Plik nauka formalna składają się z systematycznego zbioru spójnej i racjonalnej wiedzy. Jego celem nie jest świat fizyczno-naturalny, ale w pełni abstrakcyjne obiekty; Znajomość nauk formalnych może być jednak stosowana w rzeczywistości fizyczno-przyrodniczej i wykorzystywana przez nauki faktograficzne lub empiryczne..
Metodą używaną przez nauki formalne jest dedukcja i, w przeciwieństwie do nauk faktograficznych, nauki formalne nie dopuszczają ani uprowadzenia, ani indukcji. Dlatego formalna nauka pracuje z formami; to znaczy z przedmiotami, które istnieją tylko w ludzkim umyśle i są uzyskiwane przez abstrakcję.
Podobnie, prawda dla nauk formalnych jest rozumiana jako prawda logiczna: jest to szereg konsekwencji, które następują po rozważeniu wszystkich możliwości lub sposobów połączenia ustalonych z góry faktów. W tym kontekście przykładami nauk formalnych mogą być matematyka lub logika.
Cechą charakterystyczną nauk formalnych jest to, że są to gałęzie wiedzy naukowej badające systemy formalne. W konsekwencji nauka formalna potwierdza swoją teorię poprzez zbiór zdań, aksjomatów, definicji i reguł wnioskowania..
Wszystkie nauki formalne są analityczne. To odróżnia je od nauk przyrodniczych i społecznych, które są argumentowane empirycznie; to znaczy, że wymagają obserwacji świata rzeczywistego, aby znaleźć dowody na korzyść teorii. Zamiast tego formalna wiedza naukowa nazywana jest „twierdzeniami” i pochodzi z dowodów matematycznych..
Co więcej, zasady lub prawa określone przez nauki formalne są zawsze przestrzegane, bez względu na przypadek. W konsekwencji są to prawa uniwersalne, które nie badają konkretnych zjawisk, jak to ma miejsce w przypadku nauk faktograficznych. Treść nauki formalnej jest pusta, ponieważ zachowana jest tylko w formie i w związkach przyczynowych.
Jeśli chodzi o ich początki, niektórzy zwracają uwagę, że nauki formalne są tak stare jak ludzkość, ponieważ od początku człowiek posługiwał się matematyką i logiką do organizowania swojego świata. Jednak zaczęto je tak nazywać od czasów współczesnych, kiedy zostały konceptualizowane i sklasyfikowane.
Indeks artykułów
Oto najważniejsze cechy nauk formalnych:
- Metodą używaną przez nauki formalne jest dedukcja.
- Kryterium formalnej nauki do ustalenia prawdy opiera się na spójności lub niesprzeczności.
- Stwierdzenia nauki formalnej są zawsze analityczne, co oznacza, że są wyprowadzane z twierdzeń lub postulatów.
- Formalne jednostki naukowe mogą istnieć tylko w ludzkim umyśle.
- Matematycy i logicy konstruują własne przedmioty badań za pomocą pustych symboli.
- Demonstracja nauki formalnej jest kompletna, całkowita i ostateczna.
- Studiowanie nauk formalnych pobudza nawyk rygoru.
Ogólnie można powiedzieć, że przedmiotem badań nauk formalnych są formy; Można je przedstawiać jako relacje, abstrakcje lub obiekty idealne, które zostały skonstruowane w umyśle człowieka..
Niektórzy naukowcy twierdzą, że nauka formalna nie jest tak zainteresowana przyczynami zjawisk, ale raczej skupia się na tym, jak; to znaczy, że jest skłonny do form, a nie do samej treści.
Podsumowując, nauki formalne - zwane również naukami idealnymi - to te, które nie koncentrują się na świecie lub naturze ani na rządzących nimi prawach chemicznych lub fizycznych..
Interesuje go formalne systemy relacji, które nie mają własnej treści, ale które można wykorzystać podczas analizy dowolnego aspektu rzeczywistości..
Przykładem powyższego może być fizyka, która jest nauką faktograficzną lub empiryczną odpowiedzialną za badanie ciał, ruchu, przestrzeni i materii. Jednak fizyka wykorzystuje matematykę - która jest nauką formalną - do przeprowadzania analiz i wniosków..
Statystyka jest formalną dyscypliną odpowiedzialną za organizowanie, interpretowanie i przetwarzanie szeregu danych w celu ustalenia pewnych cech określonej populacji lub celu społecznego..
Według niektórych autorów statystykę można również zdefiniować jako naukę, która bada, w jaki sposób należy wykorzystywać informacje w pewnych praktycznych sytuacjach, które generują niepewność. Czasami statystykę definiuje się jako „naukę o danych”, ponieważ gromadzi, klasyfikuje i interpretuje te drugie..
Podobnie statystyki pozwalają badaczom za punkt wyjścia przyjąć szereg danych do podjęcia pracy, gwarantując analizę i obiektywne uzyskanie zestawu wyników..
