Plik Podział pracy to koncepcja ekonomiczna, która zakłada, że podzielenie procesu produkcyjnego na różne etapy pozwala pracownikom specjalizować się w określonych zadaniach, z których każde jest wykonywane przez osobę lub grupę osób z osobna.
Jeśli pracownicy mogą skupić się na małym aspekcie produkcji, zwiększa to ogólną wydajność, o ile wyprodukowano wystarczającą ilość. Jest najczęściej stosowany w systemach produkcji masowej i jest jedną z podstawowych zasad organizacji linii montażowej.
Podział pracy na proste, powtarzalne zadania eliminuje niepotrzebne ruchy i ogranicza obsługę różnych narzędzi i części. Skrócony czas produkcji i możliwość zastąpienia rzemieślników niewykwalifikowanymi pracownikami o niższych wynagrodzeniach skutkuje niższymi kosztami produkcji i tańszym produktem końcowym.
Codzienna produkcja stała się tak techniczna i złożona, że różni pracownicy są przydzielani do różnych zadań w zależności od ich zdolności i umiejętności. Różni pracownicy wykonują różne części produkcji w zależności od ich specjalizacji.
W efekcie produkty osiągają ostateczną formę przy współpracy wielu pracowników. Na przykład w dużej fabryce odzieży jedna osoba tnie materiał, druga szyje ubrania maszynowo, trzecia umieszcza guziki, czwarta fałduje i pakuje itd..
Ten sposób wykonywania pracy nazywa się podziałem pracy, ponieważ różni pracownicy wykonują różne części produkcji..
Indeks artykułów
Koncepcja podziału pracy została spopularyzowana w 1776 roku przez szkockiego ekonomistę Adama Smitha w jego książce Bogactwo narodów.
W tym celu wykorzystał słynny przykład fabryki szpilek. Adam Smith zauważył, jak znacznie wzrosła wydajność produkcji, ponieważ pracownicy zostali podzieleni i przypisani do różnych ról.
Uważał, że ten podział zadań jest kluczem do wzrostu gospodarczego, ponieważ zapewnia tańsze i wydajniejsze sposoby wytwarzania dóbr..
Według Smitha wzrost gospodarczy jest zakorzeniony w podziale pracy. Pomysł ten wiąże się głównie ze specjalizacją siły roboczej, zasadniczo z rozpadem dużych miejsc pracy na wiele małych elementów..
Fakt, że pracownicy nie muszą zmieniać zadań w ciągu dnia, oszczędza czas i pieniądze. Właśnie to umożliwiło rozwój fabryk przez cały XIX wiek.
Co zaskakujące, Smith dostrzegł potencjalne problemy związane z tym rozwojem. Zauważył, że zmuszanie ludzi do wykonywania prostych i powtarzalnych zadań prowadzi do ignorancji i niezadowolenia pracowników..
Z tego powodu sformułował rewolucyjne przekonanie, że rządy mają obowiązek zapewnić wykształcenie robotnikom..
Francuski uczony Émile Durkheim po raz pierwszy użył wyrażenia podział pracy w sensie socjologicznym w swojej dyskusji na temat ewolucji społecznej.
Zamiast widzieć podział pracy jako wynik pragnienia dostatku materialnego, Durkheim twierdził, że specjalizacja wynika ze zmian w strukturze społecznej, spowodowanych rzekomym naturalnym wzrostem wielkości i gęstości zaludnienia oraz wzrostem konkurencji o przetrwanie..
Bardzo podstawowym przykładem podziału pracy jest zbieranie żywności. We wczesnych społeczeństwach mężczyźni byli myśliwymi, a kobiety i dzieci przygotowywały jedzenie i zbierały jagody.
Był to bardzo prosty podział pracy, umożliwiający jak najlepsze wykorzystanie różnych zestawów umiejętności.
Obecnie w produkcji żywności panuje jeszcze większy podział pracy. Rolnicy kupują nasiona, nawozy i traktory od różnych firm. Skupiają się tylko na jednym aspekcie produkcji żywności.
To podział ludzi w społeczeństwie według ich zawodów. Każda osoba podejmuje określony rodzaj zawodu, do którego jest najbardziej odpowiedni. Tak więc w społeczności niektórzy są nauczycielami, inni lekarzami, a jeszcze inni kupcami lub agentami..
Gdy cała praca w ramach określonej produkcji jest wykonywana przez tego samego pracownika, nazywa się to prostym podziałem pracy.
Kiedy cała praca w produkcji jest podzielona na różne procesy, a każdy proces jest przypisany do różnych osób, nazywa się to specjalizacją procesową..
