rzek, które znajdują się w dolinach pustyni Pacyfiku. Te małe obszary są wykorzystywane do działalności rolniczej z systemami nawadniającymi.

Ekologia

Wszystkie pustynie planety Ziemia przedstawiają formy życia, którym udało się przystosować do rygorystycznych istniejących warunków środowiskowych. Jednak rośliny i zwierzęta są bardzo rzadkie.

Ludziom udało się również przystosować do życia na pustyni, efektywnie wykorzystując niewielką ilość dostępnej wody, mieszkając w pobliżu źródeł, w oazach lub kopiąc studnie w suchych korytach rzek..

Najczęściej występującymi roślinami pustynnymi są sukulenty, które gromadzą wodę w swoich tkankach. Wśród nich możemy wymienić kaktusy o mięsistych łodygach i korzeniach, które mają zdolność gromadzenia wody.

Utrata liści, które zamieniają się w ciernie, gwarantuje tym pustynnym roślinom minimalną utratę wody w wyniku transpiracji. Łodygi są wyposażone w woskowaty naskórek, który również zmniejsza utratę wody.

Zwierzęta mają również różne strategie przetrwania w warunkach małej dostępności wody. Mają bardzo niskie zużycie wody, ponieważ pozyskują ją z metabolizmu pokarmów, takich jak skrobia.

Zwierzęta na ogół są narażone na działanie środowiska tylko w godzinach niższych temperatur, takich jak zachód i wschód słońca. Przez resztę czasu są trzymane w norach, aby chronić się przed wysokimi temperaturami w ciągu dnia i niskimi temperaturami w nocy..

Flora

Na pustyni Pacyfiku istnieją cztery dobrze zróżnicowane strefy roślinności:

  1. Pustynie.
  2. Doliny rzeczne lub oazy z lasami galeryjnymi.
  3. Nieliczne środowiska wodne, w których występują szuwary trzcinowe, pałki i łąki.
  4. Wzgórza przybrzeżne o zróżnicowanej roślinności, która rozwija się wraz z zimowymi mgłami (tzw. Camanchacas).

Na północy, na pustyni Sechura, dominuje karob (Prossopis pallida), sapot (Capparis sacbrida) i vichayo (Capparis crotonoides).

Na południu, na pustyni Atakama, na przybrzeżnych wzgórzach, występują jednoroczne gatunki zielne Altówka sp., Solanum remyanum, Oxalis breana, Palana dissecta i krzaki Euphorbia lactiflua Y Oxalis gigantea.

Z kolei są kaktusy Copiapoa haseltoniana, Eulychnia iquiquensis Y Trichocereus coquimbanus, i bromeliads Thillandsia geissei Y Puya boliviensis.

Krzewy np Parastrephia lucida Y Parastrephia quadrangularis. Gatunki tzw. Słonej trawy (Distichlis spicata) i ogon lisa (Cortadeira atacamensis).

Fauna

Pustynia Północnego Pacyfiku

W północnej części pustyni Pacyfiku, na pustyni Sechura, odnotowano 34 gatunki ptaków, 7 gatunków gadów (Iguanidae i Teiidae) oraz 2 gatunki ssaków (psowate i łasicowate). Na wolności występują również kozy i osły.

Jako gatunek dominujący i emblematyczny, lis Sechura (Pseudalopex sechurae) i skunks (Conepatus chinga).

Ptaki

Wśród ptaków możemy wymienić cuclú (Zenaida meloda), turkawka (Columbina cruziana), śpioch (Muscigralla brevicauda), samorodekTyrannus melancholicus), sen (Mimus longicaudatus) i chuchuy (Crotophaga sulcirostris).

Gady

Wśród gadów zamieszkujących pustynię Sechura jest canan (Dicrodon guttulatum), jaszczurka (Microlophus peruvianus) i geko (Phyllodactylus sp.)

Pustynia Południowego Pacyfiku

W południowej części pustyni Pacyfiku, na pustyni Atakama, reprezentatywna fauna składa się z małych gryzoni i torbaczy, takich jak szynszyla (Abrocoma cinerea), koszatniczki (Octodon koszatniczki), vizcacha (Lagidium Viscacia), mysz puna (Eligmodontia puerulus) i południowy lauchón uszaty (Phyllotis xanthopygus).

Ptaki

Są też ptaki, takie jak sikora (Sittiparus olivaceus) i kormoran cesarski (Phalacrocorax atriceps), i gady, takie jak jaszczurka z Puna (Lioelamus puna).

Bibliografia

  1. Marquet, P.A. (1994). Różnorodność małych ssaków na przybrzeżnej pustyni Pacyfiku w Peru i Chile oraz na przyległym obszarze Andów - biogeografia i struktura społeczności. Australian Journal of Zoology 42 (4): 527–54
  2. Reyers, M. and Shao, Y. (2018). Cutoff Lows over the Southeast Pacific off the Coast of the Atacama Desert under Present Day Conditions and in the Last Glacial Maximum. XX Walne Zgromadzenie EGU, EGU2018, Materiały z konferencji, która odbyła się 4-13 kwietnia 2018 r. W Wiedniu, Austria, str. 5457.
  3. Alan T. Bull, A.T., Asenjo, J.A., Goodfellow, M. and Gómez-Silva, B. (2016), The Atacama Desert: Technical Resources and the Growing Importance of Novel Microbial Diversity. Annual Review of Microbiology.70: 215-234. doi: 1146 / annurev-micro-102215-095236
  4. Wierzchos, J., Casero, M.C., Artieda, O. and Ascaro, C. (2018). Endolityczne siedliska drobnoustrojów jako schronienie dla życia w środowisku wielowarstwowym pustyni Atakama. Aktualna opinia w dziedzinie mikrobiologii. 43: 124-131. doi: 10.1016 / j.mib.2018.01.003
  5. Guerrero, P.C., Rosas, M., Arroyo, M.T. i Wien, J.J. (2013). Ewolucyjne opóźnienia i niedawne pochodzenie bioty starożytnej pustyni (Atacama-Sechura). Materiały z National Academy of Sciences w Stanach Zjednoczonych Ameryki. 110 (28): 11,469-11,474. doi: 10.1073 / pnas.1308721110

Jeszcze bez komentarzy