Plik nadmorskie wydmy Są to nagromadzenia piasku przenoszone przez morski wiatr w strefie przybrzeżnej, tworzące nagromadzenia o różnych wymiarach. Piasek ten jest produktem wietrzenia przybrzeżnych skał lub raf koralowych we fragmentach od 0,5 do 5 mm wyrzucanych do brzegu przez fale..
Na wybrzeżu wysychają pod wpływem energii słonecznej i wiatru i są podatne na uniesienie. W przypadku dostatecznego nagromadzenia drobnoziarnistego piasku i wiatru o minimalnej odpowiedniej prędkości, masy piasku są transportowane i gromadzone.
Ta akumulacja nabiera określonych wzorów, znanych jako wydmy przybrzeżne, które przechodzą proces rozwoju i mogą być efemeryczne lub konsolidować się jako wzgórza utrwalone przez roślinność..
Mogą rozwijać się od rozproszonych muraw do zarośli z elementami nadrzewnymi. Z kolei szerokość geograficzna, klimat i czynniki roślinne determinują występowanie mniej lub bardziej zróżnicowanej fauny owadów, gadów, krabów i ptaków morskich..
Wydmy przybrzeżne występują w różnych typach klimatycznych, od tropików po strefy umiarkowane i zimne. Przykładem tego ekosystemu są 205 km nadmorskich wydm Jukatanu (Meksyk), między Zatoką Meksykańską a Morzem Karaibskim..
Indeks artykułów
Wydmy przybrzeżne to formy geograficzne powstałe w wyniku nagromadzenia niesionego przez wiatr piasku (piasek eoliczny), który osiąga do 35 m wysokości. Jest to dynamiczny system ze stałym cyklem erozji i odbudowy, który odgrywa ważną rolę w ochronie wybrzeża przed wtargnięciem morza podczas sztormów..
Wybrzeże jest strefą przejściową między lądem a morzem, gdzie stykają się ląd, morze, atmosfera i rzeki. Na tych obszarach istnieją trzy podstawowe czynniki, które powodują erozję skał przybrzeżnych: woda, wiatr i promieniowanie słoneczne..
Mechaniczne działanie fal na skały powoduje pęknięcia hydrauliczne, ściskając powietrze uwięzione w pęknięciach i porach, które następnie rozszerza się. W tym procesie na przestrzeni tysięcy lat skały pękają i pękają.
Fragmenty wpadają do morza, ulegając ciągłemu procesowi erozji na skutek ściernego efektu ciągnięcia prądów i fal. Dochodzi również do chemicznego działania wody rozpuszczającej w skale substancje cementowe.
W ten sposób stają się coraz bardziej rozdrobnione, tworząc małe ziarenka piasku, które są ciągnięte na plażę. To około tysięcy lat ciągłego procesu ścierania się fragmentów skał w ruchu wraz z odpływem i odpływem fal.
Jest to podłoże utworzone z ziaren mineralnych o kształtach od kanciastych do okrągłych, o niewielkich rozmiarach. Jego wymiary wahają się od 0,062 mm w tzw. Piaskach bardzo drobnych do 2 mm w przypadku bardzo grubych.
Substrat ten jest wytwarzany przez wietrzenie (działanie elementów środowiska na przybrzeżne skały i rafy koralowe). To redukuje skałę do prawie pojedynczych fragmentów minerałów, w tym różnych pierwiastków, takich jak krzemionka (głównie w postaci kwarcu) i wapień..
Skaleń, bazalt i oliwin znajdują się również w piaskach skał wulkanicznych. Wapień dominuje na obszarach skał wapiennych, a także na wybrzeżach tropikalnych lub subtropikalnych z rafami koralowymi, z których pochodzą plaże z białym piaskiem..
W przypadku erozji koralowców przyczynia się do tego fauna morska, na przykład papugoryby, które drapią ją, aby połknąć pokrywę glonów.
Wydma przybrzeżna charakteryzuje się nieco asymetrycznym usypiskiem piasku, ponieważ ma dwa nierówne zbocza i szczyt. Stok nawietrzny (zwrócony do wiatru) delikatnie się unosi, natomiast zbocze zawietrzne (po stronie, w którą wieje wiatr) jest bardziej drastyczne.
Ponadto nadmorska wydma ma dwa boczne ramiona, które są jak przedłużenia piasku, które pozostają po wleczeniu centralnej masy. Wreszcie między jedną wydmą nadmorską a drugą tworzy się depresja, która je oddziela, zwana zagłębieniem..
Wydmy przybrzeżne klasyfikuje się według różnych kryteriów, według ich położenia względem linii brzegowej, mobilności lub kształtu..
