Plik ból Jest to zjawisko, które mówi nam, że jakaś część naszego ciała jest uszkodzona. Charakteryzuje się reakcją wycofania czynnika, który ją powoduje; na przykład zdejmowanie ręki z czegoś, co się pali, chociaż u ludzi można to poznać za pomocą werbalizacji.
Ból pełni funkcję ochronną dla naszego organizmu, tak jak ma to miejsce na przykład przy bólu spowodowanym stanem zapalnym. Zapaleniu często towarzyszy uszkodzenie skóry i mięśni.
W ten sposób wrażliwość części objętej stanem zapalnym na bodźce bolesne jest znacznie zwiększona; Powoduje to ograniczenie ruchów dotkniętego obszaru i uniknięcie kontaktu z innymi przedmiotami. Ostatecznie misją zapalenia jest próba zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia nowych urazów i przyspieszenie procesu zdrowienia.
Osoby urodzone ze zmniejszoną wrażliwością na ból doznają więcej urazów niż zwykle, takich jak oparzenia i skaleczenia. Potrafią też przyjmować pozycje szkodliwe dla stawów, ale ponieważ nie odczuwają bólu, nie zmieniają pozycji..
Brak bólu może mieć bardzo poważne konsekwencje zdrowotne, a nawet prowadzić do śmierci. Analiza odczuwania bólu jest niezwykle skomplikowana. Możesz jednak spróbować po prostu wyjaśnić.
Bodziec bólowy aktywuje receptory bólu. Informacje są następnie przekazywane do wyspecjalizowanych nerwów w rdzeniu kręgowym, aby ostatecznie dotrzeć do mózgu. Po przetworzeniu tam organ ten wysyła impuls, który zmusza organizm do reakcji. Na przykład szybkie zdejmowanie dłoni z gorącego przedmiotu.
Świadomość bólu i wywoływana przez niego reakcja emocjonalna są kontrolowane w mózgu. Bodźce, które mają tendencję do wywoływania bólu, również wywołują reakcję na wycofanie się lub ucieczkę. Subiektywnie coś, co powoduje ból, jest irytujące i szkodliwe. Dlatego aktywnie go unikamy.
Indeks artykułów
Prawdą jest, że niektóre zdarzenia środowiskowe mogą modulować odczuwanie bólu. Na przykład badanie Beechera (1959) analizowało reakcję bólową grupy amerykańskich żołnierzy, którzy walczyli podczas II wojny światowej..
Wykazano, że duża część amerykańskich żołnierzy, którzy odnieśli rany w bitwie, nie wydaje się wykazywać oznak bólu. W rzeczywistości nie potrzebowali leków. Najwyraźniej odczuwali ból u nich, gdy poczuli ulgę, że udało im się przeżyć bitwę.
Może się również zdarzyć, że ból jest odczuwalny, ale wydaje się, że nie ma on znaczenia dla osoby. Niektóre leki uspokajające wywierają taki efekt, podobnie jak niektóre uszkodzenia w określonych częściach mózgu.
Ból ma trzy różne skutki dla percepcji i zachowania.
- Aspekt sensoryczny. Odnosi się do postrzegania intensywności bodźca bolesnego.
- Plik bezpośrednie konsekwencje emocjonalne który powoduje ból. Oznacza to stopień dyskomfortu, jaki ten ból powoduje u osoby. Jest to składnik, który zmniejsza się u rannych żołnierzy, którzy przeżyli bitwę..
- Plik długotrwałe zaangażowanie emocjonalne z bólu. Efekt ten jest efektem schorzeń związanych z przewlekłym bólem. W szczególności chodzi o zagrożenie, jakie ten ból stanowi dla naszego przyszłego dobrobytu.
Trzy poprzednie elementy obejmują różne procesy mózgowe. Składnik czysto czuciowy jest regulowany na ścieżkach od rdzenia kręgowego do brzusznego tylnego jądra wzgórza. Wreszcie docierają do pierwotnej i wtórnej kory somatosensorycznej mózgu..
