Termin arytmia mózgowa Był używany bardzo często w latach 60. XX wieku w odniesieniu do zmian w elektroencefalogramie, które przedstawiali niektórzy pacjenci, zwłaszcza chorzy na padaczkę..
Z biegiem czasu termin ten wyszedł z użycia, aby ustąpić miejsca nowym, bardziej szczegółowym i opisowym terminom, ponieważ słowo „dysrytmia” było bardzo ogólne i niespecyficzne; co gorsza, w niektórych przypadkach podstawowe zmiany rytmu mózgu mogą wystąpić w EEG bez wyraźnych objawów klinicznych.
W ten sposób porzucono termin dysrytmia mózgowa, który przez dziesięciolecia był synonimem zmiany rytmu podstawowego mózgu bez wyraźnego znaczenia klinicznego..
Jednak wraz z pojawieniem się nowych technologii, poszerzeniem zakresu diagnozy i specyficznymi badaniami neurofizjologicznymi, termin dysrytmia mózgowa został ponownie użyty, aby wyjaśnić pewne stany, objawy, a nawet zachowania, które do tej pory były klasyfikowane jako „idiopatyczne” (bez wyraźnej przyczyny ).
Ten nowy wzrost terminu „mózgowa dysrytmia” odbijał się echem w mediach cyfrowych, w których jest mnóstwo informacji na jej temat, chociaż nie zawsze są one najlepszej jakości; Z drugiej strony, wśród specjalistów wciąż istnieją kontrowersje co do celowości lub niestosowania tego terminu, który nie jest używany rutynowo przez znaczną część środowiska medycznego..
Indeks artykułów
Mózgowa dysrytmia to termin stosowany w odniesieniu do nieprawidłowego zapisu EEG, polegającego na zmianie rytmu w stosunku do normalnego, ale o niespójnym wzorze..
Oznacza to, że czasami podstawowy rytm mózgu może być normalny, podczas gdy w innych może ulec zmianie..
Problem pojawia się, gdy arytmia jest skorelowana z objawami klinicznymi, ponieważ w wielu przypadkach nieprawidłowe śledzenie EEG nie wiąże się z oczywistymi zmianami klinicznymi.
Podobnie może być w przypadku osób z oczywistymi klinicznymi objawami i objawami (takimi jak napad toniczno-kloniczny spowodowany padaczką) z prawidłowym elektroencefalogramem, stąd użycie terminu pozostaje kontrowersyjne i nadal jest badane, jeśli jego zastosowanie w diagnostyce warunki są odpowiednie, czy nie.
Aby nieco lepiej zrozumieć, na czym polegają zmiany w zapisie EEG, należy pamiętać o kilku podstawowych pojęciach.
Elektroencefalogram to metoda diagnostyczna, która pojawiła się pod koniec lat dwudziestych XX wieku. Polega na rejestrowaniu za pomocą elektrod umieszczonych na skórze głowy aktywności elektrycznej mózgu.
To badanie generuje tak zwany rytm podstawowy, który składa się z czterech głównych wzorów fal:
- Rytm alfa z falami oscylującymi w zakresie od 8 do 13 Hz
- Rytm beta z falami oscylującymi między 14 a 60 Hz
- Rytm delta z falami oscylującymi w zakresie od 0 do 4 Hz
- Rytm theta z falami oscylującymi w zakresie od 4 do 7 Hz
Wzorce te są rejestrowane w stanie spoczynku, gdy osoba nie śpi i po dobrze przespanej nocy często oczekuje się normalnego wzorca nawet u pacjentów z padaczką lub innymi zaburzeniami..
W celu wywołania pojawienia się nieprawidłowych wzorców w elektroencefalogramie, po zarejestrowaniu podstawowej aktywności mózgu, pacjenta stymuluje się różnymi metodami, od hiperwentylacji po wizualną stymulację światłem stroboskopowym, poprzez bodźce dźwiękowe.
