Plik ektoderma jest to jedna z trzech listków zarodkowych, które pojawiają się we wczesnym rozwoju embrionalnym. Pozostałe dwa to mezoderma i endoderma, które znajdują się poniżej.
Z ektodermy lub warstwy zewnętrznej powstaje głównie układ nerwowy, naskórek i struktury towarzyszące, takie jak włosy i paznokcie. Występuje w rozwoju praktycznie wszystkich istot żywych.
Ta listka zarodkowa rozwija się jako pierwsza, pojawiając się w stadium blastuli. Blastula to wczesna faza, w której zarodek ma około 70 do 100 komórek, które mogą stać się tkankami dowolnego typu. Pojawia się od 4 do 6 dni po zapłodnieniu i czasami jest używany jako synonim ektodermy.
Zanim zarodek stanie się trójwarstwowy, ma dwie warstwy: hypoblast i epiblast. Ektoderma powstaje z epiblastu. W następnej fazie, zwanej gastrulacją, warstwa ta powoduje powstanie endodermy i mezodermy poprzez wgłębienie komórek..
Z każdej z tych warstw powstają różne typy komórek, które tworzą różne części ciała, a także pępowinę, łożysko i płyn owodniowy..
Następny okres rozwoju embrionalnego to neurulacja. Ten etap rozpoczyna się od zgrubienia ektodermy w grzbietowej linii środkowej. Wynika to z bardzo ważnej struktury znajdującej się bezpośrednio pod ektodermą, zwanej struną grzbietową..
Ta struktura jest odpowiedzialna za wysyłanie sygnałów indukcyjnych do ektodermy, dzięki czemu gromadzi ona komórki i jest wklęsła. Ponadto spowoduje różnicowanie części komórek w komórki prekursorowe nerwów, które będą stanowić układ nerwowy..
To pogrubienie ektodermy jest znane jako „płytka nerwowa”. W miarę postępu neurulacji płytka nerwowa pogrubia się, podczas gdy w jej środku pojawia się pęknięcie, które wkleja się w siebie. Płytka nerwowa jest prekursorem grzebienia nerwowego i cewy nerwowej, co zostanie wyjaśnione później..
Termin ektoderma pochodzi od greckiego „έξω” lub „ektos”, co oznacza „na zewnątrz” oraz „δέρμα” lub „skóra właściwa”, co oznacza „skórę”.
Indeks artykułów
W organizmach kręgowców w ektodermie można wyróżnić trzy ważne części:
W tym obszarze powstają tkanki nabłonkowe, takie jak gruczoły skóry, usta, jamy nosowe, włosy, paznokcie, część oczu itp. U zwierząt wytwarza pióra, rogi i kopyta.
Jak wspomniano wcześniej, ektoderma ulega pogrubieniu w fazie neurulacji. Będzie gromadzić komórki, które są ułożone w dwa łańcuchy po obu stronach linii środkowej płytki nerwowej.
W 20. dniu ciąży płytka nerwowa zaczyna się fałdować w linii środkowej, powodując powstanie rowka nerwowego, który za każdym razem pogłębia się. W ten sposób struktura wpuszcza się, tworząc cewę nerwową.
Obszar płytki nerwowej, który leży powyżej struny grzbietowej, nazywany jest płytą podłogową. Natomiast obszar najbardziej oddalony od struny grzbietowej nazywany jest grzebieniem nerwowym. Znajduje się na najbardziej grzbietowej granicy cewy nerwowej i jest grupą komórek, która pojawia się w obszarze, w którym spotykają się krawędzie złożonej płytki nerwowej..
Podzbiory komórek grzebienia nerwowego migrują szlakami, w których otrzymują dodatkowe sygnały indukcyjne, które będą wpływać na ich różnicowanie. Dlatego te komórki staną się bardzo różnorodnymi strukturami.
Istnieją cztery różne ścieżki migracji służące do różnicowania komórek grzebienia nerwowego. Każdy szlak określa, w jakie konkretne struktury komórkowe się zmienią. W ten sposób doprowadzą do:
- Neurony i komórki glejowe zwojów czuciowych, które są podstawowymi składnikami obwodowego układu nerwowego.
- Neurony i komórki glejowe zwojów autonomicznych, które obejmują zwoje współczulnego i przywspółczulnego układu nerwowego.
- Komórki neurosekrecyjne nadnerczy, które są zawarte w grzbietowej części nerek.
- Komórki, które mają przekształcić się w tkanki nieneuronalne, takie jak melanocyty. Te ostatnie mają na celu produkcję melaniny w skórze. Istnieją również grupy komórek, które tworzą chrząstkę twarzy i zębów..
Cewnik nerwowy zamyka się jak zamek błyskawiczny. Rozpoczyna się w okolicy szyjki macicy, a stamtąd przebiega w kierunku czaszkowym i ogonowym. Do czasu całkowitego zrostu czaszkowe i ogonowe końce cewy nerwowej pozostają otwarte, komunikując się z jamą owodniową.
Kiedy najbardziej czaszkowy koniec jest zamknięty, pojawiają się rozszerzenia zwane pęcherzykami mózgowymi. To właśnie one dadzą początek mózgowi, a konkretnie jego pierwszym podziałom: rombomózgowiu, śródmózgowiu i przodomózgowiu..
Natomiast najbardziej ogonowa i wąska część cewy nerwowej stanie się rdzeniem kręgowym. W przypadku, gdy neuropor czaszkowy nie zamyka się, pęcherzyki mózgowe nie rozwiną się.
Powoduje to bardzo poważny stan zwany bezmózgowiem, który zapobiega tworzeniu się kości mózgu i czaszki. Jeśli cewka nerwowa ektodermy słabo się zamyka, u osobnika może wystąpić rozszczep kręgosłupa..
Z drugiej strony komórki cewy nerwowej będą również stanowić siatkówkę oczu i przysadkę mózgową. Ten ostatni to tylny płat przysadki mózgowej..
Dwie ostatnie części nazywane są neuroektodermą.
Ektoderma wywodzi się z następujących struktur:
- Układ nerwowy (mózg, rdzeń kręgowy i nerwy obwodowe).
- Naskórek.
- Pot i gruczoły sutkowe.
- Pasta do zębów.
- Wyściółka ust, nozdrzy i odbytu.
- Włosy i paznokcie.
- Soczewki oczu.
- Wewnętrzne części ucha.
Dysplazja ektodermalna jest rzadką, ale poważną chorobą, która powstaje w wyniku mutacji lub kombinacji mutacji kilku genów..
Zatem geny nie dają właściwych sygnałów dla ektodermy do rozwoju tak, jak powinna. W tej chorobie obserwuje się, że kilka tkanek pochodzących z ektodermy nie tworzy się prawidłowo. Na przykład zęby, skóra, włosy, gruczoły potowe, paznokcie itp..
W rzeczywistości istnieje ponad 170 podtypów dysplazji ektodermalnej. Najczęstszym typem jest hipohidrotyczna dysplazja ektodermalna, która charakteryzuje się hipohidrozą lub niezdolnością do pocenia się (z powodu wad rozwojowych gruczołów potowych).
Często towarzyszą mu również wady rozwojowe twarzy, takie jak brak zębów, pomarszczona skóra wokół oczu, zdeformowany nos, egzema na skórze oraz rzadkie i cienkie włosy..
Zaobserwowano, że ten podtyp jest dziedziczny, według wzoru recesywnego związanego z chromosomem X. Występuje częściej u mężczyzn, ponieważ mają oni tylko jeden chromosom X..
Jeszcze bez komentarzy