Wydaje się, że bezpośredni komponent emocjonalny jest kontrolowany przez ścieżki, które docierają do kory przedniej części zakrętu obręczy i wyspy. W różnych badaniach wykazano, że obszary te są aktywowane podczas odczuwania bodźców bolesnych. Ponadto wykazano, że elektryczna stymulacja kory wyspowej wywołuje u badanych uczucie kłucia lub pieczenia..
Podsumowując, pierwotna kora somatosensoryczna jest odpowiedzialna za odczuwanie bólu, podczas gdy przednia część zakrętu obręczy odpowiada za natychmiastowe efekty emocjonalne. Z drugiej strony, w długoterminowym składniku emocjonalnym pośredniczą połączenia, które docierają do kory przedczołowej..
Osoby z uszkodzeniem tego obszaru odczuwają apatię i zwykle nie dotykają ich konsekwencje chorób przewlekłych, w tym przewlekłego bólu.
Receptory bólu to wolne zakończenia nerwowe. Receptory te są obecne w całym ciele, zwłaszcza w skórze, na powierzchni stawów, w okostnej (błona pokrywająca kości), ścianach tętnic i niektórych strukturach czaszki..
Co ciekawe, sam mózg nie posiada żadnych receptorów bólu, dlatego jest na nie niewrażliwy..
Receptory bólu reagują na trzy rodzaje bodźców: mechaniczne, termiczne i chemiczne. Bodziec mechaniczny mógłby na przykład wywierać nacisk na skórę (na przykład). Podczas gdy bodziec termiczny, ciepło lub zimno. Bodziec chemiczny to substancja zewnętrzna, taka jak kwas.
Receptory bólu mogą być również stymulowane przez substancje chemiczne w organizmie. Uwalniane są w wyniku urazu, zapalenia lub innych bolesnych bodźców. Przykładem tego jest serotonina, jony potasu lub kwasy, takie jak kwas mlekowy. Ten ostatni odpowiada za bóle mięśni po wysiłku.
Istnieją trzy typy receptorów bólu, zwane także nocyceptorami lub detektorami szkodliwych bodźców..
Są to wolne zakończenia nerwowe, które reagują na silny nacisk, taki jak uderzenie lub ucisk na skórę.
Drugi typ składa się z zakończeń nerwowych, które wychwytują ekstremalne ciepło, kwasy i kapsaicynę (aktywny składnik ostrej papryki). Receptory tego typu włókien znane są jako VR1. Receptor ten bierze udział w bólu związanym ze stanem zapalnym i oparzeniami.
W rzeczywistości w badaniu wykazano, że myszy, które miały mutację przeciw ekspresji tego receptora, mogły pić wodę z kapsaicyną. Ponieważ wydawały się niewrażliwe na wysokie temperatury i pikantne, chociaż reagowały na inne bolesne bodźce. Caterina et. do. (2000).
ATP jest podstawowym źródłem energii dla procesów metabolicznych komórek. Substancja ta jest uwalniana, gdy krążenie krwi w części ciała zostanie przerwane lub gdy zostanie uszkodzony mięsień. Jest również wytwarzany przez szybko rozwijające się guzy.
Dlatego te receptory mogą być odpowiedzialne za ból związany z migreną, dusznicą bolesną, uszkodzeniem mięśni lub rakiem..
Impulsy pochodzące z receptorów bólu są przekazywane do nerwów obwodowych przez dwa włókna nerwowe: włókna delta A, które są odpowiedzialne za szybki (pierwotny) ból i włókna C, które przenoszą powolny (wtórny) ból.
Kiedy odbieramy bolesny bodziec, mamy dwa doznania.
Pierwsza to „szybki ból”. Jest to ostry, kłujący i bardzo miejscowy ból. To aktywuje mechanizmy ochronne, takie jak odruch wycofania..