Celem jest wywołanie patologicznego wzorca mózgowego w celu postawienia ostatecznej diagnozy.
W większości przypadków epilepsji, chorób naczyniowo-mózgowych lub demencji istnieją jasno zdefiniowane wzorce, które pozwalają na postawienie precyzyjnej diagnozy..
Jednak w szczególnej grupie pacjentów mogą wystąpić zmiany w podstawowym rytmie elektroencefalogramu, które nie odpowiadają żadnemu z wcześniej zdefiniowanych wzorców diagnostycznych, są to pacjenci z rozpoznaniem „mózgowej dysrytmii”..
Głównym problemem w tych przypadkach jest ustalenie, na ile dysrytmia jest objawem patologicznym lub po prostu przypadkowym, bez znaczenia klinicznego, zwłaszcza u pacjentów bezobjawowych..
Przyczyny arytmii mózgowej nie są jasno określone, chociaż sugeruje się pewne sytuacje i stany, w których mogą wystąpić te przejściowe zmiany podstawowego rytmu mózgowego. Jednym z najczęstszych jest brak snu spowodowany spożyciem niektórych substancji psychoaktywnych.
W tym sensie dylemat utrzymuje się, ponieważ pomimo związku przyczynowego między zaburzeniami rytmu snu i lekami psychoaktywnymi-dysrytmią, nie wszystkie osoby z tego typu nieprawidłowym zapisem w EEG mają objawy..
Wiadomo na pewno, że z jakiegoś powodu normalna równowaga między mechanizmami pobudzenia i hamowania obwodów nerwowych mózgu zostaje utracona; Podobnie istnieją dane wskazujące, że dysrytmia nie zawsze jest uogólniona, a wręcz przeciwnie, może wystąpić w określonych obszarach mózgu bez zmian w innych obszarach..
Chociaż termin dysrytmia mózgowa nie jest związany z konkretną chorobą, niektóre badania kliniczne wskazują, że ten typ nieprawidłowego wzorca EEG można częściej obserwować w pewnych stanach klinicznych, takich jak:
- Przewlekła choroba naczyniowo-mózgowa
- Używanie leków i / lub środków psychoaktywnych
- Niektóre rodzaje demencji
- Padaczka
Spośród nich padaczka jest tą, która została najlepiej zbadana i na którą wskazuje większość dowodów uzyskanych z dobrze zorganizowanych badań klinicznych; jednak nie jest to powszechna epilepsja z napadami toniczno-klonicznymi, dobrze znana wszystkim.
Padaczka uogólniona ma cechy kliniczne i elektroencefalograficzne, które pozwalają na niemal jednoznaczne rozpoznanie..
Jednak sama epilepsja nie jest pojedynczą chorobą, ale szerokim zakresem stanów, od napadów ogniskowych (Little Mal) po napady uogólnione..
W tym sensie postawiono hipotezę, że mózgowe zaburzenia rytmu mogą być szczególnym typem epilepsji, który dotyka obszary mózgu niezwiązane z ruchem lub świadomością..
W związku z tym postulowano, że dysrytmia mózgowa może być spowodowana „padaczką neurowegetatywną”, w której dotknięty obszar mózgu reguluje funkcje autonomiczne, więc objawy mogą nie być wyraźnie identyfikowalne, ponieważ można je pomylić z biegunką lub zespołem dyspeptycznym banalne.
Z drugiej strony, arytmia mózgowa została powiązana z osobowościami wybuchowymi i łatwo zmieniającymi się; Dlatego diagnoza pasuje do szeregu zaburzeń psychiatrycznych, które mogą znaleźć wyjaśnienie w tych zmianach w elektroencefalogramie.
Prawda jest taka, że istnieje nieprawidłowy ślad elektroencefalogramu znany jako dysrytmia mózgowa, jego użycie nabiera na sile, a nowoczesne badania neurofizjologiczne mogą otworzyć nieoczekiwany zakres dotychczas nieznanych diagnoz..
Jeszcze bez komentarzy