Jeśli chodzi o kolejność, w jakiej powstają od wybrzeża w głąb lądu, istnieją pierwsze, drugorzędne i trzeciorzędowe. Pierwotne wydmy przybrzeżne powstają w pobliżu plaży, drugorzędne znajdują się nieco dalej w głębi lądu, następnie wydmy trzeciorzędne i tak dalej..
Jeśli chodzi o mobilność, istnieją wydmy ruchome lub transgresywne oraz wydmy nieruchome lub stabilizowane.
Te mobilne lub transgresywne poruszają się nieustannie, ponieważ nie mają więcej roślinności, aby je ustabilizować. Te wydmy pokrywają wszystkie rodzaje terenu, a nawet atakują drogi i inną infrastrukturę.
Nieruchome lub ustabilizowane wydmy pozostają nieruchome ze względu na rosnący rozwój roślinności, która je unieruchamia. Ponadto istnieją formy o pośredniej mobilności, w zależności od stopnia stabilności, jaką roślinność zapewnia wydmie..
W zależności od ich kształtu lub topografii występują wydmy przybrzeżne embrionalne, czołowe, paraboliczne i barjan..
Składają się z małych skupisk, które tworzą i pokrywają przeszkodę, taką jak skała lub roślina. Mają zmienny kształt w zależności od konkretnej przeszkody.
Wydmy czołowe tworzą wzdłuż wybrzeża sznury wydmowe, stanowiące bariery o niewielkim lub zerowym rozwoju uzbrojenia.
Jest to wydma w kształcie półksiężyca, z ramionami (rogami księżyca) skierowanymi w kierunku, z którego wieje wiatr.
Mają też kształt półksiężyca, ale ich ramiona są rozłożone tam, gdzie wieje wiatr..
Nie na wszystkich wybrzeżach świata występują wydmy przybrzeżne, ponieważ zależy to od różnych czynników, takich jak ukształtowanie wybrzeża. Wydmy przybrzeżne nie tworzą się na wybrzeżach skał twardych, wybrzeżach bardzo zamkniętych zatok, wlotów lub wlotów z wąskimi pasami plażowymi lub wybrzeżami z wysokimi barierami roślinnymi.
Do powstania wydm nadmorskich wymagana jest odpowiednia rzeźba wybrzeża, ilość utworzonego piasku, wielkość ziaren piasku i prędkość wiatru. Wreszcie, wymagane są przeszkody, aby powstrzymać poruszający się piasek, aby uformować rdzeń wydmy..
Wydmy przybrzeżne występują na brzegach płaskich lub lekko pofałdowanych, zwróconych w stronę otwartych równin lub dolin. Na plażach z dużą ilością piasku, przeważnie o wielkości około 0,2 mm, w taki sposób, że może być popychany przez wiatr.
Z drugiej strony powinny przeważać wiatry morskie o prędkości nie mniejszej niż 4,5 m / s, gdyż mniejsza prędkość byłaby niewystarczająca..
Gdy występują wymagane czynniki, gdy piasek wysusza wiatr wiejący z morza, przenosi go w głąb lądu. Powoduje to powolne przemieszczanie masy, która gdyby nie napotkała żadnej przeszkody, nadal rozpraszałaby piasek w kierunku wnętrza..
Kiedy na ziemi znajdują się przeszkody, takie jak skały, rośliny, niewielkie wzniesienia, prędkość wiatru spada, a piasek gromadzi się. Dlatego też, gdy piasek jest w ruchu z tymi przeszkodami, zaczyna się gromadzić, tworząc przybrzeżną wydmę, szczególnie między gałęziami roślin..
Ruch wydm przybrzeżnych występuje, gdy wiatr spycha piasek z żaru na górę po łagodnym, nawietrznym zboczu. Podniesiony wiatr traci prędkość i osadza piasek na przeciwległym zboczu (po zawietrznej), skąd pędzi do przodu..
Wydmy przybrzeżne są podłożem bardzo przepuszczalnym (o niewielkiej retencji wody), niestabilnym io dużej zawartości soli. W tych roślinach tolerancyjne na zasolenie (halofity), odporne na niedobór wody i silnie ukorzeniające się oraz w wielu przypadkach rośliny pełzające.
Występujące gatunki roślin są związane z fazą rozwojową sukcesji roślinnej na wydmie przybrzeżnej. Na przykład na skonsolidowanych lub stabilizowanych wydmach mogą rosnąć wyprostowane rośliny, takie jak palmy i małe drzewa..
Różne gatunki, które przyczyniają się do formowania i utrwalania wydm, takie jak nerka lub batatilla (Ipomoea pes-caprae) i barrón (Ammophila arenaria), które są halofitami z wysoko rozwiniętymi systemami korzeni i rozległymi rozłogami.