Statystyki można podzielić na dwie główne grupy:
Składa się z metody, która numerycznie opisuje zbiór danych. Dlatego statystyka opisowa, będąc metodą numeryczną, wykorzystuje liczbę jako technikę opisu.
Główną cechą tego typu statystyk jest to, że nie pozwalają one na wyciąganie konkretnych wniosków; daje tylko wyniki liczbowe.
Odpowiada za badanie prawdopodobieństwa sukcesu w ramach różnych możliwych rozwiązań konkretnego problemu. Ponadto statystyka wnioskowa tworzy model matematyczny, który wyprowadza zachowanie populacji na podstawie wniosków uzyskanych podczas obserwacji próbek..
W przeciwieństwie do statystyk opisowych, statystyki dedukcyjne lub wnioskowe pozwalają na wyciągnięcie konkretnych wniosków.
Geometria to nauka formalna, która zaczyna się od matematyki, aby badać pomiary i właściwości postaci znajdującej się w przestrzeni lub na określonej płaszczyźnie. Z kolei geometria wykorzystuje systemy aksjomatyczne lub formalne do przedstawiania różnych aspektów rzeczywistości.
Te systemy aksjomatyczne są konstytuowane przez symbole, które, przestrzegając pewnych reguł, mogą łączyć się i tworzyć łańcuchy, które również mogą być ze sobą połączone. Na przykład geometria opiera się na abstrakcyjnych pojęciach, takich jak między innymi krzywe, punkty i linie..
Należy zauważyć, że geometria jest jedną z najstarszych istniejących dyscyplin, ponieważ jej początki sięgają starożytnego Egiptu. W rzeczywistości, ważni matematycy i uczeni polegali na geometrii przy opracowywaniu badań dotyczących objętości, obszarów i długości rzeczy; wśród tych mędrców wyróżniają się Euklides i Herodot.
Jedną z najważniejszych postaci w badaniach geometrycznych był René Descartes, francuski fizyk i filozof, który zaproponował, że geometrię kształtu można wyrazić lub przedstawić za pomocą równań.
Geometrię można podzielić na dwie główne gałęzie:
Składa się z pewnego rodzaju geometrii, która bada figury za pomocą układu współrzędnych. W tym badaniu wykorzystano metodologie analizy matematycznej.
Geometria opisowa składa się z gałęzi poświęconej rozwiązywaniu problemów przestrzennych poprzez operacje wyrażane i rozwijane na płaszczyźnie; w tym są przedstawione pewne postacie z stałych obiektów rzeczywistości.
Lingwistyka teoretyczna jest nauką formalną wywodzącą się z językoznawstwa i interesującą się głównymi aspektami języków naturalnych, z uwzględnieniem struktury języka i cech znajomości językowej osób mówiących.
Podobnie można stwierdzić, że językoznawstwo teoretyczne obejmuje inne dyscypliny, takie jak semantyka, fonologia, morfologia i fonetyka..
Nauka ta opiera się na konstrukcji uniwersalnych schematów i teorii, które mogą odnosić się do wszystkich języków używanych na świecie. W konsekwencji lingwistyka teoretyczna nie ma na celu wyjaśnienia pewnych konkretnych faktów konkretnego języka, ale raczej wskazuje na uniwersalność struktur językowych.
Z tego powodu można powiedzieć, że lingwistyka teoretyczna jest nauką formalną, ponieważ dyscyplina ta, podobnie jak statystyka, jest odpowiedzialna za gromadzenie danych umożliwiających interpretację, analizę i katalogowanie struktur gramatycznych i fonologicznych języków..
Co więcej, ta gałąź językoznawstwa wykorzystuje teoretyczne abstrakcje wraz ze złożonymi schematami, których nie można uchwycić w rzeczywistości, ale istnieją tylko jako idealne w ludzkim umyśle..
Sztuczna inteligencja (AI) to dziedzina informatyki polegająca na przetwarzaniu szeregu abstrakcyjnych danych przez maszyny; dane te umożliwiają urządzeniom elektronicznym wykonanie zadania lub celu.
Innymi słowy, poprzez serię abstrakcyjnych i liczbowych danych, sztuczna inteligencja daje dostęp do maszyn, dzięki czemu mogą się uczyć, dostrzegać, rozumować lub rozwiązywać pewne problemy..
Niektórzy naukowcy definiują sztuczną inteligencję jako gałąź obliczeniową, która jest odpowiedzialna za badanie modeli komputerowych, aby mogli wykonywać czynności typowe dla ludzi poprzez dwie główne cechy: zachowanie i rozumowanie.
Termin „sztuczna inteligencja” został wymyślony przez informatyka Johna McCarthy'ego w 1956 r., Który ustalił, że sztuczna inteligencja jest nauką o pomysłowości, ponieważ umożliwia budowanie inteligentnych programów komputerowych.
Jeszcze bez komentarzy