Plik ekologia społeczna to dziedzina ekologii skupiająca się na badaniu człowieka i jego relacji ze środowiskiem, z uwzględnieniem sposobu, w jaki działania człowieka wpływają na ekosystem.
W celu zbadania konsekwencji zachowań człowieka dla środowiska i tego, w jaki sposób może to wpłynąć na niego w negatywny sposób, ekologia społeczna działa jako fuzja nauk społecznych i przyrodniczych..
Nie jest to dyscyplina wyodrębniona ani z ograniczonym przedmiotem badań, wręcz przeciwnie, bogactwo informacji, które wynika ze współpracy, jaką otrzymuje z innymi naukami, pozwala analizować relacje człowieka z otoczeniem z różnych perspektyw..
Najbardziej skutecznym sposobem badania człowieka i jego relacji z otoczeniem, bez którego nie może się on obejść, ponieważ na co dzień z nim współdziała, jest uwzględnienie wszystkich jego elementów..
Człowiek jest żywą istotą i dynamicznym elementem środowiska, z którym oddziałuje, dlatego badanie jego relacji i wkładu, a także tego, w jaki sposób to na niego wpływa, jest celem ekologii społecznej..
Indeks artykułów
Istnieje wiele przyczyn, które przyczyniły się do powstania ekologii społecznej, w tym badania ekologii miejskiej przedstawione przez szkołę chicagowską.
Ekologia miejska skupiała się na badaniu mieszkańców miast w zakresie współistnienia w przestrzeni, sposobów organizacji i ich relacji ze środowiskiem..
Inną perspektywą, która przyczyniła się do rozwoju ekologii społecznej, była socjologia, która pojmowała ekologię społeczną jako podejście skoncentrowane na człowieku i sposobie, w jaki wpływa na niego jego środowisko..
Znana antropologia ekologiczna wniosła ciekawy wkład, polegający na wyjaśnieniu związku między warunkami środowiskowymi a kulturą.
Dział psychologii zwany psychologią ekologiczną lub środowiskową skłaniał się ku badaniu człowieka z punktu widzenia związku zachowań z otoczeniem.
Wreszcie, filozofia poprzez wkład Murraya Bookchina (prekursora ekologii społecznej), uważana za zajmującą się badaniem związku między człowiekiem a środowiskiem a różnymi działaniami ludzi.
Ekologia od samego początku wyróżniała się odrębnym badaniem środowiska człowieka, mimo że w taki czy inny sposób zachowuje ścisły związek ze swoim otoczeniem..
Jako nauka pojawiła się w 1869 roku dzięki różnym badaniom i wkładom Ernsta Haeckela, postaci, która wprowadziła termin ekologia.
Dla Haeckela przedmiot badań ekologii był ściśle związany ze zbiorem interakcji, które ujawniają się między istotami żywymi a ich bezpośrednim otoczeniem..
Jednak badania ekologii historycznie koncentrowały się na analizie i opisie naturalnych procesów zachodzących między organizmami żywymi a elementami ich środowiska, z wyłączeniem człowieka..
Nauka o człowieku ograniczała się do różnych dyscyplin nauk społecznych, co było czynnikiem ograniczającym dla ekologii, ponieważ jest ona stale związana ze środowiskiem, w którym funkcjonuje..
Wraz z pojawieniem się ekologii społecznej, nauki przyrodnicze zostały połączone z naukami społecznymi, aby zapewnić satysfakcjonującą odpowiedź na problemy środowiskowe, które bezpośrednio dotykają człowieka..
Ekologia społeczna ma za przedmiot badań człowieka, skupiając się z perspektywy jego relacji z otoczeniem i tego, jak ten czynnik zewnętrzny może na niego wpływać.
Murray, odwołując się do ekologii społecznej, wziął pod uwagę elementy pochodzące z ludzkich działań, które mogą powodować zachwianie równowagi w środowisku.
Może to znaleźć odzwierciedlenie w zachowaniach typowych dla kryzysów wartości lub braku świadomości troski o środowisko, jako sposobu na zachowanie gatunku w ogóle..
Zachowanie człowieka, o ile szkodzi ekosystemowi, od którego zależy życie wielu gatunków lub jego samego, jest po części uważane za odzwierciedlenie kryzysu społecznego..
Nierównowaga środowiska powoduje jednocześnie problemy w ekosystemie, które ostatecznie negatywnie wpływają na człowieka.
W oparciu o ten temat koncentruje się nauka ekologii społecznej, która jest zainteresowana ochroną życia ludzi, ale także wszystkich gatunków tworzących ekosystem.
O ile człowiek ma do dyspozycji środowisko, które zapewnia mu środki niezbędne do zaspokojenia jego podstawowych potrzeb, jakość jego życia jest gwarantowana..
W opinii różnych przedstawicieli ekologii społecznej w wyniku procesów industrializacji i urbanizacji w dużych miastach doszło między innymi do zniszczenia ekosystemu..
Doprowadziło to do zaniku dużych obszarów lasów, bezpośrednio wpływając na życie naturalne i pogarszając jakość powietrza, jakim dysponuje człowiek..
Kolejny negatywny wpływ na ekosystemy wiąże się z wyginięciem wielu gatunków, co choć nie dotyka bezpośrednio człowieka, jest sprzeczne z celami ekologii społecznej..
Ekologia społeczna skupiła swoje wysiłki na badaniach naukowych, które pozwalają kontrolować nierównowagi, które ujawniają się w ekosystemach, w celu ochrony życia.
Chociaż jest to dyscyplina skoncentrowana na człowieku i skutkach, jakie może on dostrzec ze środowiska, ekologia ewolucyjna dąży do zachowania życia wszystkich gatunków bez rozróżnienia..
Jeszcze bez komentarzy