Włókna delta A, które przenoszą ten rodzaj bólu, są mikroskopijnie cieńsze (od 2 do 5 tysięcznych milimetra). Pozwala to na szybsze przesyłanie bodźca (od 5 do 30 metrów na sekundę).
W nagłym bólu jest zlokalizowany i nie rozprzestrzenia się. Trudne do pokonania, nawet z silnymi lekami przeciwbólowymi.
Po kilku sekundach szybkiego odczuwania bólu pojawia się „powolny ból”. Jest trwały, głęboki, nieprzejrzysty i mniej zlokalizowany.
Zwykle trwa kilka dni lub tygodni, chociaż jeśli organizm nie przetwarza go prawidłowo, może trwać dłużej i stać się chroniczny. Ten rodzaj bólu ma na celu aktywację procesu naprawy tkanek.
Włókna C, które przenoszą ten rodzaj bólu, mają większą średnicę niż włókna delta A (od 0,2 do 1 tysięcznej milimetra). Dlatego impuls jest wolniejszy (prędkość 2 metry na sekundę). Reakcją organizmu jest unieruchomienie dotkniętej części ciała, co prowadzi do skurczów lub sztywności..
Opioidy są bardzo skuteczne w powolnym bólu, ale także środki miejscowo znieczulające, jeśli zablokowane są odpowiednie nerwy.
Kiedy żywe istoty muszą zmierzyć się z jakimś szkodliwym bodźcem, zwykle przerywają to, co robią, aby zainicjować zachowania wycofania lub ucieczki. Jednak są chwile, kiedy ta reakcja przynosi efekt przeciwny do zamierzonego. Na przykład, jeśli zwierzę ma ranę powodującą ból, reakcje związane z lotem mogą zakłócać codzienne czynności, takie jak jedzenie..
Dlatego byłoby wygodniej, gdyby można było zmniejszyć ból przewlekły. Znieczulenie służy również zmniejszeniu bólu podczas wykonywania ważnych biologicznie zachowań.
Niektóre przykłady to walki lub krycia. Gdyby w tym czasie doświadczył bólu, przetrwanie gatunku byłoby zagrożone.
Na przykład niektóre badania wykazały, że kopulacja może powodować znieczulenie. Ma to znaczenie adaptacyjne, ponieważ bodźce bolesne podczas kopulacji byłyby w mniejszym stopniu odczuwalne, aby nie przerywać zachowań reprodukcyjnych. Zwiększa to prawdopodobieństwo reprodukcji..
Wykazano, że gdy szczury otrzymują bolesne wstrząsy elektryczne, których nie mogą uniknąć, doświadczają znieczulenia. Oznacza to, że mieli mniejszą wrażliwość na ból niż osoby kontrolne. Jest to wytwarzane przez uwalnianie opioidów podyktowane przez sam organizm.
Krótko mówiąc, jeśli zrozumie się, że ból jest nieunikniony, aktywują się mechanizmy przeciwbólowe. Natomiast jeśli można tego uniknąć, podmiot jest zmotywowany do udzielenia odpowiednich odpowiedzi, aby przerwać ten ból..
Ból można zmniejszyć, stymulując inne obszary niż dotknięte chorobą. Na przykład, gdy ktoś ma ranę, odczuwa ulgę, gdy się podrapie.
Dlatego akupunktura używa igieł, które są wkręcane i skręcane, aby stymulować zakończenia nerwowe blisko i daleko od tych, w których ból jest zmniejszony..
Niektóre badania dowiodły, że akupunktura powoduje znieczulenie z powodu uwalniania endogennych opioidów. Chociaż redukcja bólu może być skuteczniejsza, jeśli dana osoba „wierzy” w jego skutki, nie jest to jedyny powód..
Badania na zwierzętach wykazały zmniejszenie wrażliwości na ból. Jak również aktywacja białek Fos w neuronach somatosensorycznych rogu grzbietowego rdzenia kręgowego.
Jeszcze bez komentarzy