W pierwszym przypadku jest to roślina pełzająca z rodziny convolvulaceae typowa dla klimatów tropikalnych i subtropikalnych, a w drugim trawa klimatu umiarkowanego i zimnego..
Inne rośliny rosnące w tropikach to fasola plażowa (Canavalia rosea), kroton (Croton punctatus), saladillo (Sporobolus virginicus), portulaka plażowa (Sesuvium portulacastrum) Y Atriplex spp.
W strefach umiarkowanych mak makowy lub morski (Glaucium flavum) i róg morski (Lotus creticus).
Po ustabilizowaniu się wydmy przybrzeżnej może rozwinąć się gęstsza i wyższa roślinność, na przykład krzewy lub krzaki. Występują nawet gatunki drzewiaste lub małe drzewa, na obszarach tropikalnych występują palmy z rodzajów takich jak Coccothrinax.
Podobnie małe drzewa, takie jak winorośl plażowa (Coccoloba uvifera) i różne gatunki Capparis. Podczas gdy w strefach umiarkowanych występują krzewy, takie jak kambronera (Lycium intrincatum) i jujube (Lotos Ziziphus).
Chociaż przybrzeżne wydmy nie są ekosystemami bardzo zróżnicowanymi biologicznie, są one domem dla różnorodnej fauny owadów, skorupiaków, gadów, ptaków, a nawet ssaków. Mnóstwo owadów, zwłaszcza motyle, chrząszcze (cocci), muchy, pszczoły, osy i mrówki.
Z drugiej strony skorupiaki są częstymi mieszkańcami nadmorskich wydm, a konkretnie różnymi gatunkami krabów. Wśród nich niebieski krab (Guanhumi cardisoma), który migruje na plażę, aby złożyć jaja.
Inną charakterystyczną grupą są gady, z różnymi gatunkami małych jaszczurek. Na przykład pochitoque (Kinosternon leucostomum), chociaż są też większe jaszczurki, takie jak legwan zielony (Iguana iguana).
Istnieją również gatunki żółwi, takie jak żółw malowany (Trachemys spp.). Istnieje również wiele gatunków ptaków morskich, które odpoczywają, rozmnażają się lub polują wśród roślinności wydm..
Na skonsolidowanych wydmach, przy większej obecności roślinności, mogą przedostawać się ssaki, takie jak króliki, szopy i inne. Na przykład na wydmach przybrzeżnych Meksyku zamieszkuje północna cacomixtle (Bassariscus astutus).
Wydmy przybrzeżne z definicji rozwijają się w klimacie oceanicznym, w którym pobliska masa wody wywiera decydujący wpływ poprzez łagodzenie klimatu. Wydmy przybrzeżne powstają na obszarach przybrzeżnych wszystkich kontynentów, zarówno w obszarach tropikalnych, jak i umiarkowanych i zimnych.
W zależności od szerokości geograficznej opady mogą być bardzo rzadkie lub obfite, a także występują duże różnice temperatur.
W Meksyku istnieje ważny system dyn przybrzeżnych wzdłuż całego wybrzeża Zatoki Meksykańskiej do wybrzeża Morza Karaibskiego. Rozpoznane są cztery strefy wydm nadmorskich z różnicami nawet pod względem klimatu i roślinności.
W Tamaulipas i północnym Veracruz panuje suchy klimat z niskimi lub średnimi opadami deszczu i niskimi temperaturami, z wydmami wapiennego piasku i kwarcu. Tutaj są wydmy i przybrzeżne laguny.
Z drugiej strony w centrum Veracruz panuje klimat subwilgotny i ciepły, a piaski kwarcowe tworzą złożone systemy wydmowe. Roślinność jest tutaj bardziej złożona, głównie ze względu na wpływ sąsiednich lasów tropikalnych.
Następnie na południu Veracruz i Tabasco panuje bardziej wilgotny i cieplejszy klimat, z opadami dochodzącymi do 3500 mm rocznie. W regionie dominują również piaski kwarcowe, a roślinność wydmowa jest mniej złożona..
Wreszcie na półwyspie Jukatan panuje gorący i suchy klimat z wapiennymi wydmami. W regionie tym występuje urozmaicona roślinność zaroślowa na skonsolidowanych wydmach, z różnymi gatunkami ziół, krzewów, a nawet palm i drzew..
Na wydmach przybrzeżnych Meksyku gatunki takie jak pas nerkowy (Ipomoea pes-caprae), portulaka plażowa (Sesuvium portulacastrum) i lilie morskie (Hymenocallis littoralis). Oprócz małych drzew, takich jak uvero de mar (Coccoloba uvifera) i dłonie jak nakax (Coccothrinax readii) i chiít (Thrinax radiata).
Jeszcze bez komentarzy