Odkąd jesteśmy dziećmi, słyszymy, jak nasi rodzice mówią, że są z nas dumni, celebrując w ten sposób każde osiągnięcie, jakie osiągamy: Bardzo dobry syn! Jestem z Ciebie dumny!
W ten sposób wkraczamy w błędne koło, w którym chcemy otrzymać naszą nagrodę: otrzymać uznanie od naszych rodziców. Co jest ważniejsze dla dziecka niż świadomość, że jego rodzice są z niego dumni? Dlatego staramy się uzyskać dobre oceny, strzelić gola w sobotnim meczu, być najlepszym tancerzem na festiwalu na koniec roku itp. Warto postarać się jak najlepiej, bo wiesz, że nagroda nadejdzie i będziesz się czuć świetnie.
„Bądź sobą, inne pozycje są zajęte”. OSCAR WILDE.
Ale co się dzieje, gdy stajemy się dorośli? Tak samo, jak kiedy jesteśmy dziećmi, chcemy ciągle słyszeć te słowa, tak samo dzieje się, gdy dorastamy i zostajemy rodzicami: chcemy być najlepsi na świecie, a przede wszystkim, aby nasze dzieci były z nas dumne. Wychodzimy z drogi i poświęcamy się, aby być „najlepszymi” rodzicami na świecie, aby jutro nasz syn dał nam wspaniałe, pełne znaczenia słowa, na które być może czekaliśmy całe życie.
Więc co tam? Czy uważasz, że to, co czytasz, ma sens? Czy czujesz, że połowę swojego życia spędziłeś, dając z siebie wszystko, aby Twoi rodzice okazali Ci aprobatę, a drugą połowę, aby Twój syn oklaskiwał to, kim jesteś? Lub po prostu zadowolić swoje środowisko?
Przez całe życie spotkałem wielu przyjaciół, którzy podążają ścieżką „narzuconą” przez rodziców, idą życiem, ponieważ wierzą, że to ich jedyna opcja i czują, że jeśli tego nie zrobią, to ich zawiodą. W rezultacie prowadzą one przeciętne życie, ponieważ nie są sobą i nie prowadzą życia, jakiego naprawdę chcą. A najlepsze jest to, że przez większość czasu montowali film godny Oscara.
„Nie zamieniaj swojej autentyczności na aprobujący wygląd”. JORGE BUCAY.
Żyjemy w społeczeństwie, w którym 1 + 1 = 2, w którym bierzemy wszystko za pewnik i bierzemy za pewnik. Żyjemy w wieku spekulacji. Jeśli zrobisz A, otrzymasz B. Ale życie nie jest kwestią wzorów matematycznych. Życie trzeba przeżyć, cieszyć się nim, błyszczeć i, co najważniejsze, być szczęśliwym. Naszym najgorszym wrogiem jesteśmy my i jeśli jest cichy głos, który mówi ci, abyś zrobił to czy tamto, powiedz bardzo wyraźnie, że ten mały głos to ty i że to do ciebie należy zwiększanie lub zmniejszanie głośności, aby usłyszeć go więcej lub aby go usłyszeć. zignoruj to..
Jednym z największych zmartwień, jakie miałem przed zostaniem matką, była utrata części mojej istoty. Chciałam być dobrą matką, oczywiście najlepszą matką dla mojej córki. Ale, Co to znaczy być dobrą matką? Niestety istnieje tysiące artykułów i książek, które wcale nie są dla nas inspiracją, ale stawiają nas między młotem a kowadłem. Mówią o byciu dobrą matką i robieniu rzeczy tak, jak powinny. Wydaje się, że mając dziecko trzeba przekształcić się w swego rodzaju idealnego robota, który nie popełnia błędów, jakby to był najlepszy przykład dla Twojego dziecka.
Bycie sobą, akceptacja siebie i poczucie dumy z tego, kim jesteś, to najszybszy sposób, aby stać się najlepszą wersją siebie. W końcu, czego chce każde dziecko, aby mieć szczęśliwego ojca lub matkę, prawda? Nie ma lepszego przykładu, jaki możesz dać swojemu dziecku, niż kochanie siebie, istota ludzka, czuć się dumnym z tego, kim jesteś, z twoich dobrych i nie tak dobrych rzeczy. Jeśli czujesz się dobrze ze sobą, będziesz dawał z siebie 100% w każdej minucie.
„Najczęstszym rozczarowaniem jest brak wyboru lub niemożność bycia sobą, ale najgłębszą formą rozczarowania jest wybór bycia kimś innym, a nie sobą”. SÖREN KIERKEGAARD.
Jeszcze bez komentarzy