Tam są podziały, a każdy podział wykonuje jedna osoba. Ten ukryty podział pracy nazywany jest złożonym podziałem pracy. Na tym opiera się nowoczesna produkcja masowa.
Na przykład szewstwo w nowoczesnej fabryce wiąże się ze złożonym podziałem pracy. Górna część buta jest przygotowywana przez jedną grupę pracowników, dolna jest przygotowywana przez inną grupę, szycie przez trzecią grupę, a polerowanie lub wykańczanie przez czwartą grupę pracowników..
Duży rynek wymaga produkcji na dużą skalę; stąd większa możliwość podziału pracy.
Złożony podział pracy i duża skala produkcji są możliwe tylko wtedy, gdy istnieje rynek wystarczająco duży, aby wchłonąć całą podaż wytworzonych dóbr..
Podział pracy występuje głównie w dużych fabrykach, w których podstawowe produkty są wytwarzane na dużą skalę; tylko wtedy będzie można podzielić pracę na różne procesy i przypisać procedurę do innego zbioru pracowników.
Niektóre branże mają taki charakter, że nie można podzielić pracy na odrębne i oddzielne procesy. Zakres podziału pracy jest ograniczony.
Charakter produktu nakłada inne ograniczenie: jeśli produkt jest taki, że jego wytwarzania nie można podzielić na różne procesy, podział pracy nie będzie możliwy..
Podział pracy wiąże się z zatrudnieniem dużej liczby pracowników w fabryce. Prawidłowe obchodzenie się z nimi i przydzielanie każdemu pracownikowi odpowiedniej pracy wymaga oceny natury ludzkiej na wysokim poziomie..
Podział pracy jest skuteczny, gdy istnieje doskonała koordynacja między różnymi procesami i pełna współpraca między pracownikami. Bez ducha współpracy i kompromisu podział pracy nie może być skuteczny.
Podział pracy zwiększa produkcję, co zmniejsza średni koszt produkcji. Oszczędność narzędzi, maszyn itp. Również pomaga obniżyć koszty produkcji.
Podział pracy jest wynikiem produkcji na dużą skalę, która wiąże się z większym wykorzystaniem maszyn. Z drugiej strony podział pracy zwiększa również możliwość wykorzystania maszyn w produkcjach na małą skalę.
Dzięki zastosowaniu maszyn i urządzeń w ramach podziału pracy produkcja zaczyna się na dużą skalę zwiększać, co skutkuje niższymi kosztami produkcji, zwiększając zyski dla producenta..
Pracownik nie musi zmieniać jednej procedury na inną. Jest używany w określonym procesie przy użyciu określonych narzędzi; dlatego pracujesz bez marnowania czasu, siedząc w jednym miejscu.
Ciągłość pracy oszczędza czas i pomaga zwiększyć produkcję przy niższych kosztach.
Kiedy pracownikowi powierza się pracę, do której najlepiej się nadaje, z pewnością wytwarza produkty najwyższej jakości..
Podział pracy pomaga w lepszej selekcji pracowników. Ponieważ praca jest podzielona na różne części, a każda część jest zajęta przez pracownika, który jest do niej najbardziej odpowiedni, można bardzo łatwo wybrać najbardziej odpowiedni personel do pracy..
Pracownicy potrzebują mniej szkoleń, ponieważ muszą opanować tylko niewielką liczbę zadań.
Wielu pracowników zbiera się razem, aby wytworzyć produkt. Jeśli produkcja nie jest dobra i odpowiednia, nikt nie może być za nią odpowiedzialny.
Ogólnie mówi się, że „odpowiedzialność każdego człowieka nie jest odpowiedzialnością człowieka”. Dlatego też podział pracy ma tę wadę, że powoduje utratę odpowiedzialności.
Gdy produkcja jest podzielona na kilka procesów, a każda część jest wykonywana przez różnych pracowników, może to prowadzić do nadmiernego polegania.
Na przykład w przypadku fabryki odzieży, jeśli mężczyzna tnący materiał jest leniwy, będzie cierpieć z powodu szycia, zapinania guzików itp. Dlatego większa zależność jest wynikiem podziału pracy.
W ramach podziału pracy pracownik musi przez lata wykonywać tę samą pracę w kółko. Dlatego po pewnym czasie pracownik czuje się znudzony lub praca staje się nużąca i monotonna..
Podział pracy zabija twórczą przyjemność tworzenia artykułu, ponieważ wiele osób bierze udział w jego opracowaniu, nikt nie może przypisać sobie zasługi za to, że to zrobił.
Jeszcze bez komentarzy